IPPP3/443-1177/10-4/LK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 9 marca 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-1177/10-4/LK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 1 grudnia 2010 r. (data wpływu 6 grudnia 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia (data nadania 26 stycznia 2011 r.) (data wpływu 31 stycznia 2011 r.) na wezwanie z dnia 18 stycznia 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* rozliczeń podatku VAT do końca 2009 r. z tytułu świadczenia usług marketingowych - jest nieprawidłowe,

* rozliczeń podatku VAT do końca 2009 r. z tytułu świadczenia usług reklamy oraz rozliczeń podatku VAT od stycznia 2010 r. - jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 6 grudnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca opodatkowania świadczonych usług.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia (data nadania 26 stycznia 2011 r.) (data wpływu 31 stycznia 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu Nr IPPP3/443-1177/10-2/LK z dnia 18 stycznia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka (zwana w dalszej części "Spółką" lub "Odbiorcą") prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży sprzętu RTV i AGD. Sprzedaż dokonywana jest w placówce sprzedaży detalicznej (markecie) na terenie kraju. Oprócz działalności polegającej na sprzedaży towarów Spółka prowadzi akcje reklamowe i marketingowe mające na celu promocję określonych marek lub towarów nabywanych od swoich dostawców (dalej Dostawcy). W przedstawianym stanie faktycznym Spółka zawarła umowę z Dostawcą mającym siedzibę w Belgii, a zarejestrowanym dla potrzeb VAT w Polsce (podmiot posiada polski numer NIP).

Na podstawie umów marketingowych Spółka świadczy na rzecz Dostawcy usługi marketingowe i reklamowe obejmujące w szczególności

a.

ekspozycję w sklepie - organizację oraz stałą kontrolę ekspozycji towarów Dostawcy w sposób zapewniający możliwie najkorzystniejszą ich prezentację w celu utrzymywania właściwego wizerunku Dostawcy i jego towarów;

b.

akcje reklamowe w stosunku do wybranych towarów Dostawcy, polegające w szczególności na umieszczeniu towarów w specjalnie oznaczonym i wyróżnionym miejscu regału sklepu lub centrum handlowego (związane to jest z akcjami promocyjnymi mającymi na celu intensyfikację sprzedaży danego asortymentu/towaru)

Za wyświadczenie wyżej opisanych usług reklamowo-marketingowych Dostawca obciążany jest kosztami poprzez wystawienie przez Spółkę faktury VAT. Do końca roku 2009 Spółka dokumentowała świadczenie ww. usług fakturą zawierającą 22% stawkę VAT. Od stycznia 2010 r., świadczenie tych usług na rzecz Dostawcy nie jest opodatkowywane podatkiem VAT przez Spółkę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Spółka wnosi o potwierdzenie, że sposób dokumentowania świadczonych przez nią usług jest:

* błędny w odniesieniu do okresu do końca 2009 rok

* poprawny w odniesieniu do okresu poczynając od stycznia 2010 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenia wykonywane przez Spółkę na rzecz Dostawcy określane jako reklama oraz usługi marketingowe stanowią usługi w rozumieniu przepisów ustawy o VAT i jako takie co do zasady podlegają opodatkowaniu podstawową 22% stawką podatku VAT oraz dokumentowaniu fakturami VAT.

Jednakże z uwagi na fakt, że usługi opisane we wstępnej części niniejszego wniosku świadczone są na rzecz podmiotu posiadającego siedzibę w innym kraju UE do końca 2009 r. podlegały przepisom art. 27 ust. 4 w zw. z ust. 3 ustawy o VAT (w brzmieniu do końca 2009 r.), a od stycznia 2010 r. podlegają przepisom art. 28b ustawy o VAT (w brzmieniu przyjętym nowelizacją z dnia 23 października 2009 r. Dz. U. z 2009. 195.1504) i zgodnie z tymi przepisami miejsce świadczenia tych usług nie jest na terytorium RP, a więc nie podlegają one opodatkowaniu w Polsce.

W konsekwencji Spółka wnosi o potwierdzenie, że:

* w odniesieniu do rozliczeń do końca 2009 r. błędnie dokonała opodatkowania ww. usług stawką podstawową oraz

* w odniesieniu do rozliczeń poczynając od stycznia 2010 prawidłowo wystawia na rzecz Dostawcy dokumenty nie zawierające podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe w zakresie rozliczeń podatku VAT do końca 2009 r. z tytułu świadczenia usług marketingowych i prawidłowe w zakresie rozliczeń podatku VAT do końca 2009 r. z tytułu świadczenia usług reklamy oraz w zakresie rozliczeń podatku VAT od stycznia 2010 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do ogólnej zasady sformułowanej w art. 27 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2009 r., w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28. W ust. 3 tego artykułu określono, iż w przypadku świadczenia usług niematerialnych wymienionych w art. 27 ust. 4, w tym usług reklamy, na rzecz:

1.

osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub

2.

podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę

- miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz Dostawcy mającego siedzibę w Belgii, który jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT w Polsce. Na podstawie umów marketingowych Spółka świadczy na rzecz Dostawcy usługi obejmujące w szczególności:

a.

ekspozycję w sklepie - organizację oraz stałą kontrolę ekspozycji towarów Dostawcy w sposób zapewniający możliwie najkorzystniejszą ich prezentację w celu utrzymywania właściwego wizerunku Dostawcy i jego towarów;

b.

akcje reklamowe w stosunku do wybranych towarów Dostawcy, polegające w szczególności na umieszczeniu towarów w specjalnie oznaczonym i wyróżnionym miejscu regału sklepu lub centrum handlowego (związane to jest z akcjami promocyjnymi mającymi na celu intensyfikację sprzedaży danego asortymentu/towaru)

Za świadczenie wyżej opisanych usług Spółka wystawia faktury VAT. Do końca roku 2009 Spółka dokumentowała świadczenie ww. usług fakturą zawierającą 22% stawkę VAT. Od stycznia 2010 r., świadczenie tych usług na rzecz Dostawcy nie jest opodatkowywane podatkiem VAT przez Spółkę. Jednakże, zdaniem Wnioskodawcy, usługi opisane we wstępnej części niniejszego wniosku świadczone są na rzecz podmiotu posiadającego siedzibę w innym kraju UE i do końca 2009 r. podlegały przepisom art. 27 ust. 4 w zw. z ust. 3 ustawy o VAT (w brzmieniu do końca 2009 r.), a od stycznia 2010 r. podlegają przepisom art. 28b ustawy o VAT (w brzmieniu przyjętym nowelizacją z dnia 23 października 2009 r. Dz. U. z 2009. 195.1504) i zgodnie z tymi przepisami miejscem świadczenia tych usług nie jest terytorium RP, a więc nie podlegają one opodatkowaniu w Polsce.

Analizując zdarzenie opisane we wniosku stwierdzić należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji usług marketingowych. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego, przez usługi marketingowe rozumie się działania polegające na kształtowaniu stosunków między producentem a odbiorcą towarów, dotyczące w szczególności ustalania wielkości produkcji, określania cen, metod dystrybucji, usług gwarancyjnych, reklamy i promocji sprzedaży. Jest to pojęcie bardzo szerokie, które powoduje, że przy określaniu miejsca świadczenia, a co się z tym wiąże miejsca opodatkowania trzeba uściślić, na czym konkretnie polegają wykonywane usługi. Najistotniejsze jest wskazanie, czy są to usługi reklamowe. Zarówno przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jak też regulacje zawarte w VI Dyrektywie nie definiują pojęcia usług marketingowych i usług reklamowych. Jeśli wykonywane czynności nie są usługami reklamowymi definiowanymi przez Słownik Języka Polskiego jako rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio, telewizję, to zgodnie z ogólną zasadę zawartą w cytowanym powyżej art. 27 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, miejscem świadczenia takich usług (a zarazem miejscem opodatkowania) jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub w przypadku braku poprzednich stałe miejsce zamieszkania.

Biorąc powyższe pod uwagę zauważyć należy, iż Wnioskodawca świadczył w roku 2009 usługi reklamy na rzecz swojego kontrahenta. Z uwagi na fakt, iż usługi te zostały wymienione w art. 27 ust. 4 ustawy nie będą one podlegały opodatkowaniu na terytorium kraju.

Zatem usługi reklamy świadczone przez Wnioskodawcę do końca 2009 r. na rzecz kontrahenta mającego siedzibę na terytorium Belgii są opodatkowane poza terytorium kraju. A zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Natomiast usługi marketingowe jakie Spółka świadczyła na rzecz kontrahenta mającego siedzibę w Belgii do końca 2009 r. z uwagi na fakt iż nie zostały ujęte w art. 27 ust. 4 ustawy miejscem świadczenia, a tym samym miejscem opodatkowania będzie terytorium Polski w związku z tym usługi marketingowe są opodatkowane zgodnie z zasadą ogólną zawartą w art. 27 ust. 1 ustawy.

A zatem stanowisko Wnioskodawcy odnośnie świadczenia usług marketingowych świadczonych do końca 2009 r. na rzecz kontrahenta z siedzibą w Belgii należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do miejsca świadczenia a zarazem opodatkowania powyższych usług w 2010 r. należy wskazać, że zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010 r., co do zasady miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Zgodnie z art. 28a ustawy na potrzeby stosowania rozdziału 3 w zakresie określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług:

1.

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a.

podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b.

osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a), która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2.

podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

A zatem co do zasady podatnikiem jest każdy podmiot prowadzący działalność gospodarczą oraz osoba prawna, która takiej działalności nie prowadzi, ale jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej.

Natomiast w myśl art. 28b ust. 2 ustawy, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności.

Analizując treść wniosku oraz przytoczone powyżej przepisy stwierdzić należy, iż Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz podatnika spełniającego definicję zawartą w art. 28a ustawy i świadczone usługi nie są wymienione w wyjątkach od zasady ogólnej. W związku z tym, miejsce świadczenia dla usług wymienionych we wniosku, świadczonych przez Wnioskodawcę należy określić zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy tj. w miejscu siedziby usługobiorcy.

W świetle art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze (art. 106 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z § 25 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2008 r. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), wskazuje iż przepisy § 5, 7-21 i 24 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5 rozporządzenia z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem - § 25 ust. 2 rozporządzenia.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl