IPPP3/443-1246/10-2/KT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2010 r. (data wpływu 21 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 21 grudnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesione koszty związane z utrzymaniem lokali, w których prowadzona jest działalność.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Firma osoby fizycznej prowadzi następującee rodzaje działalności - zgodnie z PKD j.n:

Ww. działalności wykonywane są w kilku miejscowościach, w wynajętych lub własnych lokalach wg poniższego wyszczególnienia:

W ramach ww. działalności Podatnik wykonuje sprzedaż opodatkowaną oraz zwolnioną.

Sprzedaż opodatkowana to: sprzedaż detaliczna części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, sprzedaż hurtowa odpadów i złomu, konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych.

Sprzedaż zwolniona to: usługi finansowe, tj. punkt pobierania opłat (branża usług finansowych) w ramach umowy franczyzy, usługi ubezpieczeniowe, polegające na wykonywaniu czynności agencyjnych w zakresie zawierania i pośredniczenia w zawieraniu ubezpieczeń oferowanych przez Zakład Ubezpieczeń, z którym Podatnik (Agent) ma zawarte umowy agencyjne.

Sprzedaż zwolniona wykonywana jest w lokalach: w G., ul. J. oraz w Ż., ul. R. Jednocześnie w ww. lokalach prowadzona jest działalność opodatkowana, polegająca na:

Z tytułu prowadzonej działalności w ww. miejscach Podatnik ponosi koszty z tytułu czynszu najmu lokalu, zużycia energii, rozmów telefonicznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Podatnik ma prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego, stosownie do art. 90 ust. 1-6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, z faktur za czynsz lokalowy, energię elektryczną oraz rozmowy telefoniczne, otrzymywanych z tytułu kosztów utrzymania lokali - miejsc prowadzenia działalności pod adresem: G., ul. J. oraz Ż., ul. R....

Stanowisko Wnioskodawcy:

Podatnik ma prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących ww. lokali, ponieważ w obu przedstawionych miejscach prowadzenia działalności wykonywane są czynności opodatkowane oraz zwolnione od podatku. Odliczenie winno nastąpić stosownie do postanowień art. 90 ust. 1-6 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie przepisu art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Zgodnie zaś z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

A zatem prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik VAT oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Tym samym warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi (tekst jedn.: takimi, które generują podatek należny).

Powyższa zasada wyklucza możliwość odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do opodatkowanej działalności gospodarczej, czyli w przypadku wykonywania czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje zarówno sprzedaży opodatkowanej jak i zwolnionej od podatku VAT. Podatnik prowadzi działalność w kilku miejscowościach, w wynajętych lub własnych lokalach. W dwóch z tych lokali, tj. w G. oraz w Ż., Podatnik wykonuje jednocześnie czynności zwolnione i opodatkowane podatkiem VAT. Z tytułu działalności prowadzonej w ww. miejscach Podatnik ponosi koszty z tytułu czynszu najmu lokalu, zużycia energii, rozmów telefonicznych.

W związku z powyższym wyjaśnić należy, iż w przypadku, gdy podatnik dokonuje zakupów związanych zarówno z czynnościami zwolnionymi od podatku, jak i opodatkowanymi, zastosowanie znajdują przepisy art. 90 i art. 91 ustawy, mające na celu określenie wartości podatku naliczonego, służącego wyłącznie czynnościom opodatkowanym, z pominięciem tej części podatku naliczonego, w jakiej nabyte towary i usługi są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności zwolnionych od podatku.

Przepis art. 90 ust. 1 ustawy stanowi, że w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku, z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku, z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej (art. 90 ust. 4 ustawy).

Stosownie do art. 90 ust. 8 ustawy, podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu. Przepis ten stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna - art. 90 ust. 9 ustawy.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż proporcja wyliczana jest jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którym wydatki te są związane. Natomiast zasada proporcjonalnego odliczania podatku ma zastosowanie do tej kategorii zakupów, których nie da się jednoznacznie przypisać do konkretnego rodzaju sprzedaży, czyli do zakupów kwalifikowanych jako "zakupy związane ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną".

Wnioskodawca w przypadku nabycia usług, które są wykorzystywane zarówno do wykonywania czynności opodatkowanych jak i zwolnionych od podatku, może zatem odliczyć podatek naliczony tylko w takim zakresie, w jakim nabycie to wiąże się z czynnościami opodatkowanymi. Oznacza to, że Podatnik zobowiązany jest do wyodrębnienia takiej części podatku naliczonego, którą można przypisać czynnościom opodatkowanym.

Jeżeli natomiast towary i usługi związane z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami są związane częściowo ze sprzedażą opodatkowaną, a częściowo ze sprzedażą zwolnioną od podatku, a On nie ma możliwości wyodrębnienia całości lub części kwot, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, to ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z uwzględnieniem proporcji ustalonej w oparciu o zapisy art. 90 i art. 91 ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie, skoro Wnioskodawca nie jest w stanie przypisać bezpośrednio całości podatku naliczonego do poszczególnych kategorii czynności (opodatkowanych i zwolnionych), to w odniesieniu do tych wydatków należy zastosować regulacje prawne zawarte w art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług.

Podatnik ma zatem prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących koszty poniesione w związku z prowadzeniem działalności w ww. lokalach, zgodnie z proporcją obliczoną według zasad określonych przepisami art. 90 i art. 91 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację, w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.