IPPP3/443-1422/11-4/SM - Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług zakupu używanych samochodów dostawczych na terenie krajów Unii Europejskiej oraz ich sprzedaży odbiorcom spoza Unii Europejskiej.
Pismo z dnia 31 stycznia 2012 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-1422/11-4/SM Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług zakupu używanych samochodów dostawczych na terenie krajów Unii Europejskiej oraz ich sprzedaży odbiorcom spoza Unii Europejskiej.
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2011 r. (data wpływu 28 października 2011 r.), uzupełnionego w dniu 27 grudnia 2011 r. w odpowiedzi na wezwanie nr IPPP3/443-1422/11-2/SM z dnia 8 grudnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uregulowań związanych z zakupem i sprzedażą używanych samochodów dostawczych - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 28 października 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uregulowań związanych z zakupem i sprzedażą używanych samochodów dostawczych.
Wniosek został uzupełniony w dniu 27 grudnia 2011 r. w odpowiedzi na wezwanie nr IPPP3/443-1422/11-2/SM z dnia 8 grudnia 2011 r.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością ma status podatnika UE. Spółka prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą rozliczaną na zasadach ogólnych. Wnioskodawca chce prowadzić działalność polegającą na zakupie używanych samochodów dostawczych na terenie krajów Unii Europejskiej innych niż Polska i wywozić je z kraju nabycia z pominięciem Polski poza Unię Europejską. Sprzedający będzie wystawiał fakturę VAT UE, a firma fakturę dla odbiorcy spoza Unii Europejskiej.
W związku z powyższym zadano następujące pytania (sprecyzowane ostatecznie w odpowiedzi na wezwanie nr IPPP3/443-1422/11-2/SM z dnia 8 grudnia 2011 r.).
Czy opisane zdarzenie przyszłe w zakresie zakupu towaru spełnia przesłanki wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.
Czy sprzedaż może być traktowana jako eksport opodatkowany na terenie Polski.
Czy w ogóle któraś z tych czynności podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na terenie Polski, czy Wnioskodawca płaci podatek VAT na terytorium kraju członkowskiego innego niż Polska.
Czy przy ewentualnym opodatkowaniu wymienionych czynności podatkiem od towarów i usług poza terytorium Polski ciążą jeszcze na Wnioskodawcy jakieś obowiązki z tytułu podatku od towarów i usług od faktur zakupu i sprzedaży związanych z tym zakupem i sprzedażą na terytorium Polski.
Czy musi się wtedy zarejestrować jako podatnik VAT na terytorium tego kraju czy może się posługiwać polskim numerem VAT EU.
Czy przepisy krajów Unii Europejskiej są ujednolicone w zakresie podatku VAT i Spółka może przyjąć, że na terenie wybranego kraju członkowskiego innego niż Polska eksport towarów jest opodatkowany stawką 0%.
Czy może jest tak, że zamiast płacenia podatku VAT gdzieś na terenie kraju członkowskiego innego niż Polska może rozliczać tę transakcję na zasadach ogólnych w Polsce - zakup i sprzedaż odpowiednią stawką VAT i ubiegać się o zwrot VAT.
Czy dla rozliczeń Wnioskodawcy z punktu widzenia podatku od towarów i usług ma znaczenie, czy odbiorca towaru spoza Unii Europejskiej jest osobą fizyczną czy prawną.
Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko sprecyzowane w odpowiedzi z dnia 27 grudnia 2011 r.):
Zrozumienie przepisów jest następujące:
Zakup towarów poza Polską na terenie Unii Europejskiej i niezwłoczne poddanie tego towaru procedurze odprawy celnej jeszcze na terenie tego samego kraju członkowskiego nie można zaliczyć do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (art. 9). Cała ta czynność nie podlega obowiązkowi VAT na terenie Polski, tylko w kraju członkowskim Unii Europejskiej, w którym Wnioskodawca dokonał zakupu, i tam się ubiega o zwrot VAT naliczonego.
Skoro odprawa celna jest przeprowadzana na terytorium kraju członkowskiego innego niż Polska, to w świetle przepisów prawa polskiego o podatku od towarów i usług sprzedaży tej nie można w Polsce opodatkować stawką 0%.
Ani realizowany przez Spółkę zakup dokonany poza terytorium Polski, ani sprzedaż spoza Polski nie wypełnia dyspozycji przepisu art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług i nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na terenie Polski. Wnioskodawca wystawia odbiorcy fakturę bez VAT. VAT naliczony od faktur zakupowych traktuje jako koszt uzyskania przychodu, jeśli nie uda się odzyskać zapłaconego VAT na terenie państwa dokonania zakupu.
W Polsce nie ciążą na Wnioskodawcy żadne obowiązki w zakresie opodatkowania podatkiem VAT ani zakupu ani sprzedaży towaru.
Nie może posługiwać się w obrocie z dostawcą towaru z kraju członkowskiego innego niż Polska numerem VAT UE nadanym w Polsce. Żeby odliczyć VAT od zakupu na terenie kraju członkowskiego zakupu towaru musi mieć nadany numer VAT UE z tego kraju. Musi się zarejestrować jako podatnik VAT UE na terytorium kraju członkowskiego innego niż Polska, gdzie będzie dokonywać zakupów i eksportu towaru i tam rozliczać się z urzędem skarbowym w oparciu o przepisy tego kraju.
Przepisy Unii Europejskiej są ujednolicone w zakresie podatku VAT i może przyjąć, że na terenie wybranego kraju członkowskiego innego niż Polska eksport towarów jest opodatkowany stawką 0%.
Nie ma opcji wyboru, że zamiast płacenia podatku VAT gdzieś na terenie kraju członkowskiego UE innego niż Polska może rozliczać tę transakcję na zasadach ogólnych w Polsce - zakup i sprzedaż odpowiednią stawką VAT i ubiegać się o zwrot VAT. Musi rozliczać transakcje zakupu dokonane poza Polską i transakcje sprzedaży dokonywanej z terytorium innego kraju niż Polska w kraju, w którym te transakcje faktycznie są realizowane.
Interpretacji podatkowej nie zmienia fakt, czy jest to sprzedaż do osoby fizycznej czy osoby prawnej.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:
odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
W myśl art. 2 pkt 1 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium kraju - rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a;
Zgodnie z art. 15 ust. 1-2 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W myśl art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
Natomiast w myśl definicji wynikającej z art. 2 pkt 8 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o eksporcie towarów - rozumie się przez to potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:
dostawcę lub na jego rzecz, lub
nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych;
Odnosząc się zatem do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego zauważyć należy, że przedmiotem działalności Spółki będzie zakup używanych samochodów dostawczych na terenie krajów Unii Europejskiej innych niż Polska i wywóz ich z kraju nabycia z pominięciem Polski poza Unię Europejską. Sprzedający będzie wystawiał fakturę VAT UE, a Spółka fakturę dla odbiorcy spoza Unii Europejskiej.
Uwzględniając powyższe:
Ad. 1.
W zaistniałym przypadku nie będzie dochodzić do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju (w myśl uregulowań art. 5 ust. 1 pkt 4 i art. 9 ust. 1 ustawy) - samochody nie będą (w wyniku transakcji) przemieszczane na terytorium kraju.
Ad. 2.
Powyższa transakcja nie będzie uznana za eksport towarów opodatkowany na terenie Polski, bowiem w myśl uregulowań art. 2 pkt 8 ustawy nie dochodzi do wywozu (poza terytorium Unii Europejskiej) towarów z terytorium kraju.
Ad. 3.
Uwzględniając powyższe, żadna z ww. czynności (zakup samochodów na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż terytorium kraju i jego wywóz z tego kraju poza UE) nie stanowi żadnej z opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (na terenie Polski) czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy.
Ad. 4.
Spółka nie ma zatem na terytorium naszego kraju żadnych obowiązków (w zakresie podatku od towarów i usług) z tytułu opisanych wyżej transakcji.
Odnośnie natomiast uregulowań wspólnotowych w zakresie podatku od towarów usług (zwanego podatkiem od wartości dodanej) zauważyć należy, że przedmiotowe zagadnienie reguluje Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006 r. Nr 347, str. 1 z późn. zm.). Z chwilą przystąpienia do struktur Unii Europejskiej państwa członkowskie zobowiązują się do wykonywania i stosowania prawa wspólnotowego. Przepisy prawa podatkowego obowiązujące na terenie Unii Europejskiej stosowane są w krajach członkowskich przez implementację, czyli uregulowanie w przepisach prawa krajowego zagadnień prawa wspólnotowego. Jednak należy zauważyć, że o ile ustawodawca kraju członkowskiego ma obowiązek implementacji zawartych w dyrektywie postanowień wiążących państwo członkowskie co do zamierzonego celu, to Wspólnota zostawia władzom krajowym swobodę co do form i metod, jakimi skutek ma być osiągnięty. Przepisy krajowe nie muszą zatem być wiernym tłumaczeniem przepisów wspólnotowych, muszą natomiast osiągać cel w nich naznaczony.
Uwzględniając powyższe, w celu poznania szczegółowych regulacji w ww. zakresie Wnioskodawca winien zapoznać się z przepisami kraju, w którym będzie dochodzić do opisanych transakcji lub zwrócić się z odpowiednim zapytaniem (jeśli taka możliwość istnieje) do organów podatkowych tego konkretnego kraju UE. Natomiast biorąc pod uwagę ww. ogólne uregulowania wynikające z Dyrektywy 2006/112/WE, zwanej dalej "dyrektywą":
Ad. 5.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 dyrektywy, opodatkowaniu VAT podlegają następujące transakcje:
odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze;
odpłatne wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium państwa członkowskiego dokonywane:
przez podatnika działającego w takim charakterze lub przez osobę prawną niebędącą podatnikiem, gdy sprzedawcą jest podatnik działający w takim charakterze, który nie korzysta ze zwolnienia dla małych przedsiębiorstw przewidzianego w art. 282-292 i który nie jest objęty przepisami art. 33 i 36;
ii. w przypadku nowych środków transportu, przez podatnika lub osobę prawną niebędącą podatnikiem, w przypadku których inne nabycia nie podlegają opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 3 ust. 1, lub przez jakąkolwiek inną osobę niebędącą podatnikiem;
iii. w przypadku wyrobów podlegających akcyzie, jeżeli od wewnątrzwspólnotowego nabycia naliczany jest podatek akcyzowy na terytorium państwa członkowskiego zgodnie z dyrektywą 92/12/EWG, przez podatnika lub osobę prawną niebędącą podatnikiem, w przypadku których inne nabycia nie podlegają opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 3 ust. 1;
odpłatne świadczenie usług na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze;
import towarów.
W myśl art. 9 ust. 1, "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.
"Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.
Zgodnie z art. 213 dyrektywy:
Każdy podatnik zgłasza rozpoczęcie, zmianę i zakończenie działalności jako podatnika. Państwa członkowskie zezwalają na dokonanie tego zgłoszenia drogą elektroniczną na warunkach, które ustalą; mogą też wymagać stosowania takiej drogi.
Bez uszczerbku dla przepisu ust. 1 akapit pierwszy, każdy podatnik lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, która dokonuje wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów niepodlegających VAT zgodnie z art. 3 ust. 1, musi zgłosić dokonanie takich nabyć, jeżeli warunki wymagane do ich wyłączenia z VAT przewidziane w tym artykule przestają być spełniane.
Natomiast w myśl art. 214 ust. 1 państwa członkowskie podejmują niezbędne środki, aby zapewnić, że następujące osoby zostaną zidentyfikowane za pomocą indywidualnego numeru:
każdy podatnik, z wyjątkiem podatników, o których mowa w art. 9 ust. 2, który dokonuje na terytorium danego państwa dostaw towarów lub świadczy usługi dające prawo do odliczenia VAT, inne niż dostawy towarów lub świadczenie usług, od których VAT jest płacony wyłącznie przez nabywcę lub odbiorcę, zgodnie z art. 194-197 i art. 199;
każdy podatnik, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, który dokonuje wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów podlegających VAT zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. b) albo każdy podatnik, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, który skorzystał z możliwości objęcia wewnątrzwspólnotowych nabyć podatkiem VAT, przewidzianej w art. 3 ust. 3;
każdy podatnik, który na terytorium danego państwa dokonuje wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów do celów dokonywanych przez niego transakcji, które są związane z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, i które są przez niego dokonywane poza tym terytorium;
każdy podatnik, który jest na terytorium danego państwa odbiorcą usług, za które jest zgodnie z art. 196 zobowiązany do zapłaty VAT;
każdy podatnik, który na terytorium danego państwa ma siedzibę i który na terytorium innego państwa członkowskiego świadczy usługi, za które VAT ma obowiązek zapłacić jedynie usługobiorca zgodnie z art. 196.
Ponadto zgodnie z art. 215, indywidualny numer identyfikacyjny VAT zawiera prefiks zgodny z kodem ISO - 3166 alpha 2 umożliwiający identyfikację państwa członkowskiego, które go nadało. Grecja może jednakże stosować prefiks "EL".
Zgodnie z art. 168 dyrektywy, jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika, podatnik jest uprawniony, w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, do odliczenia następujących kwot od kwoty VAT, którą jest zobowiązany zapłacić:
VAT należnego lub zapłaconego w tym państwie członkowskim od towarów i usług, które zostały mu dostarczone lub które mają być mu dostarczone przez innego podatnika;
VAT należnego od transakcji uznanych za dostawy towarów i świadczenie usług zgodnie z art. 18 lit. a) i art. 27;
VAT należnego od wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. b) pkt (i);
VAT należnego od transakcji uznanych za wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów zgodnie z art. 21 i 22;
VAT należnego lub zapłaconego z tytułu importu towarów na terytorium tego państwa członkowskiego.
Uwzględniając powyższe, w opisanej sytuacji do rozliczeń na terenie kraju członkowskiego UE Wnioskodawca nie może posługiwać się numerem VAT-UE nadanym w Polsce, lecz powinien (w celu dokonywania rozliczeń i ewentualnego odliczania podatku naliczonego) zarejestrować się zgodnie z wymogami danego państwa członkowskiego i posługiwać nadanym mu w tym państwie numerem identyfikacyjnym VAT.
Ad. 6.
Zgodnie z art. 146 dyrektywy:
Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:
dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych przez sprzedawcę lub na jego rzecz poza terytorium Wspólnoty;
dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych poza terytorium Wspólnoty przez nabywcę lub na rzecz nabywcy niemającego siedziby na terytorium danego państwa, z wyłączeniem towarów transportowanych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia w paliwo i ogólnego zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz samolotów turystycznych lub wszelkich innych środków transportu służących do celów prywatnych;
dostawy towarów na rzecz uznanych organizacji wywożących te towary poza terytorium Wspólnoty w ramach działalności humanitarnej, dobroczynnej lub edukacyjnej poza Wspólnotą;
świadczenie usług polegających na pracach, których przedmiotem jest rzecz ruchoma nabyta lub importowana w celu przeprowadzenia takich prac na terytorium Wspólnoty oraz wysłana lub przetransportowana poza terytorium Wspólnoty przez usługodawcę lub usługobiorcę niemającego siedziby na terytorium danego państwa, lub na rzecz jednego z nich;
świadczenie usług, łącznie z usługami transportu i transakcjami pomocniczymi, ale z wyłączeniem świadczenia usług zwolnionych zgodnie z art. 132 i 135, w przypadku gdy są one bezpośrednio związane z eksportem lub importem towarów objętych przepisami art. 61 i art. 157 ust. 1 lit. a).
Zwolnienie przewidziane w ust. 1 lit. c) może zostać przyznane zgodnie z procedurą zwrotu VAT.
W myśl art. 169 lit. b) dyrektywy, poza prawem do odliczenia, o którym mowa w art. 168, podatnik ma prawo do odliczenia VAT określonego w tym artykule, jeżeli towary i usługi są wykorzystywane do następujących celów:
* transakcji podatnika, które są zwolnione zgodnie z art. 138, 142 i 144, art. 146-149, art. 151, 152,153 i 156, art. 157 ust. 1 lit. b) oraz art. 158-161 i art. 164.
Uwzględniając powyższe, odpowiednikiem stawki 0% określonej w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, stosowanej na terytorium kraju przy eksporcie towarów, jest w myśl ww. przepisu art. 146 dyrektywy 2006/112/WE zwolnienie opisanej transakcji (z prawem do odliczenia podatku naliczonego - art. 169 lit. b) dyrektywy).
Ad. 7.
Spółka nie ma także możliwości wyboru opodatkowania podatkiem od towarów i rozliczania przedmiotowych transakcji na terytorium kraju zamiast na terenie kraju członkowskiego UE. Wnioskodawca ma obowiązek stosować zasady opodatkowania i rozliczenia podatku (od wartości dodanej) na podstawie uregulowań kraju członkowskiego UE, gdzie realizowana jest opisana transakcja.
Ad. 8.
Na sposób rozliczeń podatku od towarów i usług w opisanym przypadku nie ma wpływu status odbiorcy towarów Spółki (osoba fizyczna lub osoba prawna).
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.