IPPP3/443-167/08-4/KT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty Mieszkaniowej, przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2008 r. (data wpływu 17 listopada 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 stycznia 2009 r. (data wpływu 12 stycznia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku przy sprzedaży piwnic i lokali użytkowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 listopada 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku przy sprzedaży piwnic i lokali użytkowych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 8 stycznia 2009 r. (data wpływu 12 stycznia 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IPPP3/443-167/08-2/KT z dnia 2 stycznia 2009 r. do uzupełnienia przedstawionego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wspólnota Mieszkaniowa jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Wspólnotę tworzą właściciele lokali oraz części wspólnych w budynku wybudowanym w 1953 r.. Budynek jest budynkiem o charakterze użytkowym, ponieważ większość lokali ww. budynku są to lokale użytkowe (usługi, bank, hotel) a mniejszą część zajmują mieszkania zakładowe. W podpiwniczeniu tego budynku znajdują się pomieszczenia piwniczne i korytarze piwniczne użytkowane przez mieszkańców mieszkań zakładowych, oraz pomieszczenia piwniczne przerobione na lokale użytkowe. Ponadto budynek posiada lokal użytkowy powstały z zabudowy prześwitu w 1999 r..

Wszystkie te pomieszczenia stanowiły nieruchomość wspólną. Wspólnota Mieszkaniowa postanowiła wyodrębnić ww. lokale z nieruchomości wspólnej oraz sprzedać je. W tej sprawie Wspólnota podjęła uchwałę, którą zaprotokołował notariusz, a następnie doszło do zawarcia aktu notarialnego, którego przedmiotem było "Ustanowienie odrębnej własności lokali użytkowych w następstwie adaptacji nieruchomości wspólnej, umowa sprzedaży tych lokali, połączenie części wyodrębnionych lokali z już istniejącym lokalem oraz zmian wysokości udziałów we współwłasności i współużytkowaniu wieczystym nieruchomości wspólnej". Na podstawie tego aktu zostały sprzedane lokale zainteresowanym za określone kwoty. Wspólnota Mieszkaniowa wystawiła faktury VAT ze stawką zwolnioną dotyczącą sprzedaży pomieszczeń piwnicznych oraz ze stawką 22% dotyczącą sprzedaży pomieszczeń piwnicznych zaadaptowanych już na lokale użytkowe oraz lokalu użytkowego powstałego z zabudowy prześwitu.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku Wspólnota Mieszkaniowa informuje, że w momencie budowy lokalu użytkowego powstałego z zabudowy prześwitu nie była podatnikiem VAT (została zarejestrowana 16 lutego 2000 r.), nie ponosiła wydatków związanych z budową lokalu ani z jego ulepszeniem oraz nie odliczała podatku naliczonego. Nakłady we własnym zakresie ponosił nabywca lokalu. Lokal był wykorzystywany do czynności opodatkowanych od 2000 r., a jego sprzedaży dokonano w dniu 26 września 2008 r.

Natomiast w odniesieniu do piwnic zaadaptowanych na lokale użytkowe Wnioskodawca uściśla, że prace powodujące zmianę przeznaczenia tych pomieszczeń zakończono w 2005 r. Wspólnota była już wówczas podatnikiem podatku VAT, jednak nie ponosiła wydatków w związku z przebudową piwnic i nie odliczała podatku naliczonego (wydatki ponosili nabywcy). Przedmiotowe lokale służyły wykonywaniu czynności opodatkowanych od dnia 1 kwietnia 2007 r. do momentu ich sprzedaży, tj. do dnia 26 września 2008 r.

Wspólnota mieszkaniowa sprzedała lokal zabudowany z prześwitu oraz piwnice zaadaptowane na lokale użytkowe wg operatu szacunkowego cena rynkowa minus poniesione nakłady przez nabywców, oraz piwnice za cenę wartości rynkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawką podatku od towarów i usług Wspólnota Mieszkaniowa powinna opodatkować transakcję sprzedaży pomieszczeń piwnicznych, sprzedaży pomieszczeń piwnicznych zaadaptowanych już na lokale użytkowe oraz lokalu użytkowego powstałego z zabudowy prześwitu.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż lokali użytkowych uzyskanych z adaptacji pomieszczeń piwnicznych oraz z zabudowy prześwitu powinna być opodatkowana stawką podatku 22%. Natomiast sprzedaż pomieszczeń piwnicznych powinna być objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, Lokale te należy traktować jako używane, zgodnie z art. 43 ust. 2 ww. ustawy, oraz jako części budynku przeznaczone na cele mieszkaniowe, gdyż w momencie sprzedaży pomieszczenia te służyły mieszkańcom mieszkań zakładowych jako piwnice, w których były przechowywane rzeczy i przedmioty z gospodarstw domowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami zaś, zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy, są rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Podstawowa stawka podatku stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynosi 22%. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r., zwalnia się od podatku dostawę obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które mają być zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy; zwolnienie nie dotyczy części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe. Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się wydanie pierwszemu nabywcy lub pierwszemu użytkownikowi obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części do użytkowania w wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Natomiast na podstawie art. 2 pkt 12 ustawy przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wspólnota Mieszkaniowa dokonała sprzedaży znajdujących się w budynku pomieszczeń piwnicznych wystawiając faktury VAT ze stawką zwolnioną w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10, traktując przedmiotowe pomieszczenia jako towary używane oraz części budynku przeznaczone na cele mieszkaniowe. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że ww. budynek jest budynkiem o charakterze użytkowym, ponieważ większość znajdujących się w nim pomieszczeń to lokale użytkowe (usługi, bank, hotel), a mniejszą część stanowią mieszkania zakładowe.

A zatem, biorąc pod uwagę przywołane wyżej przepisy, nie można omawianych pomieszczeń piwnicznych uznać za część lokali pełniących funkcje mieszkalne. Tym samym w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy.

Natomiast dostawa towarów używanych może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, jednakże pod pewnymi warunkami.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 w powiązaniu z art. 43 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane rozumie się:

Ponadto art. 43 ust. 6 ustawy stanowi, iż zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów używanych, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

Należy podkreślić, że aby cytowany przepis art. 43 ust. 6 ww. ustawy, wyłączający ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, znalazł zastosowanie, wszystkie trzy wyżej wspomniane warunki muszą zostać spełnione łącznie. Niewystąpienie jednego z nich oznacza możliwość zastosowania zwolnienia przy sprzedaży używanych budynków, budowli i ich części.

Wspólnota Mieszkaniowa wskazuje, że przedmiotowe pomieszczenia piwniczne znajdują się w budynku wybudowanym w 1953 r., a więc od zakończenia ich budowy minęło więcej niż 5 lat. Ponadto Wspólnota nie ponosiła wydatków na ulepszenie tych lokali i nie przysługiwało jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z ich nabyciem i ulepszeniem.

A zatem przy sprzedaży ww. pomieszczeń Wnioskodawca powinien zastosować zwolnienie od podatku VAT dla towarów używanych, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W odniesieniu do opisanych we wniosku pomieszczeń piwnicznych zaadaptowanych na lokale użytkowe oraz do lokalu użytkowego powstałego w 1999 r. z zabudowy prześwitu sytuacja przedstawia się analogicznie. Od zakończenia budowy lokali minęło więcej niż 5 lat, a Wspólnota również w stosunku do nich nie ponosiła wydatków na ulepszenie ani nie korzystała z prawa do odliczenia podatku naliczonego. Tym samym Wnioskodawca nieprawidłowo uznał, że sprzedaż tych pomieszczeń należy opodatkować stawką 22% podatku od towarów i usług, ponieważ w tym wypadku także należało zastosować zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Reasumując - po dokonaniu oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy uznano je za nieprawidłowe z uwagi na uregulowania art. 43 ust. 1 pkt 2 i pkt 10, art. 43 ust. 2 pkt 1 oraz art. 43 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację, w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.