IPPP3/443-1150/12-2/KC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2012 r. (data wpływu 16 listopada 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania stawki 0% dla towaru transportowanego do kontrahenta niemieckiego - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 listopada 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania stawki 0% dla towaru transportowanego do kontrahenta niemieckiego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Firma dokonywała sprzedaży towaru na rzecz kontrahenta niemieckiego. Transport towaru do ww. firmy odbywa się bezpośrednio z magazynów wskazanych przez firmę - dostawcę X towaru dla A. Sp. z o.o. Wyżej wymienione magazyny mieszczą się w S. i K. Firmą organizującą transport jest dostawca X, od którego zakupywany jest towar w celu dalszej odsprzedaż do kontrahenta niemieckiego.

Dostawca X zakupuje towar od firmy Y, której jedynym spedytorem jest firma Z świadcząca usługi transportowe na terenie kraju, jak i całej Europy. Spedycją towaru zajmuje się firma Z, która zatrudnia podwykonawców - kierowców A wystawiających na rzecz firmy Z faktury za świadczone usługi.

Dokumentami potwierdzającymi wywóz towaru poza granicę Polski są dokumenty CMR wystawione w następujący sposób:

* nadawca - magazyn firmy Y,

* miejsce przeznaczenia - adres odbiorcy niemieckiego,

* miejsce załadunku - magazyn firmy Y

załączone dokumenty - FV o numerach

wystawionych przez firmę Y

cechy towaru - plomba nr.

ilość-np. 370 szt.

waga np. 6800kg

podpis, data i stempel nadawcy - dane firmy Y

podpis i stempel przewoźnika - kierowcy A

podpis, data i stempel odbiorcy - kontrahenta niemieckiego

przewoźnik - dane kierowcy A wraz z numerem rejestracyjnym samochodukolejni przewoźnicy - dane firmy Z

Sprzedaż dla kontrahenta niemieckiego udokumentowana jest w następujący sposób:FVS w pln, FVS w euro, dokument WZ, sposób zapłaty za ww. przelew.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy tak udokumentowana sprzedaż stanowi podstawę do zastosowania stawki 0% podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Firma uważa iż posiada pełne prawo do zastosowania stawki 0% podatku VAT, w myśl artykułu 42 Ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ udokumentowała transport do kontrahenta niemieckiego, kontrahent potwierdził odbiór towaru na dokumencie WZ i CMR, dodatkowo uregulował płatność za ww. towar.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika iż Wnioskodawca dokonuje sprzedaży towaru na rzecz kontrahenta niemieckiego. Transport towaru odbywa się bezpośrednio z magazynów wskazanych przez dostawcę X towaru dla Wnioskodawcy, które mieszczą się w S. i K. Firmą organizującą transport jest dostawca X, od którego zakupywany jest towar w celu dalszej odsprzedaży do kontrahenta niemieckiego.

Jednocześnie, dostawca X zakupuje towar od firmy Y, której jedynym spedytorem jest firma Z, świadcząca usługi transportowe na terenie kraju, jak i całej Europy. Spedycją towaru zajmuje się firma Z, która zatrudnia podwykonawców - kierowców A, wystawiających na rzecz firmy Z faktury za świadczone usługi. Jak podaje Wnioskodawca, dokumentami potwierdzającymi wywóz towaru poza granicę Polski są dokumenty CMR, gdzie wskazano jako nadawcę - magazyn firmy Y, miejsce przeznaczenia - adres odbiorcy niemieckiego, miejsce załadunku - magazyn firmy Y oraz faktury FV o numerach wystawionych przez firmę Y. Z kolei Wnioskodawca swoją transakcję sprzedaży dla kontrahenta niemieckiego udokumentował, wystawiając fakturę - FVS w pln, FVS w euro, dokument WZ i sposób zapłaty za przelew.

W związku z powyższym, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy tak udokumentowana sprzedaż stanowi podstawę do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla dokonywanej dostawy towaru na rzecz niemieckiego kontrahenta.

Jak wskazuje Wnioskodawca w stanie faktycznym, w przedmiotowej transakcji dostawy towarów dla niemieckiego kontrahenta, biorą udział cztery podmioty, gdzie towar wysyłany jest bezpośrednio od pierwszego - podmiot Y do ostatniego, tj. podmiotu niemieckiego. Mamy zatem do czynienia z tzw. transakcją łańcuchową. Transakcja łańcuchowa cechuje się tym, że towar, będący przedmiotem więcej niż jednej transakcji, jest fizycznie wydawany tylko raz bezpośrednio ostatniemu nabywcy, natomiast każda z dostaw w łańcuchu traktowana jest odrębnie, i dla każdej z nich ustalane jest miejsce dokonania dostawy.

W przypadku transakcji łańcuchowych, tj. transakcji, w których występuje kilka podmiotów zawierających transakcje dotyczące jednego przedmiotu, który przekazywany jest przez pierwszy podmiot w łańcuchu na rzecz ostatniego z podmiotów, ustanowiono szczególne zasady dotyczące miejsca świadczenia przy dostawie towarów. Regulują to przepisy art. 7 ust. 8 i art. 22 ust. 1-3 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 8 ustawy w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 i pkt 3 i ust. 2 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy. W przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych miejscem dostawy towarów jest - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy. Natomiast w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie.

Na podstawie regulacji art. 22 ust. 3 ustawy w przypadku, o którym mowa w ust. 2, dostawę towarów, która:

Z cyt. wyżej przepisów wynika, iż w przypadku transakcji łańcuchowych, kiedy ten sam towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie jest przemieszczany tylko od pierwszego dostawcy do finalnego nabywcy, wówczas przyjmuje się, że ma miejsce tylko jedna wysyłka (transport), więc tylko w odniesieniu do jednej z transakcji można ustalić miejsce świadczenia w oparciu o art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy (dostawa ruchoma). W odniesieniu do pozostałych dostaw, którym nie można przypisać wysyłki (transportu), ustalanie miejsca świadczenia odbywa się jak dla towarów niewysyłanych, a więc według miejsca, w którym towary znajdowały się w momencie dostawy (dostawa nieruchoma).

Od ustalenia, której dostawie w łańcuchu dostaw należy przyporządkować fizyczny transport towarów będzie zależało jak poszczególni podatnicy będą zobowiązani rozliczyć podatek i której dostawie będzie można przyporządkować stawkę 0% VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy, czyli który podatnik będzie miał prawo do zastosowania takiej stawki.

Wszystkie dostawy dokonane przed dostawą, do której będzie przyporządkowany transport lub wysyłka towarów, będą miały charakter transakcji krajowych w państwie dostawy towaru, wszystkie późniejsze dostawy po tej dostawie będą miały charakter dostaw krajowych w państwie przeznaczenia towaru, natomiast sama transakcja, której będzie przyporządkowany transport lub wysyłka będzie miała cechy wewnątrzwspólnotowej dostawy i odpowiednio wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z transakcją łańcuchową, w której uczestniczą cztery podmioty gospodarcze a towar wydawany jest i transportowany bezpośrednio od pierwszego do ostatniego z nich. Jak wskazuje Wnioskodawca, firmą organizującą transport jest dostawca X, tj. drugi w kolejności podmiot w łańcuchu dostaw.

W związku z tym, to pierwsza transakcja, pomiędzy podmiotem Y a X jest dostawą "ruchomą" w związku z czym jest ona opodatkowana w miejscu rozpoczęcia transportu towarów. Natomiast transakcja dostawy towarów przez podmiot X na rzecz Wnioskodawcy, jak również transakcja Wnioskodawcy na rzecz ostatecznego odbiorcy, tj. kontrahenta niemieckiego jako dostawy "nieruchome" są opodatkowane w miejscu zakończenia transportu towarów tj. na terytorium Niemiec. W konsekwencji, transakcja ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy, iż sprzedaż towaru na rzecz niemieckiego kontrahenta stanowi podstawę do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.