IPPP3/443-130/10-6/KT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 3 lutego 2010 r. (data wpływu 10 lutego 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 marca 2010 r. (data wpływu 17 marca 2010 r.) oraz pismem z dnia 20 maja 2010 r. (data wpływu 24 maja 2010 r.) - w odpowiedzi na wezwania tut. Organu nr IPPP3/443-130/10-2/KT z dnia 9 marca 2010 r. oraz IPPP3/443-130/10-4/KT z dnia 12 maja 2010 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - jest prawidłowe.

W dniu 10 lutego 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 marca 2010 r. (data wpływu 17 marca 2010 r.) oraz pismem z dnia 20 maja 2010 r. (data wpływu 24 maja 2010 r.), będącymi odpowiedzią na wezwania tut. Organu nr IPPP3/443-130/10-2/KT z dnia 9 marca 2010 r. oraz IPPP3/443-130/10-4/KT z dnia 12 maja 2010 r. Wniosek został uzupełniony w terminie prawidłowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wnosi o wydanie interpretacji w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (WNT). Problem dotyczy druku książek. Firma Wnioskodawcy przygotowuje książkę do druku: zakup praw autorskich, tłumaczenie, korekta, redakcja, projekt książki - układ stron, okładka. Następnie tak przygotowana książka zostaje przekazana do drukarni za granicą (np. Dania, Czechy, Niemcy), które drukują książki stosując własny papier oraz barwniki.

Wnioskodawca stwierdza, ze spotkał się z różnymi interpretacjami Urzędów Skarbowych. Urząd Skarbowy X, w czasie kontroli w 2007 r., jak również w trakcie czynności sprawdzających w latach 2007-008, uznał, że opisana sytuacja stanowi WNT. Urząd Skarbowy Y podczas pierwszej kontroli w 2009 r. również nie kwestionował wykazania WNT, natomiast w czasie następnej kontroli uznano, że dokumenty należy traktować jako zwykłe rachunki, a następnie, że sytuacja ta to import usług. Obecnie, jak wskazuje Wnioskodawca, Urząd Skarbowy oczekuje, że zostaną sporządzone korekty deklaracji VAT-7 i VAT-UE. W związku z powyższym Spółka zwróciła się z zapytaniem do Krajowej Informacji Podatkowej, gdzie potwierdzono, że ww. operacje stanowią WNT.

Wnioskodawca ma wątpliwości, jakie stanowisko Urzędu Skarbowego należy przyjąć za prawidłowe.

Ponadto w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu o uzupełnienie przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca wyjaśnił:

Spółka zamawia książki u producenta mającego siedzibę na terenie Wspólnoty Europejskiej. Produkcja dokonywana jest z materiałów własnych producenta, a w wyniku produkcji powstaje nowe dobro materialne - książka. Wytworzone książki są dostarczane z państw, w których siedzibę mają drukarnie producenta, m.in. Niemcy, Czechy, Dania, do siedziby Wnioskodawcy na terenie Polski. Wnioskodawca nie przekazuje księgarniom żadnych materiałów, a jedynie "treść" książki. Wszystkie materiały potrzebne do druku, takie jak papier, farby drukarskie, itp., zapewnia drukarnia. Za dostawę towarów drukarnia wystawia Wnioskodawcy fakturę podając w niej swój numer przeznaczony do transakcji wewnątrzwspólnotowych. Wnioskodawca otrzymuje zatem gotowy produkt (książkę) z przeznaczeniem do dalszej dystrybucji, który w niezmienionej postaci trafia ostatecznie do klientów końcowych (czytelników). Książki są oznaczane symbolem ISBN i nie są książkami adresowymi o zasięgu krajowym, regionalnym i lokalnym, ani książkami telefonicznymi, teleksami i telefaksami, nutami, mapami i ulotkami.

Zgodnym zamiarem stron i celem zawieranych przez Wnioskodawcę umów jest przekazanie towaru - książek oznaczonych w klasyfikacji PKWiU symbolem 22.11. Na dowód tego Spółka posiada zamówienie z dnia 23 grudnia 2009 r. i umowę o współpracy z dnia 15 marca 2010 r.

Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że elementy stanu faktycznego, objęte wnioskiem o wydanie interpretacji, w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie

(sformułowane ostatecznie w piśmie z dnia 20 maja 2010 r.):

Czy w przedstawionej sytuacji będzie mieć miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów opodatkowane, zgodnie z 9 ust. 1 pkt 10 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. 08.212.1336), stawką w wysokości 0%.

Zdaniem Wnioskodawcy - tak. W przypadku drukarni będzie miała miejsce wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, a po stronie Spółki - wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, które zgodnie z § 9 ust. 1 pkt 10 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. 08.212.1336), podlega opodatkowaniu stawką w wysokości 0%.

Kluczowym elementem dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy jest ocena, czy drukarnia dokonuje na rzecz Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotwej dostawy towarów, czy świadczy na jego rzecz usługi. Analiza przepisów ustawy o VAT oraz stanowiska doktryny i judykatury pozwala przyjąć, zdaniem Wnioskodawcy, że w opisanej powyżej sytuacji mamy po stronie drukarni - wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, a po stronie Wnioskodawcy - wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Zgodnie bowiem z art. 5 ust. 1 pkt 1 i 4 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju i wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

Definicję wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawiera art. 9 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Z literalnej wykładni tego przepisu wynika, że jedną z przesłanek koniecznych do uznania danej transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów jest "nabycie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel". W przedmiotowej sprawie zachodzi taka sytuacja. Z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT wynika, że pod pojęciem "towar" rozumie się rzeczy ruchome, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Oczywiste jest, że książki są rzeczami ruchomymi, a zatem należą do towarów, o których mowa w ww. przepisie.

Dalej wskazać należy, że proces drukowania książek przy wykorzystaniu materiałów drukarni jest procesem wytworzenia nowego dobra materialnego (rzeczy), które staje się przedmiotem obrotu w momencie przeniesienia na Wnioskodawcę prawa do rozporządzania nim "jak właściciel". Bez znaczenia jest przy tym fakt, do kogo należą prawa autorskie, gdyż nie one są przedmiotem obrotu, lecz zmaterializowana postać utworu, jakim jest książka. Wytworzone w procesie produkcyjnym książki są rzeczami ruchomymi w rozumieniu art. 2 ust. 6 ustawy o VAT, co do których drukarnia - aby Wnioskodawca mógł nimi rozporządzać "jak właściciel" - musi przenieść ich posiadanie na nabywcę. Dla oceny, w którym momencie Wnioskodawca nabywa prawo rozporządzania książkami "jak właściciel", konieczne jest odwołanie się do przepisów Kodeksu cywilnego. Zgodnie bowiem z art. 155 2 k.c. przeniesienie własności rzeczy oznaczonych co do gatunku, a takimi z pewnością są książki, wymaga ich faktycznego wydania, czyli przeniesienia przez drukarnię na Wnioskodawcą ich posiadania. Dokonanie przez drukarnię tych czynności pozwala Wnioskodawcy rozporządzać książkami "jak właściciel", czyli przejęcie książek przez Wnioskodawcę daje mu prawo wyłącznego dysponowania nimi. Należy podkreślić także, że nie powinien budzić wątpliwości fakt przeniesienia przez drukarnię (wyzbycia się przez drukarnię) własności użytych do produkcji materiałów, które w ramach procesu produkcyjnego przebrały materialną postać książek.

Stanowisko przedstawione powyżej znajduje potwierdzenie w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 28 marca 2007 r. (sygn. akt III S.A/Gl 607/06), w którym Sąd stwierdził, że: "... dostawa towarów występuje zawsze, gdy w wyniku danej transakcji nabywca będzie mógł faktycznie dysponować rzeczą i wbrew twierdzeniu organu odwoławczego z taką sytuacją mamy do czynienia w niniejszej sprawie. Bezspornym jest, że podatnik wykonuje produkt na własnym materiale i dostarcza go odbiorcy. Bezspornym też należy uznać, że z chwilą wydania towaru traci prawo własności materiału, na którym książka czy czasopismo zostały wydrukowane i przenosi władztwo nad rzeczą na kontrahenta"; oraz w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 30 października 2007 r. (sygn. akt I SNGd 578/07). Z przywołanych orzeczeń wynika wprost, że przekazane przez drukarnię książki, wyprodukowane na jej materiałach, stanowią dostawę towarów, a nie usługę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W związku z przytoczonymi wyżej przepisami, w celu uznania czy w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z dostawą towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, należy rozważyć, czy w danym przypadku dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, tj. czy w wyniku danej transakcji nabywca będzie mógł faktycznie dysponować rzeczą.

Problem sprowadza się do odpowiedzi na pytanie, czy proces wydrukowania książki, w oparciu o własne materiały, jest procesem wytwarzania nowego dobra materialnego (rzeczy), o funkcji odmiennej od tej, związanej z wykorzystanymi materiałami, co powoduje, że staje się przedmiotem obrotu w momencie przeniesienia prawa na wydawcę do rozporządzania nim jak właściciel. Bez znaczenia są przy tym prawa autorskie przynależne wydawcy do drukowanego utworu, gdyż nie one są w tym przypadku przedmiotem obrotu, lecz rzeczowa postać tegoż utworu, jakim jest książka.

W świetle cyt. przepisu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Ustawa VAT dla swoich własnych potrzeb definiuje pojęcie "dostawa towarów". Nie można w związku z tym utożsamiać dostawy towarów na gruncie VAT z cywilnoprawną umową dostawy, na mocy której dostawca zobowiązuje się do wytworzenia rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku oraz do ich dostarczenia częściami albo periodycznie, a odbiorca zobowiązuje się do odebrania tych rzeczy i do zapłacenia ceny. Istotna więc będzie uwaga, że przedmiotem czynności podlegającej opodatkowaniu będzie towar przenoszący prawo do rozporządzania nim jak właściciel. Przez towar zaś, zgodnie z przepisem art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W sytuacji zatem, gdy drukarnia przekazuje swojemu zleceniodawcy (wydawcy) książki, mamy do czynienia z przekazaniem rzeczy ruchomych, w myśl wskazanego art. 2 pkt 6 ustawy o VAT - towarów. Kwestią przesądzającą dla ustalenia, czy to przekazanie jest dostawą towarów w rozumieniu przepisów o VAT będzie więc ustalenie, czy w następstwie tej czynności doszło do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Jeżeli książki (rzeczy ruchome) są wytworzone z materiałów własnych drukarni (takich jak np.: papier, farby), które składają się na ich rzeczową postać, to stwierdzić należy, że prawo ich posiadania ma drukarnia. Jeśli więc drukarnia swoje ekonomiczne władztwo nad wytworzonymi książkami przeniesie na inny podmiot, to tym samym dokona dostawy towarów. Pamiętając o tym, że obrotem, w tym przypadku są książki jako ich rzeczowa postać, nie można uznać, aby prawa autorskie przynależne wydawcy miały tutaj znaczenie. To nie utwór jest bowiem przedmiotem danej transakcji a książki, jako rzeczy wytworzone przez drukarnię.

Tym samym następuje w takim przypadku przeniesienie przez drukarnię na wydawcę prawa do rozporządzania jak właściciel wyprodukowanym przez drukarnię z jej materiałów majątkiem rzeczowym, co czyni tę czynność dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, w przypadku, gdy w wyniku wykonanych czynności zostaje przez drukarnię wytworzony, z własnego materiału, nowy produkt - książka, a następnie przeniesione zostaje prawo do rozporządzania tym produktem na zleceniodawcę, to taką czynność należy uznać za dostawę towarów.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym Wnioskodawca wskazał, że Spółka zamawia książki u producenta mającego siedzibę na terenie Wspólnoty Europejskiej. Produkcja dokonywana jest z materiałów własnych producenta, a w wyniku produkcji powstaje nowe dobro materialne - książka. Wytworzone książki są dostarczane z państw, w których siedzibę mają drukarnie producenta, m.in. Niemcy, Czechy, Dania, do siedziby Wnioskodawcy na terenie Polski. Wnioskodawca nie przekazuje księgarniom żadnych materiałów, a jedynie "treść" książki. Wszystkie materiały potrzebne do druku, takie jak papier, farby drukarskie, itp., zapewnia drukarnia. Za dostawę towarów drukarnia wystawia Wnioskodawcy fakturę podając w niej swój numer przeznaczony do transakcji wewnątrzwspólnotowych. Wnioskodawca otrzymuje zatem gotowy produkt (książkę) z przeznaczeniem do dalszej dystrybucji, który w niezmienionej postaci trafia ostatecznie do klientów końcowych (czytelników). Książki są oznaczane symbolem ISBN i nie są książkami adresowymi o zasięgu krajowym, regionalnym i lokalnym, ani książkami telefonicznymi, teleksami i telefaksami, nutami, mapami i ulotkami.

Zgodnym zamiarem stron i celem zawieranych przez Wnioskodawcę umów jest przekazanie towaru - książek oznaczonych w klasyfikacji PKWiU symbolem 22.11.

Z powyższego wynika, w świetle przytoczonych przepisów, że Spółka jest nabywcą wytworzonych przez drukarnię książek (towarów).

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Przepis ust. 1 - na mocy art. 9 ust. 2 ustawy - stosuje się pod warunkiem, że:

Podatnikami - w myśl art. 15 ust. 1 ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Czynność wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów co do zasady wymaga istnienia dwóch stron transakcji: jeden podmiot nabywa towary, rozpoznając u siebie wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (Wnioskodawca), natomiast druga strona dostarcza te towary, dokonując wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawsze wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:

* po pierwsze, podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel; zatem na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa,

* po drugie, po nabyciu towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym pozostaje bez znaczenia, kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary w wyniku dokonanej dostawy mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

A zatem transakcja może zostać uznana za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów pod warunkiem, że nabywcą tych towarów jest podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa powyżej, natomiast dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub podatnikiem podatku od wartości dodanej. W sytuacji, gdy spełnione zostaną powyższe warunki - transakcję uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie nabycie przez polskiego podatnika (Wnioskodawcę) przedmiotowych książek od dostawcy (drukarni) z terytorium państwa członkowskiego UE, w świetle ww. przepisów stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

Co do zasady stawka podatku VAT - na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi oraz zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 w związku z poz. 48 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 7% podlegają książki (oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN), nuty, mapy - wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem: książek adresowych o zasięgu krajowym, regionalnym i lokalnym; książek telefonicznych, teleksów i telefaksów (PKWiU 22.11.20-60.10) i ulotek.

Natomiast stosownie do zapisu § 39 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2009 r. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.), w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku, stosuje się również do dostaw w kraju i wewnątrzwspólnotowego nabycia:

A zatem Spółka, dokonując wewnątrzwspólnotowego nabycia książek oznaczonych symbolem ISBN oraz PKWiU 22.11, ma prawo zastosować obniżoną do 0% stawkę podatku VAT, zgodnie z zapisem § 39 ust. 1 pkt 1 lit. a) powołanego rozporządzenia.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Należy zaznaczyć, że powołany przepis § 39 ust. 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2009 r. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.) zastąpił przepis, na który powołuje się Wnioskodawca, tj. § 9 ust. 1 pkt 10 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2008 r. Nr 212, poz. 1336), które obowiązywało do dnia 31 grudnia 2009 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że zgodnie z art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.