IPPP3/443-1196/12-2/KC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2012 r. (data wpływu 3 grudnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy dla prawidłowego rozliczenia nabytego towaru oraz powstania obowiązku podatkowego z chwilą wydania towaru - jest prawidłowe.

W dniu 3 grudnia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy dla prawidłowego rozliczenia nabytego towaru oraz określenia momentu powstania obowiązku podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej również "Spółka") prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Polski i jest zarejestrowana dla celów podatku od towarów i usług w Polsce. Spółka jest również zarejestrowana jako podatnik VAT UE. Przedmiotem działalności jest przede wszystkim leasing środków transportu oraz maszyn i urządzeń. W ramach prowadzonej działalności Spółka dokonuje zakupu przedmiotów do umów leasingu od kontrahentów z Polski oraz podmiotów będących zarejestrowanymi podatnikami VAT w krajach członkowskich Unii Europejskiej. Spółka rozlicza podatek VAT i składa deklaracje VAT-7D za okresy kwartalne.

Dnia 17 października 2012 r. Spółka zawarła umowę sprzedaży, na podstawie której dokonała zakupu urządzeń montażowych od dostawcy z Niemiec, który nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, jest natomiast zarejestrowany dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych w Niemczech.

Urządzenia zostały zakupione w celu oddania w leasing operacyjny. Umowa leasingu została zawarta dnia 17 października 2012 r. Z warunków umowy sprzedaży wynika, iż odbiór przedmiotu umowy zostanie potwierdzony pozytywnym protokołem odbioru podpisanym przez sprzedającego, kupującego i użytkownika.

Data podpisania pozytywnego protokołu odbioru będzie uważana za datę odbioru przedmiotu umowy. Sprzedający przeniesie na rzecz Kupującego prawo własności przedmiotu umowy po dokonaniu zapłaty. Zapłata za urządzenia nastąpiła 23 października 2012 r. Protokół odbioru został podpisany dnia 18 października 2012 r. Dostawca niemiecki wystawił na kupującego Sp. z o.o. fakturę sprzedaży urządzeń z datą wystawienia 17 września 2012 r. Na fakturze dostawca wykazał NIP z przedrostkiem DE dla opodatkowania transakcji wewnątrzwspólnotowych i nie wykazał podatku VAT. Faktura została wystawiona jeszcze przed prawem do rozporządzania towarem jako właściciel oraz przed wydaniem towaru. Z informacji zawartej na fakturze oraz dokumencie CMR wynika, iż towar wyjechał od dostawcy z Niemiec dnia 1 czerwca 2012 r. i przyjechał do Polski dnia 2 czerwca 2012 r. do siedziby Firmy, która jest korzystającym i zawarła w październiku z Sp. z o.o. umowę leasingu, o której była mowa wyżej na te urządzenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1. Zdaniem Spółki w wyniku ww. transakcji doszło do dostawy towarów dla której podatnikiem jest nabywca. Sp. z o.o stał się podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT, gdyż nabył urządzenia znajdujące się na terenie Polski od podatnika nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju. Wynika to z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT. W momencie zawarcia z podmiotem niemieckim umowy sprzedaży i wydania Spółce towarów w wykonaniu umowy sprzedaży doszło do dostawy na terytorium kraju. Podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT należnego jest nabywca. Art. 17 ust. 1 pkt 5 stosuje się jeżeli nabywcą jest podatnik o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju. Sp. z o.o. jest podatnikiem o którym mowa w ww. art. 15 osobą prawną wykonującą samodzielnie działalność gospodarczą, posiada siedzibę w Polsce.

Ad. 2 Spółka w wyniku ww. transakcji dokonała zakupu urządzeń na terytorium kraju od podmiotu nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT Spółka staje się podatnikiem z tytułu dokonanej dostawy towarów, zobowiązanym do wykazania należnego VAT.

Na podstawie art. 19 ust. 20 ustawy o VAT do dostawy towarów dla której podatnikiem jest nabywca, stosuje się moment powstania obowiązku podatkowego tak jak dla dostaw krajowych.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi. Natomiast zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy o VAT, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

W przedmiotowej transakcji obowiązek podatkowy powstaje z chwilą podpisania protokołu odbioru, gdyż wtedy przechodzi na Spółkę prawo do rozporządzania urządzeniami jak właściciel oraz następuje wydanie towaru.

Należy wystawić fakturę wewnętrzną zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy o VAT (stosując przepisy § 25 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług; publikacja Dz. U. Nr 68, poz. 360), dokumentującą wydanie towaru oraz wykazującą należny podatek VAT.

Jeśli faktura wewnętrzna jest wystawiona do siedmiu dni od daty protokołu odbioru, obowiązek podatkowy powstaje w dacie wystawienia faktury wewnętrznej. Gdy faktura wewnętrzna nie jest wystawiona w ciągu siedmiu dni od podpisania protokołu odbioru, lecz w terminie późniejszym, obowiązek podatkowy powstaje siódmego dnia od daty podpisania pozytywnego protokołu odbioru. W przypadku tej transakcji wystawienie faktury przez dostawcę niemieckiego, jeszcze przed podpisaniem pozytywnego protokołu odbioru a także przed dokonaniem płatności za te towary nie rodzi powstanie obowiązku podatkowego po stronie nabywcy.

Obowiązek podatkowy powstaje na zasadach określonych w art. 19 ust. 20 w związku z ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. tj. w dniu wydania towaru nie później niż. 7 dnia od jego wydania. Jeśli faktura sprzedaży byłaby wystawiona przez dostawcę niemieckiego w ciągu siedmiu dni od wydania towaru - podpisania pozytywnego protokołu odbioru, rodziłaby powstanie obowiązku podatkowego po stronie podatnika.

Stanowisko Spółki w kwestii powstania obowiązku podatkowego z tytułu dostawy towarów dla której podatnikiem jest nabywca zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej nr IPPP2/443-1725/08-2/IK z dnia 10 lutego 2009 r. jaką Sp. z o.o. otrzymała na złożony wniosek do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie jako Organu upoważnionego do wydawania interpretacji w imieniu Ministra Finansów.

Wykazany podatek należny zgodnie z art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 4 lit. b ustawy o VAT stanowi kwotę podatku naliczonego, o którą przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, gdyż zakupione urządzenia są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym u nabywcy od dostawy towarów dla której podatnikiem jest nabywca.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z kolei w art. 15 ustawy stwierdza się, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest polską spółką, której przedmiotem działalności jest przede wszystkim leasing środków transportu oraz maszyn i urządzeń. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca dnia 17 października 2012 r. zawarł umowę, na podstawie której dokonał zakupu urządzeń montażowych od dostawcy z Niemiec, który nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, jest natomiast zarejestrowany dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych w Niemczech. Urządzenia zostały zakupione w celu oddania w leasing operacyjny. Dostawca niemiecki wystawił Wnioskodawcy fakturę sprzedaży urządzeń z datą wystawienia 17 września 2012 r. Na fakturze dostawca wykazał NIP z przedrostkiem DE dla opodatkowania transakcji wewnątrzwspólnotowych i nie wykazał podatku VAT. Zapłata za urządzenia nastąpiła 23 października 2012 r., natomiast protokół odbioru urządzeń został podpisany dnia 18 października 2012 r.

W związku z powyższym, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy w wyniku nabycia ww. urządzeń staje się podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT z tytułu zawartej transakcji oraz czy obowiązek podatkowy w przedmiotowej dostawie powstanie zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy, tj. z chwilą wydania towaru, co potwierdza pozytywny protokół odbioru.

Co do zasady, podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT należnego jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, tj. podmiot, który samodzielnie prowadzi działalność gospodarczą, np. dokonuje odpłatnej dostawy towarów.

Jednakże, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju.

Artykuł 17 ust. 1 pkt 5 ustawy określa, iż podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju.

Natomiast w art. 17 ust. 2 stwierdza się, iż w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Zapis ten wskazuje na sytuację, w której podatnikiem staje się nabywca towaru, jeśli dokonał on nabycia od dostawcy spoza terenu kraju. Równocześnie należy zauważyć, iż zgodnie z art. 17 ust. 5 pkt 1 ustawy, ww. przepis ma zastosowanie, jeżeli nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, albo osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 6. Ważne jest również to, że miejsce opodatkowania takiej transakcji musi znajdować się na terytorium Polski.

Z przepisu art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że miejscem dostawy towarów niewysyłanych ani nietransportowanych jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

W przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca jako podmiot z siedzibą w Polsce nabywa towar, który w momencie dostawy znajduje się na terytorium Polski, od podmiotu bez siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, zarejestrowanego jako niemiecki podatnik podatku od wartości dodanej. Zatem, zgodnie z brzmieniem art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy, w sytuacji dokonywania nabycia urządzeń montażowych na terytorium kraju od podatnika nieposiadajacego siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, zobowiązanym do rozliczenia podatku od towarów i usług w tej sytuacji będzie nabywca towarów, tj. Wnioskodawca.

Odnosząc się do pytania drugiego, należy przede wszystkim przywołać art. 19 ust. 20 ustawy, gdzie stwierdza się, że przepisy ust. 1-4, 11, 13 pkt 1 lit. a i pkt 3 oraz ust. 16-17 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca.

Stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 20 ust. 1.

W myśl art. 19 ust. 4 ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Powyższe oznacza, iż generalnie przy dostawie towarów, dla której podatnikiem jest odbiorca, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia przez sprzedawcę faktury dokumentującej dostawę, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru przez sprzedawcę.

W niniejszej sprawie dostawa urządzeń jest potwierdzona podpisanym protokołem odbioru z dnia 18 października 2012 r., zapłata za urządzenia nastąpiła w dniu 23 października 2012 r., natomiast podatnik niemiecki wystawił fakturę sprzedaży dla Wnioskodawcy w dniu 17 września 2012 r.

Z cytowanych powyżej przepisów dotyczących powstania obowiązku podatkowego, wynika, że powstaje on z chwilą wykonania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, z wyjątkiem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1 ustawy.

Z art. 19 ust. 4 ustawy wynika odrębne określenie momentu powstania obowiązku podatkowego, który nie może być odczytywany w oderwaniu od art. 19 ust. 1 ustawy, jak również od art. 5 ustawy, precyzującego, jakie czynności podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Powstanie obowiązku podatkowego z chwilą wystawienia faktury dotyczy więc sytuacji, w których usługa czy też dostawa towarów zostały już wykonane a następnie wystawiana jest dokumentująca je faktura. Prawidłowość takiego stanowiska potwierdza literalna wykładnia przepisu, że potwierdzić można jedynie zdarzenie, które już zaistniało, a nie zdarzeniem które dopiero ma zaistnieć.

Z okoliczności przedstawionych w stanie faktycznym wynika, iż prawo do rozporządzania urządzeniami jak właściciel przechodzi na Wnioskodawcę z chwilą podpisania protokołu odbioru. Jeśli faktura sprzedaży byłaby wystawiona przez dostawcę niemieckiego w ciągu siedmiu dni od dnia podpisania pozytywnego protokołu odbioru, rodziłaby powstanie obowiązku podatkowego po stronie podatnika. Zatem obowiązek podatkowy powstaje na zasadach określonych w art. 19 ust. 20 w związku z ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. tj. w dniu wydania towaru nie później niż. 7 dnia od jego wydania.

Zasady wystawiania faktur wewnętrznych zostały określone w art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Szczegółowe regulacje zawarte zostały również w § 24 ust. 1 i ust. 2 rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012 r., zgodnie z którymi przepisy § 5, 9-14, 16, 17, 21 i 22 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy, z tym że w przypadku:

Faktury, o których mowa w ust. 1, można wystawić w 1 egzemplarzu i należy przechowywać wraz z całą dokumentacją dotyczącą podatku.

Podsumowując, stwierdzić należy, że Wnioskodawca w wyniku nabycia urządzeń montażowych od podmiotu niemieckiego, staje się podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy, natomiast obowiązek podatkowy w przedmiotowej dostawie powstał zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy tj. z chwilą wydania urządzeń.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.) Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.