IPPP3/443-1167/12-4/IG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2012 r. (data wpływu 21 listopada 2012 r.), uzupełnionym w dniu 21 stycznia 2013 r. (data nadania) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 10 stycznia 2013 r. Nr IPPP3/443-1167/12-2/IG do uzupełnienia wniosku otrzymane przez Pełnomocnika w dniu 14 stycznia 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych na pracowników oraz rozpoznania nieodpłatnej dostawy towarów albo nieodpłatnego świadczenia usług i w konsekwencji - wystawienia faktury wewnętrznej - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 listopada 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych na pracowników oraz rozpoznania nieodpłatnej dostawy towarów albo nieodpłatnego świadczenia usług i w konsekwencji - wystawienia faktury wewnętrznej uzupełniony w dniu 21 stycznia 2013 r. (data nadania) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 10 stycznia 2013 r. Nr IPPP3/443-1167/12-2/IG do uzupełnienia wniosku otrzymane przez Pełnomocnika w dniu 14 stycznia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również jako "Spółka") jest spółką kapitałową, której głównym przedmiotem działalności jest świadczenie usług księgowych oraz doradczych dla podmiotów gospodarczych. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz świadczy usługi podlegające opodatkowaniu stawką podstawową, tj. 23%. W Spółce na umowę o pracę zatrudnione są osoby posiadające kwalifikacje do wykonywania czynności prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz doradztwa podatkowego i/lub prawnego. Pracownicy Wnioskodawcy więcej niż połowę dobowego czasu pracy wykonują swoje obowiązki przed ekranem komputerowym. W konsekwencji - zgodnie z przepisami prawa pracy - Spółka ma obowiązek zapewnić pracownikom okulary korekcyjne.

Wnioskodawca planuje wprowadzić zmiany do dotychczasowego zakładowego regulaminu wynagradzania. Zmiany mają polegać na wprowadzeniu zapisów, zgodnie z którymi wysokość zwrotu kosztów zakupu okularów zależna będzie od stanowiska zajmowanego w Spółce. Precyzując, im pracownik będzie miał wyższe stanowisko, tym większy limit będzie mu przysługiwał. Spółka przewiduje, że maksymalny limit zwrotu może sięgać nawet do kilkunastu tysięcy złotych.

Okulary korekcyjne będą wykorzystywane przez pracowników do wykonywania czynności zawodowych.

Zwrot wydatków będzie dokonywany na podstawie zaświadczenia lekarskiego wskazującego na konieczność użytkowania okularów korekcyjnych w miejscu pracy oraz faktury VAT wystawianej na Pracownika. Na każdej FV otrzymanej od pracownika poczyniona zostanie adnotacja o wysokości dokonanego zwrotu i punktu regulaminu wynagradzania, który reguluje zasady zwrotu.

Zgodność wyżej wymienionych zapisów z przepisami prawa pracy nie jest przedmiotem zapytania. Jednakże w opinii Spółki wprowadzony zapis nie będzie naruszał prawa pracy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1)

Podstawowy warunek odliczenia podatku naliczonego został sformułowany w art. 86 ust. 1 UPTU. Przepis ten stanowi, że "w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...)".

Zdaniem Spółki okulary korekcyjne zakupione przez pracowników i refundowane przez pracodawcę będą spełniały ten warunek. Wynika to z dwóch przesłanek. Po pierwsze, z oczywistych przyczyn należy uznać, że okulary korekcyjne stanowią narzędzie niezbędne do prawidłowego wykonywania czynności opodatkowanych, tj. świadczenia usług księgowych. Po drugie, zakup okularów korekcyjnych jest wymogiem wynikającym z przepisów prawa pracy, do przestrzegania których Spółka jest bezwzględnie zobligowana.

Przy czym zdaniem Spółki prawo do odliczenia podatku naliczonego będzie jej przysługiwało tylko w tej części, która została przez nią zwrócona na rzecz pracowników, przyjmując założenie, że wartość dokonanego zwrotu to kwota brutto. Przykładowo, jeżeli wartość FV wyniesie 1.230 PLN (1.000 PLN + 230 PLN) a Spółka dokona zwrotu w wysokości 500 PLN, to wówczas kalkulacja podatku naliczonego podlegającego odliczeniu będzie wyglądała następująco: 500 PLN x 18,70% = 93,50 PLN.

Odliczenie podatku VAT od całej wartości FV, tj. od 1.230 PLN byłoby zdaniem Spółki błędne, ponieważ oznaczałoby odliczenie podatku naliczonego również od tej części wartości wykazanej na FV, której Spółka nie zapłaciła.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, po otrzymaniu od swoich pracowników prawidłowo wystawionej FV (z danymi pracowników) Spółka będzie miała prawo odliczyć podatek naliczony wykazany na FV w części, w jakiej Spółka dokonała zwrotu na rzecz pracowników, przyjmując, że wartość dokonanego zwrotu to kwota brutto.

Ad. 2)

Zdaniem Spółki w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do nieodpłatnego przekazania towarów podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, o którym mowa w art. 7 ust. 2 UPTU. W tym zakresie Spółka w pełni podziela stanowisko wyrażone w uzasadnieniu interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 28 marca 2012 r., znak: IPTPP1/443-3/12-4/MW: Przekazanie okularów korekcyjnych dla pracowników, wynika z obowiązku nałożonego na Wnioskodawcę przez przepisy prawa pracy, zatem wiąże się z prowadzonym przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwem. Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż nieodpłatne przekazanie okularów korekcyjnych pracownikowi, których zakup udokumentowany zostanie fakturą wystawioną na Wnioskodawcę, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem nie służy ono zaspokojeniu celów osobistych pracowników i stanowi użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy do celów związanych z jego działalnością gospodarczą." Podobny pogląd wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 27 września 2011 r., znak: IPPP2-443- 753/11-5/AK.

Z podobnych przyczyn nie można utożsamiać prawa do korzystania z okularów korekcyjnych z nieodpłatnym świadczeniem usług przez Spółkę na rzecz pracowników. Jak bowiem wynika z treści art. 8 ust. 2 UPTU za odpłatne świadczenie usług uważa się między innymi "nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników". W przedstawionym zdarzeniu przyszłym przesłanka ta nie będzie spełniona, ponieważ okulary korekcyjne będą wykorzystywane przez pracowników do wykonywania czynności zawodowych w zakładzie pracy Wnioskodawcy.

Podsumowując, zdaniem Spółki, w związku z przekazaniem pracownikom okularów korekcyjnych, nie powstanie po stronie Spółki obowiązek rozpoznania nieodpłatnej dostawy towarów albo nieodpłatnego świadczenia usług. W konsekwencji nie będzie ona zobowiązana do wystawienia faktury wewnętrznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Ad. 1)

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści cytowanego przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Z opisu przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest spółką kapitałową, której głównym przedmiotem działalności jest świadczenie usług księgowych oraz doradczych dla podmiotów gospodarczych. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz świadczy usługi podlegające opodatkowaniu stawką podstawową, tj. 23%. W Spółce na umowę o pracę zatrudnione są osoby posiadające kwalifikacje do wykonywania czynności prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz doradztwa podatkowego i/lub prawnego. Pracownicy Wnioskodawcy więcej niż połowę dobowego czasu pracy wykonują swoje obowiązki przed ekranem komputerowym. W konsekwencji - zgodnie z przepisami prawa pracy - Spółka ma obowiązek zapewnić pracownikom okulary korekcyjne.

Wnioskodawca planuje wprowadzić zmiany do dotychczasowego zakładowego regulaminu wynagradzania. Zmiany mają polegać na wprowadzeniu zapisów, zgodnie z którymi wysokość zwrotu kosztów zakupu okularów zależna będzie od stanowiska zajmowanego w Spółce. Precyzując, im pracownik będzie miał wyższe stanowisko, tym większy limit będzie mu przysługiwał. Spółka przewiduje, że maksymalny limit zwrotu może sięgać nawet do kilkunastu tysięcy złotych.

Okulary korekcyjne będą wykorzystywane przez pracowników do wykonywania czynności zawodowych.

Zwrot wydatków będzie dokonywany na podstawie zaświadczenia lekarskiego wskazującego na konieczność użytkowania okularów korekcyjnych w miejscu pracy oraz faktury VAT wystawianej na Pracownika.

Na każdej FV otrzymanej od pracownika poczyniona zostanie adnotacja o wysokości dokonanego zwrotu i punktu regulaminu wynagradzania, który reguluje zasady zwrotu.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku stwierdzić należy, iż w przypadku, gdy zakup okularów udokumentowany jest fakturą wystawioną na pracownika, Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego wynikającego z takiej faktury. W takim przypadku nabywcą okularów jest pracownik. Okulary korekcyjne zakupione przez pracownika są od momentu zakupu jego własnością. W opisanej sytuacji nie są więc spełnione przesłanki zawarte w art. 86 ustawy dotyczące prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przez podatnika z faktur przez niego otrzymanych w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Wnioskodawca nie ma więc możliwości odliczenia podatku z faktury wystawionej na pracownika (inny podmiot).

W związku z tym w opisanej sytuacji nie istnieje możliwość odliczenia podatku przez Wnioskodawcę z faktury wystawionej na pracownika w jakiejkolwiek wysokości.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy co do pytania nr 1 należy uznać za nieprawidłowe.

Ad. 2)

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 oraz - w przypadku świadczenia usług - w art. 8 ust. 2 ustawy.

Według art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Powyższego przepisu nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek (art. 7 ust. 3 ustawy).

W związku z powyższym nieodpłatne przekazanie przez podatnika należących do jego przedsiębiorstwa towarów, innych niż drukowane materiały reklamowe i informacyjne oraz prezenty o małej wartości i próbki, wchodzi w zakres objęty pojęciem "odpłatnej dostawy towarów", o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Z powyższego wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług było objęte opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług, musi zostać spełniony warunek wymieniony w ww. przepisie, t.j. brak związku z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie warunku określonego w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto z powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podlega tylko takie nieodpłatne świadczenie usług na rzecz pracowników, które służy celom osobistym pracowników. Ustawa o podatku od towarów i usług nie precyzuje co należy rozumieć pod pojęciem celów osobistych pracownika. Przyjąć należy, iż potrzebami osobistymi są co do zasady te, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem pracy lub innym, który łączy przekazującego i osobę otrzymującą towar. Cele (potrzeby) osobiste to te, których pracodawca nie ma obowiązku zaspokoić, zaś potrzeby pracownicze to te, do zaspokojenia których pracodawca jest zobowiązany.

W sytuacji, kiedy faktura za zakup okularów będzie wystawiana na pracownika Wnioskodawcy, nabywcą okularów będzie pracownik. Po stronie Wnioskodawcy, który nie zakupił okularów, nie mamy do czynienia z żadną czynnością opodatkowaną wymienioną w art. 5 ust. 1 ustawy. Okulary korekcyjne zakupione przez pracownika są od momentu zakupu jego własnością, zatem nie dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Tym samym nie dojdzie do żadnego przekazania okularów korekcyjnych przez Wnioskodawcę na pracownika.

Tym samym na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek wystawienia faktury wewnętrznej i odprowadzenia podatku należnego.

Należy zauważyć, że indywidualna interpretacja przepisów prawa podatkowego z dnia 28 marca 2012 r. nr IPTPP1/443-3/12-4/MW, w części cytowanej przez Wnioskodawcę, odnosi się do sytuacji gdy zakup jest udokumentowany fakturą wystawioną na Wnioskodawcę a nie na pracownika, co oznacza, że dotyczy odmiennego w swej treści zdarzenia.

W związku z tym z uwagi na to, że w opisanej sytuacji nie dojdzie do żadnego przekazania okularów korekcyjnych przez Wnioskodawcę na rzecz pracowników stanowisko Strony co do opisanego zdarzenia należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku dochodowego od osób fizycznych zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.