IPPP3/443-117/12/15-6/S/JF

wydana po wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 marca 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 2494/12 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 24 października 2014 r.)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2012 r. (data wpływu 30 stycznia 2012 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na realizację materiału programowego przeznaczonego do emisji - jest prawidłowe.

W dniu 30 stycznia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na realizację materiału programowego przeznaczonego do emisji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca działając jako przedsiębiorca i prowadząc działalność gospodarczą wpisaną do ewidencji działalności gospodarczej jest zgłoszony w Krajowym Rejestrze Urzędowym Podmiotów Gospodarki Narodowej z rodzajem przeważającej działalności wg PKD 2007-5911Z - Działalność związana z produkcją filmów, nagrań wideo i programów telewizyjnych.

Na przełomie lipca i sierpnia 2011 zrealizował projekt w oparciu o umowę zawartą z Centrum oraz Estradą, na podstawie której zobowiązał się do realizacji materiału programowego przeznaczonego do emisji na żywo na antenie telewizji z przebiegu koncertu inaugurującego Projekt o czasie antenowym netto około 90 minut oraz do pełnego zarejestrowania całości przebiegu występu artystycznego głównej gwiazdy Koncertu z przeznaczeniem do emisji na antenie telewizji lub innego nadawcy o czasie emisji nie krótszym niż 70 minut i przygotowanie zmontowanego materiału z przeznaczeniem do emisji telewizyjnej.

W skład tej usługi wchodziły:

* reżyserowanie materiału programowego,

* opracowanie scenariusza koncertu pod nadzorem redakcyjnym telewizji,

* zapewnienie występów wszystkich artystów i wykonawców,

* kompleksowego zapewnienia obsługi technicznej i sprzętowej umożliwiającej realizację materiału programowego z przeznaczeniem do emisji na antenie telewizji,

* dostarczenie kompletu materiałów wyjściowych nagrania tj. zmontowanej i udźwiękowionej wersji nagrania materiału programowego, materiałów wyjściowych, metryki nagrania i materiałów emisyjnych zgodnych z wymogami obowiązującej technologii produkcji,

* przedłożenie telewizji zmontowanej wersji nagrania wraz z dźwiękiem do odbioru.

Prawa autorskie majątkowe do zrealizowanego przez Wnioskodawcę materiału programowego zostały przeniesione w całości na Narodowe Centrum Kultury. Przeniesienie to nastąpiło w pełnym zakresie, do korzystania i rozporządzania w całości, na zasadzie wyłączności.

Usługi te mieszczą się w grupowaniu 59.11.1 PKWiU - "Usługi związane z produkcją filmów, nagrań wideo, programów telewizyjnych".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy podatnik może wystawić fakturę z zastosowaniem 8% stawki VAT zgodnie z poz. 164 załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje usługi wg zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach statystycznych. Zdaniem Wnioskodawcy usługi, które świadczył mieszczą się w grupowaniu 59.11.1 PKWiU - "Usługi związane z produkcją filmów, nagrań wideo, programów telewizyjnych".

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdził Główny Urząd Statystyczny za pośrednictwem Urzędu Statystycznego w Łodzi w piśmie z dnia 7 grudnia 2011 r.

Stawka podatku - na podstawie art. 41 ustawy o VAT wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku. Na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy VAT, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a w okresie od 1 stycznia 2011 do 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8% pod pozycją 164 znajdują się usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 59.11.1 "Usługi związane z produkcją filmów, nagrań wideo, programów telewizyjnych". Ponadto ustawodawca zastrzegł, iż stawka ta nie dotyczy usług reklamowych i promocyjnych.

Zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy o VAT, przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów i usług węższy niż określony w danym grupowaniu. Umieszczenie tego dopisku przed konkretnym symbolem ma na celu zawężenie stosowania stawki obniżonej tylko do usług należących do wymienionego grupowania. Zatem, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania. Ponieważ usługi, które świadczył Wnioskodawca zostały sklasyfikowane przez Główny Urząd Statystyczny jako "Usługi związane z produkcją filmów, nagrań wideo, programów telewizyjnych", zatem korzystają one z obniżonej stawki opodatkowania VAT w wysokości 8%.

W dniu 24 kwietnia 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał interpretację indywidualną znak IPPP3/443-117/12-3/MK, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Organ podatkowy wskazał, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi realizacji materiału programowego przeznaczonego do emisji oraz pełnego zarejestrowania całości przebiegu występu artystycznego pomimo, że mieszczą się w grupowaniu PKWiU 59.11.1 nie korzystają z preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 8%, bowiem efektem prac Wnioskodawcy nie jest program telewizyjny w rozumieniu ustawy o radiofonii i telewizji - Zainteresowany nie występuje w roli nadawcy tych programów telewizyjnych. W konsekwencji właściwą stawką podatku VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług związanych z realizacją materiału programowego przeznaczonego do emisji oraz pełnego zarejestrowania całości przebiegu występu artystycznego jest podstawowa stawka podatku VAT w wysokości 23%.

Przedmiotowa interpretacja była przedmiotem skargi złożonej przez Wnioskodawcę.

W wyroku z dnia 14 marca 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 2494/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację wskazując, że skoro Skarżący we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jako jeden z elementów stanu faktycznego podał, że świadczy usługi mieszczące się w grupowaniu 59.11.1 PKWiU - "Usługi związane z produkcją filmów, nagrań wideo, programów telewizyjnych" oraz że prawidłowość takiej klasyfikacji potwierdził Główny Urząd Statystyczny w piśmie z dnia 7 grudnia 2011 r. - to wskazaną klasyfikację należy przyjąć jako element stanu faktycznego. Sąd zwrócił uwagę, że w załączniku nr 3 do ustawy o VAT pod poz. 164 (symbol PKWiU ex 59.11.1) mowa jest o usługach związanych z filmami, nagraniami wideo i programami telewizyjnymi - wyłącznie w zakresie produkcji programów telewizyjnych. Zapis ten stanowi o "usługach związanych z programami telewizyjnymi" oraz o "produkcji programów telewizyjnych" z zaznaczeniem, że wyłącznie usługi związane z produkcją programów telewizyjnych są objęte 8% stawką podatku. Zatem koniecznym warunkiem zastosowania obniżonej stawki jest produkcja programu telewizyjnego. Sąd podkreślił, że Organ wydając interpretację indywidualną uwzględni znaczenie terminu "program" najbardziej zbliżone do odkodowania treści zapisu zawartego w załączniku nr 3 do ustawy VAT pod poz. 164. Zdaniem Sądu termin "program telewizyjny" należy rozumieć jako odrębną audycję nadawaną przez telewizję.

W związku z powyższym Organ wniósł skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 1 lipca 2014 r. sygn. akt I FSK 1172/13 oddalił skargę kasacyjną tut. Organu. NSA podzielił stanowisko Sądu pierwszej instancji w zakresie rozumienia pojęcia "program telewizyjny" na gruncie przepisów podatku od towarów i usług. Wskazał, że w załączniku nr 3 do ustawy o VAT pod poz. 164 (symbol PKWiU ex 59.11.1) mowa jest o usługach związanych z filmami, nagraniami wideo i programami telewizyjnymi - wyłącznie w zakresie produkcji programów telewizyjnych. Z tego wynika zatem, że jedynie usługi związane z produkcją programów telewizyjnych są objęte 8% stawką podatku. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że Sąd pierwszej instancji dokonał prawidłowej wykładni przepisów, przyjmując, że wykonane przez Wnioskodawcę usługi, mające za przedmiot realizację programu telewizyjnego, sklasyfikowane według symbolu PKWiU ex 59.11.1., na podstawie art. 41 ust. 2, art. 146a pkt 2 w związku z art. 5a ustawy o VAT i poz. 164 załącznika nr 3 do tej ustawy, należało opodatkować VAT według stawki 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego oraz biorąc pod uwagę wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 marca 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 2494/12 stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie 5a ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Należy zaznaczyć, że zarówno w przepisach ustawy, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku w stosunku do niektórych czynności.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. zmianie uległy stawki podatku od towarów i usług. Stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

W załączniku nr 3 do ustawy, stanowiącym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8% pod poz. 164 wskazano sklasyfikowane według symbolu PKWiU ex 59.11.1 "Usługi związane z filmami, nagraniami wideo i programami telewizyjnymi - wyłącznie w zakresie produkcji programów telewizyjnych" z zastrzeżeniem, że pozycja ta nie dotyczy usług reklamowych i promocyjnych.

Analizując powyższy zapis należy zwrócić uwagę, że mowa w nim o usługach związanych z filmami, nagraniami wideo i programami telewizyjnymi - wyłącznie w zakresie produkcji programów telewizyjnych. Po pierwsze zapis ten stanowi o "usługach związanych z programami telewizyjnymi", po drugie o "produkcji programów telewizyjnych", z zastrzeżeniem, że wyłącznie usługi związane z produkcją programów telewizyjnych są objęte 8% stawką podatku. Zatem warunkiem koniecznym zastosowania obniżonej stawki jest aby usługa sklasyfikowana według symbolu PKWiU ex 59.11.1 była związana z produkcją programu telewizyjnego oraz by nie była usługą reklamową i promocyjną.

Zatem w sytuacji gdy dana usługa lub towar mieści się w grupowaniu PKWiU wskazanym w załączniku nr 3 do ustawy i spełnia kryteria wskazane w danym zapisie oraz zgodnie z tym zapisem nie podlega wyłączeniu - usługa ta lub towar na podstawie przepisu prawa są objęte stawką podatku w wysokości 8%.

Tut. Organ pragnie zauważyć, iż ani ustawa ani rozporządzenia do niej wydane nie definiują pojęcia programów telewizyjnych.

Z powyżej wskazanych względów znaczenie wyrazu "program" należy zaczerpnąć ze Słownika Języka Polskiego, przy czym należy uwzględnić takie, które najbardziej zbliża do odkodowania treści zapisu zwartego w załączniku nr 3 do ustawy o VAT pod poz. 164. I tak według Słownika Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN SA - http://sjp.pwn.pl/slownik) wyraz program znaczy m.in.: broszura zawierająca informacje o danym przedstawieniu, koncercie itp., audycja radiowa albo telewizyjna; też: spis takich audycji nadawanych w danym dniu lub tygodniu, zestaw audycji radiowych lub telewizyjnych nadawanych przez daną rozgłośnię na stałej częstotliwości.

Zatem mając na względzie treść zapisu wskazaną w załączniku nr 3 do ustawy o VAT pod poz. 164, termin "program telewizyjny" należy rozumieć jako odrębna audycja nadawana przez telewizję, bowiem tylko przy takim rozumieniu tego terminu można mówić o produkcji programu telewizyjnego.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej dla Centrum oraz Estrady zobowiązał się do realizacji materiału programowego przeznaczonego do emisji na żywo na antenie telewizji oraz do pełnego zarejestrowania całości przebiegu występu artystycznego głównej gwiazdy Koncertu z przeznaczeniem do emisji na antenie telewizji lub innego nadawcy i przygotowanie zmontowanego materiału z przeznaczeniem do emisji telewizyjnej. W skład tej usługi wchodziły: reżyserowanie materiału programowego, opracowanie scenariusza koncertu pod nadzorem redakcyjnym telewizji, zapewnienie występów wszystkich artystów i wykonawców, kompleksowego zapewnienia obsługi technicznej i sprzętowej umożliwiającej realizację materiału programowego z przeznaczeniem do emisji na antenie telewizji, dostarczenie kompletu materiałów wyjściowych nagrania tj. zmontowanej i udźwiękowionej wersji nagrania materiału programowego, materiałów wyjściowych, metryki nagrania i materiałów emisyjnych zgodnych z wymogami obowiązującej technologii produkcji, przedłożenie telewizji zmontowanej wersji nagrania wraz z dźwiękiem do odbioru. Usługi te mieszczą się w grupowaniu 59.11.1 PKWiU - "Usługi związane z produkcją filmów, nagrań wideo, programów telewizyjnych".

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do zastosowania właściwej stawki podatku VAT w odniesieniu do świadczonych przez siebie usług.

Z uwagi na opisaną we wniosku treść stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ stwierdza, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi realizacji materiału programowego przeznaczonego do emisji oraz pełnego zarejestrowania całości przebiegu występu artystycznego mieszczące się - jak wskazał Wnioskodawca - w grupowaniu PKWiU 59.11.1 jako "usługi związane z produkcją filmów, nagrań wideo, programów telewizyjnych" korzystają z preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 8%, bowiem efektem prac (produkcji) Wnioskodawcy jest program telewizyjny rozumiany jako odrębna audycja nadawana przez telewizję. W konsekwencji - na podstawie art. 146a pkt 1 i 2 ustawy w związku z poz. 164 załącznika nr 3 do ustawy - stawka 8% jest właściwą stawką podatku VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług związanych z realizacją przedmiotowego materiału programowego przeznaczonego do emisji oraz pełnego zarejestrowania całości przebiegu występu artystycznego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.