IPPP3/443-1351/11-4/LK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 stycznia 2012 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-1351/11-4/LK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2011 r. (data nadania 8 października 2011 r.) (data wpływu 10 października 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 grudnia 2011 r. (data wpływu 27 grudnia 2011 r.) na wezwanie z dnia 14 grudnia 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług

* jest nieprawidłowe - w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego od podatku, z tytułu świadczonych usług kształcenia zawodowego,

* jest prawidłowe - w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia podmiotowego z tytułu świadczonych usług.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku, usług kształcenia zawodowego.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 grudnia 2011 r. (data wpływu 27 grudnia 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu IPPP3/443-1351/11-2/LK z dnia 14 grudnia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Przedmiotem działalności Instytutu jest organizacja 4-letnich szkoleń podyplomowych w zakresie psychoterapii tańcem i ruchem. Szkolenia te spełniają wymogi programowe przewidziane projektem ustawy dla zawodu psychoterapeuty, zaś jego ukończenie jest konieczne by móc pracować w zawodzie psychoterapeuty tańcem i ruchem. Jest to przygotowanie do wykonywania nowego zawodu. Na szkolenie przyjmowane są osoby, które ukończyły studia wyższe na poziomie magisterskim. Ukończenie szkolenia umożliwia ubieganie się o certyfikat psychoterapeuty w Polskim Stowarzyszeniu. Psychoterapeuci tańcem i ruchem zatrudniani są najczęściej do pracy z dziećmi autystycznymi, osobami chorymi na schizofrenię, zaburzeniami osobowości, zaburzeniami lękowymi, depresjami, uzależnieniami, a także w resocjalizacji. Absolwenci Instytutu pracują w państwowych placówkach specjalistycznych np. szpitalach psychiatrycznych, poradniach zdrowia psychicznego, warsztatach terapii zajęciowej lub w ośrodkach praktyki prywatnej. Świadczone usługi przez spółkę są sklasyfikowane pod symbolem PKD 85.59. B

W uzupełnieniu do wniosku Instytut wskazał, iż nie jest On jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Instytut działa na podstawie przepisów o prowadzeniu działalności gospodarczej oraz klasyfikacji PKD: 85.59.B Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej nie sklasyfikowane. Instytut nie posiada akredytacji na organizowane szkolenie podyplomowe w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, a realizowane szkolenie nie jest finansowane ze środków publicznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1.

Czy możliwe jest zastosowanie stawki zwolnionej dla świadczonych przez Instytut usług po analizie przepisów znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług.

2.

W sytuacji uznania Instytutu za podlegających podatkowi VAT wnosi On o określenie, czy słusznie rozumie, że płatność VAT będzie ich obowiązywała po przekroczeniu kwoty obrotu 150.000 pln w roku podatkowym.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Zgodnie z art. 43 § 1 pkt 29 zwalnia się z podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Usługi świadczone przez naszą spółkę mają na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych, zdobycie odpowiedniego doświadczenia, a ukończenie szkolenia prowadzonego przez naszą spółkę jest warunkiem ubiegania się o certyfikat w Polskim Stowarzyszeniu i podjęcia pracy w zawodzie psychoterapeuty.

W oparciu o wyżej wymienione wnioski stwierdzamy, że szkolenia jakie oferujemy naszym studentom mieszczą się w rozumieniu art. 43 § 1 pkt 29 lit. a).

Wnioskodawca wskazuje, że w 2010 r. fakt przekroczenia przez Niego kwoty obrotu 100.000 pln nie ma znaczenia, ponieważ w 2010 r. był ustawowo zwolniony z płacenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego od podatku, z tytułu świadczonych usług kształcenia zawodowego, oraz za prawidłowe w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia podmiotowego z tytułu świadczonych usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT - obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, podstawowa stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, państwa członkowskie zwalniają kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

a.

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,

b.

uczelnie, jednostki naukowe... oraz jednostki badawczo - rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

a.

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub

b.

świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub

c.

finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. L Nr 347, s. 1 z późn. zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011 r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Nie posiada akredytacji na organizowane szkolenie podyplomowe w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, że Wnioskodawca nie jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, zatem nie może korzystać ze zwolnienia wskazanego w tym przepisie.

W dalszej kolejności należy przeanalizować czy można zastosować zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż przedmiotem działalności Instytutu jest organizacja 4-letnich szkoleń podyplomowych w zakresie psychoterapii tańcem i ruchem. Szkolenia te spełniają wymogi programowe przewidziane projektem ustawy dla zawodu psychoterapeuty, zaś jego ukończenie jest konieczne by móc pracować w zawodzie psychoterapeuty tańcem i ruchem. Jest to przygotowanie do wykonywania nowego zawodu. Ponadto we własnym stanowisku Wnioskodawca wskazał, iż świadczone usługi mają na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych, zdobycie odpowiedniego doświadczenia, a ukończenie szkolenia jest warunkiem do ubiegania się o certyfikat w Polskim Stowarzyszeniu Psychoterapii Tańcem i Ruchem i podjęcia pracy w zawodzie psychoterapeuty. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż realizowane szkolenie nie jest finansowane ze środków publicznych.

Dla objęcia świadczonych przez Wnioskodawcę usług kształcenia podyplomowego psychoterapeutów zwolnieniem wynikającym z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy, konieczne jest uznanie przedmiotowych usług za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz stwierdzenie, iż przedmiotowe usługi kształcenia podyplomowego psychoterapeutów są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Wnioskodawca wskazał iż organizuje 4-letnie szkolenia podyplomowe w zakresie psychoterapii tańcem i ruchem. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż szkolenia te spełniają wymogi przewidziane projektem ustawy dla zawodu psychoterapeuty, a ukończenie przedmiotowego szkolenia jest konieczne by móc pracować w tym zawodzie.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych powyżej przepisów mających zastosowanie w sprawie wskazać należy, że w niniejszej sprawie świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkolenia będą spełniały definicję kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT. Jednakże wskazać należy, iż zajęcia w ramach szkolenia psychoterapeutów akredytowanego przez Polskie Towarzystwo Psychiatryczne nie mają jeszcze w pełni ustalonej regulacji prawnej. Zatem szkolenia prowadzone przez Wnioskodawcę nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Oznacza to, że nie zostanie spełniona przesłanka, wynikająca z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy VAT, umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku. Ponadto Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty nie posiada akredytacji na organizowane szkolenie podyplomowe w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, a realizowane szkolenie nie jest finansowane ze środków publicznych. Mając na uwadze powyższe usługi szkolenia psychoterapeutów organizowane przez Instytut nie korzystają ze zwolnienia i będą opodatkowane podstawową stawką podatku 23%.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

W myśl art. 113 ust. 1 cyt. ustawy zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Przez sprzedaż - stosownie do brzmienia art. 2 pkt 22 ww. ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 113 ust. 2 cyt. ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z powołanych przepisów wynika zatem, że do kwoty limitu nie wlicza się wartości sprzedaży uzyskanej z tytułu świadczenia m.in. usług korzystających ze zwolnienia przedmiotowego od podatku.

Z art. 113 ust. 5 ww. ustawy wynika, że jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (...).

Stosownie do art. 113 ust. 9 podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Z powyższego wynika, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do alternatywnego wyboru, zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny, bądź pozostania podatnikiem VAT zwolnionym. Powyższy wybór jest dobrowolną decyzją każdego podatnika, którego wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła pewnego określonego limitu kwoty. W chwili przekroczenia tej kwoty zwolnienie traci moc, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę. Istnieją jednak przesłanki negatywne, które uniemożliwiają podatnikowi skorzystanie z tego prawa. Powołany przepis art. 113 ust. 13 ustawy wyklucza, bowiem możliwość korzystania ze zwolnienia podmiotowego przez podatników, którzy wykonują czynności wyłączone ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. W tym przypadku podatnik od samego początku, od pierwszej czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług obowiązany jest dokonać rejestracji jako podatnik VAT czynny.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi, które będą opodatkowane podstawową stawką podatku. Świadczone usługi były roku 2010 objęte zwolnieniem przedmiotowym.

Mając powyższe na uwadze oraz przywołane regulacje prawne wskazać należy, że do kwoty limitu, po przekroczeniu, którego podatnik traci prawo do zwolnienia podmiotowego od podatku, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku. A zatem Wnioskodawca będzie uprawniony do korzystania ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ustawy. jednakże po przekroczeniu kwoty limitu o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy tj. 150 000 zł zwolnienie traci moc, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl