IPPP3/443-149/12-2/JK - Powstanie obowiązku podatkowego z tytułu zużycia wyrobów węglowych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, które nabyte zostały przed dniem 2 stycznia 2012 r.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2012 r. (data wpływu 6 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu zużycia wyrobów węglowych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, które nabyte zostały przed dniem 2 stycznia 2012 r. - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 lutego 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu zużycia wyrobów węglowych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, które nabyte zostały przed dniem 2 stycznia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie dostaw energii elektrycznej oraz świadczenia usług dystrybucji energii elektrycznej. Spółka posiada koncesje na dystrybucję i obrót energią elektryczną. Od dnia 1 marca 2009 r. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem akcyzy. Spółka nie posiada statusu pośredniczącego podmiotu węglowego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 23a Ustawy akcyzowej, który na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 1 - 5 Ustawy jest uprawniony do dokonywania sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych objętych zwolnieniem od akcyzy.

Spółka wykorzystuje na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej wyroby węglowe w rodzaju węgla kamiennego, węgla brunatnego oraz koksu (dalej: wyroby węglowe). Na dzień 2 stycznia 2012 r. Spółka posiada zapasy wyrobów węglowych, wykorzystywane na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, przeznaczone do celów opałowych, które nabyła do dnia 1 stycznia 2012 r., tj. w okresie, gdy wyroby węglowe objęte były zwolnieniem od opodatkowania akcyzą na podstawie dyspozycji przepisu art. 163 ust. 1 Ustawy akcyzowej. Posiadane zapasy wyrobów węglowych Spółka sukcesywnie zużywa po dniu 1 stycznia 2012 r. na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej (do celów opałowych).

Z tytułu zużycia po dniu 1 stycznia 2012 r. posiadanych zapasów wyrobów węglowych (nabytych przed dniem 2 stycznia 2012 r.) na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka rozpoznaje obowiązek podatkowy w akcyzie oraz będzie składać deklaracje AKC-WW dla podatku akcyzowego od wyrobów węglowych w terminach wynikających z Ustawy akcyzowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle art. 9a ust. 3 w związku z art. 9a ust. 1 oraz 9a ust. 2 pkt 9 Ustawy akcyzowej, po dniu 1 stycznia 2012 r. powstaje po stronie Spółki obowiązek podatkowy w akcyzie z tytułu zużycia na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej wyrobów węglowych, które nabyte zostały przez Spółkę przed dniem 2 stycznia 2012 r. oraz co do których obowiązek podatkowy powstał przed dniem 2 stycznia 2012 r.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Od dnia 2 stycznia 2012 r. obowiązuje przepis art. 9a Ustawy akcyzowej, wprowadzony przez ustawę z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców (Dz. U. Nr 232, poz. 1378, dalej: Ustawa o zmianie ustawy akcyzowej).

Zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 1 Ustawy akcyzowej, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest m.in. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju. Na podstawie art. 9a ust. 2 pkt 9 Ustawy akcyzowej, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się również m.in. użycie wyrobów węglowych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Przepis art. 9a ust. 3 Ustawy akcyzowej stanowi, że jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 w związku z pkt 19 i 20 oraz 21 Załącznika nr 1 do Ustawy akcyzowej, w stanie prawnym obowiązującym do dnia 1 stycznia 2012 r. pojęcie "wyrobów akcyzowych" obejmowało wyroby energetyczne m.in. w rodzaju węgla kamiennego, węgla brunatnego oraz koksu, przeznaczonych do celów opałowych. Wynika stąd, że wyroby węglowe nabywane przez Spółkę do dnia 1 stycznia 2012 r. mieściły się w zakresie pojęcia (definicji) wyrobów akcyzowych. Jako że wyroby węglowe mieściły się w zakresie pojęcia "wyrobów akcyzowych", do dnia 1 stycznia 2012 r. miał do nich zastosowanie przepis art. 8 Ustawy akcyzowej, zgodnie z którym przedmiot opodatkowania akcyzą stanowiła produkcja wyrobów akcyzowych.

Kwalifikacja prawnopodatkowa wyrobów węglowych jako wyrobów akcyzowych na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 Ustawy akcyzowej w stanie prawnym obowiązującym do dnia 1 stycznia 2012 r. ma ten skutek, że produkcja wyrobów węglowych do dnia 1 stycznia 2012 r. stanowiła przedmiot opodatkowania akcyzą na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 10 ust. 1 Ustawy akcyzowej. Oznacza to, że w odniesieniu do wyrobów węglowych, wytworzonych (oraz nabytych przez Spółkę) do dnia 1 stycznia 2012 r., obowiązek podatkowy w akcyzie powstał w momencie ich produkcji, na podstawie art. 10 ust. 1 w związku z art. 8 ust. 1 pkt 1 Ustawy akcyzowej.

Od dnia 2 stycznia 2012 r. obowiązuje przepis art. 10 ust. 1a Ustawy akcyzowej w myśl którego obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju powstaje z dniem wydania wyrobów węglowych, w tym także przewoźnikowi, a w przypadkach, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 2-9 Ustawy akcyzowej, z dniem wykonania tych czynności. Oznacza to, że od dnia 2 stycznia 2012 r. obowiązek podatkowy w akcyzie od wyrobów węglowych powstaje z dniem ich wydania, zaś w przypadku użycia wyrobów węglowych na potrzeby prowadzonej działalności z dniem wykonania czynności (użycia).

Zgodnie z brzmieniem art. 9a ust. 3 Ustawy akcyzowej, jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości. Przepis ten statuuje zasadę jednofazowości opodatkowania akcyzą wyrobów węglowych. Tym samym, obowiązek podatkowy w akcyzie wobec wyrobów węglowych może powstać tylko raz. Konsekwencją powstania obowiązku podatkowego w akcyzie od wyrobów węglowych ze względu na zaistnienie danej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą jest brak powstania obowiązku podatkowego w odniesieniu do tych wyrobów węglowych na dalszych etapach obrotu.

Na podstawie art. 4 Ordynacji podatkowej, obowiązek podatkowy to wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach. Wynika stąd, że obowiązek podatkowy powstaje samoistnie w tym sensie, że zdarzenie to nie jest w żaden sposób powiązane z powstaniem zobowiązania podatkowego, które z kolei stanowi wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłaty na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego. W rezultacie, obowiązek podatkowy powstaje i istnieje również wówczas, gdy nie wynika z niego żadne skonkretyzowane zobowiązanie (obciążające danego podatnika) do zapłaty podatku.

Skoro do dnia 1 stycznia 2012 r. powstanie obowiązku podatkowego w akcyzie od wyrobów węglowych następowało na etapie ich produkcji, należy uznać, że w świetle art. 9a ust. 3 Ustawy akcyzowej w brzmieniu aktualnie obowiązującym, obowiązek podatkowy w tym podatku wobec wyrobów węglowych wytworzonych i nabytych przez Spółkę do 1 stycznia 2012 r. oraz zużytych po tym dniu nie powstanie. Należy podkreślić, że dla faktu powstania obowiązku podatkowego w akcyzie wobec wyrobów węglowych na podstawie przepisów Ustawy akcyzowej w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 stycznia 2012 r. bez znaczenia jest okoliczność, że wyroby węglowe do wskazanej daty - objęte były zwolnieniem od opodatkowania akcyzą na podstawie art. 163 ust. 1 Ustawy akcyzowej. Powołany przepis, w okresie do dnia 1 stycznia 2012 r. zwalniał od akcyzy wyroby w rodzaju węgla i koksu, objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00, przeznaczone do celów opałowych.

Skoro, w okresie do dnia 1 stycznia 2012 r. w odniesieniu do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy z tytułu produkcji tych wyrobów (zwolnienie wyrobów węglowych od akcyzy na podstawie art. 163 ust. 1 nie ma znaczenia z punktu widzenia samego powstania obowiązku podatkowego w akcyzie), produkcję wyrobów węglowych, nabytych przez Spółkę do dnia 1 stycznia 2012 r. należy na podstawie art. 9a ust. 3 Ustawy akcyzowej uznać za jedną z czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą o której mowa w tym przepisie.

Skoro wobec danych wyrobów węglowych, wytworzonych do dnia 1 stycznia 2012 r. oraz nabytych przez Spółkę do dnia 1 stycznia 2012 r. powstał obowiązek podatkowy w akcyzie z tytułu ich produkcji, oznacza to, że na podstawie art. 9a ust. 3 Ustawy akcyzowej w brzmieniu obecnie obowiązującym, nie ma podstaw, by w odniesieniu do tych samych wyrobów raz jeszcze rozpoznać obowiązek podatkowy w akcyzie, tym razem z tytułu ich zużycia na potrzeby działalności gospodarczej po dniu 1 stycznia 2012 r.

Zmiana reguł opodatkowania wyrobów węglowych akcyzą nie oznacza, że przepisy obowiązujące od dnia 2 stycznia 2012 r. mogą być interpretowane niejako w oderwaniu od stanu prawnego dotyczącego tych wyrobów, który istniał do momentu wejścia w życie przepisów w nowym brzmieniu.

W świetle art. 9a ust. 3 Ustawy akcyzowej, należy uznać, że w analizowanym stanie faktycznym, skoro:

Ustawy akcyzowej w brzmieniu obowiązującym do 1 stycznia 2012 r.), po dniu 1 stycznia 2012 r. nie powstaje obowiązek podatkowy w akcyzie w odniesieniu do tych wyrobów na podstawie innej czynności podlegającej, co do zasady, opodatkowaniu akcyzą (zużycie na potrzeby działalności gospodarczej).

Okoliczność, że ekonomiczna wartość akcyzy do zapłaty od wyrobów węglowych do dnia 1 stycznia 2012 r. wynosiła 0 złotych, ze względu na obowiązujące ustawowe zwolnienie wyrobów węglowych od opodatkowania akcyzą na podstawie art. 163 ust. 1, nie ma znaczenia dla oceny, że obowiązek podatkowy w akcyzie, o którym mowa w art. 9 ust. 3a Ustawy akcyzowej, powstał.

Mając to na uwadze, Spółka jest zdania, że po dniu 1 stycznia 2012 r. obowiązek podatkowy w akcyzie z tytułu zużycia wyrobów węglowych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, które Spółka nabyła do dnia 1 stycznia 2012 r., po jej stronie nie powstanie. W świetle powołanych przepisów Ustawy akcyzowej nie można uznać, że te same wyroby węglowe które Spółka nabyła do dnia 1 stycznia 2012 r. i co do których obowiązek podatkowy powstał w momencie ich produkcji w okresie do dnia 1 stycznia 2012 r., po dniu 1 stycznia 2012 r. powinny po raz drugi stać się przedmiotem opodatkowania akcyzą, tym razem w momencie ich zużycia do celów działalności gospodarczej na podstawie znowelizowanych przepisów Ustawy akcyzowej o opodatkowaniu wyrobów węglowych akcyzą, które weszły w życie z dniem 2 stycznia 2012 r. Przepisy te zmieniły przedmiot opodatkowania akcyzą wyrobów węglowych w ten sposób, że od dnia 2 stycznia 2012 r. opodatkowanie akcyzą wyrobów węglowych oparte zostało o mechanizm sekwencyjnego zwolnienia, które na ostatnim etapie dystrybucji kończy się opodatkowaniem akcyzą albo zwolnieniem.

Przyjęcie poglądu przeciwnego nie tylko stałoby w oczywistej sprzeczności z zasadą jednofazowości akcyzy, która wynika wprost z art. 9a ust. 3 Ustawy akcyzowej, ale znaczyłoby też, że w odniesieniu do wyrobów węglowych, nabytych do dnia 1 stycznia 2012 r., obowiązek podatkowy w akcyzie powstawałby finalnie dwukrotnie - po raz pierwszy do dnia 1 stycznia 2012 r. (z tytułu produkcji wyrobów węglowych) oraz po raz drugi po dniu 1 stycznia 2012 r. (z tytułu zużycia wyrobów węglowych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej).

Podsumowując, w okolicznościach przedstawionego stanu faktycznego należy uznać, że posiadane przez Spółkę zapasy wyrobów węglowych, nabyte przez Spółkę do dnia 1 stycznia 2012 r., po tym dniu nie podlegają opodatkowaniu akcyzą zgodnie z art. 9a ust. 3 Ustawy akcyzowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 163 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), dalej zwanej ustawą, do dnia 1 stycznia 2012 r. węgiel i koks objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00, przeznaczone do celów opałowych podlegały zwolnieniu od akcyzy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy, wyroby węglowe, to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy. Zgodnie z treścią wskazanego załącznika do wyrobów akcyzowych zalicza się:

* węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgła - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowane do kodu CN 2701,

* węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN 2702,

* koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN 2704 00.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a) ustawy, podmiot zużywający to podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia. Z kolei, w myśl art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, pośredniczący podmiot węglowy, to podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, podlegających zwolnieniu od akcyzy.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

W myśl ustępu 2 cytowanego artykułu, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

Natomiast stosownie do ust. 3 niniejszego artykułu jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju, zgodnie z art. 10 ust. 1a ustawy, powstaje z dniem wydania wyrobów węglowych, w tym także przewoźnikowi, a w przypadkach, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 2-9, z dniem wykonania tych czynności.

Jeżeli sprzedaż wyrobów węglowych jest potwierdzona fakturą, obowiązek podatkowy, w myśl art. 10 ust. 1b ustawy, powstaje z dniem wystawienia faktury, nie później niż w 7. dniu od dnia wydania wyrobów węglowych.

Zgodnie z zasadą określoną w art. 13 ust. 1 ustawy, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

Z treści wniosku wynika, iż Spółka prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie dostaw energii elektrycznej oraz świadczenia usług dystrybucji energii elektrycznej. Spółka posiada koncesje na dystrybucję i obrót energią elektryczną.

Od dnia 1 marca 2009 r. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem akcyzy. Spółka nie posiada statusu pośredniczącego podmiotu węglowego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 23a Ustawy akcyzowej, który na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 1 - 5 Ustawy jest uprawniony do dokonywania sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych objętych zwolnieniem od akcyzy.

Spółka wykorzystuje na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej wyroby węglowe w rodzaju węgla kamiennego, węgla brunatnego oraz koksu (dalej: wyroby węglowe). Na dzień 2 stycznia 2012 r. Spółka posiada zapasy wyrobów węglowych, wykorzystywane na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, przeznaczone do celów opałowych, które nabyła do dnia 1 stycznia 2012 r., tj. w okresie, gdy wyroby węglowe objęte były zwolnieniem od opodatkowania akcyzą na podstawie dyspozycji przepisu art. 163 ust. 1 Ustawy akcyzowej. Posiadane zapasy wyrobów węglowych Spółka sukcesywnie zużywa po dniu 1 stycznia 2012 r. na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej (do celów opałowych).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą powstania po stronie Spółki obowiązku podatkowego w akcyzie z tytułu zużycia na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej wyrobów węglowych, które nabyte zostały przez Spółkę przed dniem 2 stycznia 2012 r.

Wskazać należy, iż opodatkowanie akcyzą wyrobów przeznaczonych do celów opałowych, takich jak węgiel kamienny, węgiel brunatny czy koks zostało wprowadzone przepisami ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 3, poz. 11), której tekst ogłoszono dnia 12 stycznia 2009 r.

Jednakże stosownie do art. 18a dyrektywy Rady 2003/96/WE w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej Polska mogła stosować okres przejściowy do 1 stycznia 2012 r. dla dostosowania swojego krajowego poziomu opodatkowania węgla i koksu dla celów grzewczych. I tak, z uwagi na wynegocjowany przez Polskę okres przejściowy, w art. 163 ustawy o podatku akcyzowym, przewidziano - do dnia 1 stycznia 2012 r. włącznie - zwolnienie od akcyzy węgla i koksu objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00, przeznaczonych do celów opałowych.

Zmiany przepisów ustawy o podatku akcyzowym zawarte w treści ustawy z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców (Dz. U. Nr 232, poz. 1378) dotyczyły uregulowania sytuacji podatkowej wyrobów węglowych w związku z wygaśnięciem z dniem 1 stycznia 2012 r. obowiązującego zwolnienia od akcyzy.

Z uwagi na specyfikę obrotu wyrobami węglowymi, ustawodawca, dążąc do redukcji obciążeń związanych z ich obrotem, zdecydował się opodatkować je na ostatnim etapie obrotu, tj. w momencie sprzedaży podmiotowi, który zużyje wyroby węglowe i nie będzie korzystał z żadnego zwolnienia ze względu na przeznaczenie.

Podatek jest nakładany wraz z wystąpieniem zdarzenia, z którym ustawa wiąże powstanie tego obowiązku. W danej sytuacji wiążące są te przepisy, które obowiązują w momencie zaistnienia zdarzenia podlegającego opodatkowaniu.

Jak wskazano powyżej do dnia 2 stycznia 2012 r. mimo, że wyroby węglowe podlegały opodatkowaniu podatkiem akcyzowym jednocześnie były objęte zwolnieniem z tego podatku zaś od 2 stycznia 2012 r. opodatkowany jest ostatni etap obrotu wyrobami węglowymi. W konsekwencji sprzedaż wyrobów węglowych po dniu 2 stycznia 2012 r. jest opodatkowana akcyzą - o ile ta transakcja nie jest objęta zwolnieniem. Natomiast ani produkcja, ani posiadanie wyrobów węglowych nie jest przedmiotem opodatkowania akcyzą. Co za tym idzie produkcja czy posiadanie wyrobów węglowych w myśl przepisów obowiązujących od 2 stycznia 2012 r. nie powoduje powstania obowiązku podatkowego.

Tak więc wyroby węglowe, które zostały zakupione przed 1 stycznia 2012 r. i pozostają w magazynach, będą opodatkowane akcyzą, tylko jeżeli po tej dacie zostaną sprzedane lub zużyte na cele nieobjęte zwolnieniem.

Należy również wskazać, że art. 9 ust. 3 ustawy, który stanowi, iż jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej został wprowadzony do ustawy w momencie regulowania sytuacji podatkowej wyrobów węglowych w związku z wygaśnięciem z dniem 1 stycznia 2012 r. obowiązującego zwolnienia od akcyzy.

Zatem w sytuacji, gdy Wnioskodawca posiadający, niepodlegające po dniu 1 stycznia 2012 r. żadnym zwolnieniom od akcyzy, zapasy wyrobów węglowych nabyte przed dniem 2 stycznia 2012 r. zużyje te wyroby po dniu 1 stycznia 2012 r. na cele opałowe w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, zgodnie z art. art. 9a ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 9a ust. 2 pkt 9 ustawy, będzie podlegał opodatkowaniu z tytułu użycia tych wyrobów na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. W związku z powyższym obowiązek podatkowy w tym przypadku będzie powstawał systematycznie w miarę zużywania tych wyrobów węglowych bowiem stosownie do art. 10 ust. 1a ustawy obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w art. 9a ust. 2 pkt 9, powstaje z dniem użycia wyrobów węglowych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Reasumując w świetle art. 9a ust. 3 w związku z art. 9a ust. 1 oraz 9a ust. 2 pkt 9 ustawy, po dniu 1 stycznia 2012 r. powstaje po stronie Spółki obowiązek podatkowy w akcyzie z tytułu zużycia na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej wyrobów węglowych, które nabyte zostały przez Spółkę przed dniem 2 stycznia 2012 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.