IPPP3/443-1377/11-4/LK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2011 r. (data wpływu 18 października 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 7 grudnia 2011 r. (data wpływu 12 grudnia 2011 r.) na wezwanie z dnia 29 listopada 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług:

* jest nieprawidłowe - w zakresie terminu ważności zaświadczenia będącego dokumentem uprawniającym do zastosowania stawki 0% dla dostawy paliwa na rzecz przewoźników wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym,

* jest prawidłowe - w zakresie terminu ważności przedmiotowego zaświadczenia do dnia 31 marca 2012 r. będącego dokumentem uprawniającym do zastosowania stawki 0% dla dostawy paliwa na rzecz przewoźników wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym.

W dniu 18 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w prawa do zastosowania stawki 0% dla dostawy paliwa na rzecz przewoźników wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 grudnia 2011 r. (data wpływu 12 grudnia 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu Nr IPPP3/443-1377/11-2/LK z dnia 29 listopada 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca od dnia 1 kwietnia 2011 r. dokonuje dostawy paliwa lotniczego na rzecz przewoźników, którzy wykonują głównie przewozy w transporcie międzynarodowym. Do dostawy paliwa lotniczego stosuje stawkę 0% VAT zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 18 ustawy VAT. Na podstawie art. 83 ust. 1f ustawy VAT podmioty te są uznawane za wykonujące głównie przewozy w transporcie międzynarodowym na podstawie zaświadczenia wydawanego przez organy administracji skarbowej lub lotniczej kraju siedziby przewoźnika, z których wynika, że podmiot wykonuje głównie loty międzynarodowe. W zaświadczeniu wskazuje się organ, który wydał zaświadczenie, datę wydania oraz nazwę przewoźnika. Zaświadczenia te były wydawane w roku 2011 w różnych terminach. Większość zaświadczeń została wydana po dodaniu do ustawy VAT art. 83 ust. 1f, czyli po dniu 1 kwietnia 201 1 r. Zaświadczenia te nie mają terminu ważności, to znaczy w ich treści nie wskazuje się jak długo informacja zawarta w danym zaświadczeniu jest aktualna. Jednocześnie, na podstawie umów o dostawę paliwa lotniczego, jakie Wnioskodawca zawarł z poszczególnymi przewoźnikami, są oni zobowiązani do informowania o każdej zmianie stanu faktycznego, który uprawnia do zastosowania stawki 0% VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

W przypadku uznania, że stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania 1. jest nieprawidłowe,

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1

Ustawa VAT nie reguluje przedmiotowej kwestii w sposób bezpośredni. Jednakże, skoro termin ważności zaświadczenia nie został oznaczony w jego treści, to należy uznać, że jego ważność trwa do momentu, w którym zmieni się stan faktyczny objęty zaświadczeniem. Zaświadczenie, które nie wskazuje terminu ważności jest, zatem ważne bezterminowo. Dopiero uzyskanie informacji, że stan uległ zmianie, a zatem przewoźnik nie wykonuje już głównie przewozów w transporcie międzynarodowym powoduje, że zaświadczenie traci moc i przestaje uprawniać do stosowania stawki 0% VAT. Zaświadczenie wystawione przez zagraniczną administrację skarbową bądź lotniczą nie ma zatem określonego terminu ważności i umożliwia stosowanie stawki 0% VAT przez czas z góry nieoznaczony.

W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy ad. 1 za nieprawidłowe, Wnioskodawca prezentuje swoje stanowisko odnośnie pytania ad. 2. Jeżeli bowiem nie jest prawidłowym stanowisko wskazujące na bezterminowe obowiązywanie zaświadczenia, to koniecznym jest określenie terminu jego ważności. Jeżeli natomiast stanowisko Wnioskodawcy ad. 1 zostanie uznane za prawidłowe, wówczas pytanie ad. 2 staje się bezprzedmiotowe.

Ad. 2

Odmowa uznania bezterminowego charakteru zaświadczeń wymaga przyjęcia, że zaświadczenia te potwierdzają okoliczność, iż przewoźnik wykonuje głównie przewozy w transporcie międzynarodowym za okres tożsamy z okresem, za jaki okoliczność tę potwierdzałby wpis na listę przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym ogłaszaną przez Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego na podstawie art. 83 ust. 1c ustawy VAT (dalej jako: "lista polska"), tj. do 31 marca 2012 r.

Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie znajduje uzasadnienie w zasadzie równości, gdyż przewoźnik niewpisany na listę polską, a jednocześnie spełniający warunki do stosowania stawki 0% VAT powinien być traktowany w taki sam sposób jak przewoźnik wpisany na listę polską. Skoro art. 83 ust. 1f ustawy VAT w zakresie uprawnienia do stosowania stawki 0% VAT zrównuje sytuację przewoźników lotniczych nieposiadających siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, uznanych w państwie swojej siedziby za wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym z sytuacją przewoźników lotniczych wpisanych na listę polską, to brak jest przesłanek do wprowadzania zróżnicowania w aspekcie czasowym.

Zgodnie z art. 83 ust. 1c ustawy VAT, Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego ogłasza do dnia 31 marca danego roku podatkowego, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Urzędu Lotnictwa Cywilnego, listę przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, na okres od dnia 1 kwietnia danego roku podatkowego do dnia 31 marca następnego roku podatkowego, na podstawie danych uzyskanych od przewoźników lotniczych. Jednocześnie, na podstawie art. 7 ust. 1 ustawyz dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332), w roku 2011 listę przewoźników lotniczych, o której mowa w art. 83 ust. 1c ustawy VAT, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego ogłosi do dnia 31 maja 2011 r., w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Urzędu Lotnictwa Cywilnego, na okres od dnia 1 czerwca 2011 r. do dnia 31 marca 2012 r., na podstawie danych uzyskanych od przewoźników lotniczych za rok 2010. Jeżeli zatem lista polska ogłoszona w 2011 r. obowiązuje do dnia 31 marca 2012 r., to zaświadczenia wystawione w 2011 r. przez uprawnione organy administracji skarbowej bądź lotniczej, wywołują skutki prawne w analogicznym okresie, tj. do dnia 31 marca 2012 r. Skoro ustawodawca z zaświadczeniem wystawionym przez zagraniczną administrację skarbową bądź lotniczą wiąże tożsame skutki prawne co z wpisaniem przewoźnika na listę polską, to zrównanie winno także dotyczyć okresu obowiązywania wystawionych zaświadczeń, aby nie doszło do dyskryminacji podmiotów zagranicznych.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku uznania, że zaświadczenia wystawione przez zagraniczną administrację skarbową bądź lotniczą nie są ważne bezterminowo, to okres ważności zaświadczeń wystawionych w 2011 r. upływa z dniem 31 marca 2012 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe w zakresie terminu ważności zaświadczenia będącego dokumentem uprawniającym do zastosowania stawki 0% dla dostawy paliwa na rzecz przewoźników wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, oraz za jest prawidłowe - w zakresie terminu ważności przedmiotowego zaświadczenia do dnia 31 marca 2012 r. będącego dokumentem uprawniającym do zastosowania stawki 0% dla dostawy paliwa na rzecz przewoźników wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Co do zasady stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f: stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23% (...).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

I tak, stosownie do dyspozycji przepisu art. 83 ust. 1 pkt 18 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw towarów służących zaopatrzeniu środków transportu lotniczego używanych przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym.

Przepis art. 83 ust. 1 pkt 18 ustawy stanowi implementację przepisu art. 148 lit. e) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, z późn. zm.), w myśl którego państwa członkowskie zwalniają dostawy towarów w celu zaopatrzenia w paliwo i zaopatrzenia ogólnego statków powietrznych używanych przez linie lotnicze zajmujące się głównie odpłatnym przewozem na trasach międzynarodowych.

Zgodnie z art. 150 ust. 1 Dyrektywy Komisja przedstawia Radzie, w razie potrzeby, możliwie najszybciej, wnioski mające na celu sprecyzowanie zakresu stosowania zwolnień przewidzianych w art. 148 oraz ustalenie szczegółowych zasad ich stosowania.

Do czasu wejścia w życie przepisów, o których mowa w ust. 1, państwa członkowskie mogą ograniczyć zakres zwolnień przewidzianych w art. 148 lit. a) i b). (art. 150 ust. 2 Dyrektywy)

Według zapisu art. 83 ust. 2 ww. ustawy krajowej, opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% podlegają czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 7-18 i 20-22, w przypadku prowadzenia przez podatnika dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że czynności te zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w tym przepisie.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że z dniem 1 kwietnia 2011 r. weszły w życie zapisu ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - prawo o miarach (Dz. U. z 2011 r. Nr 64, poz. 332) Wskazana nowelizacja wprowadziła definicję przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym.

Na mocy art. 83 ust. 1a ustawy przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, o których mowa w ust. 1 pkt 5-8, 13, 16 i 18, rozumie się przewoźników lotniczych, u których udział:

Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego ogłasza do dnia 31 marca danego roku podatkowego, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Urzędu Lotnictwa Cywilnego, listę przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, na okres od dnia 1 kwietnia danego roku podatkowego do dnia 31 marca następnego roku podatkowego, na podstawie danych uzyskanych od przewoźników lotniczych. (art. 83 ust. 1c ustawy).

Podmioty, które znajdują się na liście, są uprawnione do korzystania ze stawki 0% w stosunku do usług i dostawy towarów, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 8 i 18 ustawy od dnia 1 kwietnia danego roku podatkowego do dnia 31 marca następnego roku podatkowego.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r. art. 83 ust. 1f ustawy przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, o których mowa w ust. 1 pkt 5-8, 13, 16 i 18, rozumie się również przewoźników lotniczych nieposiadających siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, uznanych w państwie swojej siedziby za wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym.

Biorąc pod uwagę powołanych przepis art. 83 ust. 1f ustawy, na listę publikowaną przez Prezesa urzędu mogą być, zatem wpisani również przewoźnicy zagraniczni, o których mowa w ww. przepisie. Wpisanie przewoźnika nieposiadającego siedziby stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania w Polsce na przedmiotową listę jest fakultatywne.

przewoźnicy zagraniczni, którzy nie są umieszczeni na ww. liscie ogłoszonej przez Prezesa Urzędu lotnictwa cywilnego, chcąc skorzystać ze stawki 0% od nabywanych w Polsce towarów, zobowiązani są do przedstawienia swoim kontrahentom dokumentów potwierdzających, iż w państwie siedziby są uznani za wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika iż Wnioskodawca dokonuje dostawy paliwa lotniczego na rzecz przewoźników, którzy wykonują głównie przewozy w transporcie międzynarodowym. Przewoźnicy przekazują Wnioskodawcy zaświadczenia wydawane przez organy administracji skarbowej lub lotniczej kraju siedziby przewoźnika, z których wynika, że podmiot wykonuje głównie loty międzynarodowe. W zaświadczeniu wskazuje się organ, który wydał zaświadczenie, datę wydania oraz nazwę przewoźnika. Zaświadczenia te nie mają terminu ważności, to znaczy w ich treści nie wskazuje się jak długo informacja zawarta w danym zaświadczeniu jest aktualna. Jednocześnie, na podstawie umów o dostawę paliwa lotniczego, jakie Wnioskodawca zawarł z poszczególnymi przewoźnikami, są oni zobowiązani do informowania o każdej zmianie stanu faktycznego, który uprawnia do zastosowania stawki 0% VAT. Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy, terminu ważności takiego zaświadczenia w sytuacji, gdy termin ten nie został na nim umieszczony.

Nie sposób zgodzić się z Wnioskodawcą, iż zaświadczenie wskazujące, że dany przewoźnik wykonuje loty głównie w transporcie międzynarodowym, na którym nie wskazano terminu jego ważności należy uznać za dokument ważny bezterminowo. Takie podejście oznaczałoby nierówne traktowanie przewoźników lotniczych. Przewoźnicy lotniczy przedstawiający zaświadczenie, na których brak byłoby terminu ważności byliby lepiej traktowani niż Np. polscy przewoźnicy, którzy muszą być, co roku wpisywani na listę ogłaszaną przez Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego.

Natomiast należy zgodzić się z Wnioskodawcą, iż zaświadczenia wystawione w 2011 r. przez właściwy organ administracji lotniczej bądź skarbowej i potwierdzające, że dany przewoźnik wykonuje głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, są ważne do dnia 31 marca 2012 r. Bowiem zaświadczenia te potwierdzają, iż przewoźnik wykonuje głównie przewozy w transporcie międzynarodowym za okres tożsamy z okresem, za jaki okoliczność tę potwierdzałby wpis na listę przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym ogłaszaną przez Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego na podstawie art. 83 ust. 1c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Zgodnie z ww. art. 83 ust. 1c wpis na listę przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym obejmuje okres od 1 kwietnia do 31 marca następnego roku podatkowego. Zaznaczyć należy, iż pierwsze ogłoszenie Obwieszczenia Nr 7 Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego z dnia 18 maja 2011 r. obejmuje okres od dnia 1 czerwca 2011 do dnia 31 marca 2012 r. Tym samym należy zgodzić się z Wnioskodawcą, iż zaświadczenia wystawione w 2011 r. przez zagraniczną administrację skarbową bądź lotniczą są ważne do dnia 31 marca 2012 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.