IPPP3/443-1175/12-5/IG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 4 marca 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP3/443-1175/12-5/IG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm..) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2012 r. (data wpływu 26 listopada 2012 r.), uzupełnionym w dniu 19 lutego 2013 r. (data wpływu 21 lutego 2013 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 7 lutego 2013 r. Nr IPPP3/443-1175/12-3/IG do uzupełnienia wniosku skutecznie doręczone w dniu 12 lutego 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku konsekwencji dla Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku zapłaconego dostawcy w przypadku gdy kontrahent: nie złożył deklaracji, nie ujawnił w niej sprzedaży dla Wnioskodawcy czy też nie zapłacił podatku wynikającego z deklaracji (pytanie nr 1)- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku konsekwencji dla Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku zapłaconego dostawcy w przypadku gdy kontrahent: nie złożył deklaracji, nie ujawnił w niej sprzedaży dla Wnioskodawcy czy też nie zapłacił podatku wynikającego z deklaracji, uzupełniony w dniu 19 lutego 2013 r. (data nadania) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 7 lutego 2013 r. Nr IPPP3/443-1175/12-3/IG do uzupełnienia wniosku otrzymane przez Stronę w dniu 12 lutego 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Wnioskodawca zamierza podjąć działalność w zakresie sprzedaży programów komputerowych na różnych nośnikach danych. Programy te Wnioskodawca będzie wytwarzał sam a także będzie kupował na rynku usług informatycznych od firm które oprogramowanie to wytwarzają lub również nabywają od innych podmiotów, w tym informatyków. Programy te Wnioskodawca ma zamiar sprzedawać na terenie kraju, na terenie Unii Europejskiej a także na rynku amerykańskim. Sprzedaż więc tych programów opodatkowana będzie stawką 23% na terenie kraju oraz stawką 0% w pozostałych przypadkach.

Programy do sprzedaży będą, w przypadku ich nabycia opodatkowane będą stawką 23%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy w sytuacji posiadania pełnej dokumentacji kontrahenta (decyzja VAT, REGON, wypis z CEIDG, aktualny odpis KRS, potwierdzenie Naczelnika Urzędu Skarbowego że podatnik jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny), dowodów na dostarczenie towaru (np. listu przewozowego, zdjęcia, dowodu WZ, faktury itp. dostawcy, dowodów zapłaty za faktury (w tym przelewy bankowe) Wnioskodawca może zostać pozbawiony prawa do odliczenia podatku zapłaconego dostawcy w przypadku gdy nie wywiąże się z obowiązku złożenia deklaracji, nie ujawnienia w niej sprzedaży do mojej firmy czy też braku zapłaty podatku wynikającego z deklaracji.

Zdaniem Wnioskodawcy, (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), stosownie do postanowień art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary; i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie zaś do postanowień art. 88 ust. 3a.

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1.

sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:

a.

wystawionymi przez podmiot nieistniejący,

b.

w których kwota podatku wykazana na oryginale faktury lub faktury korygującej jest różna od kwoty wykazanej na kopii;

2.

transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;

3.

wystawiono więcej niż jedną fakturę dokumentującą tę samą sprzedaż;

4.

wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:

a.

stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,

b.

podają kwoty niezgodne z rzeczywistością w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością, c) potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności;

5.

faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;

6.

zaświadczenie, o którym mowa w art. 86 ust. 5, zawiera informacje niezgodne ze stanem faktycznym;

7.

wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze w części dotyczącej tych czynności.

W związku z podanymi wyżej przepisami prawa Wnioskodawca uważa, że:

W sytuacji kiedy Wnioskodawca dysponuje wskazanymi w opisie dowodami wskazującymi na rzeczywisty przebieg transakcji oraz dokonał należytego sprawdzenia kontrahenta, nie istnieją przesłanki do pozbawienia Strony prawa do odliczenia podatku VAT od faktur dokumentujących rzeczywiste dostawy, mimo, że kontrahent nie dopełnił swoich obowiązków.

Wnioskodawca wskazał na wyrok NSA Sygn. Akt I FSK 1201/11 z dnia 26 czerwca 2012 r. w którym wskazano:

Ponieważ odmowa prawa do odliczenia stanowi wyjątek od zasady podstawowej, jaką jest istnienie takiego prawa, organ podatkowy zobowiązany jest wykazać w sposób prawnie wymagany istnienie obiektywnych przesłanek prowadzących do wniosku, że podatnik wiedział lub powinien był wiedzieć, iż transakcja mająca stanowić podstawę prawa do odliczenia wiązała się z przestępstwem popełnionym przez dostawcę lub inny podmiot, działający na wcześniejszym etapie obrotu (teza 49).

Jeżeli istnieją przesłanki by podejrzewać nieprawidłowości lub naruszenie prawa, przezorny przedsiębiorca powinien, zależnie od okoliczności konkretnego przypadku, zasięgnąć informacji na temat podmiotu, u którego zamierza nabyć towary lub usługi, w celu upewnienia się co do jego wiarygodności (teza 60).

Jednakże organy podatkowe nie mogą w sposób generalny wymagać, by podatnik, zamierzający skorzystać z prawa do odliczenia podatku VAT, badał, czy wystawca faktury za towary lub usługi, których odliczenie ma dotyczyć, jest podatnikiem, czy dysponuje towarami będącymi przedmiotem transakcji i jest w stanie je dostarczyć oraz czy wywiązuje się z obowiązku złożenia deklaracji i zapłaty podatku VAT, w celu upewnienia się, że podmioty działające na wcześniejszych etapach obrotu nie dopuszczają się nieprawidłowości lub przestępstwa, albo żeby podatnik ten posiadał potwierdzające to dokumenty (teza 61).

Co do zasady bowiem to do organów podatkowych należy dokonywanie niezbędnych kontroli podatników w celu wykrycia nieprawidłowości i naruszeń przepisów prawa w zakresie podatku VAT oraz karanie podatników winnych takich nieprawidłowości lub naruszeń (teza 62).

Jak słusznie wskazano w skardze kasacyjnej, skarżąca spółka przed podjęciem współpracy z firmą J. G. sprawdziła jej dokumenty rejestracyjne (zaświadczenie o nadaniu numeru REGON, decyzję o nadaniu NIP, potwierdzenie rejestracji jako podatnika VAT). Ponadto spółka stosowała szczegółową procedurę związaną z dostarczanym do niej złomem, a dodatkowo dostawy złomu od firmy J. G. poza fakturami dokumentowane były dokumentami PZ, zapisami w zeszycie przyjęcia złomu, dowodami płatności (gotówkowej i bezgotówkowej).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a.

z tytułu nabycia towarów i usług,

b.

potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

c.

od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza podjąć działalność w zakresie sprzedaży programów komputerowych na różnych nośnikach danych. Programy te Wnioskodawca będzie wytwarzał sam a także będzie kupował na rynku usług informatycznych od firm które oprogramowanie to wytwarzają lub również nabywają od innych podmiotów, w tym informatyków. Programy te Wnioskodawca ma zamiar sprzedawać na terenie kraju, na terenie Unii Europejskiej a także na rynku amerykańskim. Sprzedaż więc tych programów opodatkowana będzie stawką 23% na terenie kraju oraz stawką 0% w pozostałych przypadkach.

Programy do sprzedaży będą, w przypadku ich nabycia opodatkowane będą stawką 23%.

Wnioskodawca będzie w posiadaniu pełnej dokumentacji kontrahenta (decyzja VAT, REGON, wypis z CEIDG, aktualny odpis KRS, potwierdzenie Naczelnika Urzędu Skarbowego że podatnik jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny), dowodów na dostarczenie towaru (np. listu przewozowego, zdjęcia, dowodu WZ, faktury itp. dostawcy, dowodów zapłaty za faktury (w tym przelewy bankowe).

W związku z powyższym, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy dokonując zakupu od swoich dostawców, będąc w posiadaniu opisanych dokumentów, w przypadku gdy kontrahent: nie złożył deklaracji, nie ujawnił w niej sprzedaży dla Wnioskodawcy czy też nie zapłacił podatku wynikającego z deklaracji, istnieją przesłanki do pozbawienia go prawa do odliczenia podatku VAT od faktur dokumentujących rzeczywiste dostawy z uwagi, że kontrahent nie dopełnił swoich obowiązków.

Należy zauważyć, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jest podstawowym i fundamentalnym prawem podatnika, wynikającym z samej konstrukcji podatku od towarów i usług jako podatku od wartości dodanej.

Zapewnia ono tym samym neutralność tego podatku dla podatników VAT, przy jednoczesnym faktycznym opodatkowaniu konsumpcji. Ma ono zapewniać, że podatek płacony przez podatnika VAT przy nabyciu towarów i usług wykorzystywanych w działalności opodatkowanej nie będzie stanowił dla niego faktycznego obciążenia finansowego.

Podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W art. 88 ustawy zdefiniowano szereg przypadków, w których odliczenie nie może być dokonane. Wyłączenia te podzielić należy na dwie grupy: o charakterze materialnym (tzn. o braku możliwości odliczenia VAT decyduje sam charakter zakupu) i o charakterze formalnym (tzn. podatnik nie może rozliczyć VAT ze względu na to, że nie posiada odpowiednich dokumentów). Jednak w tym zamkniętym katalogów przypadków nie znajduje się wyłączenie, odnoszące się do braku złożenia deklaracji, nie ujawnienia w niej sprzedaży i braku zapłaty podatku wynikającego z deklaracji składanych przez dostawcę towaru lub usługi.

Jak wskazuje Wnioskodawca w opisanym zdarzeniu przyszłym, programy komputerowe będzie kupował od firm, które wytwarzają oprogramowanie lub nabywają je od innych podmiotów i będzie je odsprzedawał innym podmiotom na terenie kraju, na terenie Unii Europejskiej i na rynku amerykańskim.

Zatem nabyte programy będą przez Wnioskodawcę wykorzystane do czynności opodatkowanych, które Wnioskodawca będzie wykonywał jako podatnik podatku VAT. Jednocześnie, z żadnych regulacji ustawy o podatku od towarów i usług nie wynika obowiązek podatnika, zamierzającego skorzystać z prawa do odliczenia podatku VAT, by badał, czy wystawca faktury za towary lub usługi, których odliczenie ma dotyczyć, składa deklaracje VAT, wykazuje w deklaracjach sprzedaż na rzecz Wnioskodawcy i płaci należny podatek.

Reasumując, z uwagi na fakt, że programy komputerowe zakupione przez Wnioskodawcę wykorzystywane będą do działalności opodatkowanej podatkiem VAT, przysługuje mu prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu wskazanych zakupów. Tym samym Wnioskodawca nie może ponosić żadnych konsekwencji za uchybienia swojego dostawcy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W zakresie pytań nr 2 i nr 3 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl