IPPP3/443-1209/10-6/KC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Podatnika, przedstawione we wniosku z dnia 13 października 2010 r. (data wpływu 15 października 2010 r.), uzupełnione pismem w dniu 12 listopada 2010 r. na wezwanie z dnia 2 listopada 2010 r. oraz ponownie w dniu 27 grudnia 2010 r. na wezwanie z dnia 16 grudnia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie składania oświadczenia dostawcy towarów bądź usług przez Podatnika - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 października 2010 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony w dniu 12 listopada 2010 r. oraz w dniu 27 grudnia 2010 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie składania oświadczenia dostawcy towarów bądź usług przez Podatnika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest zakładem opieki zdrowotnej, którego jednostką tworzącą jest spółka jawna. Zakład ten jest wpisany do rejestru zakładów opieki zdrowotnej wojewody, świadczy usługi: opieka medyczna na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu do instytucji prawa publicznego, przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne oraz inne odpowiednio uznane placówki o podobnych charakterze medyczne, na podstawie kontraktu z NFZ. Dla potrzeb tych właśnie usług nabywa rożnego towary i różne usługi.

Z odpowiedzi Ministra Finansów na interpelację poselską nr 16915, wynika, że Polska nie może wprowadzić zerowej stawki VAT na usługi zdrowotne. Polska musi się podporządkować prawu UE, zgodnie z którym na podstawie art. 132 Dyrektywy 2006/112/WE opieka szpitalna i medyczna oraz ściśle z nimi związane czynności podejmowane przez podmioty prawa publicznego lub, na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu do instytucji prawa publicznego, przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne oraz inne odpowiednio uznane placówki o podobnych charakterze - państwa członkowskie zwalniają z podatku od wartości dodanej, czyli w naszym przypadki od podatku VAT. Minister Finansów w cytowanej odpowiedzi podniósł, że na podstawie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej uzyskują status instytucji prawa publicznego.

Obowiązek podporządkowania prawu UE musi dotyczyć również podporządkowania się Polski art. 132 lit. g Dyrektywy 2006/112/WE. Na podstawie art. 132g) dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, świadczenie usług i dostawa towarów ściśle związanych z opieką i pomocą społeczną, wraz z usługami świadczonymi przez domy spokojnej starości, dokonywane przez podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane za podmioty o charakterze społecznym przez dane państwo członkowskie, są zwolnione z podatku VAT przy nabywaniu towarów i nabywaniu usług na potrzeby świadczonych usług medycznych. W tej sytuacji dostawca jest zobowiązany wystawić za nabywane towary (lekarstwa, paliwo do samochodu, w tym do karetki pogotowia ratunkowego), za nabywane usługi (np. najmu gabinetu lekarskiego, usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych zgodnie z ustawą o rachunkowości) fakturę VAT jako czynności zwolnione z VAT, wskazując przepis dyrektywy, który zwalnia od podatku tę dostawę lub to świadczenie, czyli art. 132 ust. g dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w oparciu o § 4 ust. 7 pkt 3 rozporządzenia w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawianie faktur, sposób ich przechowywania oraz lista towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług - Dz. U. 2008.212.1337 jest prawidłowym w pozycji symbol usługi wpisanie art. 132 ust. g Dyrektywy 2006/I12/WE. Za takim rozumieniem podnoszonego uregulowania przemawiają podstawowe zasady podatku od wartości dodanej (podatku VAT) tj. zasady:

W tej sytuacji złożenie przez niepubliczny zakład opieki zdrowotnej oświadczenia pod odpowiedzialnością karną, że nabywane towary, nabywane usługi będą wykorzystywane do świadczenia usług o których mowa w art. 132b i dalsze dyrektywy 2009/I 12/WE uprawnia dostawcę do wystawienia faktury ze stawką zwolnioną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy złożenie przez niepubliczny zakład opieki zdrowotnej dostawcy towarów i dostawcy usług oświadczenia pod odpowiedzialnością karną, że nabywane towary, nabywane usługi będą wykorzystywane do świadczenia usług o których mowa w art. 132b i dalsze dyrektywy 2009/112/WE uprawnia dostawcę do wystawienia faktury ze stawką zwolnioną.

Definiując pojęcie podatnika na gruncie dyrektywy 2006/112/WE w sposób szczególny określono sytuację jednostek o charakterze publicznym świadczących usługi medyczne, zwalniając je z podatku od wartości dodanej. Ustawodawca UE zwalniając organy publiczne i inne jednostki o podobnym charakterze (w tym przypadku niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej, powoływane na podstawie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej) jest wierny zasadom przyjętym przy formułowaniu obowiązków podatkowych, dlatego dla zachowania neutralności (obojętności) omawianego podatku wprowadza obowiązek zwolnienia z tego podatku dostawy towarów i świadczone usługi na potrzeby świadczonych usług przez m.in. niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej. Brak zwolnienia dostaw towarów i usług, świadczonych na rzecz opieki szpitalnej i medycznej powoduje, że podatek od wartości dodanej - podatek VAT przestaje być obojętny, przestaje być neutralny, staje się kosztem, dlatego zasadnym jest przyjęcie zwolnienia i w tym celu złożenie przez niepubliczny zakład opieki zdrowotnej oświadczenia pod odpowiedzialnością karną, że nabywane towary, nabywane usługi będą wykorzystywane do świadczenia usług, o których mowa w art. 132b i dalsze dyrektywy 2009/112/WE, uprawnia dostawcę do wystawienia faktury ze stawką zwolnioną.

Wnioskodawca podaje, że postawione pytanie dotyczy jego interesu prawnego związanego z ewentualnym prawem do żądania zwrotu podatku VAT zawartego w zakupywanych towarach (lekarstwach, mediach itp.) i usługach, dla świadczonych przez Zakład usług zdrowotnych. Wykładnia przepisów podatkowych może rzutować na prawidłowe określenie sytuacji prawnopodatkowej Wnioskodawcy. Pytanie dotyczy indywidualnych warunków - świadczenia usług zdrowotnych ratujących życie, świadczonych na prawach podmiotu prawa publicznego. W sytuacji prawnopodatkowej faktury stwierdzające dokonanie operacji gospodarczej zgodnie z rzeczywistym jej przebiegiem oraz zawierające dane określone w przepisach prawa podatkowego mają podstawowe znaczenie dla czynności prawnopodatkowej.

Zwrot podatku VAT nie jest związany z obowiązkiem posiadania statutu czynnego podatnika podatku VAT, natomiast z interpretacji indywidualnej Minister Finansów - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 26 czerwca 2009 r. znak: ITPP2/443-265b/09/AP, jednoznacznie wynika, iż NZOZ Nutrimed może być czynnym podatnikiem podatku VAT.

Podobnie interpretację indywidualną Ministra Finansów - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 19 maja 2009 r. Znak: IBPP2/443-139/09/ICz, Wnioskodawca posiadał taki status czynnego podatnika podatku VAT. W zakresie takich usług jak ksera dokumentacji medycznej, najmu sprzętu itp. NZOZ ma prawo być czynnym podatnikiem podatku VAT, jednak w tej sprawie Wnioskodawca wybrał zwolnienie i została wycofana rejestracja jako czynnego podatnika podatku VAT.

W orzecznictwie podnosi się, że faktura jest dokumentem w rozumieniu Kodeksu karnego, to wystawca nierzetelnej lub wadliwej faktury może być podmiotem przestępstwa. W kodeksie problem leży w kwalifikacji prawnej czynu - czy jest to przestępstwo karne, czy też karne skarbowe, które wiąże się bezpośrednio z bardziej dolegliwą sankcją karną wskazaną w Kodeksie karnym. W Kodeksie karno-skarbowym podnoszona jest również sprawa współsprawstwa w przestępstwie ukrywania wadliwej faktury.

Na wstępie wskazania wymaga, że ustawa z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie zawiera w swoim słowniczku definicji faktury VAT, nie czyni tego również żaden inny akt prawny. Co do zasady, faktury są dokumentami wystawianymi przez podatników podatku od towarów i usług i stosowane są w obrocie prawnym między przedsiębiorcami, stanowiąc ich dokumentację księgową, konieczną zwłaszcza dla potrzeb kontroli prawidłowości rozliczeń z fiskusem przez organy podatkowe. Z tej przyczyny ustawodawca wyróżnił pewne elementy faktury jako niezbędne części składowe treści tego dokumentu. Art. 106 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje się cechy, jakie ma zawierać faktura VAT wystawiana przez podatnika (osobę fizyczną, osobę prawną jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, wykonujących samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat tej działalności). Wymienia się tu w szczególności:

stwierdzenie dokonania sprzedaży; datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem szczególnych regulacji o jakich mowa w innych przepisach ustawy o VAT. Czynnościami podlegającymi opodatkowaniu, niezależnie od tego, czy zostały wykonane zgodnie z warunkami oraz w formie określonej przez przepisy prawa, są: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów, import towarów, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (art. 5 ust. 1 i 2 VATU). Dla podjętej tematyki istotnym jest również określenie pojęć faktura nierzetelna i faktura wadliwa, choć ustawa o VAT nie posługuje się tymi pojęciami. Wynikają one natomiast z regulacji k.k.s., gdzie w art. 62 § 1 mowa jest o fakturze wystawionej w sposób wadliwy, a kolejny paragraf tego przepisu używa pojęcia faktura wystawiona w sposób nierzetelny. Kodeks karny skarbowy również nie zawiera definicji faktury wadliwej i faktury nierzetelnej, natomiast definiuje te pojęcia w odniesieniu do ksiąg i stanowi, że księga nierzetelna jest to księga prowadzona niezgodnie ze stanem rzeczywistym (art. 53 § 22 k.k.s.), a księga wadliwa (art. 53 § 23 k.k.s.), to księga prowadzona niezgodnie z przepisem prawa. Interpretację tę mutatis mutandis należy odnieść do pojęć faktura wadliwa i faktura nierzetelna. Przedstawiony stan faktyczny jednoznacznie wskazuje interes prawnopodatkowy odbiorcy faktury w ocenie jej prawidłowości, rzetelności, z punktu prawnopodatkowego. Zgodnie z art. 6 Ordynacji podatkowej - podatkiem jest publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy, wynikające z ustawy podatkowej, a zgodnie z art. 7 § 1 Ordynacji podatkowej - Podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu. Takie unormowanie powoduje, że podatnikiem jest kupujący towar lub usługę, a sprzedający jest zgodnie z art. 8. Ordynacji podatkowej Płatnikiem (Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu). Zgodnie z zasadami podatku od wartości dodanej i podatku VAT takimi są powszechność opodatkowania i neutralność opodatkowania dla podatników uczestniczących w obrocie gospodarczym, dla NZOZ podatek VAT zapłacony przy zakupie towarów i usług, powinien być zwrócony podatnikowi, który go zapłacił przy zakupie towarów. Jest polska praktyką stosowania prawa, że sprzedający sprzedając określone ropopochodne, oświadcza, że ten towar nie może być stosowany np. jako paliwo samochodowe i dlatego nie nalicza określonego podatku. W tej sytuacji postawiono pytanie jak w tekście wezwania. Jedynie co można dodać, to to, że na fakturze sprzedający prócz wskazania przepisu dyrektywy 2006/112/WE powinien napisać, że towar, usługa może być stosowana tylko i wyłącznie do świadczenia usług zdrowotnych. Wynika to z § 5 ust. 7 pkt 3 rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawianie faktur, sposób ich przechowywania oraz lista towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług-Dz. U. 2008.212.1337, rubryce symbol należny wpisać art. 132 pkt g dyrektywy 2006/112/WE.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 132 ust. 1 od pkt b-e i g Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z dnia 11 grudnia 2006 r.), zwanej dalej Dyrektywą, państwa członkowskie zwalniają z podatku m.in. transakcje:

(...)

(...)

g. świadczenie usług i dostawa towarów ściśle związanych z opieką i pomocą społeczną, wraz z usługami świadczonymi przez domy spokojnej starości, dokonywane przez podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane za podmioty o charakterze społecznym przez dane państwo członkowskie; (...).

Konstrukcja przepisu art. 132 Dyrektywy VAT, zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje wskazuje, iż przepis ten ma charakter bezwarunkowy, a nie fakultatywny, co oznacza, iż państwo członkowskie ma obowiązek, a nie jedynie możliwość jego wprowadzenia. Oznacza to, iż wszystkie kategorie zwolnień od podatku przewidziane w art. 132 Dyrektywy VAT muszą być wprowadzone przez wszystkie państwa członkowskie UE.

Warto w tym miejscu przypomnieć, że przyczyna zwolnienia tej grupy czynności przez ustawodawcę wspólnotowego wiąże się z charakterem tych czynności oraz celem, jaki tym czynnościom przyświeca. Wszystkie te czynności objęte dyspozycją art. 132 Dyrektywy wykonywane są dla szeroko pojętego dobra wspólnego. Należy jednak podkreślić, że zastosowana w stosunku do tych czynności konstrukcja zwolnienia nie zwalnia tych podatników korzystających ze zwolnienia od poniesienia ekonomicznego ciężaru podatku.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Dla prawidłowego określenia stawki podatku od towarów i usług w odniesieniu do czynności, które są usługami w rozumieniu przepisów art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, niezbędne jest ustalenie symbolu PKWiU, gdyż ustawodawca odsyła do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej. Klasyfikacje te służą identyfikacji towarów i usług opodatkowanych stawkami niższymi niż 22% oraz zwolnionych od tego podatku.

W art. 43 ust. 1 pkt 1 zwalnia się od podatku wszystkie usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy, w pkt 5 zwalnia się od podatku dostawę ludzkich organów i mleka kobiecego, natomiast w pkt 6 dostawę krwi, osocza w pełnym składzie, komórek krwi lub preparatów krwiopochodnych pochodzenia ludzkiego, niebędących lekami. Z kolei w pkt 14 tego samego artykułu zwolnieniu od podatku podlega świadczenie usług przez techników dentystycznych w ramach wykonywania ich zawodu, jak również dostawę protez dentystycznych lub sztucznych zębów przez dentystów oraz techników dentystycznych.

Polskie przepisy określają zakres zwolnienia od VAT dla usług opieki medycznej na zawartych w art. 132 ust. 1 lit. b i c i g Dyrektywy poprzez odniesienie się do klasyfikacji statystycznej. W poz. 9 załącznika nr 4 do ustawy, w związku z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, wymienione zostały usługi określone symbolem PKWiU ex 85 - Usługi w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej, z wyłączeniem usług weterynaryjnych (PKWiU 85.2). Oznaczenie w załączniku danej grupy "ex" oznacza, że stawka podatku odnosi się tylko do danej usługi z danego grupowania.

Analiza tej klasyfikacji wskazuje na szeroki zakres przedmiotowych usług w zakresie ochrony zdrowia, który obejmuje m.in.: usługi świadczone przez szpitale, usługi medyczne świadczone przez przychodnie i praktyki lekarskie, usługi stomatologiczne, usługi położnych, pielęgniarek, fizykoterapeutów i inne osoby zajmujące się usługami paramedycznymi (łącznie z usługami homeopatycznymi i podobnymi, usługi pogotowia ratunkowego, usługi w zakresie ochrony zdrowia świadczone w obiektach zapewniających pacjentom zakwaterowanie, innych niż szpitale, usługi świadczone przez laboratoria medyczne, usługi świadczone przez banki krwi, banki spermy i organów przeznaczonych do transplantacji).

Taki zakres zwolnienia jest zgodny ze stosownymi zapisami Dyrektywy VAT z 2006 r. tj. art. 132 ust. 1 lit. g, z którego wynika, że od podatku wolne są: dostawa towarów i świadczenie usług ściśle związanych (ang. closely links) z opieką społeczną oraz zabezpieczeniem społecznym. Wymienia się tutaj usługi świadczone przez domy starości (ang. old people's home), organizacje (ciała) podległe prawu publicznemu oraz inne organizacje charytatywne (pożytku publicznego).

Oprócz wymienionych powyżej zwolnień zawartych w artykule 132 ust. 1 lit. g, adresowanych do osób i instytucji świadczących usługi opieki medycznej, przepisy Rozdziału 2 przewidują również inne zwolnienia z podatków dla czynności bezpośrednio lub pośrednio związanych z ochroną zdrowia. Należy do nich zaliczyć zwolnienia obejmujące: dostawę ludzkich organów, krwi i mleka (ustęp 1 lit. d), usługi świadczone przez techników dentystycznych w ramach ich zawodu oraz dostawę protez dentystycznych wykonywanych przez stomatologów i protetyków (ustęp 1 lit. e) oraz świadczenie usług transportu na rzecz chorych i rannych pojazdami przeznaczonymi do tego celu przez upoważnione podmioty (ustęp 1 lit. p).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest niepublicznym zakładem opieki zdrowotnej, który świadczy usługi opieki medycznej na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu do instytucji prawa publicznego, przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne oraz inne odpowiednio uznane placówki o podobnym charakterze, na podstawie kontraktu z NFZ. Podaje również, że nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Dla potrzeb swojej działalności nabywa różnego rodzaju towary i usługi, takie jak lekarstwa, paliwo, usługi najmu gabinetu lekarskiego, usługi prowadzenia ksiąg rachunkowych. Wnioskodawca, w oparciu o przepisy Dyrektywy 112 oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, odnosi się do opodatkowania przez dostawcę przedmiotowych zakupów, służących jego działalności jako niepublicznego zakładu opieki zdrowotnej zwolnionej od podatku od towarów i usług.

Podnoszona przez Wnioskodawcę kwestia złożenia oświadczenia pod odpowiedzialnością karną, że nabywane towary czy usługi będą wykorzystywane do świadczenia usług, o których mowa w art. 132 pkt b i dalsze Dyrektywy 2006/112/WE dla dostawcy nie znajduje odniesienia do żadnego przepisu w ustawie o podatku od towarów i usług. Przywołany w stanowisku przykład oświadczenia składanego przez nabywcę dla sprzedawcy paliw opałowych, wynikiem czego następuje zwolnienie od podatku akcyzowego, uregulowany jest w ustawie o podatku akcyzowym.

Ustawodawca w ustawie VAT wprowadził w ściśle określonej sytuacji możliwość posługiwania się oświadczeniem. Tak jest w art. 43 ust. 11 w związku z ust. 10, gdzie w pewnych okolicznościach stronom transakcji przysługuje prawo do wyboru opodatkowania dostawy budynku, budowli (ich części), która - zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy - powinna być zwolniona od podatku. Dla wyboru opodatkowania konieczne jest złożenie wspólnego oświadczenia stron transakcji o wyborze opodatkowania transakcji dostawy budynku, budowli (ich części). Z oświadczenia powinno wynikać, że zamiarem stron jest opodatkowanie transakcji dostawy budynku, budowli (ich części). Powinno być ono złożone do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla nabywcy (podmiotu, dla którego dostawa jest realizowana). Przepisy nie zastrzegają formy pisemnej oświadczenia, może być więc ono złożone w każdej formie, w tym także ustnie do protokołu.

W rozdziale 3 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, określono szczegółowe zasady wystawiania faktur VAT. W § 5 ust. 7 tegoż rozporządzenia stwierdzono, że w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy, poza danymi określonymi w ust. 1 pkt 5, wskazuje się również:

Z analizy tych przepisów nie można wywieść, aby podatnik podatku VAT mógł czy był zobowiązany składać oświadczenia, analogiczne do tych, które stosowane są w ustawie o podatku akcyzowym. Przepisy nakładają przede wszystkim na podatnika wymóg umieszczania na fakturze wszystkich danych, które pozwolą zidentyfikować dla celów podatkowych uczestników konkretnej transakcji, jej przedmiot oraz podstawę prawną, która w sposób szczególny reguluje opodatkowanie tej transakcji. To na sprzedawcy towaru czy usługi ciąży obowiązek ustalenia prawidłowych danych zawartych na fakturze, włącznie z określeniem właściwej stawki podatku.

Istotne jest również zwrócenie uwagi na podmiotowy i przedmiotowy charakter zwolnienia od podatku VAT usług związanych z ochroną zdrowia. Zwolnienie to przysługuje ograniczonemu kręgowi podmiotów, tj. podmioty prawa publicznego, szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne a także inne, uznane przez prawodawstwo krajowe placówki o podobnym charakterze. Również charakter samych czynności korzystających ze zwolnienia od podatku musi być wyraźnie określony. Istotne znaczenie ma tu terapeutyczny charakter czynności dokonywanych w ramach świadczenia opieki medycznej i szpitalnej rozumiany jednak szeroko i obejmujący m.in. diagnozę i przeciwdziałanie chorobom i innym dolegliwościom.

W żadnym przepisie Dyrektywy 112 ani ustawy o podatku od towarów usług nie znajduje się przepis, mówiący o możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 132 Dyrektywy dla podmiotów, które świadczą usługi bądź sprzedają towary dla podmiotów, które na podstawie powołanych wyżej przepisów z takiego zwolnienia korzystają. Dobro wspólne jako cel uzasadniający zwolnienie zdarzeń wymienionych w art. 132 Dyrektywy od podatku VAT, nie zwalnia jednocześnie korzystających z tych zwolnień podmiotów z ponoszenia ciężaru tego podatku a co za tym idzie prowadzi do przyjęcie fikcji, iż podmioty te są konsumentami towarów i usług nabywanych w celu wykonywania czynności zwolnionych.

Podsumowując, złożenie przez Wnioskodawcę dostawcy towarów bądź usług oświadczenia pod odpowiedzialnością karną, że nabywane towary bądź usługi będą wykorzystywane do świadczenia usług zwolnionych od podatku, nie uprawnia go do zastosowania zwolnienia od podatku VAT, gdyż nie przewiduje tego żaden przepis Dyrektywy 112 ani ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.