IPPP3/443-143/12-5/JF - Stawka podatku dla usługi naprawy instalacji elektrycznej, instalacji gazowej i przewodów kominowych oraz dla usługi wymiany instalacji elektrycznej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2012 r. (data wpływu 6 lutego 2012 r.) uzupełnionym w dniu 10 kwietnia 2012 r. (data wpływu 12 kwietnia 2012 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 30 marca 2012 r. (skutecznie doręczone w dniu 4 kwietnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* stawki podatku dla usługi naprawy instalacji elektrycznej, instalacji gazowej i przewodów kominowych - jest prawidłowe,

* stawki podatku dla usługi wymiany instalacji elektrycznej - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 lutego 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 10 kwietnia 2012 r., złożonym w dniu 10.04.2012. (data wpływu 12 kwietnia 2012 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 30 marca 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe:

Firma Wnioskodawcy wykonuje pomiary instalacji elektrycznej, gazowej, przeglądy przewodów kominowych i ogólnobudowlane zgodnie z prawem budowlanym. Poszerzając zakres działalności chce poprzez podwykonawców rozpocząć wykonywanie usług dla wspólnot mieszkaniowych w zakresie:

Uzupełniając wniosek wskazano, iż budynki, w których poprzez podwykonawców Wnioskodawca dokonywać będzie napraw instalacji gazowych, kominowych i elektrycznych oraz wymiany instalacji elektrycznych w częściach wspólnych budynków (na klatkach schodowych - nie w lokalach mieszkalnych) są budynkami budownictwa mieszkaniowego, budynkami wielorodzinnymi stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Z jaką stawką podatku VAT powinien Wnioskodawca wystawić fakturę dla wspólnoty mieszkaniowej z tytułu świadczonych opisanych usług.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Naprawa instalacji gazowej, kominowej i elektrycznej na zlecenie Wspólnoty Mieszkaniowej, podlega opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 8%. Wymiana instalacji elektrycznej w całości (jeżeli chodzi oczywiście o części wspólne - całą klatkę schodową bez instalacji elektryczne w lokalach mieszkalnych) na zlecenie Wspólnoty Mieszkaniowej winny być opodatkowane wg stawki 23%, ponieważ nie jest to naprawa tylko wymiana całej instalacji na nową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

* stawki podatku dla usługi naprawy instalacji elektrycznej, instalacji gazowej i przewodów kominowych - uznaje się za nieprawidłowe,

* stawki podatku dla usługi wymiany instalacji elektrycznej - uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. z zastrzeżeniem art. 146f:

Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy stawkę podatku, o której mowa w ust. 2 stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się, zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy, obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych z zastrzeżeniem ust. 12b.

Z kolei w ust. 12b tego artykułu ustawodawca dokonuje wyłączenia i stwierdza, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2 oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej - art. 41 ust. 12c ustawy. Z kolei na podstawie art. 2 pkt 12 ustawy obiekty budownictwa mieszkaniowego to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Wskazać należy, że dla prawidłowego określenia wysokości podatku VAT konieczna jest precyzyjna identyfikacja obiektu, zgodnie z zasadami klasyfikacji statystycznych. Zaznaczyć należy, że zasadą jest, iż to zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego w Łodzi, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia remont, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego. Zgodnie z art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Stosownie do treści przytoczonych wyżej przepisów, z obniżonej stawki podatku VAT korzystają: budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa obiektów budownictwa mieszkaniowego rozumianych jako budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w dziale 11 PKOB lub też części takich obiektów zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Z obniżonej stawki korzystają również roboty konserwacyjne wykonywane w takich obiektach. Ponadto preferencyjną stawką podatku objęte są roboty budowlane części wspólnych budynku mieszkalnego sklasyfikowanych do działu 11 PKOB.

Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza świadczyć usługi naprawy instalacji gazowych, naprawy przewodów kominowych oraz naprawę i wymianę instalacji elektrycznych w częściach wspólnych budynków mieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. Wątpliwości Wnioskodawcy wiążą się z kwestią właściwej stawki dla wykonywanych przez siebie ww. usług w częściach wspólnych tych budynków.

Zauważyć należy, iż Wnioskodawca rozróżnia naprawę instalacji i przewodów kominowych od wymiany instalacji. W języku potocznym wymiana polega na zastąpieniu czegoś czymś innym, natomiast naprawa to reperacja usterki w urządzeniu, zmiana na lepsze. W przypadku czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę wymiana instalacji elektrycznej, która się zużyła, na nową, lepszą służy poprawie jej funkcjonowania - jest to zatem z punktu widzenia celu, jakiemu służy, takie samo działanie jak naprawa. W odniesieniu natomiast do prawa budowlanego zarówno naprawa jak i wymiana instalacji elektrycznej jest zaliczana do remontu, bowiem prowadzi do odtworzenia stanu pierwotnego i przywróceniu prawidłowego funkcjonowania. Wobec tego dla celu podatku od towarów i usług należy przyjąć, iż naprawa instalacji gazowych, naprawa przewodów kominowych, naprawa instalacji elektrycznej oraz wymiana takiej instalacji stanowi remont obiektu budowlanego. Należy zatem uznać, iż w przedstawionych okolicznościach Wnioskodawca świadczy usługi budowlane w częściach wspólnych budynków, które są sklasyfikowane w dziale 11 Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. Są to wystarczające przesłanki do tego, aby uznać, iż na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 Wnioskodawca posiada prawo do zastosowania stawki podatku 8% dla świadczonych usług.

Tym samym stanowisko Spółki należało uznać za prawidłowe w zakresie stawki podatku dla usługi naprawy instalacji elektrycznej, instalacji gazowej i przewodów kominowych oraz za nieprawidłowe w zakresie stawki podatku dla usługi wymiany instalacji elektrycznej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.