IPPP3/443-1245/12-2/KC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 grudnia 2012 r. (data wpływu 19 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowego rozliczenia dostawy towarów w Polsce do 31 marca 2013 r. oraz po 1 kwietnia 2013 r. na zasadzie samonaliczenia - jest prawidłowe.

W dniu 19 grudnia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

X. Y. Z. jest spółką prawa szwedzkiego z siedzibą w Szwecji, zarejestrowaną dla celów podatku od towarów i usług w Polsce. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej X. Y.) zajmuje się zakupem odzieży dla spółek z grupy X. oraz jej sprzedażą.

Działalność X. Y. w Polsce opiera się na:

* nabyciu ubrań z innych państw UE oraz spoza UE a następnie ich eksporcie lub wewnątrzwspólnotowej dostawie tj. na czynnościach, które mają umożliwić transport towarów do spółek z grupy X. w innych państwach,

* sprzedaży ubrań do X. PL, podmiotu z siedzibą w Polsce, zarejestrowanego dla celów podatku od towarów i usług, który sprzedaje towary do odbiorców końcowych (dalej jako: sprzedaż towarów do X. PL),

* nabywaniu towarów i usług związanych z realizacją powyższych zadań.

Spółka dla realizacji powyższych czynności nie wynajmuje w Polsce powierzchni magazynowej, ani nie posiada w kraju pracowników / przedstawicieli. Obsługa czynności o charakterze magazynowym i logistycznym w Polsce jest przez X. Y. zlecana podmiotowi zewnętrznemu (który świadczy kompleksowe usługi logistyczne).

W ramach Grupy X. w Polsce działa również spółka X. Online Z. Spółka ta w Polsce zajmuje się obsługą sprzedaży internetowej odzieży dla nabywców z Europy Zachodniej (X. Online Z. nie dokonuje sprzedaży odzieży na terenie Polski). W tym celu X. Online Z. jest zarejestrowana dla celów VAT w Polsce, jak również posiada stałe miejsce prowadzenia działalności dla celów podatku VAT. Na stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej składała się wynajęta powierzchnia magazynowa oraz pracownik Spółki nadzorujący i organizujący pracę podmiotu zewnętrznego.

Na skutek przekształceń struktury i funkcji spółek z Grupy X, X.Y. od dnia 1 grudnia 2012 r., przejęła całość funkcji pełnionych przez podmiot X. Online Z. (w tym również w Polsce).

Tym samym, od 1 grudnia 2012 r. X.Y. w Polsce zajmuje się również obsługą sprzedaży internetowej odzieży, dla nabywców z Europy Zachodniej.

Wiąże się to z nabywaniem towarów (odzieży) z innych państw UE oraz spoza UE, które następnie są magazynowane w Polsce a następnie przemieszczane, w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, na terytorium innych państw członkowskich (gdzie są dostarczane do odbiorców końcowych).

Czynności przejęte w Polsce od X. Online Z. są realizowane z wykorzystaniem stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju dla celów podatku VAT. Na stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej (analogicznie jak w przypadku X. Online Z.) składa się wynajęta powierzchnia magazynowa oraz pracownik Spółki nadzorujący i organizujący pracę podmiotu zewnętrznego.

Reasumując, Spółka pragnie zaznaczyć, iż dotychczasowa działalność X.Y., w tym przede wszystkim sprzedaż towarów do X. PL, nie jest związana z przejętym od X. Online stałym miejscem prowadzenia działalności dla celów VAT. W efekcie, stałe miejsce prowadzenia działalności nie uczestniczy w dostawach towarów do spółki X. PL.

W związku z faktem, iż:

* od 1 grudnia 2012 r., Spółka wykorzystuje dla części prowadzonej działalności stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce,

* nowelizacja ustawy o VAT zmieniła zasady dokonywania dostaw towarów, dla których podatnikiem jest nabywca (samonaliczenie),

- Spółka pragnie potwierdzić sposób rozliczania transakcji sprzedaży towarów do X. PL.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy

Ad.1

Zdaniem Spółki, w przedstawionym stanie faktycznym, od 1 grudnia 2012 r. będzie ona traktowała sprzedaż towarów do X. PL jako rozliczaną na zasadzie samonaliczenia, czyli dostawę towarów, dla których podatnikiem jest nabywca.

Ad.2

Zdaniem Spółki, w przedstawionym stanie faktycznym, od 1 kwietnia 2013 r. będzie ona traktowała sprzedaż towarów do X. PL jako rozliczaną na zasadzie samonaliczenia, czyli dostawę towarów, dla których podatnikiem jest nabywca.

UZASADNIENIE stanowiska Spółki

Zgodnie z przepisami ustawy o VAT, posiadanie siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w kraju wpływa na sposób rozliczania podatku należnego. Co do zasady podmioty zagraniczne dokonujące dostaw towarów lub świadczące usługi na rzecz polskich podatników VAT mogą liczyć na to, że po spełnieniu pewnych warunków, to nabywcy rozliczą VAT od nabywanych usług/towarów za pomocą mechanizmu samonaliczenia uregulowanego w art. 17 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 kwietnia 2013,

"Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne:

5. nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nie posiadający siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju"

Równocześnie zgodnie z art. 17 ust. 1a ww. ustawy:

"Przepisy ust. 1 pkt 4 i 5 stosuje się również w przypadku, gdy usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada stale miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej lub inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów, jeżeli usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada takie inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, nie uczestniczy w tych transakcjach"

Natomiast zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy o VAT:

"w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8 usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego".

Dodatkowe warunki dla zastosowania samonaliczenia VAT zawarto w art. 17 ust. 5 i 6:

Wprowadzając przepisy art. 17 ustawy o VAT polski ustawodawca skorzystał z upoważnienia zawartego w ust. 2 art. 194 Dyrektywy VAT, który pozwala państwom członkowskim na określenie warunków stosowania mechanizmu samonaliczenia VAT w przypadku dostawy towarów przez podatnika niemającego siedziby w państwie członkowskim, w którym VAT jest należny.

W takim wypadku, w sytuacji określonej w art. 17 ust. 1 pkt 5 oraz ust. 1a, zgodnie z ust. 2 ustawy o VAT podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku jest nabywca towarów, pod warunkiem zaistnienia przesłanek określonych w przepisie.

Przekładając warunki określone w ustawie na stan faktyczny po dniu 1 grudnia 2012 r., zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 oraz ust. 5 i 6 przy dostawie towarów mechanizm samonaliczenia znajdzie zastosowanie jeśli:

Drugi przypadek stosowania samonaliczenia VAT, dotyczy sytuacji, w której dostawca towarów posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w kraju, jednak to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej nie uczestniczy w transakcjach objętych samonaliczeniem podatku VAT przez nabywca. Przypadek ten wynika z literalnej wykładni art. 17 ust. 1a w zw. ust. 1 pkt 5 oraz ust. 2, 5 i 6. W takim przypadku, zgodnie z wykładnią ww. przepisów nabywca towarów rozlicza podatek, jeśli:

W ocenie Spółki, właśnie druga z przedstawionych powyżej sytuacji znajduje zastosowanie wobec transakcji sprzedaży towarów do X. PL, w stanie faktycznym po 1 grudnia 2012 r.

Należy podkreślić, iż w przedmiotowej sprawie nabywca towaru (X. PL) jest podatnikiem podatku VAT, który posiada siedzibę na terytorium kraju. Oznacza to, iż pierwszy z powyższych warunków jest spełniony.

Ponadto, Spółka jako podmiot dokonujący dostawy towarów, nie posiada siedziby w Polsce, ma natomiast stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju. Jednak ww. miejsce nie uczestniczy w sprzedaży towarów do X. PL. Tak jak zostało to wskazane w stanie faktycznym stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej przejęte od X. Online Z. służy tylko i wyłącznie obsłudze sprzedaży internetowej odzieży do nabywców w Europie Zachodniej. Nie jest ono jednocześnie w żadnym zakresie związane z transakcjami dostawami do X. PL.

Sprzedaż towarów do X. PL nie jest również sprzedażą wysyłkową lecz krajową dostawą towarów, gdzie to X. PL po nabyciu towarów dokonuje ich sprzedaży poprzez sieć sklepów detalicznych na terenie całego kraju. Oznacza to, iż w sytuacji opisanej w stanie faktycznym drugi i trzeci z wymienionych warunków również jest spełniony.

Podsumowując należy stwierdzić, iż w przypadku działalności opisanej w stanie faktycznym (sprzedaży towarów do podmiotu X. PL po 1 grudnia 2012 r.) Spółka spełnia warunki wymagane przepisami prawa do dokonywania dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, a to oznacza, iż Spółka, nie jest zobowiązana do dokonywania rozliczenia podatku należnego z tytułu sprzedaży ubrań do X. PL.

Ad.2

W stanie prawnym obowiązującym po 1 kwietnia 2013 r. przepisy dotyczące samonaliczenia VAT ulegną zmianom redakcyjnym i merytorycznym.

Nowelizacja ustawy o VAT nadała art. 17 ust. 1 pkt 5 następujące brzmienie. "Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne:

Równocześnie zgodnie z art. 17 ust. 1a: "Przepisy ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 2 stosuje się również, w przypadku gdy usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej lub inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów, jeżeli usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada takie inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, nie uczestniczy w tych transakcjach."

Natomiast zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy o VAT: "w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8 usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego".

Zdaniem Spółki, nowelizacja art. 17 ust. 1-6 ustawy o VAT nie spowoduje zmiany sposobu rozliczania przez nią transakcji sprzedaży towarów do X. PL.

Warunki samonaliczenia (istotne dla niniejszej sprawy), w przypadku dostaw przez podmiot nieposiadający stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w kraju, przedstawiać się będą następująco:

Jednak podobnie jak w przypadku przepisów obowiązujących przed 1 kwietnia 2013 r., zgodnie z art. 17 ust. 1a ustawy o VAT - dostawy towarów, dla których podatnikiem jest nabywca, są możliwe również gdy dostawca posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. W takim wypadku do samonaliczenia dojdzie jeśli:

W ocenie Spółki, podobnie jak w stanie prawnym przed nowelizacją przepisów w przypadku sprzedaży do X. PL, po 1 kwietnia 2013 r., zastosowanie znajduje druga z przedstawionych powyżej sytuacji.

Jak już wskazano w stanie faktycznym X. PL jest podatnikiem podatku VAT, który posiada siedzibę na terytorium kraju. Oznacza to, iż pierwszy z powyższych warunków jest spełniony.

Spółka jako podmiot dokonujący dostawy towarów nie posiada siedziby w Polsce, ma natomiast stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju. Jednak po 1 kwietnia 2013 r. ww. miejsce nadal nie będzie uczestniczyć w sprzedaży towarów do X. PL. Sprzedaż towarów do X. PL nadal nie będzie również sprzedażą wysyłkową, lecz krajową dostawą towarów. Oznacza to, iż w sytuacji opisanej w stanie faktycznym drugi i trzeci z wymienionych warunków również jest spełniony. Tak jak zostało to wskazane powyżej, zgodnie art. 17 ust. 1a ustawy o VAT w odniesieniu do Spółki nie ma natomiast zastosowania warunek braku rejestracji dla celów podatku VAT w Polsce, ze względu na fakt posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce.

Podsumowując (podobnie jak w okresie od 1 grudnia 2012 do 31 marca 2013 r.) należy stwierdzić, iż w przypadku działalności opisanej w stanie faktycznym (sprzedaż towarów do podmiotu X. PL od 1 kwietnia 2013 r.) Spółka spełnia warunki wymagane przepisami prawa do dokonywania dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, a to oznacza, iż Spółka, nie będzie zobowiązana do dokonania rozliczenia podatku należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.