IPPP3/443-16/12/15-7/S/KT

wydana w wyniku uwzględnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie

z dnia 6 marca 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 2472/12

(data wpływu prawomocnego orzeczenia 21 listopada 2014 r.)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 marca 2013 r. sygn. III SA/Wa 2472/12 (data wpływu prawomocnego orzeczenia i zwrotu akt 21 listopada 2014 r.) - stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2011 r. (data wpływu 2 stycznia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 6 kwietnia 2012 r. (data wpływu 10 kwietnia 2012 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 29 marca 2012 r. (doręczone w dniu 3 kwietnia 2012 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania rozliczeń w ramach umowy konsorcjum - jest prawidłowe.

W dniu 2 stycznia 2012 r. wpłynął ww. wniosek Spółki z o.o. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania rozliczeń w ramach umowy konsorcjum. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 kwietnia 2012 r. (data wpływu 10 kwietnia 2012 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 29 marca 2012 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - Spółka z o.o. (Członek Konsorcjum), w celu udziału w konkursie projektów rozwojowych, razem z trzema innymi podmiotami stworzył Konsorcjum naukowo-przemysłowe. Jako Partner Konsorcjum naukowo-przemysłowego, wraz z innymi Partnerami Konsorcjum reprezentowanego przez Instytut jako lidera Konsorcjum, w ramach VIII konkursu projektów rozwojowych (podstawowa klasa PKD 72.1 - Badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie nauk przyrodniczych i technicznych), z pośrednictwem Lidera Konsorcjum wystąpili z wnioskiem o finansowanie projektu rozwojowego.

Decyzją Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 22 lipca 2009 r., na podstawie art. 3 ust. 3 oraz art. 9a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2008 r. Nr 169, poz. 1049) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.), po rozpoznaniu wniosku Konsorcjum, przyznano środki finansowe w określonej kwocie na realizację powyższego projektu rozwojowego.

Środki finansowe przekazane na realizację ww. umowy przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego rozdysponowane były przez Instytut (Lidera Konsorcjum - Kierownika wyodrębnionej części projektu) do Partnerów Konsorcjum, w tym do Wnioskodawcy.

Wnioskodawca, jako Partner Konsorcjum, podpisał z Liderem Konsorcjum (Instytutem) umowę o wykonanie wyodrębnionej części projektu rozwojowego, w postaci następujących zadań:

* Nr 1. Modyfikacja składu autostrzykawki do stosowania w ramach samopomocy przy zatruciach BST (Bojowe Środki Trujące) z grupy związków fosfoorganicznych;

* Nr 2. Modyfikacja składu odkażalnika proszkowego wchodzącego w skład IPP-95;

* Nr 6. Oznaczenie stężeń środków przeciwbakteryjnych w ekstraktach z opatrunków metodami chromatografii cieczowej (HPLC) i spektrometrii masowej.

Zgodnie z postanowieniami umowy Konsorcjum "na podstawie art. 2 i 3 ustawy z dnia 15 czerwca 2007 r. o zmianie ustawy o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 115, poz. 795), do wykonywania projektu w zakresie praw, obowiązków i współdziałania stron umowy, przebiegu realizacji prac, sporządzania raportów, odbioru rozliczeń, zastosowanie mają przepisy rozporządzenia Ministra Nauki i Informatyzacji z dnia 4 sierpnia 2005 r. w sprawie kryteriów i trybu przyznawania i rozliczania środków finansowych na naukę (Dz. U. Nr 161, poz. 1359)". Partnerzy oraz Lider Konsorcjum (Kierownik projektu) zobowiązani byli wykonać projekt zgodnie z zakresem merytorycznym oferty zakwalifikowanej do realizacji oraz zgodnie z: harmonogramem, kosztorysem, wykazem aparatury naukowo-badawczej planowanej do zakupu lub wytworzenia.

Środkami finansowymi przekazanymi na realizację projektu dysponował Lider Konsorcjum (Kierownik wyodrębnionej części projektu), z tym, że jego dyspozycje były wykonywane po zatwierdzeniu przez Partnera Konsorcjum. Środki te nie mogły być wydatkowane na cele inne niż określone w umowie.

Lider Konsorcjum sprawował nadzór nad realizacją projektu i nad prawidłowością wydatkowania środków finansowych.

Partner Konsorcjum (Wnioskodawca) był odpowiedzialny wobec Lidera za wykonanie umowy. Partnerzy oraz Lider Konsorcjum zobowiązani byli składać raporty półroczne i raport końcowy z realizacji projektu z podziałem na zadania.

Partnerzy i Lider Konsorcjum nie mogli żądać waloryzacji lub podwyższenia przyznanych środków finansowych.

Środki finansowe nieprawidłowo wykorzystane przez Partnerów Konsorcjum podlegały zwrotowi wraz z odsetkami do Lidera Konsorcjum lub Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Aparatura naukowo-badawcza zakupiona lub wytworzona do realizacji projektu, wliczona w koszty tego projektu, podlegała zagospodarowaniu przez Partnerów Konsorcjum.

Przychody ze sprzedaży aparatury naukowo-badawczej zakupionej lub wytworzonej do realizacji projektu, uzyskane w okresie wykonywania projektu, podlegały zwrotowi na rachunek Lidera Konsorcjum.

Z ww. umowy wynikało, że Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego występuje jako strona finansująca umowę, natomiast wyniki pracy nie będą stanowiły jego własności, jak również Minister nie będzie zarządzał prawami do wykorzystania wyników tych prac.

Prawo do przychodów ze sprzedaży wyników uzyskanych przy realizacji projektu przysługiwało Partnerom Konsorcjum. Wynik końcowy pracy pozostaje u poszczególnych Partnerów Konsorcjum, który stanowi ich współwłasność. Publikacje wyników prac powinny być opatrzone informacją: "praca naukowa finansowana ze środków na naukę w latach 2009-2011 jako projekt rozwojowy".

Na realizację projektu Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego przyznał środki finansowe Partnerowi Konsorcjum (Wnioskodawcy) w określonej kwocie. Środki te zostały przekazane Liderowi Konsorcjum, który w sposób zaliczkowy przekazuje je Partnerowi Konsorcjum. Pierwsza rata, zgodnie z umową została przekazana w terminie 7 dni od podpisania umowy na wykonanie wyodrębnionej części projektu rozwojowego. Warunkiem przekazania kolejnej zaliczki było rozliczenie nie mniej niż 80% poprzedniej zaliczki według wymienionych w harmonogramie zadań, na podstawie wniosku o płatność złożonego przez Jednostkę (Partnera Konsorcjum). Druk wniosku o płatność stanowił załącznik do umowy.

Partner Konsorcjum (Wnioskodawca) rozliczał się z Liderem Konsorcjum na podstawie noty obciążeniowej.

Lider Konsorcjum odpowiedzialny był za całkowite rozliczenie projektu rozwojowego (którego poszczególne części zadań realizują Partnerzy Konsorcjum) z Ministerstwem Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Lider Konsorcjum - Instytut rozliczył wykonanie całego projektu rozwojowego z Ministerstwem Nauki i Szkolnictwa Wyższego notą obciążeniową.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wzajemne rozliczenie projektu rozwojowego pomiędzy Partnerem Konsorcjum a Liderem Konsorcjum naukowo-przemysłowego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, analiza obowiązujących przepisów prawnych oraz interpretacji prawa podatkowego wskazuje, że wzajemne rozliczenia pomiędzy Partnerem Konsorcjum (Wnioskodawcą) a Liderem Konsorcjum nie są odpłatnym świadczeniem usług w celu realizacji umowy o wykonanie wyodrębnionej części projektu rozwojowego podpisanej 19 listopada 2009 r.

Wzajemne rozliczenia udziału w kosztach wspólnych pomiędzy konsorcjantami nie podlegają VAT, gdyż na tym gruncie nie dochodzi do świadczenia usług pomiędzy nimi.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast art. 8 ust. 1 ww. ustawy mówi, iż przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Jak wynika z powyższych przepisów, wzajemne rozliczenia pomiędzy konsorcjantami nie są odpłatnym świadczeniem usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a stanowią jedynie partycypowanie we wspólnie poniesionych kosztach, jak i osiągniętych przychodach. Czynność ta nie wywołuje skutków w podatku od towarów i usług, w związku z tym nie podlega fakturowaniu, strony w tym przypadku rozliczają się notą obciążeniową.

Zgodnie z treścią art. 353¹ Kodeksu Cywilnego, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Konsorcjum nie stanowi trwałego związku gospodarczego, członkowie wspólnie zobowiązują się do zrealizowania jednorazowego przedsięwzięcia gospodarczego (konkretnego projektu rozwojowego), a nie zawiązują konsorcjum w celu stałego prowadzenia działalności gospodarczej. Konsorcjum nie posiada osobowości prawnej, ani nie jest samodzielnym podmiotem praw i obowiązków odrębnym od osób konsorcjantów.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy stwierdzić należy, iż wzajemne rozliczenia finansowe pomiędzy Partnerami a Liderem Konsorcjum nie stanowią świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, powinny zostać udokumentowane innym dowodem, np. notą księgową.

W dniu 13 kwietnia 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał interpretację indywidualną znak IPPP3/443-16/12-4/KT, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

W uzasadnieniu Organ podatkowy stwierdził, że wynikające z postanowień umownych zachowanie Spółki jako Partnera Konsorcjum stanowi, określone w art. 8 ust. 1 ustawy, odpłatne świadczenie usług na rzecz Konsorcjum reprezentowane przez Lidera Konsorcjum, podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. W związku z tym Spółka, jako Partner Konsorcjum, winna na rzecz Lidera dokumentować świadczone usługi, w oparciu o art. 106 ust. 1 ustawy, fakturą VAT. Rozliczenia przychodów i kosztów między członków konsorcjum stanowią bowiem wynagrodzenie za świadczone usługi podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług a co za tym idzie, wymagają wystawiania faktur VAT.

Powyższa interpretacja była przedmiotem skargi złożonej przez Stronę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który wyrokiem z dnia 6 marca 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 2472/12, uwzględniając skargę, uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 13 kwietnia 2012 r.

WSA uznał, że nie ma podstaw, aby czynności podziału kosztów i przychodów przez lidera konsorcjum dokonywanego przy użyciu not obciążeniowych w opisanym stanie faktycznym zakwalifikować czy to do dostaw towarów, czy to do świadczenia usług przez lidera na rzecz partnerów lub też odwrotnie. Rozliczenia pieniężne między uczestnikami wspólnego przedsięwzięcia, jeśli równocześnie nie towarzyszy im dostawa towarów ani świadczenie usługi, nie mogą być same przez się potraktowane jako czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ww. rozstrzygnięcie było przedmiotem skargi kasacyjnej Ministra Finansów. Wyrokiem z dnia 25 czerwca 2014 r. sygn. akt I FSK 1072/13 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Organu, podzielając stanowisko zawarte w ww. orzeczeniu WSA.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 marca 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 2472/12 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

Zatem, przez pojęcie świadczenia, zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy, należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Świadczenie, o którym mowa powyżej, zakłada istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą, konsumentem). W pojęciu "świadczenia na rzecz" mieszczą się świadczenia na rzecz podmiotów i osób trzecich.

Ponadto, z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlega opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 ustawy oraz w art. 8 ust. 2 ustawy) oraz gdy pomiędzy dostawcą towaru lub świadczącym usługę i ich beneficjentem (odbiorcą) istnieje jawny lub dorozumiany stosunek prawny (umowa), w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca, w celu realizacji projektu rozwojowego, razem z trzema innymi podmiotami stworzył Konsorcjum naukowo-przemysłowe. Spółka - jako Partner Konsorcjum - podpisała umowę z Liderem Konsorcjum o wykonanie wyodrębnionej części projektu rozwojowego. Środki finansowe przekazane na realizację ww. umowy przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego zostały rozdysponowane przez Lidera Konsorcjum (Kierownika wyodrębnionej części projektu) do Jednostek Konsorcjum (Partnerów), w tym do Wnioskodawcy. Partner Konsorcjum (Wnioskodawca) był odpowiedzialny wobec Lidera za wykonanie umowy. Lider Konsorcjum sprawował nadzór nad realizacją projektu i nad prawidłowością wydatkowania środków finansowych, był odpowiedzialny wobec podmiotu finansującego za całkowite rozliczenie projektu. Wnioskodawca rozliczał się z Liderem Konsorcjum na podstawie noty obciążeniowej, jak również Lider Konsorcjum rozliczał się z Ministerstwem Nauki i Szkolnictwa Wyższego notą obciążeniową.

Z ww. umowy wynika, że Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego występuje jako strona finansująca umowę, natomiast wyniki pracy nie będą stanowiły jego własności, jak również Minister nie będzie zarządzał prawami do wykorzystania wyników tych prac. Wynik końcowy pracy pozostaje u poszczególnych Partnerów Konsorcjum, który stanowi ich współwłasność.

W związku z powyższym, Spółka powzięła wątpliwość, czy rozliczenia z tytułu realizacji projektu rozwojowego między Partnerem Konsorcjum (Spółką) a Liderem Konsorcjum naukowo-przemysłowego podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wzajemne rozliczenia udziału w kosztach wspólnych pomiędzy konsorcjantami, w tym pomiędzy Wnioskodawcą jako Partnerem Konsorcjum a Liderem konsorcjum, nie są odpłatnym świadczeniem usług w celu realizacji umowy o wykonanie wyodrębnionej części projektu rozwojowego.

Trzeba wskazać, że instytucja konsorcjum nie występuje ani w prawie cywilnym, ani podatkowym. Zawieranie takich porozumień jest jednak dopuszczalne (w ramach swobody umów). Stosownie do art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Zasadniczo, umowy konsorcjum są umowami łączącymi wiele podmiotów. Celem zawiązania konsorcjum jest najczęściej wspólne działanie w realizacji konkretnego przedsięwzięcia gospodarczego, które ze względu na potencjał finansowy lub też szeroki zakres przedmiotowy przekracza możliwość jednego podmiotu. Umowa konsorcjum z reguły wiąże podmioty na czas określony, najczęściej oznaczony osiągnięciem celu, do którego zostało powołane. Konsorcjum nie jest jednak podmiotem gospodarczym, nie posiada osobowości prawnej ani podmiotowości prawnej, nie musi być rejestrowane, ani mieć odrębnej nazwy czy też siedziby. Podmioty tworzące konsorcjum zachowują niezależność w działaniach nieobjętych umową, zaś w działaniach konsorcjum realizują wspólną politykę finansową objętą porozumieniem. Zawierając umowę konsorcyjną podmioty mogą określić, kto będzie reprezentował konsorcjum na zewnątrz. Co do zasady, konsorcja nie mają również wspólnego majątku, chociaż mogą mieć wspólny rachunek rozliczeniowy, a wszystkie formy płatności regulowane są przez firmę lub osobę reprezentującą konsorcjum.

Odnośnie rozliczenia podatku VAT przez uczestników konsorcjum, należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Oznacza to, że z punktu widzenia VAT każdy z członków konsorcjum jest odrębnym podatnikiem, podatnikiem nie jest natomiast samo konsorcjum.

Ponieważ konsorcjum nie ma własnej podmiotowości prawnej i przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie regulują wewnętrznych rozliczeń na gruncie obowiązku w tym podatku w ramach konsorcjum, podstawą do oceny tych rozliczeń każdorazowo musi być analiza umowy łączącej uczestników konsorcjum. W praktyce gospodarczej funkcjonuje wiele modeli konsorcjów, w których różnie organizowane są rozliczenia ze zleceniodawcą oraz zewnętrznymi kontrahentami, ponoszenie kosztów związanych z realizacją projektu czy wewnętrznych rozliczeń (przychodów i kosztów) pomiędzy członkami konsorcjum. Podmioty realizując wspólne przedsięwzięcie nie zawsze jednak wymieniają pomiędzy sobą świadczenia stanowiące przedmiot opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem w przypadku, gdy rozliczeniom pieniężnym między uczestnikami wspólnego przedsięwzięcia (konsorcjum) nie towarzyszy świadczenie usług lub dostawa towarów, rozliczenia te nie są traktowane jako czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W niniejszej sprawie, opisany mechanizm podziału kosztów i przychodów przez Lidera Konsorcjum, dokonywany przy użyciu not obciążeniowych i uznaniowych, nie może być zakwalifikowany ani do dostaw towarów, ani do świadczenia usług przez Lidera na rzecz Partnerów lub też odwrotnie.

Z okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawcę nie wynika bowiem, aby podział kosztów i przychodów był związany z przekazywaniem władztwa ekonomicznego nad jakimikolwiek towarami pomiędzy uczestnikami konsorcjum, nie stanowi więc dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Nie można również stwierdzić, że stanowi on odpłatne świadczenie usług, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, które co do zasady występuje wtedy, gdy dane świadczenie nie jest dostawą towarów. Taki podział na gruncie ustawy o podatku o towarów i usług - na świadczenie usług i dostawę towarów - nie oznacza, że obejmuje on wszelkie przejawy aktywności podmiotów gospodarczych, a każdy przepływ środków finansowych, odbywający się w ramach relacji pomiędzy podatnikami VAT, musi być albo dostawą towarów albo świadczeniem usług.

Z powołanego przepisu art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że usługą jest każde, co do zasady, odpłatne świadczenie, które nie jest dostawą towarów i które przejawia się tym, że świadczeniobiorca (konsument) wynosi z niego choćby potencjalną korzyść. Nie oznacza to jednak, że świadczeniem usług jest każda czynność czy zdarzenie, którego efektem jest odpłatne przysporzenie jednej ze stron na skutek działania bądź zaniechania innej strony.

Za świadczenie usług za wynagrodzeniem, a więc czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, uważane mogą być relacje, w których:

* istnieje jakiś związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,

* wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,

* istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,

* odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,

* istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

W analizowanej sprawie, przedstawiony mechanizm podziału przychodów i kosztów jest pochodną realizacji umowy konsorcjum i ma na celu usprawnienie rozliczeń z Ministrem Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Jak wskazał Wnioskodawca, Lider Konsorcjum otrzymuje środki finansowe, rozliczając się notą z Ministrem, i jako - w tym wypadku - partner równorzędny z Wnioskodawcą także zobowiązuje się do wykonania części projektu. Natomiast tym rozliczeniom pieniężnym między uczestnikami konsorcjum nie towarzyszy jednoczesna dostawa towarów czy świadczenie usług.

Pomiędzy świadczeniami Wnioskodawcy na rzecz konsorcjum, a w rezultacie na rzecz zamawiającego, a przeniesieniem na Niego Przez Lidera proporcjonalnej części kosztów i przychodów całego konsorcjum, brak jest takiego stosunku prawnego, z którego wynikałaby wzajemność świadczenia Lidera Konsorcjum przybierającego postać rozdziału kosztów i przychodów całego przedsięwzięcia. Nie jest to zatem świadczenie wzajemne Lidera Konsorcjum, a jedynie umownie określony obowiązek rozdziału kosztów i przychodów całego przedsięwzięcia.

Zatem, w opisanej sprawie wykonywane przez Spółkę na rzecz Lidera Konsorcjum czynności w ramach realizacji wyodrębnionej części projektu rozwojowego nie stanowią usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, a tym samym nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższych ustaleń, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy zaznaczyć - mając na uwadze treść art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej w brzmieniu: "Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną)" oraz fakt, że stroną wniosku o wydania interpretacji jest Spółka będąca Partnerem Konsorcjum - że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych dla pozostałych Partnerów Konsorcjum, w tym Lidera.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.