IPPP3/443-158/14-2/KT

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 14 maja 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-158/14-2/KT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2014 r. (data wpływu 18 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wykazania w informacji podsumowującej świadczenia usług opodatkowanych poza terytorium kraju - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lutego 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wykazania w informacji podsumowującej świadczenia usług opodatkowanych poza terytorium kraju.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka w ramach prowadzonej działalności świadczy m.in. usługi dla podmiotów zarejestrowanych dla potrzeb podatku od towarów i usług w krajach Unii Europejskiej. Miejscem świadczenia i opodatkowania tych usług jest stosownie do art. 28b ust. 1-3 ustawy o VAT - miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stale miejsce zamieszkania. Usługi te podlegają opodatkowaniu poza terytorium kraju.

W takich przypadkach P. wystawia faktury bez VAT oraz zawierające informacje o "odwrotnym obciążeniu".

Występują jednak także sytuacje, gdy usługi, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju, opodatkowywane są błędnie na zasadach przewidzianych dla transakcji krajowych. W konsekwencji powyższego konieczne jest dokonanie korekty. W przypadku wystąpienia takich błędów, Spółka zgodnie z obowiązującymi przepisami wystawia faktury korygujące.

W wyniku wystawienia faktury korygującej zmniejszeniu ulega kwota podatku. Obniżenie kwoty podatku należnego następuje w miesiącu wystawienia faktury korygującej. W takiej sytuacji bowiem, zgodnie z art. 29a ust. 15 pkt 2 ustawy o VAT (art. 29 ust. 4b pkt 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do końca 2013 r.) nie jest wymagane potwierdzenie otrzymania korekty faktury przez nabywcę usługi. Jednocześnie, faktury korygujące w przedstawionym stanie faktycznym wystawiane są niejednokrotnie w okresach późniejszych, niż wystawiona faktura pierwotna.

W związku z powyższym pojawiły się wątpliwości dotyczące prawidłowego wykazywania tych zdarzeń w informacji podsumowującej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Za jaki okres w informacjach podsumowujących VAT-UE należy wykazać świadczenie usług, dla którego miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca - zwane dalej "informacjami podsumowującymi".

Informacje podsumowujące stosownie do art. 100 ust. 3 ustawy o VAT, składa się za okresy miesięczne, w terminie do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania transakcji, o których mowa w ust. 1 (...).

W myśl art. 100 ust. 11 ustawy o VAT, na potrzeby określenia momentu powstania obowiązku podatkowego, o którym mowa w ust. 3 i 4, w zakresie świadczenia usług wymienionych w ust. 1 pkt 4, stosuje się odpowiednie przepisy regulujące moment powstania obowiązku podatkowego.

Wnioskodawca uwzględnia korekty faktur w tym przypadku w rejestrach oraz deklaracji VAT-7 w miesiącu ich wystawienia (przepisy nie nakładają bowiem obowiązku posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej). Jednocześnie, pomimo, że przepisy w zakresie sporządzania informacji podsumowującej wskazują, iż transakcje objęte tą informacją winny być ujmowane w okresie, w którym z tytułu danej transakcji powstał obowiązek podatkowy, w celu zapewnienia zgodności pomiędzy VAT-UE a deklaracją VAT-7 wskazane jest, aby w przedstawionym stanie faktycznym transakcje te prezentowane były w informacji podsumowującej składanej za okres, w którym wystawiono faktury korygujące.

Zasadność takiego postępowania znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych: interpretacja indywidualna IPPP3/443-129/12-7/KT z dnia 11 maja 2012 r. otrzymana przez P., która dotyczyła WNT, dla którego obowiązek podatkowy rozpoznany został pierwotnie w dniu wystawienia faktury wewnętrznej, tj. w marcu 2011. Z uwagi na błędną podstawę opodatkowania P. w grudniu 2011 wystawiła wewnętrzną fakturę korygującą VAT należny (in minus). Zdaniem Spółki, korekta VAT-UE, w celu zapewnienia zgodności danych między VAT-7 i VAT-UE, również powinna być wykazana w momencie wystawienia faktury korygującej wewnętrznej. W wydanej interpretacji organ podatkowy uznał stanowisko P. za prawidłowe uzasadniając, że "w celu zapewnienia zgodności kwot wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów wykazanych zarówno w deklaracjach VAT-7 jak i informacji podsumowującej za dany okres, wewnętrzne faktury korygujące winny być rozliczone za okres, w którym wpłynęły do odbiorcy dokumenty korygujące wystawione przez dostawcę towarów. W świetle powyższego stwierdzić należy, iż w związku z wystawieniem faktury korygującej do faktury wewnętrznej dokumentującej WNT, zmniejszającej podstawę opodatkowania i kwotę VAT należnego z tego tytułu, Spółka powinna pomniejszyć podstawę opodatkowania i kwoty podatku w deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług oraz informacji podsumowującej składanej za okres, w którym została wystawiona wewnętrzna faktura korygująca".

Jednocześnie w interpretacji nr ILPP2/443-1388/10-3/EWW z dnia 23 listopada 2010 r. organ podatkowy zauważył, że "w sytuacji, gdy Wnioskodawca wystawia fakturę korygującą obniżającą podstawę opodatkowania sprzedanych towarów, winien rozliczyć ją w ewidencji oraz deklaracji VAT-7 w miesiącu jej wystawienia. Ponieważ zgodnie z art. 29 ust. 4b pkt 1 ustawy, w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie stosuje się przepisu art. 29 ust. 4a ustawy. W zakresie korekt informacji podsumowujących, w przypadku korekt faktur podwyższających podstawę opodatkowania, Spółka powinna je złożyć za okresy rozliczeniowe, w których powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania sprzedaży. Natomiast faktury korygujące zmniejszające podstawę opodatkowania wystawiane z powodu zmiany ilości i ceny towaru powinny być wykazane w informacji podsumowującej w miesiącu, w którym zostają wystawione". W tym przypadku organ podatkowy podkreślił, że konieczność cofania się z korektą VAT-UE do momentu powstania obowiązku podatkowego dotyczy tylko korekt in plus.

Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że w przedstawionym stanie faktycznym winna wykazać informację o usługach, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju, w informacjach podsumowujących VAT-UE za okres, w którym wystawiono oraz rozliczono w deklaracji VAT-7 faktury korygujące.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów na terytorium kraju;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem tego świadczenia jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Na podstawie przepisu art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca - zwane dalej "informacjami podsumowującymi".

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności świadczy m.in. usługi dla podmiotów zarejestrowanych dla potrzeb podatku od towarów i usług w krajach Unii Europejskiej. Miejscem świadczenia i opodatkowania tych usług - jak wskazała Spółka - jest zgodnie z art. 28b ust. 1-3 ustawy miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stale miejsce zamieszkania. Zatem, usługi te nie podlegają opodatkowaniu w Polsce. W takich przypadkach Wnioskodawca wystawia faktury bez podatku VAT zawierające informację o "odwrotnym obciążeniu".

Zdarza się jednak, że usługi takie (dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju) zostaną nieprawidłowo opodatkowywane na zasadach przewidzianych dla transakcji krajowych. W takim przypadku, w celu naprawienia błędu, Spółka zgodnie z obowiązującymi przepisami wystawia faktury korygujące. W wyniku wystawienia faktury korygującej zmniejszeniu ulega kwota podatku. Obniżenia kwoty podatku należnego Spółka dokonuje w miesiącu wystawienia faktury korygującej.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi okres, za jaki należy wykazać świadczenie opisanych usług w informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy

Należy zauważyć, że sytuacja, w której czynność zrealizowana przez polskiego podatnika nie podlega opodatkowaniu w Polsce nie oznacza, że pozostaje ona całkowicie poza zakresem przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz aktów wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia. Przepisy nakładają bowiem na podatnika obowiązek udokumentowania wykonania takiej czynności fakturą.

Dla udokumentowania usług świadczonych na rzecz klienta zagranicznego Wnioskodawca winien wystawić fakturę VAT zgodnie z przepisem art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, gdzie stwierdza się, że podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Wskazany w powyższym przepisie art. 106a pkt 2 ustawy stanowi, że przepisy rozdziału 1 działu XI ustawy w zakresie faktur stosuje się do dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:

a.

państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,

b.

państwa trzeciego.

Dane, które powinna zawierać faktura, zostały wskazane w art. 106e ust. 1 ustawy, gdzie w punktach 12 - 14 wymieniono:

* stawkę podatku (pkt 12);

* sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku (pkt 13);

* kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku (pkt 14);

a ponadto w pkt 18 wskazano, że w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - faktura powinna zawierać wyrazy "odwrotne obciążenie".

Z kolei, zgodnie z art. 106e ust. 5 ustawy, w przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 2 lit. a, faktura może nie zawierać danych określonych w ust. 1 pkt 10 i 12-14.

Zatem, za wykonane usługi Wnioskodawca może wystawiać faktury dla zagranicznego usługobiorcy posiadającego siedzibę działalności gospodarczej w kraju UE innym niż Polska, które nie zawierają stawki i kwoty podatku oraz sumy wartości sprzedaży netto, a także powinny być opatrzone adnotacją "odwrotne obciążenie", ponieważ podatnikiem z tytułu świadczenia tych usług jest ich nabywca.

Na mocy art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy, w przypadku, gdy po wystawieniu faktury podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury - podatnik wystawia fakturę korygującą.

Przepis ten wskazuje, że jeżeli po wystawieniu faktury VAT wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu.

Oznacza to, że Wnioskodawca powinien dokonać korekty faktur dokumentujących opisane usługi, wystawionych błędnie jak dla czynności podlegających opodatkowaniu w kraju.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Przepisy ustawy nie zawierają generalnej reguły dotyczącej korekt deklaracji, ani co do przesłanek takiej korekty, ani co do sposobu jej dokonywania. Obowiązek korekty deklaracji wiąże się ściśle z wystawieniem faktury korygującej, czego skutkiem jest zmiana kwoty podatku należnego względem kwoty wykazanej na pierwotnej fakturze.

Okoliczności związane z korektą powinny zatem znaleźć odzwierciedlenie w złożonej deklaracji dla potrzeb podatku od towarów i usług. W przypadku obniżenia podstawy opodatkowania, rozliczenie korygowanych faktur (w zakresie złożonej deklaracji dla potrzeb podatku od towarów i usług) winno nastąpić w rozliczeniach za miesiąc, w których zostały one wystawione.

Przepisy regulujące moment ujęcia faktury korygującej w ewidencji podatku VAT mają przede wszystkim za zadanie wyeliminowanie sytuacji, w której korekta u sprzedawcy nie spowoduje korekty dotyczącej tej samej transakcji u nabywcy. Jednak w niniejszej sprawie sprzedawca nie wykazuje podatku należnego, a zobowiązanym do wykazania i rozliczenia podatku od tej transakcji jest nabywca.

Należy w tym miejscu zaznaczyć, że obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się, co do zasady, pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano (art. 29a ust. 13). Przepis ten stosuje się również w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29a ust. 14).

Jednakże, na mocy art. 29a ust. 15 pkt 2 ustawy, warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę nie stosuje się w przypadku dostawy towarów i świadczenia usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju.

Zatem, w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca prawidłowo wykazuje faktury korygujące w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym te faktury zostały wystawione, gdyż świadcząc usługi opodatkowane poza terytorium kraju nie ma On obowiązku posiadania potwierdzenia odbioru faktury przez usługobiorcę.

Jak wynika z powołanego wyżej przepisu art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, polski podatnik VAT zidentyfikowany do transakcji wewnątrzwspólnotowych w kraju, świadcząc usługi - opodatkowane zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy - dla podatnika unijnego zidentyfikowanego na potrzeby podatku od wartości dodanej (czyli zarejestrowanego do transakcji wewnątrzwspólnotowych), zobowiązany jest wykazać świadczenie tych usług w informacji podsumowującej.

Informacje podsumowujące składa się, co do zasady, za okresy miesięczne, w terminie do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania transakcji, o których mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4, 6 i 7 (art. 100 ust. 3 ustawy).

Przy czym należy nadmienić, że w przypadku usług objętych informacją podsumowującą nie można mówić o obowiązku podatkowym. Takie usługi są bowiem świadczone w innych państwach, a więc na terytorium kraju obowiązek podatkowy od nich nie powstaje.

W przedstawionej sprawie, w oparciu o powyższe regulacje Wnioskodawca powinien wykazać w informacji podsumowującej VAT-UE usługi świadczone na rzecz podatników unijnych, które podlegają opodatkowaniu w kraju siedziby usługobiorcy.

Trzeba zauważyć, że składane informacje mają przede wszystkim odzwierciedlać rzeczywisty stan rzeczy. W przypadku stwierdzenia, że zaistniały okoliczności, które go zmieniają, podmiot, który złożył informację podsumowującą, jest zobowiązany do dokonania jej korekty. Korekta taka winna być dokonana niezwłocznie. Zgodnie bowiem z art. 101 ustawy, w przypadku stwierdzenia jakichkolwiek błędów w złożonych informacjach podsumowujących, podmiot, który złożył informację podsumowującą, jest obowiązany złożyć niezwłocznie korektę błędnej informacji podsumowującej.

Jak już wyżej wskazano, zdarzenia powodujące konieczność dokonania korekty powinny znaleźć odzwierciedlenie w złożonej deklaracji dla potrzeb podatku od towarów i usług. W przypadku obniżenia podstawy opodatkowania rozliczenie korygowanych faktur powinno nastąpić w rozliczeniach za miesiąc, w których zostały wystawione. Tak więc Wnioskodawca prawidłowo uznał, że wystawione faktury korygujące sprzedaż niepodlegającą opodatkowaniu na terytorium kraju, bez potwierdzenia odbioru ich przez nabywcę, powinny być ujęte w deklaracji za okres kiedy zostały wystawione. Wnioskodawca powinien skorygować również informację podsumowującą VAT-UE w zakresie świadczonych usług, zgodnie z rzeczywistym stanem, który uwzględni wielkości sprzedaży już po korekcie faktur pierwotnych.

Zatem, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że w przedstawionym stanie faktycznym, w celu zapewnienia zgodności danych między deklaracjami VAT-7 i VAT-UE za dany okres rozliczeniowy, Spółka winna wykazać informację o usługach, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju, w informacjach podsumowujących VAT-UE za okres, w którym wystawiono oraz rozliczono w deklaracji VAT-7 faktury korygujące.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Trzeba zaznaczyć, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem zapytania Wnioskodawcy (tekst jedn.: rozstrzygnięcia, za jaki okres w informacjach podsumowujących VAT-UE należy wykazać świadczenie usług podlegających opodatkowaniu poza terytorium kraju udokumentowanych fakturami korygującymi). Interpretacja indywidualna wydawana w trybie przepisów art. 14b Ordynacji podatkowej stanowi bowiem ocenę prawidłowości stanowiska zainteresowanego wskazanego przez niego w złożonym wniosku, przy czym zakres interpretacji wyznacza postawione w tym wniosku pytanie. Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga w szczególności kwestii, czy świadczone przez Spółkę usługi faktycznie są usługami, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl