IPPP3/443-138/14-5/LK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2014 r. (data wpływu 14 lutego 2014 r.) uzupełnionym w dniu 31 marca 2014 r. (data wpływu 2 kwietnia 2014 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 17 marca 2014 r. (skutecznie doręczone w dniu 24 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwrotu zapłaconego podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

W dniu 14 lutego 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwrotu zapłaconego podatku od towarów i usług. Wniosek uzupełniony został pismem złożonym w dniu 31 marca 2014 r. (data wpływu 2 kwietnia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 17 marca 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka F. (zwana dalej "Spółką") prowadzi działalność gospodarczą polegającą na instalacji (montażu) i serwisie turbin wiatrowych. Spółka jest podmiotem posiadającym osobowość prawną i posiadającym siedzibę w Danii. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej w Danii, a także jest zarejestrowanym podatnikiem VAT UE.

W ramach prowadzonej działalności Spółka zawiera umowy z klientami na instalację (montaż) lub serwis turbin wiatrowych, a następnie realizuje je przy współpracy z podwykonawcami.

Spółka zawarła umowę na instalację turbin wiatrowych - usługi dźwigowe - z podwykonawcą (zwany dalej "Podwykonawcą"). Wszystkie usługi świadczone przez Podwykonawcę były niezbędne dla wywiązania się przez Spółkę z umowy z klientem, której przedmiotem była instalacja turbin wiatrowych na terenie Polski. Podwykonawca jest podatnikiem podatku VAT zarejestrowanym w Polsce. Podwykonawca świadczył usługi na rzecz Spółki, jednak Spółka nie była ostatecznym odbiorcą tych usług. Podwykonawca wystawił Spółce faktury VAT za usługi i uznając, że miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie Spółka posiada siedzibę, biorąc za podstawę art. 28b ustawy o VAT, stawka VAT na fakturach została oznaczona jako NP. Na fakturze została również zamieszczona adnotacja, że podatek VAT ma zostać rozliczony przez nabywcę. Podatek VAT został rozliczony przez Spółkę w Danii. Faktury VAT zostały wystawione przez Spółkę na rzecz jej Klienta w dniu 31 maja 2013 r. Spółka nie była ostatecznym odbiorcą usług świadczonych przez Podwykonawcę i objętych przedmiotowymi fakturami VAT.

Obecnie, z uwagi na zmienioną linię interpretacyjną organów podatkowych, za miejsce świadczenia usług związanych z instalacją lub serwisem turbin wiatrowych jest uznawane miejsce położenia nieruchomości i należy brać za podstawę art. 28e ustawy o VAT. W związku z tym usługi te powinny być opodatkowane podatkiem VAT w miejscu świadczenia usług, czyli w miejscu położenia nieruchomości. W tym przypadku miejscem świadczenia usługi była Polska. Dlatego też Podwykonawca zamierza dokonać korekty wystawionych Spółce faktur, na których zostanie ujęty podatek VAT, którego stawka będzie wynosiła 23%. W tej sytuacji Spółka, po przyjęciu korekt faktury, będzie musiała uiścić kwotę podatku VAT w Polsce oraz dokonać korekty rozliczeń w Danii.

Spółka spełnia wszelkie przesłanki konieczne dla uzyskania zwrotu podatku VAT, określone w ustawie o VAT i Rozporządzeniu, takie jak:

* spółka jest zarejestrowanym podatnikiem od wartości dodanej w Danii, które to państwo jest państwem członkowskim Unii Europejskiej.

* Spółka nie prowadziła sprzedaży, o której mowa w art. 2 pkt 22 ustawy VAT w okresie, za który będzie występowała o zwrot podatku.

* Usługi, które były świadczone Spółce były przez nią w całości wykorzystane do wykonywania czynności dających prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na terenie Danii, czyli w miejscu, gdzie Spółka rozlicza podatek od wartości dodanej.

* Usługi, w stosunku do których Spółka będzie ubiegała się o zwrot VATu, zostały nabyte na terytorium Polski.

Spółka, z uwagi na to, że spełnia wszystkie przesłanki do zwrócenia się z wnioskiem o zwrot podatku VAT, zamierza zwrócić się o zwrot w całości tego podatku do właściwego organu, którym jest Naczelnik Urzędu Skarbowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji przyjęcia przez Spółkę od Podwykonawcy faktur korygujących VAT, zmieniających stawkę "np" na stawkę "23%", o których mowa w przedstawionym stanie faktycznym oraz zapłaty kwoty VAT na rzecz Podwykonawcy, Spółka otrzymałaby w całości zwrot podatku VAT po wystąpieniu z takim wnioskiem do właściwego organu podatkowego w Polsce.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka stoi na stanowisku, że powinna otrzymać w całości zwrot podatku VAT w wysokości wynikającej z korekt faktur które zostaną wystawione przez Podwykonawcę. Wynika to z tego, że Spółka spełnia przesłanki wymienione w art. 89 ustawy o VAT oraz w Rozporządzeniu. Zwrot podatku VAT przysługuje podmiotom uprawnionym zarówno z państw członkowskich Unii Europejskiej jak i z państw trzecich. Przesłankami do zwrotu podatku VAT Spółce są takie okoliczności jak: Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem od wartości dodanej w Danii, które to państwo jest państwem członkowskim Unii Europejskiej. Ponadto Spółka nie prowadziła sprzedaży, o której mowa w art. 2 pkt 22 ustawy VAT w okresie, za który będzie występowała o zwrot podatku. Usługi, które były świadczone Spółce były przez nią w całości wykorzystane do wykonywania czynności dających prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na terenie Danii, czyli w miejscu, gdzie Spółka rozlicza podatek od wartości dodanej. Ponadto usługi, w stosunku do których Spółka będzie ubiegała się o zwrot VAT-u, zostały nabyte na terytorium Polski. Należy też nadmienić, że w stosunku do Spółki nie zachodzą przesłanki negatywne, które uniemożliwiałyby otrzymanie przez Spółkę zwrotu podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przypadku usług, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, istotnym jest ustalenie miejsca ich świadczenia, ponieważ od określenia miejsca świadczenia zależeć będzie miejsce ich opodatkowania.

Zgodnie z ogólną zasada wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Z kolei w art. 28a ustawy wskazano, że na potrzeby stosowania rozdziału dotyczącego miejsca świadczenia przy świadczeniu usług:

W art. 28e ustawy o VAT przewidziano wyjątek od powyższej, zasady zgodnie z którym miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Zastosowanie omawianej reguły ustalania miejsca świadczenia jest niezależne od statusu stron transakcji, w szczególności od tego, czy usługobiorca jest podatnikiem (przedsiębiorcą), czy konsumentem (osobą niebędącą podatnikiem).

Nie ma także znaczenia to, czy usługodawca ma siedzibę (miejsce zamieszkania, stałe miejsce prowadzenia działalności) w państwie, gdzie jest położona nieruchomość. Nie jest istotne, czy usługodawca ewentualnie świadczy usługi ze swojego stałego miejsca prowadzenia działalności. Nie gra roli także to, czy jest zidentyfikowany dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych, czy też nie. Miejscem świadczenia dla usług związanych z nieruchomościami jest państwo, w którym nieruchomość jest położona. Zasada ta ma zastosowanie wówczas, gdy usługę można przyporządkować do konkretnej nieruchomości, która jest możliwa do zlokalizowania, co do miejsca jej położenia.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem posiadającym osobowość prawną i posiadającym siedzibę w Danii. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej w Danii, a także jest zarejestrowanym podatnikiem VAT UE.

W ramach prowadzonej działalności Spółka zawiera umowy z klientami na instalację (montaż) lub serwis turbin wiatrowych, a następnie realizuje je przy współpracy z podwykonawcami. Spółka zawarła umowę na instalacje turbin wiatrowych - usługi dźwigowe - z podwykonawcą (zwany dalej "Podwykonawcą"). Wszystkie usługi świadczone przez Podwykonawcę były niezbędne dla wywiązania się przez Spółkę z umowy z klientem, której przedmiotem była instalacja turbin wiatrowych na terenie Polski. Podwykonawca jest podatnikiem podatku VAT zarejestrowanym w Polsce. Podwykonawca świadczył usługi na rzecz Spółki, jednak Spółka nie była ostatecznym odbiorcą tych usług.

Analiza przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa pozwala stwierdzić, że wykonywane na rzecz Spółki przez jej Podwykonawcę usługi instalacji turbin wiatrowych znajdujących się w Polsce z możliwością zlokalizowania ich miejsca położenia, stanowią usługi związane z nieruchomościami, dla których miejscem świadczenia, zgodnie z art. 28e ustawy, jest miejsce położenia nieruchomości, czyli w tym przypadku Polska. Fakt że usługi są wykonywane przez podwykonawcę Spółki nie ma wpływu na miejsce opodatkowania usług związanych z nieruchomością.

Uwzględniając powyższe ustalenia dotyczące miejsca świadczenia usług polegających na instalacji turbin wiatrowych, usługi te będą podlegały opodatkowaniu na terenie Polski tj. w miejscu położenia nieruchomości.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3 i art. 129 ust. 1.

Jednakże na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Faktura VAT jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury VAT zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt nabycia określonych towarów lub usług lub też otrzymania zaliczki. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie wyżej wymienionego dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy towaru lub usługi), a także przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

W myśl art. 106j ust. 1 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

- podatnik wystawia fakturę korygującą.

Z opisu sprawy wynika że Wnioskodawca otrzymuje od swoich podwykonawców faktury z tytułu świadczenia usług. Faktury te nie zawierają stawki podatku a zamiast tego wskazano że to Wnioskodawca jako nabywca z siedzibą w Danii jest podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku z tytułu nabywanych usług. Jednakże z uwagi na to, że miejsce świadczenia, a tym samym opodatkowania usług instalacji turbin wiatrowych znajduje się w Polsce to Podwykonawca zamierza wystawić faktury korygujące które będą zawierać stawkę właściwą dla tych usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do kwestii możliwości zwrotu zapłaconego podatku.

W odniesieniu do kwestii prawa do odzyskania podatku z tytułu transakcji zakupu opisanych nieruchomości, należy zauważyć, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Przedstawiona powyżej zasada daje podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego jedynie w takim zakresie, w jakim nabyte towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ustawodawca wyłączył zatem, możliwość dokonywania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu.

W myśl postanowień art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W oparciu o unormowania zawarte w art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Zatem, zrealizowanie tego prawa możliwe jest wyłącznie przez podatników zarejestrowanych jako "podatnicy VAT czynni", którzy zakupione towary i usługi wykorzystują do prowadzonej działalności opodatkowanej.

Zaznaczyć należy, że zgodnie z powołanym przepisem art. 15 ustawy, już samo wykonywanie czynności związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej sprawia, że podmiot spełnia przesłanki, aby uznać go za podatnika podatku od towarów i usług. Jednakże dopiero od momentu formalnej rejestracji, w ramach prowadzonej przez siebie działalności, uzyskuje on status podatnika VAT czynnego (zarejestrowanego podatnika VAT).

Wskazać należy że na mocy art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego (art. 17 ust. 2 ustawy).

Co do zasady import usług wiąże się z tym, że obowiązek rozliczenia podatku spoczywa na nabywcy usługi. Jednakże aby nabywca usług mógł rozliczyć usługi związane z nieruchomością świadczone na jego rzecz (na co wskazuje powyższy przepis), świadczeniodawca usług nie może być podmiotem zarejestrowanym zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy. Z wniosku nie wynika aby Spółka była podmiotem zarejestrowanym dla potrzeb podatku od towarów i usług w Polsce. Tym samym w związku z wyżej wskazanym przepisem zobowiązanym do rozliczenia odsprzedawanych przez Spółkę usług instalacji turbin wiatrowych będzie ich nabywca.

Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 3 ustawy, w odniesieniu do podmiotów nieposiadających siedziby działalności gospodarczej, stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywano transakcji gospodarczych, stałego miejsca zamieszkania lub zwykłego miejsca pobytu na terytorium kraju, niedokonujących sprzedaży na terytorium kraju - mogą być zastosowane zwroty podatku na warunkach określonych w ust. 1a-1g oraz w rozporządzeniu wydanym na podstawie ust. 2, 3 i 5.

Realizując delegację ustawową zawartą w art. 89 ust. 5 ustawy, Minister Finansów w Rozporządzeniu z dnia 29 czerwca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku od towarów i usług niektórym podmiotom (Dz. U. z 2011 r. Nr 136, poz. 797), określił m.in. warunki, terminy i tryb zwrotu podatku podmiotom, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Zgodnie z art. 89 ust. 1a ustawy podmioty, o których mowa w ust. 1 pkt 3, mogą ubiegać się o zwrot podatku w odniesieniu do nabytych przez nie na terytorium kraju towarów i usług lub w odniesieniu do towarów, które były przedmiotem importu na terytorium kraju, jeżeli te towary i usługi były przez te podmioty wykorzystywane do wykonywania czynności dających prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na terytorium państwa, w którym rozliczają one podatek od wartości dodanej lub podatek o podobnym charakterze, innym niż terytorium kraju.

Natomiast zgodnie z art. 89 ust. 1c pkt 3 ustawy podmiotom, o których mowa w ust. 1 pkt 3, nie przysługuje zwrot podatku w odniesieniu do kwot podatku w odniesieniu, do których, zgodnie z przepisami ustawy oraz przepisami wykonawczymi wydanymi na jej podstawie, nie przysługuje podatnikom, o których mowa w art. 15, prawo do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego.

Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 lit. k i l) rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku od towarów i usług niektórym podmiotom (Dz. U. Nr 136, Nr 797) zwrot podatku przysługuje podmiotowi uprawnionemu z państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub podmiotowi uprawnionemu z państwa trzeciego, w przypadku gdy podmiot ten:

Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia podmiot uprawniony z państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub podmiot uprawniony z państwa trzeciego może wystąpić o zwrot podatku za okres nie krótszy niż 3 miesiące i nie dłuższy niż rok podatkowy lub za okres krótszy niż ostatnie 3 miesiące tego roku - w odniesieniu do podatku od nabytych towarów lub usług lub importowanych towarów w okresie, za który podmiot uprawniony występuje o zwrot podatku, z zastrzeżeniem ust. 2.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca jest podmiotem zagranicznym nieposiadającym siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski. Ponadto z wniosku nie wynika aby Wnioskodawca był podmiotem zarejestrowanym na terytorium Polski, jako podatnik VAT czynny. Jak wskazuje Wnioskodawca Spółka nie prowadziła sprzedaży, o której mowa w art. 2 pkt 22 ustawy VAT w okresie, za który będzie występowała o zwrot podatku, a usługi, które były świadczone Spółce były przez nią w całości wykorzystane do wykonywania czynności dających prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na terenie Danii, czyli w miejscu, gdzie Spółka rozlicza podatek od wartości dodanej. Usługi, w stosunku do których Spółka będzie ubiegała się o zwrot VAT, zostały nabyte na terytorium Polski. Ponadto Wnioskodawca na terytorium Polski będzie dokonywał czynności opodatkowanych które będą rozliczane przez nabywcę usług. Z wniosku nie wynika ponadto, aby Wnioskodawca wykonywał inne czynności, poza czynnościami opodatkowanymi w Polsce z tytułu których obowiązanym do rozliczenia będzie nabywca na podstawie art. 17 ustawy.

Wskazać również należy że nie znajdzie zastosowania wyłączenie o którym mowa w art. 89 ust. 1c pkt 3 ustawy.

Zatem po analizie przedstawionych okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że Wnioskodawca w przedstawionej sytuacji będzie miał prawo do ubiegania się o zwrot zgodnie z wyżej wskazanymi przepisami rozporządzenia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.