IPPP3/443-1287/11-5/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2011 r. (data wpływu 26 września 2011 r.), uzupełnionym na wniosku ORD-IN z dnia 25 listopada 2011 r. (data wpływu 30 listopada 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr IPPP3/443-1287/11-3/JK z dnia 14 listopada 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur przez usługobiorcę - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 września 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur przez usługobiorcę.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony na wniosku ORD-IN z dnia 25 listopada 2011 r. (data wpływu 30 listopada 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr IPPP3/443-1287/11-3/JK z dnia 14 listopada 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca z siedzibą i zarejestrowany w Polsce świadczy usługi spedycji. Pytania dotyczą szczególnego przypadku samofakturowania. W dniu 5 kwietnia 2011 r. Wnioskodawca złożył wniosek dotyczący tego przypadku i otrzymał odpowiedź z dnia 26 lipca 2011 r. IPPP3/443-536/11-4/KT.

Niniejszy wniosek odnosi się do tego samego przypadku jednakże zawiera nowe pytania.

Stan obecny:

Wnioskodawca świadczy usługi spedycji dla firmy z siedzibą w Szwajcarii i zarejestrowaną w Szwajcarii. Usługi spedycji (transportowe) realizowane są na trasach: Polska - Unia Europejska oraz Polska - Rosja. Za ww. usługi transportowe Wnioskodawca wystawia faktury sprzedaży międzynarodowe. Od kontrahenta Wnioskodawca otrzymuje na bieżąco dokumenty "self-billing invoice" z wykazem transportów wykonanych przez Wnioskodawcę - dokumenty te Wnioskodawca traktuje jako załączniki do swoich faktur.

Zdarzenie przyszłe:

Ww. kontrahent - firma z siedzibą w Szwajcarii, jako nabywca usług spedycji świadczonych przez Wnioskodawcę chce podpisać z Wnioskodawcą umowę dotyczącą samofakturowania (self-billing invoice), to znaczy będzie wystawiać faktury w imieniu Wnioskodawcy. Wnioskodawca otrzymał nowe informacje od kontrahenta z siedzibą w Szwajcarii:

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, iż przepisy, które dotyczą zdarzenia przyszłego to rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r., Dziennik Ustaw Nr 68 poz. 360 § 6.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy, kontrahent firma z siedzibą w Szwajcarii, zarejestrowana jako czynny podatnik VAT w Polsce zgodnie z treścią § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. będzie mogła wystawiać faktury w imieniu Wnioskodawcy. Jednocześnie zdaniem Wnioskodawcy na fakturach wystawianych w imieniu Wnioskodawcy nabywca powinien podać swój polski numer VAT. Ponadto zdaniem Wnioskodawcy obecnie faktury za usługi spedycyjne wystawia na nabywcę z siedzibą w Szwajcarii i zastosowana stawka VAT to NP. Według Wnioskodawcy przy samofakturowaniu przez nabywcę - firmę z siedzibą w Szwajcarii dla usług spedycyjnych wykonanych na trasie Polska-Rosja powinna być zastosowana stawka VAT NP, natomiast dla usług spedycyjnych wykonanych na trasie Polska - Unia Europejska zastosowana powinna być stawka VAT 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanych zdarzeń przyszłych uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z opisu sprawy wynika, iż Zainteresowany świadczy usługi spedycji na rzecz firmy z siedzibą w Szwajcarii.

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Z dniem 1 stycznia 2010 r. (z wyjątkami określonymi w art. 8 tej ustawy), weszła w życie ustawa z dnia 23 października 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 195, poz. 1504), zgodnie z którą uchylone zostały art. 27 i art. 28, a dodano art. 28a do art. 28o regulujące kwestię określenia miejsca świadczenia usług.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

Powyższy artykuł wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji, jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej wynikającej z art. 15 ust. 2 ustawy, zgodnie z którym działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Z opisu sprawy wynika, że kontrahent Wnioskodawcy spełnia powyższą definicję podatnika.

Stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności (art. 28b ust. 2 ustawy).

Ustawodawca wprowadzając wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy wyłączenia, wymienił przypadki, dla których występuje inne niż określone w tym artykule miejsce świadczenia usług.

Dokonując analizy tego przepisu stwierdzić należy, że zawarte w nim wyłączenia nie będą miały zastosowania w niniejszej sprawie. Miejsce świadczenia usług spedycji należy ustalić więc na podstawie zasady ogólnej, wyrażonej w tym artykule.

Zgodnie z tym przepisem, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, a więc w tym przypadku miejscem opodatkowania usług świadczonych przez Spółkę będzie terytorium Szwajcarii, tj. miejsce gdzie usługobiorca posiada siedzibę. Tym samym, usługi te nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Artykuł 106 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepis ust. 1 powołanego wyżej artykułu stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze (art. 106 ust. 2 ustawy).

Obowiązek dotyczący wystawiania faktur został doprecyzowany w § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem.

Zgodnie z tym przepisem, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

Faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT" wystawiają również podatnicy o których mowa w art. 16 ustawy, przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowej dostawy nowych środków transportu (§ 4 ust. 2 rozporządzenia).

Stosownie do § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

Z powyższych przepisów wynika zatem, że fakturę wystawia sprzedawca będący podatnikiem podatku od towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej sprzedaży towarów lub świadczonych usług. Faktura jest więc dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego.

W myśl § 26 ust. 1 rozporządzenia, przepisy § 5, 7-22 i 25 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Zgodnie z ust. 2 powołanego paragrafu, faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

Faktury, o których mowa w ust. 1, mogą nie zawierać danych określonych w § 5 ust. 1 pkt 2, dotyczących nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 4 (§ 26 ust. 3 rozporządzenia).

Ponadto stosownie do ust. 4 niniejszego paragrafu w przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, faktura dokumentująca wykonanie tych czynności powinna zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, oraz:

W przedłożonym wniosku Wnioskodawca wskazał, iż świadczy usługi spedycji dla firmy z siedzibą w Szwajcarii - zarejestrowanej w Szwajcarii. Usługi spedycji (transportowe) realizowane są na trasach: Polska - Unia Europejska oraz Polska - Rosja. Ww. kontrahent - firma z siedzibą w Szwajcarii, jako nabywca usług spedycji świadczonych przez Wnioskodawcę chce podpisać z Wnioskodawcą umowę dotyczącą samofakturowania (self-billing invoice), to znaczy będzie wystawiać faktury w imieniu Wnioskodawcy. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż otrzymał od kontrahenta z siedzibą w Szwajcarii informacje, iż kontrahent Wnioskodawcy jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT w Polsce.

Przepisy dotyczące podmiotów zobowiązanych do wystawiania faktur oraz czynności dokumentowane fakturami zostały zawarte w rozdziale 1 działu XI ustawy o podatku od towarów i usług. W wydanym na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 pkt 1 ustawy, rozporządzeniu, Minister Finansów określił przypadki, w których faktury mogą być wystawiane przez inne podmioty, niż wymienione w art. 106 ust. 1 i 2 ustawy oraz wskazał szczegółowe zasady i warunki wystawiania faktur w takich przypadkach.

Zgodnie z § 6 ust. 1 rozporządzenia, nabywcy towarów i usług od podatnika, o którym mowa w § 4 ust. 1, mogą wystawiać faktury stwierdzające dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług oznaczone jako "FAKTURA VAT", w tym również faktury, o których mowa w § 10, jeżeli nabywca towarów lub usług:

Stosownie natomiast do § 6 ust. 2 rozporządzenia, umowa, o której mowa w ust. 1 pkt 2, powinna zawierać:

W § 6 ust. 3 rozporządzenia postanowiono, iż faktura wystawiana na zasadach określonych w ust. 1 i 2 powinna dodatkowo zawierać informację, kto był wystawcą faktury i że wystawił ją w imieniu i na rachunek podatnika wymienionego w fakturze jako sprzedawca.

W myśl § 6 ust. 5 rozporządzenia, przepisy ust. 1 pkt 2, ust. 2-4 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, jeżeli:

Dokonując zatem, przez pryzmat postanowień powołanego rozporządzenia, oceny czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w związku z dokonaniem których mogą znaleźć zastosowanie przedmiotowe procedury, należy zauważyć, iż ustawodawca w § 6 rozporządzenia postanowił, przy spełnieniu określonych warunków, o dopuszczalności wystawiania faktur, faktur korygujących i duplikatów przez nabywcę towarów i usług będącego podatnikiem zarejestrowanym, jako podatnik VAT czynny i o odpowiednim stosowaniu tych procedur przy dokumentowaniu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Natomiast brak jest w ww. paragrafie regulacji dotyczących kwestii wystawiania faktur przez usługobiorcę w imieniu usługodawcy w sytuacji, gdy miejscem świadczenia usług jest terytorium kraju innego niż kraj świadczącego usługę. Podkreślić również należy, iż przepis § 26 ust. 1 rozporządzenia, który określa jakie przepisy powołanego rozporządzenia należy zastosować w przypadku wystawiania faktur stwierdzających wykonanie usług, dla których miejscem świadczenia jest terytorium państwa innego niż terytorium kraju, nie powołuje § 6 rozporządzenia, regulującego kwestie wystawiania faktur przez nabywcę usług, w imieniu i na rachunek usługodawcy.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz przywołany powyżej stan prawny należy stwierdzić, iż w odniesieniu do sytuacji przedstawionej we wniosku nie jest możliwe zastosowanie procedury wystawiania przez nabywcę, czyli spółkę szwajcarską, faktur dokumentujących świadczenie przez Wnioskodawcę na jej rzecz przedmiotowych usług. W przedmiotowym przypadku, w którym miejscem świadczenia i opodatkowania przedmiotowych usług spedycji na trasach Polska-Ukraina i Polska-Rosja świadczonych na rzecz spółki z siedzibą w Szwajcarii nie jest Polska lecz państwo, w którym usługobiorca posiada swoją siedzibę, tj. Szwajcaria Wnioskodawca winien wystawiać fakturę VAT bez wskazania stawki podatku i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem natomiast z informacją, że podatek rozlicza nabywca.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.