IPPP3/443-122/14-4/MKw

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2014 r. (data wpływu 10 lutego 2014 r.) uzupełnionym w dniu 7 maja 2014 r. (data wpływu 12 maja 2014 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 28 kwietnia 2014 r. (skutecznie doręczone w dniu 30 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności świadczonych na podstawie umowy o zarządzanie - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 lutego 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności świadczonych na podstawie umowy o zarządzanie.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 7 maja 2014 r., złożonym w dniu 7 maja 2014 r. (data wpływu 12 maja 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 28 kwietnia 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, prowadzącą działalność gospodarczą, obejmującą świadczenie usług zarządzania i doradztwo w zakresie zarządzania. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zawarł umowę o świadczenie usług w zakresie zarządzania spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, w której sprawuje funkcję członka zarządu. Przedmiotem umowy Wnioskodawcy ze spółką jest świadczenie usług zarządzania polegających na osobistym zarządzaniu powierzonymi obszarami działalności spółki wraz z reprezentacją spółki wobec organów państwowych, organów samorządu terytorialnego i innych podmiotów trzecich. Zarządzający, świadcząc usługi jako członek zarządu spółki jest zobowiązany w szczególności do:

* podejmowania i realizowania czynności zmierzających do rozwoju działalności spółki, do osiągnięcia przez spółkę odpowiednich wyników finansowych oraz do osiągania przez spółkę celów określonych w planach działalności gospodarczej, w tym w planach inwestycyjnych;

* udziału w opracowywaniu i aktualizacji planów strategicznych spółki, przedstawiania ich organom spółki, ich wdrażania oraz nadzoru nad ich realizacją;

* podejmowania i realizowania czynności z zakresu zarządzania zasobami ludzkimi i materialnymi w powierzonych obszarach działalności spółki, w sposób zapewniający osiągnięcie odpowiednich wyników gospodarczych, w tym finansowych;

* koordynowania działań powierzonych komórek i jednostek organizacyjnych spółki oraz nadzoru nad realizacją przypisanych im zadań.

Na mocy umowy zarządzający ponosi odpowiedzialność wobec spółki lub osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez niego przedmiotu kontraktu, będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków zarządzającego wynikających z umowy. Odpowiedzialność ta jest niezależna od odpowiedzialności zarządzającego, którą ponosi on z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu spółki, określonej przepisami Kodeksu spółek handlowych i innymi przepisami.

Wnioskodawca w ramach wykonywanej przez siebie działalności gospodarczej zawarł także dwie umowy o doradztwo: ze spółką z o.o. oraz spółką Ltd.

Na mocy tych umów Wnioskodawca zobowiązał się do działania jako konsultant spółki dla celów doradzania zespołom spółki w zakresie osiągania celów zdefiniowanych przez zarząd spółki, w szczególności do:

* doradzania członkom zespołów spółek przy bieżących transakcjach biznesowych na świecie;

* utrzymywania regularnych kontaktów z dostawcami i klientami spółek, wg wskazań zespołów spółki;

* identyfikowania możliwości biznesowych nabywania i sprzedaży produktów;

* asystowania i koordynacji wizyt u klientów i dostawców, wg wskazań zespołów;

* pracowania nad strategią długoterminową oraz planowaniem rozwoju nowych możliwości biznesowych dla produktów;

* dostarczania informacji rynkowych i innych związanych z produktami spółki;

* asystowania i szkolenia kandydatów na pracowników spółki.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 7 maja 2014 r., Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z postanowieniami umowy o świadczenie usług w zakresie zarządzania, Wnioskodawca ma prawo, w okresie obowiązywania ww. umowy, dysponować samochodem służbowym Spółki i telefonem komórkowym, a ponadto innymi należącymi do Spółki urządzeniami, przydzielonymi Wnioskodawcy w związku z wykonywaniem przezeń obowiązków powierzonych ww. umową. Spółka zobowiązana jest do pokrywania wszelkich kosztów związanych z eksploatacją udostępnionego samochodu, w tym w szczególności kosztów ubezpieczenia samochodu oraz kosztów jego utrzymania i napraw oraz kosztów związanych z eksploatacją innych udostępnionych Wnioskodawcy urządzeń.

Zgodnie z postanowieniami umowy o świadczenie usług w zakresie zarządzania, Wnioskodawca ma prawo do przerw w wykonywaniu umowy w wymiarze 28 dni roboczych w każdym roku kalendarzowym, z zachowaniem prawa do stałego miesięcznego wynagrodzenia podstawowego. Wnioskodawca uprawniony jest do samodzielnego wskazywania i wyznaczania okresów przerw w świadczeniu usług wynikających z umowy, zobowiązany jest jednak do poinformowania o powyższym fakcie Przewodniczącego Rady Nadzorczej Spółki oraz właściwą komórkę organizacyjną Spółki, zajmującą się zarządzaniem zasobami ludzkimi, przy czym powinien uwzględnić konieczność zapewnienia nieprzerwanego funkcjonowania Spółki. Wykorzystanie uprawnienia do przerw w wykonywaniu umowy nie wpływa i nie powoduje ograniczenia lub zmniejszenia wysokości wynagrodzenia lub innych świadczeń wynikających z umowy. Wnioskodawca, mając na uwadze treść swoich obowiązków, każdorazowo samodzielnie ustala przedmiot i harmonogram czynności w celu realizacji umowy o świadczenie usług w zakresie zarządzania.

Zgodnie z umową, Wnioskodawca pełni funkcję członka Zarządu Spółki. Umocowanie Wnioskodawcy do działania obejmuje wszystkie działania, które służą osiągnięciu celów Spółki. W stosunkach wewnętrznych Wnioskodawca podlega prawom, obowiązkom i ograniczeniom określonym w Kodeksie spółek handlowych, w umowie Spółki, w Regulaminie Zarządu Spółki oraz, o ile umowa Spółki nie stanowi inaczej, w uchwałach Rady Nadzorczej lub Zgromadzenia Wspólnikowi Zgromadzenie Wspólników lub Rada Nadzorcza nie mogą wydawać Wnioskodawcy wiążących poleceń dotyczących realizacji przedmiotu umowy o świadczenie usług w zakresie zarządzania.

Z tytułu wykonywania zobowiązań wynikających z umowy, Wnioskodawcy przysługuje wynagrodzenie składające się z części stałej i części zmiennej. Stałe wynagrodzenie podstawowe przysługuje w ustalonej wysokości miesięcznie. Wynagrodzenie zmienne (Premia) przysługuje Wnioskodawcy w związku z osiągnięciem przez niego celów o szczególnym znaczeniu dla Spółki, określanych przez Zgromadzenie Wspólników po wysłuchaniu Wnioskodawcy, a rozliczenie ich realizacji dokonywane będzie przez Radę Nadzorczą przy okazji zatwierdzania sprawozdania finansowego za dany rok obrotowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę jako będącego członkiem zarządu spółki z o.o. na podstawie umowy o zarządzanie zawartą z tą spółką podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi zarządzania świadczone w ramach kontraktu menadżerskiego nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej jako "Ustawa VAT"), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy VAT podatnikami są m.in. (...) osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą. Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie natomiast do postanowień art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy VAT, czynnościami, których nie uznaje się za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, są czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako "Ustawa PIT"), jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do:

W katalogu przychodów wymienionych w art. 13 pkt 7 ustawy PIT, ustawodawca wskazał, że za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Z przedstawionych wyżej przepisów prawa wynika, że świadczenie usług zarządzania na podstawie kontraktów menedżerskich przez osoby należące do zarządu osób prawnych będzie wyłączone z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy VAT w sytuacji, gdy z tytułu świadczenia ww. usług osoby fizyczne świadczące te usługi będą związane ze zlecającym ich wykonanie więzami prawnymi co do:

Zgodnie z art. 416 Kodeksu cywilnego, osoba prawna jest obowiązana do naprawienia szkody wyrządzonej z winy jej organu. Uznać zatem, należy, że wnioskodawca, będąc członkiem organu spółki z o.o., z którą zawarł umowę o świadczenie "usług w zakresie zarządzania jest związany ze zlecającą usługę spółką więzami prawnymi określonymi w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy u VAT, a zatem usługi te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, choć nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast, stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Pojęcie działalności gospodarczej zdefiniowane zostało również w art. 9 (1) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r., w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej dyrektywą. W myśl tego artykułu działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Zgodnie z akapitem pierwszym artykułu 9 (1) podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

Artykuł 10 stwierdza, że warunek określony w art. 9 (1) przewidujący, że działalność gospodarcza jest prowadzona samodzielnie wyklucza opodatkowanie VAT pracowników i innych osób, o ile są one związane z pracodawcą umową o pracę lub jakimikolwiek innymi więzami prawnymi tworzącymi stosunek prawny między pracodawcą a pracownikiem w zakresie warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy.

Dyrektywa zapewnia bardzo szeroki zakres działalności gospodarczej, obejmujący wszystkie etapy produkcji, dystrybucji i dostarczania towarów i usług. To, że działalność gospodarcza, która ma być traktowana jako taka, nie jest działalnością wykonywaną okazjonalnie, nie oznacza, że działalność ta, aby mieścić się w zakresie podatku VAT, musi osiągnąć pewną liczbę operacji lub osiągnąć określony poziomu dochodu. Decydującym elementem jest wola lub zamiar osoby dokonującej czynności, aby brać udział w produkcji, dystrybucji lub dostarczaniu dóbr lub usług. Elementem definiującym działalność gospodarczą na gruncie przepisów Dyrektywy jest to, że osoba, w celu wykonywania swoich działań, wykorzystuje zasoby ludzkie lub rzeczowe w taki sam sposób, jak są one wykorzystywane przez producenta, handlowca lub osoby świadczące usługi. Działalność gospodarcza w rozumieniu Dyrektywy będzie miała miejsce, gdy zaistnieje zamiar wykorzystania i zorganizowania środków w celu wzięcia udziału w produkcji, dystrybucji towarów lub świadczeniu usług.

Jednakże, należy zauważyć, że nie wszystkie czynności wykonywane przez osoby fizyczne uznawane są jako wykonywana samodzielnie działalność gospodarcza.

Na podstawie art. 15 ust. 3 ustawy, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

Z kolei, zgodnie z art. 13 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r., o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności zawarł umowę o świadczenie usług w zakresie zarządzania spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, w której sprawuje funkcję członka zarządu. Przedmiotem umowy jest świadczenie usług zarządzania polegających na osobistym zarządzaniu powierzonymi obszarami działalności spółki wraz z reprezentacją spółki wobec organów państwowych, organów samorządu terytorialnego i innych podmiotów trzecich. Wnioskodawca, świadcząc usługi jako członek zarządu spółki jest zobowiązany w szczególności do: podejmowania i realizowania czynności zmierzających do rozwoju działalności spółki, do osiągnięcia przez spółkę odpowiednich wyników finansowych oraz do osiągania przez spółkę celów określonych w planach działalności gospodarczej, w tym w planach inwestycyjnych; udziału w opracowywaniu i aktualizacji planów strategicznych spółki, przedstawiania ich organom spółki, wdrażania ich oraz do nadzoru nad ich realizacją; podejmowania i realizowania czynności z zakresu zarządzania zasobami ludzkimi i materialnymi w powierzonych obszarach działalności spółki, w sposób zapewniający osiągnięcie odpowiednich wyników gospodarczych, w tym finansowych; a także koordynowania działań powierzonych komórek i jednostek organizacyjnych spółki oraz nadzoru nad realizacją przypisanych im zadań.

Na tle tak przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawca powziął wątpliwości czy świadczone przez niego usługi jako będącego członkiem zarządu spółki z o.o. na podstawie umowy o zarządzanie zawartą z tą spółką podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

W tym miejscu należy zauważyć, że osoba, która jest już zaangażowana w prowadzenie działalności gospodarczej objętej zakresem VAT jest częścią zarządu spółki ze względu na jej wiedzę w zakresie niektórych przedmiotów (np. prawnik, ekonomista, inżynier, architekt itp.), usługi świadczone w charakterze członka zarządu należy uznać za działalność gospodarczą, a świadczone usługi będą z kolei objęte zakresem podatku VAT. Jednakże, jeśli osoby, które już prowadzą działalność gospodarczą w zakresie podatku VAT, są członkami zarządu tylko dlatego, że są właścicielem akcji spółki, a nie z powodu ich wiedzy, ich działalność jako członków zarządu nie będzie objęta zakresem podatku VAT, ponieważ odbywa się to w sporadycznych przypadkach. Zasada ta ma zastosowanie, jeżeli osoby te nie zmobilizują zasobów ludzkich lub rzeczowych do przeprowadzenia tej czynności.

Jak wynika z opisu sprawy, zawarta umowa o świadczenie usług w zakresie zarządzania spółką z ograniczona odpowiedzialnością pokrywa się z zakresem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, obejmującej świadczenie usług zarządzania i doradztwo w zakresie zarządzania. Zatem, Wnioskodawca świadcząc usługi zarządzania spółką z ograniczoną odpowiedzialnością wykorzystuje profesjonalną wiedzę wykorzystywaną przez siebie w prowadzonej działalności gospodarczej. Tym samym, Zdaniem tut. Organu nie ma racjonalnej możliwości rozdzielenia tych dwóch jakże powiązanych usług.

W konsekwencji, należy uznać, że świadczenia usług, które wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy nie można wyłączyć z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 15 ust. 3 ustawy, jedynie ze względu na to, że Wnioskodawca sprawuje funkcję członka zarządu tej spółki. Zatem, należy uznać, że Wnioskodawca z tytułu zawartej umowy wykonuje samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy.

Ponadto, z cytowanego przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy wynika, że dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy, istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym, a wykonującym zlecane czynności co do warunków:

* wykonywania tych czynności;

* wynagrodzenia, oraz;

* odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Za niespełniające warunku samodzielności należy uznać czynności prawne zawarte między podmiotami, które w swej istocie zbliżone są do umowy o pracę, kreujące stosunek podporządkowania w zakresie warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności wobec osób trzecich. Za samodzielną działalność nie będzie mogła zostać uznana działalność, która jest stosunkiem pracy lub stosunkiem do niego bardzo zbliżonym, gdy wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka po stronie usługodawcy, oraz nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością.

Zatem, w odniesieniu do przytoczonych regulacji należy dokonać analizy postanowień zawartej umowy o świadczenie usług w zakresie zarządzania spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, w świetle powołanego art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy.

Jak wskazał Wnioskodawca zgodnie z postanowieniami umowy ma prawo, w okresie obowiązywania ww. umowy, dysponować samochodem służbowym Spółki i telefonem komórkowym, a także innymi należącymi do Spółki urządzeniami, przydzielonymi Wnioskodawcy w związku z wykonywaniem obowiązków wynikających z umowy. Spółka zobowiązana jest do pokrywania wszelkich kosztów związanych z eksploatacją udostępnionego samochodu, w tym w szczególności kosztów ubezpieczenia samochodu oraz kosztów jego utrzymania i napraw oraz kosztów związanych z eksploatacją innych udostępnionych Wnioskodawcy urządzeń. Ponadto, Wnioskodawca ma prawo do przerw w wykonywaniu umowy w wymiarze 28 dni roboczych w każdym roku kalendarzowym, z zachowaniem prawa do stałego miesięcznego wynagrodzenia podstawowego. Wnioskodawca uprawniony jest do samodzielnego wskazywania i wyznaczania okresów przerw w świadczeniu usług wynikających z umowy, zobowiązany jest jednak do poinformowania o tym Przewodniczącego Rady Nadzorczej Spółki oraz właściwą komórkę organizacyjną Spółki, zajmującą się zarządzaniem zasobami ludzkimi, przy czym powinien uwzględnić konieczność zapewnienia nieprzerwanego funkcjonowania Spółki. Wykorzystanie uprawnienia do przerw w wykonywaniu umowy nie wpływa i nie powoduje ograniczenia lub zmniejszenia wysokości wynagrodzenia lub innych świadczeń wynikających z umowy. Wnioskodawca, mając na uwadze treść swoich obowiązków, każdorazowo samodzielnie ustala przedmiot i harmonogram czynności w celu realizacji umowy o świadczenie usług w zakresie zarządzania. Zgodnie z umową, Wnioskodawca pełni funkcję członka Zarządu Spółki. Umocowanie Wnioskodawcy do działania obejmuje wszystkie działania, które służą osiągnięciu celów Spółki. W stosunkach wewnętrznych Wnioskodawca podlega prawom, obowiązkom i ograniczeniom określonym w Kodeksie spółek handlowych, w umowie Spółki, w Regulaminie Zarządu Spółki oraz, o ile umowa Spółki nie stanowi inaczej, w uchwałach Rady Nadzorczej lub Zgromadzenia Wspólników. Zgromadzenie Wspólników lub Rada Nadzorcza nie mogą wydawać Wnioskodawcy wiążących poleceń dotyczących realizacji przedmiotu umowy o świadczenie usług w zakresie zarządzania. Z tytułu wykonywania zobowiązań wynikających z umowy, Wnioskodawcy przysługuje wynagrodzenie składające się z części stałej i części zmiennej. Stałe wynagrodzenie podstawowe przysługuje w ustalonej wysokości miesięcznie. Wynagrodzenie zmienne (Premia) przysługuje Wnioskodawcy w związku z osiągnięciem przez niego celów o szczególnym znaczeniu dla Spółki, określanych przez Zgromadzenie Wspólników po wysłuchaniu Wnioskodawcy, a rozliczenie ich realizacji dokonywane będzie przez Radę Nadzorczą przy okazji zatwierdzania sprawozdania finansowego za dany rok obrotowy.

Należy zauważyć, że charakter oraz treść zawartej umowy o świadczenie usług w zakresie zarządzania spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, dowodzą, że nie tworzy ona stosunku prawnego takiego jak między pracodawcą a pracownikiem (ani też podobnego). Niewątpliwie stosunek ten nie zawiera istotnych elementów zawieranych pomiędzy pracodawcą, a pracownikiem jak np.: wymiar czasu pracy czy zakres odpowiedzialności ograniczonej do 3-miesięcznego wynagrodzenia.

Z zapisów zawartej umowy wynika, że Wnioskodawca ma znaczny zakres swobody w działaniu, ponieważ każdorazowo samodzielnie ustala przedmiot i harmonogram czynności w celu realizacji umowy o świadczenie usług w zakresie zarządzania. Zgromadzenie Wspólników lub Rada Nadzorcza nie mogą wydawać Wnioskodawcy wiążących poleceń dotyczących realizacji przedmiotu umowy o świadczenie usług w zakresie zarządzania.

W konsekwencji, opisane wyżej postanowienia zawartej umowy w zakresie ustalonych warunków współpracy nie pozostawiają wątpliwości, że nie jest to stosunek, który ma cechy stosunku pracy, co uniemożliwia zastosowanie wyłączenia z VAT w stosunku do tej umowy.

Ponadto, jak wynika z opisu sprawy na mocy zawartej umowy Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec spółki lub osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez niego przedmiotu kontraktu, będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków zarządzającego wynikających z umowy. Odpowiedzialność ta jest niezależna od odpowiedzialności zarządzającego, którą ponosi on z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu spółki, określonej przepisami Kodeksu spółek handlowych i innymi przepisami.

W tym miejscu należy odwołać się do konkretnych norm prawnych, które statuują odpowiedzialność członka zarządu spółek kapitałowych względem osób trzecich poza samą spółką.

I tak, zgodnie z art. 291 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030) jeżeli członkowie zarządu umyślnie lub przez niedbalstwo podali fałszywe dane w oświadczeniu, o którym mowa w art. 167 § 1 pkt 2 lub art. 262 § 2 pkt 3, odpowiadają wobec wierzycieli spółki solidarnie ze spółką przez trzy lata od dnia zarejestrowania spółki lub zarejestrowania podwyższenia kapitału zakładowego.

Odpowiedzialność taka wynika również z art. 299 § 1 ww. ustawy, który stanowi, że jeżeli egzekucja przeciwko spółce okaże się bezskuteczna, członkowie zarządu odpowiadają solidarnie za jej zobowiązania. Zgodnie z § 2 powołanego artykułu, członek zarządu może się uwolnić od odpowiedzialności, o której mowa w § 1, jeżeli wykaże, że we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości lub wszczęto postępowanie układowe, albo że niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewszczęcie postępowania układowego nastąpiło nie z jego winy, albo że pomimo niezgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewszczęcia postępowania układowego wierzyciel nie poniósł szkody.

Natomiast zgodnie z art. 512 § 1 powołanej ustawy, członkowie zarządu, rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej oraz likwidatorzy łączącej się spółki kapitałowej odpowiadają wobec wspólników tej spółki solidarnie za szkody wyrządzone działaniem lub zaniechaniem sprzecznym z prawem lub postanowieniami umowy albo statutu spółki, chyba że nie ponoszą winy.

W odniesieniu do przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że ponieważ z zawartej umowy wynika, że to Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez niego przedmiotu umowy, będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków zarządzającego wynikających z umowy, należy uznać, że to on ponosi ryzyko gospodarcze związane ze świadczonymi usługami zarządzania w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej.

Tym samym, należy stwierdzić że w niniejszej sprawie nie zostały spełnione warunki w zakresie odpowiedzialności zlecającego za wykonanie czynności wobec osób trzecich.

W konsekwencji, świadczone przez Wnioskodawcę usługi w ramach zawartej umowy będą stanowić samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu powołanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy, do których, wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, nie będzie mieć zastosowanie ograniczenie wynikające z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie należy wskazać, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.