IPPP3/443-1420/11-6/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 20 października 2011 r. (data wpływu 27 października 2011 r.) uzupełnionym w dniu 29 grudnia 2011 r. (data wpływu 30 grudnia 2011 r.) oraz w dniu 13 lutego 2012 r. (data wpływu 14 lutego 2012 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 15 grudnia 2011 r. oraz z dnia 6 lutego 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług montażu urządzeń dźwigowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 października 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług montażu urządzeń dźwigowych.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 grudnia 2011 r. złożonym w dniu 29 grudnia 2011 r. (data wpływu 30 grudnia 2011 r.) oraz pismem z dnia 10 lutego 2012 r. złożonym w dniu 13 lutego 2012 r. (data wpływu 14 lutego 2012 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu Nr IPPP3/443-1420/11-2/MK oraz IPPP3/443-1420/11-4/MK

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi firmę usługową polegającą na produkcji i montażu urządzeń dźwigowych kod PKD główny to 28.22.Z (produkcja urządzeń dźwigowych i chwytaków) Obecnie Wnioskodawca wykonuję usługę montażu urządzeń dźwigowych w Serbii dla firmy posiadającej główne miejsce prowadzenia działalności we Włoszech. Firma ta posiada również adres siedziby w Polsce i fakturę za ww. usługi Wnioskodawca ma wystawić na adres polski z nr NIP polskim lecz usługa wykonywana jest w Serbii. Zarówno Wnioskodawca jak i odbiorca są zarejestrowani jako czynni podatnicy VAT-UE.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że będzie on podwykonawcą firmy, która dostała zlecenie od firmy F. Serbia. Na terenie zakładu F. Serbia Wnioskodawca będzie wykonywać prace związane z montażem mechanicznym Przenośnika PPD 4" typu WEBB do transportu deski rozdzielczej w zakładzie F. Serbia - montaż otrzymanych części od firmy zlecającej Wnioskodawcy wykonanie prac (usługa) takich jak: tory, konstrukcje wsporcze, napędy, napinania itp. Firma, która zleca Wnioskodawcy wykonanie prac mieści się w Polsce, posiada polski numer identyfikacji podatkowej. Firma ta jest oddziałem firmy włoskiej. Montaż polega na trwałym powiązaniu z nieruchomością na skutek montażu przenośnik stanie się częścią nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawkę VAT Wnioskodawca ma zastosować na ww. usługę... 0% na podstawie art. 28b ust. 2 ustawy o VAT czy 23% ponieważ firma zlecająca Wnioskodawcy prace mieści się w Polsce i posiada NIP polski. Czy też N.P. ponieważ prace Wnioskodawca wykonuje w Serbii.

Zdaniem Wnioskodawcy, ze względu na to iż prace będą wykonywane w Serbii, czyli miejscem świadczenia usług jest Serbia powinniśmy przyjąć stawkę 0% na podstawie art. 28b ust. 2 ustawy o VAT. Będziemy wykonywać usługę (montaż) nie będą to prace produkcyjne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przypadku świadczenia usług istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

W tym miejscu wskazać należy, że na potrzeby Rozdziału 3 "Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług" ustawy o VAT w art. 28a ustawodawca zawarł definicje podatnika.

W myśl art. 28a ww. ustawy o VAT na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

Powyższy artykuł wprowadza definicję podatnika, która ma zastosowanie tylko na potrzeby ustalenia miejsca świadczenia usług.

Ogólna zasada dotycząca miejsca świadczenia usług na rzecz podatników wyrażona została w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT.

I tak w myśl art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n.

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej (art. 28b ust. 2 cyt. ustawy o VAT).

Ust. 3 art. 28b stanowi natomiast, iż w przypadku gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika działającego w takim charakterze jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. W przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą ma stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Od powyższych zasad ustawodawca przewidział szereg wyjątków, wskazując m.in. szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług związanych m.in. z nieruchomościami.

I tak zgodnie z art. 28e ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Przepis ten jest odpowiednikiem art. 47 Dyrektywy 112 Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), który przewiduje, że miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomością, w tym usług rzeczoznawców i agentów nieruchomości, usług zakwaterowania w sektorze hotelarskim lub sektorach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, przyznawanie prawa użytkowania nieruchomości oraz usług związanych z przygotowywaniem i koordynacją prac budowlanych, takich jak usługi architektów i biur nadzoru budowlanego, jest miejsce, w którym znajduje się dana nieruchomość.

W Memorandum Wyjaśniającym do artykułu 9 ust. 2 lit. a VI Dyrektywy wskazano, że opodatkowanie usług związanych z nieruchomościami jest bardziej racjonalne w miejscu, w którym dana nieruchomość się znajduje. Rozwijając powyższą myśl, należy uznać, że wprowadzenie takiego rozwiązania miało przede wszystkim zapewnić realizację podstawowej zasady wspólnego systemu VAT, jaką jest zasada opodatkowania transakcji w miejscu faktycznej konsumpcji towaru lub usługi. Efekt czynności związanych z nieruchomościami jest bowiem w większości przypadków wykorzystywany w miejscu lokalizacji nieruchomości.

Należy podkreślić jednak, że reguła art. 47 Dyrektywy 2006/112/WE ma zastosowanie tylko w sytuacjach, w których wynik prac wiąże się z konkretną nieruchomością o ustalonym miejscu położenia. Nieruchomość nie musi być już wyodrębniona jako przedmiot własności (dotyczy to gruntów), nie musi być już wybudowana, choćby w części (dotyczy to budynków), lecz musi być znana chociażby jej lokalizacja.

Z powyższego przepisu wynika, że o miejscu świadczenia, a tym samym opodatkowania usługi związanej z nieruchomością decyduje wyłącznie miejsce położenia nieruchomości, z którą dana usługa jest ściśle związana, niezależnie od tego dla jakiego podmiotu jest wykonywana oraz gdzie znajduje się siedziba usługodawcy. Zasada ta ma zastosowanie wówczas, gdy usługę można przyporządkować do konkretnej nieruchomości, która jest możliwa do zlokalizowania, co do miejsca jej położenia. Przepis ten - jak wynika z jego brzmienia - stanowi wyjątek od zasady, przyjmując jako kryterium, odniesienie się nie do podmiotu lecz do przedmiotu, którym jest nieruchomość, a usługi, które jej wprost dotyczą mają być opodatkowane według miejsca jej położenia. Jednocześnie usługi te mogą mieć charakter nieograniczony, na co wskazuje katalog zamieszczony w tym przepisie, który ma charakter otwarty. Do zakresu tych usług ustawodawca zaliczył bowiem nie tylko usługi stricte dotyczące prac wykonywanych w nieruchomościach i obrotu nieruchomościami, ale także usługi, których wykonanie polega na przygotowywaniu i koordynowaniu prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego.

Taki związek można przypisać opisanej we wniosku o udzielenie interpretacji usłudze. Z wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi firmę usługową polegającą na produkcji i montażu urządzeń dźwigowych. Obecnie Wnioskodawca wykonuje usługę montażu urządzeń dźwigowych w Serbii, będzie on podwykonawcą firmy, która dostała zlecenie od firmy F. Serbia. Na terenie zakładu F. Serbia Wnioskodawca będzie wykonywać prace związane z montażem mechanicznym Przenośnika PPD 4" typu WEBB do transportu deski rozdzielczej w zakładzie F. Serbia - montaż otrzymanych części od firmy zlecającej Wnioskodawcy wykonanie prac (usługa) takich jak: tory, konstrukcje wsporcze, napędy, napinania itp. Firma, która zleca Wnioskodawcy wykonanie prac mieści się w Polsce, posiada polski numer identyfikacji podatkowej. Firma ta jest oddziałem firmy włoskiej. Montaż polega na trwałym powiązaniu z nieruchomością na skutek montażu przenośnik stanie się częścią nieruchomości.

Analizując przedstawione zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, że wykonywane przez Wnioskodawcę usługi mają miejsce na terenie zakładu F. Serbia i dotyczą montażu przenośnika do transportu deski rozdzielczej w szczególności elementów takich jak: tory, konstrukcje wsporcze, napędy, napinacze itp. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę pozostają zatem w bezpośrednim związku z konkretna nieruchomością.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę, dotyczące opisanego urządzenia, mają charakter usług związanych z nieruchomością i tym samym spełniają dyspozycję art. 28e ustawy o VAT. W związku z powyższym, miejscem świadczenia a samym opodatkowania, opisanych we wniosku usług jest miejsce położenia nieruchomości.

Tym samym w przedmiotowej sprawie świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie podlegają opodatkowaniu na terytorium kraju. O sposobie i warunkach opodatkowania tej usługi decydują przepisy obowiązujące w kraju w którym położona jest nieruchomość.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy uznać należało za nieprawidłowe.

Ponadto, poinformować należy, iż zgodnie z § 26 ust. 1-3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), przepisy 5, 7-22 i 25 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego-podatku o podobnym charakterze. Faktury takie, według ustępu 2 tego paragrafu, powinny zawierać dane określone w 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.