IPPP3/443-131/11-4/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2011 r. (data wpływu 28 stycznia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 kwietnia 2011 r. (data wpływu 21 kwietnia 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr IPPP3/443-131/11-2/JK z dnia 5 kwietnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku organizowanych w formie konferencji szkoleń dla brokerów ubezpieczeniowych - jest prawidłowe.

W dniu 28 stycznia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku organizowanych w formie konferencji szkoleń dla brokerów ubezpieczeniowych.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 19 kwietnia 2011 r. (data wpływu 21 kwietnia 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr IPPP3/443-131/11-2/JK z dnia 5 kwietnia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca organizuje rokrocznie kilkudniowy Kongres, w ramach którego uczestnicy odbywają obowiązkowe szkolenie podnoszące kwalifikacje zawodowe. Koszt udziału w konferencji - szkoleniu zawodowym, obejmuje organizację wykładów, zakwaterowanie i wyżywienie. Koszt udziału jest zryczałtowany. Jeżeli uczestnik życzy sobie dodatkowe usługi hotelowe typu pokój jednoosobowy, pokój o podwyższony standardzie, dodatkowe koszty na podstawie rachunku hotelowego pokrywa sam.

Wnioskodawca na bazie obowiązujących do 2010 r. przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) kwalifikował organizację konferencji obejmującej szkolenie obowiązkowe do usług w zakresie edukacji wymienionych w poz. 7 załącznika nr 4 do ustawy o VAT zwolnionych z tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

Przedmiotem świadczenia na rzecz uczestników konferencji były usługi szkoleniowe co oznacza, że opodatkowanie innych usług (gastronomicznych czy hotelarskich) towarzyszących organizacji konferencji było dla stawki VAT bez znaczenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawa o pośrednictwie ubezpieczeniowym nakłada na osoby wykonujące czynności... obowiązek odbywania obowiązkowych szkoleń zawodowych. Ustawa nie określa kryteriów odnoszących się do podmiotów organizujących szkolenia, określa natomiast merytoryczne wymagania dotyczące tych szkoleń oraz formę w jakiej powinny się one odbywać. Szczegółowy zakres merytoryczny szkoleń ustala rozporządzenie Ministra Finansów.

Ustawa o podatku VAT z dniem 1 stycznia 2011 r. zwalnia od tego podatku usługi kształcenia zawodowego prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Odrębnymi przepisami są zarówno ustawa o pośrednictwie jak cytowane wyżej rozporządzenie Ministra Finansów co oznacza, że usługi obowiązkowego szkolenia zawodowego uczestników, w zakresie ustalonym w przepisach, organizowane przez podmioty nie dysponujące jakimiś szczególnymi licencjami czy certyfikatami, nadal będą korzystać ze zwolnień od podatku VAT.

Taką interpretację potwierdza też stanowisko Ministra Finansów jakie zaprezentował w piśmie z dnia 30 kwietnia 2008 r. znak DD3/033/10/KDJ/08/173 gdzie stwierdził m.in. "sformułowanie "odrębne przepisy" obejmuje cały szereg aktów prawnych. Do tego katalogu zaliczyć można m.in. rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. Nr 103, poz. 472, z późn. zm.). Ponadto niektóre grupy zawodowe mają odrębne uregulowania dotyczące tej kwestii (żołnierze zawodowi, funkcjonariusze służb mundurowych). W odniesieniu na przykład do członków korpusu służby cywilnej zagadnienie szkoleń (w tym aplikacji legislacyjnej) i przysługujących w związku z tym świadczeń dodatkowo normuje ustawa z dnia 26 sierpnia 2006 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 170, poz. 1218, z późn. zm.) wraz z obowiązującymi przepisami wykonawczymi.

Dlatego tez ograniczanie pojęcia "odrębnych przepisów",... wyłącznie do aktów normatywnych wydanych na podstawie przepisów ustawy - Kodeks pracy oraz ustawy o systemie oświaty, jest nieuzasadnione."

Biorąc pod uwagę, iż organizacja obowiązkowego szkolenia może wiązać się z koniecznością zakupu usług gastronomicznych czy hotelarskich i wkalkulowania wartości tych usług w cenę szkolenia obowiązkowego to również w tym zakresie nic nie ulegnie zmianie tj. całość należności za szkolenie zdaniem Stowarzyszenia korzystać będzie ze zwolnienia z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy, stanowi, że stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83., art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym zgodnie z art. 146a pkt 1, wprowadzonym do ustawy art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym na mocy art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (PKWiU ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenia ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ust. 1 punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347/1 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i) państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie. Natomiast na podstawie lit. j) powołanego art. 132 ust. 1 Dyrektywy zwolnione zostało nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące kształcenie powszechne lub wyższe.

I tak, też stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy zwalnia się od podatku usługi świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Równocześnie na podstawie uregulowań zawartych w pkt 29 niniejszego artykułu zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

Ponadto zgonie z treścią § 13 ust. 1 pkt 20, obowiązującego do dnia 6 kwietnia 2011 r., rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2010 r. Nr 246, poz. 1649), zwanego dalej rozporządzeniem, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70 % ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Przy czym zgodnie z uregulowaniem art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a), nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

Jednocześnie wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Powołane przepisy przewidują zwolnienie dla usług w zakresie kształcenia i wychowania świadczonych przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Ponadto wyżej cytowane przepisy zwolnieniem obejmują usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego (innych niż wymienione w pkt 26) prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych. Co więcej przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowane w co najmniej 70 % ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70 % ze środków publicznych.

Z okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca organizuje kilkudniowy Kongres, w ramach, którego brokerzy ubezpieczeniowi odbywają obowiązkowe szkolenie podnoszące kwalifikacje zawodowe. Koszt udziału w konferencji - szkoleniu zawodowym, obejmuje organizację wykładów, zakwaterowanie i wyżywienie. Koszt udziału jest zryczałtowany.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości objęcia zwolnieniem od podatku usługi polegającej na organizacji kilkudniowego Kongresu bez konieczności odrębnego opodatkowywania usług składających się na jego organizację (gastronomicznych i hotelarskich).

Mając na uwadze powołane przepisy prawa, jak również to, że z wniosku nie wynika by Wnioskodawca był jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, wskazać należy, że świadczona przez Wnioskodawcę usługa polegającą na organizacji szkolenia podnoszącego kwalifikacje zawodowe (wykładów) nie korzysta ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy. Ponadto z opisu sprawy nie wynika, aby Wnioskodawca posiadał akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie świadczonej usługi oraz usługa ta była finansowana w całości bądź w co najmniej 70 % ze środków publicznych, tak więc w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b) i c ustawy jak również zwolnienie przewidziane w § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia.

Niemniej jednak w przypadku uznania przedmiotowej usługi polegającej na organizacji szkolenia podnoszącego kwalifikacje zawodowe (wykładów) za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania oraz uznania, iż jest ona prowadzona w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach należy objąć ją zwolnieniem wynikającym z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy.

Odnośnie natomiast świadczeń dodatkowych związanych z usługą polegającą na organizacji szkolenia podnoszącego kwalifikacje zawodowe (wykładów), takich jak zakwaterowanie i wyżywienie będą one również zwolnione od podatku pod warunkiem, że będą ściśle z tymi usługami związane, lub wręcz będą elementem kompleksowej usługi szkoleniowej.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa wskazać należy, iż organizowane przez Wnioskodawcę, w ramach Kongresu, szkolenie (wykłady) podnoszące kwalifikacje zawodowe uczestników spełnia definicję usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.

Jednocześnie zgodnie z art. 4c ust. 1 i 2 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz. U. z 2003 r. Nr 124, poz. 1154 z późn. zm.), osoba wykonująca czynności agencyjne albo czynności... jest obowiązana doskonalić umiejętności zawodowe przez odbywanie raz na trzy lata szkolenia zawodowego. Szkolenie zawodowe polega na odbyciu odpowiedniej liczby godzin zajęć i jest zakończone wydaniem przez podmiot przeprowadzający szkolenie dokumentu poświadczającego odbycie szkolenia.

Przy tym zgodnie z delegacją ustawową zawartą w ustępie 3 cytowanego artykułu Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 4 lipca 2005 r. w sprawie przeprowadzania szkoleń zawodowych osób wykonujących czynności agencyjne albo czynności (Dz. U. Nr 32, poz. 242 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie przeprowadzania szkoleń zawodowych osób wykonujących czynności agencyjne albo czynności..., określił sposób przeprowadzania szkoleń zawodowych osób wykonujących czynności agencyjne albo czynności..., zakres tematów szkoleń jak również wymiar godzinowy szkoleń.

Zgodnie z § 2 rozporządzenia w sprawie przeprowadzania szkoleń zawodowych osób wykonujących czynności agencyjne albo czynności... szkolenia przeprowadza się poprzez wykłady, warsztaty i prezentacje, organizowane przy jednoczesnej obecności osób wykonujących czynności agencyjne albo czynności... oraz osób przeprowadzających szkolenie w miejscu przeprowadzania szkolenia, jak i w trybie teletransmisji.

Przy czym w świetle § 3 ust. 1, 2, 3 i 4 niniejszego rozporządzenia szkolenia powinny dotyczyć zagadnień niezbędnych do prawidłowego wykonywania czynności agencyjnych albo czynności..., a w szczególności obejmować następujący zakres tematów:

Szkolenia osób wykonujących czynności agencyjne powinny dodatkowo obejmować zagadnienia z zakresu działalności zakładu ubezpieczeń, na rzecz którego są wykonywane czynności agencyjne, w szczególności obejmować następujący zakres tematów:

Szkolenia osób wykonujących czynności powinny dodatkowo obejmować w szczególności następujący zakres tematów:

Osoby wykonujące czynności agencyjne jedynie w odniesieniu do umów ubezpieczenia zawieranych przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową w zakresie wykonywanych przez nie czynności bankowych, lub w przypadku gdy bank lub spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa pośredniczy w zawieraniu tych umów, odbywają szkolenia w zakresie określonym w ust. 2.

Z kolei zgodnie z uregulowaniem § 4 ust. 1 szkolenie trwa 50 godzin, z zastrzeżeniem ust. 2, który stanowi, iż szkolenie osób, o których mowa w § 3 ust. 4, trwa 16 godzin. Przy czym w myśl ust. 3 tegoż paragrafu czas szkolenia nie może przekroczyć 8 godzin dziennie.

Należy jednocześnie wskazać, iż przedmiotowe rozporządzenie nie precyzuje, kto może prowadzić szkolenia dla pośredników ubezpieczeniowych, wymaga jedynie podania doświadczenia zawodowego osób odpowiedzialnych za przeprowadzenie lub przygotowanie szkolenia na dokumencie poświadczającym odbycie szkolenia, który otrzymuje każdy uczestnik. Zgodnie bowiem z § 5 rozporządzenia w sprawie przeprowadzania szkoleń zawodowych osób wykonujących czynności agencyjne albo czynności po odbyciu szkolenia jest wystawiany dokument poświadczający odbycie szkolenia, zawierający:

W konsekwencji spełnione są przesłanki umożliwiające skorzystanie względem, wchodzącej w skład usługi organizacji kilkudniowego Kongresu, usługi polegającej na organizacji szkolenia podnoszącego kwalifikacje zawodowe (wykładów) ze zwolnienia od podatku wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy.

Również zwolnione z opodatkowania będą świadczenia dodatkowe, składające się na organizację Kongresu (zakwaterowanie i wyżywienie), które są ściśle związane i niezbędne do wykonania usługi organizacji kilkudniowego Kongresu, w ramach, którego uczestnicy odbywają obowiązkowe szkolenie podnoszące kwalifikacje zawodowe a wręcz są elementem kompleksowej usługi organizacji kilkudniowego Kongresu. Wskazać należy, iż organizacja kilkudniowego Kongresu, w ramach, którego uczestnicy odbywają obowiązkowe szkolenie podnoszące kwalifikacje zawodowe wiąże się z koniecznością zakupu usług gastronomicznych czy hotelarskich a cena udziału w Kongresie jest skalkulowana w ten sposób, że obejmuje łącznie wykłady, zakwaterowanie i wyżywienie.

Reasumując, należy wskazać, że wchodząca w skład usługi organizacji kilkudniowego Kongresu, usługa organizacji szkolenia podnoszącego kwalifikacje zawodowe (wykładów) jak również usługi gastronomiczne i hotelarskie będą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.