IPPP3/443-189/10-4/MPe - Możliwość rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przemieszczanych na terytorium Polski a następnie na terytorium Ukrainy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2010 r. (data wpływu 24 lutego 2010 r.) uzupełnione w dniu 4 maja 2010 r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 19 kwietnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

W dniu 24 lutego 2010 r. wpłynął ww. wniosek uzupełniony w dniu 4 maja 2010 r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 19 kwietnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przemieszczenia na terytorium kraju towarów oraz obowiązku rejestracji dla celów podatku od towarów i usług w Polsce.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Stan faktyczny Nr 1

Wnioskodawca jest podmiotem z siedzibą w Austrii zarejestrowanym dla potrzeb podatku od wartości dodanej w Austrii i Niemczech. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza on zlecić realizację usług na rzeczowym majątku ruchomym polegającym na usługach szycia odzieży z powierzonego materiału realizowanych przez podmiot (wykonawca) zarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług w Polsce. Realizacja świadczenia usług przez podmiot polski może odbywać się bezpośrednio. Usługa może być fizycznie realizowana także przez inne podmioty (podwykonawcy), świadczące usługi szycia zarówno w Polsce jak i na terenie Ukrainy.

Dla potrzeb realizowanych usług Wnioskodawca planuje nabywać wyroby włókiennicze (tkaniny) poza terytorium UE. Nabyty towar będzie transportowany drogą morską do portów położonych w Niemczech. Na obszarze Niemiec dokonywane będą formalności związane z importem tkanin na teren UE. Podatnikiem dokonującym rozliczenia podatkowego w zakresie podatku VAT w Niemczech będzie Wnioskodawca zarejestrowany tam dla potrzeb tego podatku. Następnie tkaniny należące do Wnioskodawcy trafiać będą bezpośrednio z terytorium Niemiec do Polski, gdzie siedzibę ma podmiot mający dokonać przerobu tkanin na odzież (dalej: Wykonawca). Zgodnie z porozumieniem zawartym z Wnioskodawcą, Wykonawca dokonuje na mocy porozumienia przerobienia tkanin, nie jest przy tym określone czy dokonuje tego samodzielnie czy też zleca ich wykonanie dalszym podwykonawcom. Dla Wnioskodawcy zainteresowanego terminem i jakością wykonania usług na dostarczonych tkaninach okoliczność ta pozostaje bez znaczenia. Wnioskodawca powziął jednakże wiadomość, iż podwykonawcami dla podmiotu głównego wykonawcy mogą być zarówno podmioty krajowe, jak również przedsiębiorcy prowadzący działalność poza UE tj. na Ukrainie (Eksporterem materiału lub uczestnikiem procedury uszlachetniania materiału ma być Wykonawca). Po realizacji usług wyroby powstałe z powierzonego materiału są transportowane do Wykonawcy, który transportuje wyroby poza granice kraju - do Niemiec, czyli do kraju z którego materiał został pierwotnie wywieziony - zgodnie z dyspozycją Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie posiada na terytorium Polski siedziby ani też stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, nie zamierza również wykonywać na terytorium Polski czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stan faktyczny Nr 2

Wnioskodawca jest podmiotem z siedzibą w Austrii zarejestrowanym dla potrzeb podatku od wartości dodanej w Austrii i Niemczech. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza on zlecić realizację usług na rzeczowym majątku ruchomym polegającym na usługach szycia odzieży z powierzonego materiału realizowanych przez podmiot (Wykonawca) zarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług w Polsce. Realizacja świadczenia usług przez podmiot polski może odbywać się bezpośrednio. Usługa może być fizycznie realizowana także przez inne podmioty (podwykonawcy), świadczących usługi szycia zarówno w Polsce jak i na terenie Ukrainy. Dla potrzeb realizowanych usług powyżej opisanych planuje on nabywać wyroby włókiennicze (tkaniny) poza terytorium państw UE. Nabyty towar będzie transportowany drogą morską do portów położonych w Niemczech. Na obszarze Niemiec dokonywane będą formalności związane z importem tkanin na teren UE, podatnikiem dokonującym rozliczenia podatkowego w zakresie podatku VAT w Niemczech będzie Wnioskodawca zarejestrowany dla potrzeb tego podatku w Niemczech. Następnie tkaniny należące do Wnioskodawcy trafiać będą bezpośrednio z terytorium Niemiec do Polski, gdzie siedzibę ma podmiot mający dokonać przerobu tkanin na odzież (dalej Wykonawca). Zgodnie z porozumieniem zawartym z Wnioskodawcą, Wykonawca dokonuje na mocy porozumienia przerobienia tkanin, nie jest przy tym określone, czy dokonuje tego samodzielnie, czy też zleca ich wykonanie dalszym podwykonawcom. Dla Wnioskodawcy, zainteresowanego terminem i jakością wykonania usług na dostarczonych tkaniach, okoliczność ta pozostaje bez znaczenia. Wnioskodawca powziął jednakże wiadomość, iż podwykonawcami dla podmiotu głównego wykonawcy są zarówno podmioty krajowe, jak również przedsiębiorcy prowadzący działalność poza UE tj. na Ukrainie (Eksporterem lub uczestnikiem procedury przerobu uszlachetniającego ma być Wykonawca). Po realizacji usług wyroby powstałe z powierzonego materiału są transportowane do Wykonawcy, który transportuje wyroby poza granice kraju - do innych krajów UE (z wyjątkiem Niemiec) czyli do kraju z którego materiał został pierwotnie wywieziony. Wnioskodawca nie posiada na terytorium Polski siedziby ani też stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, nie zamierza również wykonywać na terytorium Polski czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

dotyczą stanu Nr 1

Ad 1a

Zdaniem Wnioskodawcy nie powstanie dla niego obowiązek złożenia zgłoszenia rejestracyjnego na potrzeby podatku od towarów i usług w Polsce. Przemieszczenie towaru stanowiącego własność Wnioskodawcy dokonywane przez niego wypełnia dyspozycję art. 12 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT, bowiem na towarach tych będą wykonane w kraju usługi przez Wykonawcę, a towary te będę z powrotem przemieszczone na terytorium państwa członkowskiego z którego zostały pierwotnie wywiezione w określonym ustawowo terminie od daty wykonania usługi, a zatem przemieszczenie materiału do Polski nie będzie uznane na terytorium Polski za czynność opodatkowaną, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 (WNT), nie powstanie zatem obowiązek określony w art. 96 ustawy o VAT.

Ad 1b

Zdaniem Wnioskodawcy nie powstanie dla niego obowiązek złożenia zgłoszenia rejestracyjnego na potrzeby podatku od towarów i usług w Polsce, nadal utrzymane są bowiem warunki przewidziane w przepisie art. 12 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT, o ile przemieszczone do Polski towary (tkaniny) opuszczą Polskę po wykonaniu usług w terminie 90 dni od dnia wykonania usługi przez wykonawcę i zostaną wywiezione do Niemiec. Pomimo przekazania towaru podwykonawcy z Ukrainy usługi na rzeczowym majątku ruchomym zostają wykonane przez Wykonawcę na rzecz Wnioskodawcy (na terytorium kraju), Wnioskodawca nie dokona zatem w przedstawionym stanie przyszłym, na terytorium Polski czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 (WNT), a obowiązek rejestracyjny nie zaktualizuje się na terytorium Polski.

dotyczą stanu Nr 2

Ad 2a

Zdaniem Wnioskodawcy nie powstanie dla niego obowiązek złożenia zgłoszenia rejestracyjnego na potrzeby podatku od towarów i usług w Polsce. W tej sytuacji dojdzie bowiem do spełnienia dyspozycji art. 12 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, tj. przemieszczone do Polski towary będą przedmiotem czynności odpowiadającej wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów w relacji niemiecki podatnik - podatnik z innego kraju UE (odbiorca odzieży wyprodukowanej z powierzonego materiału). Przemieszczenie do Polski materiału nie będzie uznane za WNT o ile spełniony zostanie wymóg wywozu z Polski towarów wyprodukowanych z przemieszonego materiału w terminie do 90 dni, od daty ich przywozu do Polski.

Ad 2b

Zdaniem Wnioskodawcy nie powstanie dla niego obowiązek złożenia zgłoszenia rejestracyjnego na potrzeby podatku od towarów i usług w Polsce. Zarówno czynność techniczna (zrealizowana przez Wykonawcę bez zaangażowania Wnioskodawcy) czasowego wywozu z Polski na Ukrainę materiałów przemieszczonych wcześniej z Niemiec do Polski, z którego powstaną na Ukrainie opisane wyroby, jak i późniejsze przemieszczenie towarów (wyrobów powstałych z przemieszczonego wcześniej materiału) stanowiące realizację czynności odpowiadającej wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów pomiędzy podatnikiem niemieckim a podatnikiem z innego kraju UE dotyczącej przemieszczanego towaru nastąpią w zakreślonym ustawowo terminie 90 dni, od sprawdzenia towarów do Polski wobec czego spełnione są przesłanki utrzymania możliwości zastosowania wyłączenia z art. 12 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT. Dyspozycja art. 12 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, zostaje w opisanym stanie faktycznym spełniona poprzez wywóz wyrobów wyprodukowanych z przemieszczonego wcześniej do Polski materiału, otrzymanych przez wykonawcę od podwykonawcy ukraińskiego, zrealizowany do podatników z innych krajów członkowskich UE powstanie w relacji niemiecki podatnik (kraj wwozu towaru do Polski) - podatnik z innego kraju UE (odbiorca spodni) w ramach czynności odpowiadającej wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, o ile spełniony zostanie wymóg opuszczenie Polski przez towar w terminie do 90 dni, licząc od pierwszego sprowadzenia go do Polski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w zakresie braku obowiązku rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przemieszczanych na terytorium Polski oraz za nieprawidłowe w zakresie braku obowiązku rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przemieszczanych na terytorium Polski a następnie na terytorium Ukrainy.

Stosownie do art. 11 ustawy o podatku od towarów i usług przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Z kolei w myśl art. 12 ust. 1 pkt 6 ustawy przemieszczenia towarów, o którym mowa w ww. art. 11 ust. 1, przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w przypadku gdy na towarach mają zostać na terytorium kraju wykonane usługi na rzecz tego podatnika, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 90 dni od dnia wykonania usługi, z powrotem przemieszczone na terytorium państwa członkowskiego, z którego zostały pierwotnie wywiezione. W punkcie 5 tego samego artykułu stwierdza się, że przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w przypadku gdy towary mają być przedmiotem czynności odpowiadającej wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów dokonanej przez tego podatnika na terytorium państwa członkowskiego, z którego są przemieszczane na terytorium kraju, pod warunkiem że od momentu, w którym towary przemieszczono na terytorium kraju, do momentu opuszczenia przez te towary terytorium kraju, w wykonaniu czynności odpowiadającej wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, nie upłynęło więcej niż 90 dni. W przypadku gdy ustaną okoliczności, o których mowa w ust. 1 ww. art. 12 ustawy, przemieszczenie towarów uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (art. 12 ust. 2 ustawy).

Przepis § 15 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), zwalnia się od podatku wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przemieszczonych na terytorium kraju przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz w przypadku, gdy na tych towarach mają zostać na terytorium kraju wykonane usługi na rzecz tego podatnika. Zwolnienie stosuje się pod warunkiem, że towary po wykonaniu usług zostaną przemieszczone niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 90 dni, czasowo na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego, z którego zostały pierwotnie wywiezione, w celu wykonania na tych towarach usług, przed przemieszczeniem ich na terytorium państwa członkowskiego, z którego zostały pierwotnie wywiezione.

Z przedstawionego w niniejszym wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż przedmiotem zapytania są dwa stany faktyczne. Oba stany są tożsame co do Wnioskodawcy i jego kontrahenta z Polski. Wnioskodawca z siedzibą w Austrii zarejestrowany dla potrzeb podatku od wartości dodanej w Austrii i Niemczech, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza zlecić realizację usług na materiale własnym podmiotowi zarejestrowanemu dla potrzeb podatku od towarów i usług w Polsce.

Ad. 1

W stanie pierwszym, Wnioskodawca planuje nabywać wyroby włókiennicze poza terytorium Wspólnoty. Na obszarze Niemiec Wnioskodawca dokona importu tych wyrobów jako niemiecki podatnik podatku od wartości dodanej. Następnie towary będą przemieszczane do polskiego Wykonawcy celem wykonania przerobu tkanin na terytorium Polski. Rzeczone materiały raz trafią od Wnioskodawcy z Niemiec do Wykonawcy w Polsce i tu wykonywane będą na nich usługi szycia bezpośrednio przez Wykonawcę lub innych podwykonawców a innym razem Wykonawca z Polski podzleci wykonanie na tych towarach usług podwykonawcy ukraińskiemu w związku z czym towary będą dalej przemieszczane na terytorium Ukrainy. Po wykonaniu usług przez podwykonawcę ukraińskiego towary wrócą na teren Polski do Wykonawcy a następnie Wykonawca przetransportuje wyroby do Niemiec. Odnosząc to do powołanych powyżej przepisów, uznać należy, że w sytuacji, gdy usługi są wykonywane na terenie Polski przez Wykonawcę lub podwykonawców i po ich wykonaniu trafiają z powrotem do Wnioskodawcy, w terminie 90 dni od dnia wykonania usługi, mamy do czynienia z wyłączeniem takiego przemieszczenia jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru, na podstawie ww. art. 12 ust. 1 pkt 6 ustawy. Ze stanu faktycznego wynika, iż w pierwszym przypadku usługi są faktycznie wykonywane na terytorium Polski i w tym celu towary zostały przemieszczone z terytorium Niemiec. W terminie 90 dni od ich przemieszczenia na terytorium Polski towary z powrotem zostaną przemieszczone na terytorium Niemiec, skąd zostały pierwotnie wywiezione. W tak przedstawionej sytuacji należy stwierdzić, iż nie zachodzą przesłanki do rozpoznania przez Wnioskodawcę wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terenie Polski oraz rejestracji dla potrzeb podatku VAT w Polsce z tego tytułu. Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tej części należało uznać za prawidłowe. Odmiennie, w przypadku, gdy usługi będą wykonywane przez podwykonawców z Ukrainy.

Jak wskazano powyżej przepis art. 12 ust. 1 pkt 6 ustawy, jednoznacznie traktuje o usługach wykonywanych na terytorium kraju tj. Polski. Treść przepisu nie odnosi się do przypadku, gdy towary zostaną wywiezione czasowo na terytorium kraju trzeciego celem wykonania na nich dodatkowych usług. Należy nadmienić, iż nieprawidłowym jest odniesienie treści art. 12 ust. 1 pkt 6 również do sytuacji wywozu towarów do kraju trzeciego. Gdyby ustawodawca chciał jednocześnie ująć w tym przepisie sytuację kiedy to towary mogłyby być wywożone do innego kraju celem wykonania na nich dodatkowych usług nie zawarłby ww. cyt. rozporządzeniu § 15 zezwalającego na zwolnienie od podatku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przemieszczonych na terytorium kraju przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz w przypadku, gdy na tych towarach mają zostać na terytorium kraju wykonane usługi na rzecz tego podatnika i towary po wykonaniu usług zostaną przemieszczone niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 90 dni, czasowo na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego, z którego zostały pierwotnie wywiezione, w celu wykonania na tych towarach usług, przed przemieszczeniem ich na terytorium państwa członkowskiego, z którego zostały pierwotnie wywiezione. W przepisie tym wyraźnie jest wskazane terytorium innego państwa członkowskiego, na teren którego mogłyby być wywiezione towary na określony okres. Brak jest zatem odniesienia do przemieszczenia towarów czasowo na teren państwa trzeciego, tak jak ma to miejsce w sytuacji wskazanej we wniosku.

Wyłączenia z art. 12 ust. 1 ustawy, wskazują bardzo wyraźnie na specyfikę tych uregulowań wyłącznie w obrocie wewnątrzwspólnotowym. Po utworzeniu rynku wewnętrznego Wspólnoty, takie uproszczenia w odniesieniu do zasad opodatkowania świadczenia usług, są możliwe tylko pomiędzy państwami członkowskimi. Zarówno Dyrektywa jak i nasze ustawodawstwo kładzie nacisk na terytorialność podatku VAT, czego konsekwencją jest opodatkowanie tym podatkiem czynności, które miały miejsce na określonym obszarze. Z tego względu, iż wskazane powyżej przepisy art. 12 ust. 1 pkt 6 oraz § 15 rozporządzenia nie mają w tym stanie zastosowania należy wskazać, iż w sytuacji przedstawionej w zdarzeniu przyszłym przemieszczenie towarów na terytorium Polski będzie uznane za wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru. Sytuacja powyższa będzie obligować Wnioskodawcę do złożenia dokumentów rejestracyjnych w Polsce dla potrzeb podatku od towarów i usług na terytorium kraju. Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe w tej części.

Ad. 2

W drugim stanie faktycznym, Wnioskodawca planuje nabywać wyroby włókiennicze poza terytorium Wspólnoty. Na obszarze Niemiec Wnioskodawca dokona importu tych wyrobów jako niemiecki podatnik podatku od wartości dodanej. Następnie towary będą przemieszczane do polskiego Wykonawcy celem wykonania przerobu tkanin na terytorium Polski. Polski kontrahent po realizacji usług, dokona transportu gotowych wyrobów do podmiotów z innych krajów Unii Europejskiej tj. przemieszczone towary nie wracają z powrotem na terytorium Niemiec - państwa, z którego zostały pierwotnie przywiezione. Wnioskodawca jako podatnik podatku od wartości dodanej, wykaże wewnątrzwspólnotową dostawę towaru dokonaną na terytorium Niemiec czyli państwa członkowskiego, z którego zostały przemieszczone towary na terytorium Polski. Treść art. 12 ust. 1 pkt 5 ustawy wskazuje, iż za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów nie uznaje się takiego ich przemieszczenia na terytorium Polski przez podatnika podatku od wartości dodanej, jeżeli towary te mają być przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy dokonanej przez tego podatnika na terytorium państwa członkowskiego, z którego zostały przemieszczone. Przy czym okres przechowywania towarów na terytorium Polski przed ich dostarczeniem do docelowego państwa członkowskiego UE nie może przekroczyć 90 dni. Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca dokona przemieszczenia towarów na terytorium Polski w celu wykonania na nich usług przez polskiego Wykonawcę. Towary te będą przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów dokonanej przez Wnioskodawcę na terytorium Niemiec a polski Wykonawca w terminie nie dłuższym niż 90 dni dokona przemieszczenia towarów do kontrahentów Wnioskodawcy w innych krajach członkowskich. Zatem z uwagi na spełnienie wszystkich warunków zawartych w art. 12 ust. 1 pkt 5 ustawy Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego w Polsce i rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów z tytułu tego przemieszczenia. W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe w tej części.

Odmiennie, w sytuacji gdy towary po przemieszczeniu do Wykonawcy w Polsce, są następnie przez tego Wykonawcę wywożone na terytorium Ukrainy i tam dokonywane są na nich usługi, a następnie wracają do Polski, skąd są wywożone przez polskiego Wykonawcę do państw członkowskich innych niż Niemcy. Zdaniem Wnioskodawcy, w tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym, zastosowanie znajdzie art. 12 ust. 1 pkt 5 ustawy. Należy jednak wskazać, iż powyższy przepis jednoznacznie traktuje o przemieszczeniu towarów na terytorium kraju tj. Polski. Treść przepisu nie odnosi się do przypadku, gdy towary zostaną wywiezione czasowo na terytorium kraju trzeciego celem wykonania na nich usług. Brak jest zatem odniesienia do przemieszczenia towarów czasowo na teren państwa trzeciego. Ze względu na to, iż cytowany powyżej przepis art. 12 ust. 1 pkt 5 ustawy nie ma w tej sytuacji zastosowania należy uznać takie przemieszczenie towaru za wewnątrzwspólnotowe nabycie o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy. Sytuacja powyższa będzie obligować Wnioskodawcę do złożenia dokumentów rejestracyjnych w Polsce dla potrzeb podatku od towarów i usług na terytorium kraju. Z tego też względu stanowisko należało uznać za nieprawidłowe w tej części.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.