IPPP3/443-1215/12-2/LK - Dokumentacja uprawniająca do zastosowania 0% stawki podatku VAT w związku z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2012 r. (data wpływu 10 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji uprawniającej do zastosowania 0% stawki podatku w związku z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów - jest prawidłowe.

W dniu 10 grudnia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji uprawniającej do zastosowania 0% stawki podatku w związku z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. (dalej: "Spółka") jest jednym z największych producentów produktów mrożonych. Spółka prowadząc działalność gospodarczą dokonuje m.in. sprzedaży towarów na rzecz nabywców z innych państw członkowskich w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (dalej również: WDT). Dostawy są dokonywane na rzecz nabywców posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla danego nabywcy zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej i podaje ten numer oraz swój numer identyfikacyjny na fakturach stwierdzających dostawę towarów.

W celu zastosowania 0% stawki VAT zgodnie z przepisami art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), - dalej również ustawa o VAT, Spółka musi posiadać dowody potwierdzające, iż towary zostały wywiezione z Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Polski.

Poza przypadkami, że Spółka posiada podpisany przez nabywcę (odbiorcę) dokument przewozowy otrzymany od przewoźnika, Spółka (szczególnie, gdy transport organizuje nabywca towarów) posiada następujące dokumenty potwierdzające dokonanie WDT:

* fakturę VAT,

* specyfikację poszczególnych sztuk ładunku,

* dokument przewozowy, w treści którego wskazany jest m.in.:

Ponieważ dokument przewozowy jest egzemplarzem wydawanym Spółce w momencie wydania towaru przewoźnikowi, gdyż transport towaru z miejsca załadunku i jego koszt pokrywa nabywca towaru, to dokument ten nie zawiera podpisu i stempla nabywcy towaru, jako potwierdzenia otrzymania towaru.

W związku z tym, że powyższe dokumenty jednoznacznie nie potwierdzają wywozu towaru poza terytorium kraju, w Spółce w ramach transakcji wewnątrzwspólnotowych wprowadzony został dodatkowy dokument potwierdzający otrzymanie towaru przez nabywcę określony jako "Confirmation of receiving of good". Powyższy dokument obok danych identyfikujących sprzedawcę oraz nabywcę, zawiera również datę oraz numer faktury, rodzaj oraz ilość towaru, data oraz adres miejsca (poza terytorium kraju) otrzymanie towaru przez nabywcę, podpis nabywcy. Po dokonanej dostawie, kontrahenci odsyłają podpisany powyższy dokument na adres Spółki. Spółka co do zasady przyjmuje, iż otrzymanie oryginału ww. dokumentu stanowi jednoznaczne potwierdzenie dokonania przez nią transakcji wewnątrzwspólonotowej. Z uwagi jednak na trudności związane z otrzymaniem w niektórych przypadkach od kontrahentów oryginału dokumentu Spółka wyjątkowo dopuściła możliwość rozpoznawania transakcji na podstawie podpisanych przez kontrahenta oraz przesłanych elektronicznie w formie skanów dokumentu "Confirmation of receiving of good".

W przyszłości jednak Spółka w celu ułatwienia, uproszczenia oraz przyśpieszenia rozpoznawania transakcji wewnątrzspólnotowych planuje wprowadzić generalną zasadę rozpoznawania transakcji wewnątrzwspólnotowych na podstawie kserokopii ww. dokumentu, skanu lub faxu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W związku z wyżej opisanym zaistniałym stanem faktycznym, Spółka wnosi o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej prawa podatkowego, poprzez potwierdzenie prawidłowości stanowiska Spółki, zgodnie z którym:

Czy dowodami, o których mowa w art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy o VAT pozwalającymi na zastosowania stawki 0% dla WDT, mogą być także dokumenty w formie kserokopii lub dokumenty przesłane w formie elektronicznej (skan) lub faksem.

Zdaniem Wnioskodawcy nie tylko oryginały dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy o VAT pozwalają na zastosowanie stawki 0% dla WDT, ale mogą być także dokumenty otrzymane w formie kserokopii lub dokumenty przesłane w formie elektronicznej (skan) lub faksem.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. ustawy o VAT opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy o VAT przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

Przywołane powyżej przepisy wskazują, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas transakcja - wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie.

Zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy o VAT w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

W myśl art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

Dowodami o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z ust. 3 powołanego artykułu, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Natomiast w przypadku, gdy dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami w świetle art. 42 ust. 11 ustawy, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, a w szczególności:

Analiza regulacji dotyczących transakcji wewnątrzwspółnotowej dostawy pozwała na wskazanie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia których uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej. Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji - jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie opodatkowana. Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji tj. udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go w ramach dostawy w państwie przeznaczenia - jego spełnienie pozwała na przyjęcie, że faktycznie nastąpił wywóz towarów z kraju i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego.

W związku z powyższym ważne jest, aby przedmiotowe dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony do innego państwa członkowskiego. Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga ten przepis. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest "łączne" posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego.

W świetle wskazanego art. 42 ust. 1, ust. 3 i ust. 11 ustawy o VAT, dla zastosowania stawki 0% wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT lub innymi dowodami w formie dokumentów, o ile łącznie potwierdzają one fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Zdaniem Spółki, odnosząc się do formy dokumentów potwierdzających dokonanie WDT, to - zgodnie ze stanowiskiem sądów administracyjnych, m.in. wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 lutego 2009 r. sygn. III SA/Wa 1909/08, wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 maja 2008 r. sygn. III SA/Wa 80/08, forma dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3 oraz ust. 11 ustawy VAT, może być dowolna. Oznacza to, że bez znaczenia dla kwestii dowodowych pozostaje to, czy są to dokumenty oryginalne czy też ich kserokopie, jak również to, czy dokumenty te zostały przesłane w formie elektronicznej lub faksem. Ponieważ ww. przepisy ustawy VAT nie wskazują konkretnej formy dla ww. dokumentów, a określają jedynie jakiego rodzaju informacje powinny zawierać, oznacza to, iż na Spółce nie ciąży obowiązek dostarczenia dokumentów oryginalnych. A zatem Spółka dla celu zastosowania stawki VAT 0% dla WDT może zgromadzić dokumenty w formie oryginałów, jak również ich kopii, a także w formie dokumentów przesłanych drogą elektroniczną lub faksem. Prawidłowość stanowiska Spółki potwierdza wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 2008 r. (Sygn. akt.: III SA/Wa 155/2008) oraz Wojewódzkiego Sąd Administracyjny w Warszawie z dnia 12 lutego 2009 r. (Sygn. akt.: III SA/Wa 1909/08). Tym samym należy stwierdzić, że nie tylko oryginały ale także kopie dokumentów, jak również dokumenty przesłane w formie elektronicznej lub faksem, którymi Spółka dysponuje, stanowią dowody, o których mowa w art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy o VAT. A zatem Spółka na podstawie posiadanych dokumentów niebędących oryginałami, bądź przesłanymi w formie elektronicznej lub faksem jest uprawniona do zastosowania 0% stawki VAT.

Niniejsze stanowisko znajduje również potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych m.in. w interpretacjach: Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 kwietnia 2010 r., Nr IPPP3/443-154/10-4/k.c., Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 1 grudnia 2010 r., Nr ITPP2/443-952d/10/MO.

Reasumując należy stwierdzić, iż dowodami, o których mowa w art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy o VAT pozwalającymi na zastosowania stawki 0% dla WDT, mogą być także dokumenty w formie kserokopii lub dokumenty przesłane w formie elektronicznej (skan) lub faksem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

Stosownie do art. 13 ust. 6, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7.

Przywołane powyżej przepisy wskazują, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas transakcja - wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie.

Zgodnie z art. 41 ust. 3 cyt. ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

W myśl art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

Dowodami o których mowa w ust. 1 pkt 2, zgodnie z ust. 3 powołanego artykułu, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Natomiast w przypadku, gdy dokumenty wymienione w cyt. wyżej art. 42 ust. 3 nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami w świetle art. 42 ust. 11 cytowanej ustawy o VAT, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, a w szczególności:

Przepisy ust. 1-4, 11 i 12 stosuje się odpowiednio do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 (art. 42 ust. 14 ustawy).

Analiza regulacji dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy pozwala na wskazanie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia których uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej.

Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji - jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie opodatkowana. Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji - jego spełnienie pozwala na przyjęcie, że faktycznie nastąpił wywóz towarów z kraju i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego.

Drugi z warunków o którym mowa wyżej, od którego spełnienia zależy potraktowanie danej dostawy jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, dotyczy udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go w ramach dostawy w państwie przeznaczenia. Koncentruje się on zatem na faktycznych, a nie prawnych aspektach transakcji. Powyższy warunek został określony wprost w cyt. wyżej art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym ważne jest to, aby przedmiotowe dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony do innego państwa członkowskiego. Odnosząc się do kolejnych dokumentów wskazanych w art. 42 ust. 3 ustawy tj. kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku należy podkreślić, ze obowiązkowym minimum dla udokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru jest posiadanie przez podatnika kopii faktury wraz ze specyfikacją towaru. Jednakże trzeba mieć na uwadze, że ten ostatni dokument nie musi być sporządzony oddzielnie od faktury. Jeżeli faktura zawiera treść wypełniającą w istocie znamiona specyfikacji, należy uznać, że podatnik posiada specyfikację.

W art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, jak już wcześniej wskazano, przewidziano dowody uzupełniające. Z przepisu tego wynika, że jeśli dokumenty obowiązkowe nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Polski, dowodami potwierdzającymi dokonanie dostawy mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa. Wymienione w ust. 11 art. 42 dokumenty mają charakter subsydiarny i nie mogą same w sobie stanowić dokumentów potwierdzających dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Dokumentami takimi są, bowiem tylko dokumenty wymienione w ust. 3 ww. artykułu, które łącznie potwierdzają dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (stanowisko to potwierdza wyrok NSA z dnia 3 grudnia 2009 r. sygn. akt I FSK 1301/08).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika iż Wnioskodawca dokonuje sprzedaży towarów na rzecz nabywców z innych państw członkowskich w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Dostawy są dokonywane na rzecz nabywców posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla danego nabywcy zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej i podaje ten numer oraz swój numer identyfikacyjny na fakturach stwierdzających dostawę towarów. W celu zastosowania 0% stawki VAT zgodnie z przepisami art. 42 ust. 1 ustawy Spółka musi posiadać dowody potwierdzające, iż towary zostały wywiezione z Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Polski.

Poza przypadkami, że Spółka posiada podpisany przez nabywcę (odbiorcę) dokument przewozowy otrzymany od przewoźnika, Spółka (szczególnie, gdy transport organizuje nabywca towarów) posiada następujące dokumenty potwierdzające dokonanie WDT:

* fakturę VAT,

* specyfikację poszczególnych sztuk ładunku,

* dokument przewozowy, w treści którego wskazany jest m.in.:

Ponieważ dokument przewozowy jest egzemplarzem wydawanym Spółce w momencie wydania towaru przewoźnikowi, gdyż transport towaru z miejsca załadunku i jego koszt pokrywa nabywca towaru, to dokument ten nie zawiera podpisu i stempla nabywcy towaru, jako potwierdzenia otrzymania towaru.

W związku z tym, że powyższe dokumenty jednoznacznie nie potwierdzają wywozy towaru poza terytorium kraju, w Spółce w ramach transakcji wewnątrzwspólnotowych wprowadzony został dodatkowy dokument potwierdzający otrzymanie towaru przez nabywcę określony jako "Confirmation of receiving of good". Powyższy dokument obok danych identyfikujących sprzedawcę oraz nabywcę, zawiera również datę oraz numer faktury, rodzaj oraz ilość towaru, data oraz adres miejsca (poza terytorium kraju) otrzymania towaru przez nabywcę, podpis nabywcy. Po dokonanej dostawie, kontrahencie odsyłają podpisany powyższy dokument na adres Spółki. Wątpliwości Spółki dotyczą kwestii związanej z dokumentami uprawniającymi do zastosowania stawki 0% dla dostawy towarów na rzecz kontrahenta z terytorium UE tj. Czy dowodami, o których mowa w art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy o VAT pozwalającymi na zastosowania stawki 0% dla WDT, mogą być także dokumenty w formie kserokopii lub dokumenty przesłane w formie elektronicznej (skan) lub faksem.

Jak wynika z powyższych uregulowań, prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0%, uzależnione jest w znacznej mierze od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru poza terytorium kraju i dostarczenia go do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż Polska. Istotą przywołanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy, rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze niż w odniesieniu do dostaw krajowych, skutki podatkowe.

Zatem ważne jest to, aby posiadane przez podatnika dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego.

Zauważyć należy, że powołane powyżej przepisy nie stanowią o formie dokumentów. Zasadniczo dopuszczalna będzie każda forma dokumentu, byle uprawdopodobniała ona wywóz towarów z terytorium kraju i ich dostarczenia na terytorium innego państwa członkowskiego. W dobie szeroko rozumianej komunikacji technicznej nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi przesyłanemu np.: w formie elektronicznej, skanem czy faxem.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, że Wnioskodawca, co do zasady posiada podstawowe dokumenty wymagane dla prawidłowej dokumentacji dostawy wewnątrzwspólnotowej, jednakże nie wynika z nich jednoznacznie fakt dostarczenia towarów do nabywcy w państwie ich przeznaczenia. W związku z czym Wnioskodawca posiada dodatkowy dokument potwierdzający odbiór towaru przez nabywcę. A zatem przedstawione przez Wnioskodawcę dokumenty łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Tym samym stwierdzić należy, iż Wnioskodawca będzie posiadał dokumenty uprawniające do zastosowania stawki, 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.