IPPP3/443-1148/12-2/IG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2012 r. (data wpływu 15 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług pośrednictwa - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 listopada 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług pośrednictwa.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest dealerem samochodowym. W ramach świadczonych usług prowadzi usługi pośrednictwa w zawieraniu umów leasingowych pomiędzy Klientem, a firmą leasingową. W niektórych przypadkach umowa leasingu zawiera inne dodatkowe umowy m.in. Umowy ubezpieczenia assistance, ubezpieczenia straty finansowej (inne niż komunikacyjne). Za wykonaną usługę wystawia na firmę leasingową fakturę VAT. Jest to wynagrodzenie za pośredniczenie w zawarciu umowy Leasingowej.

Wnioskodawca pyta o stan prawny obowiązujący w okresie od 1.01.2008 do 31 grudnia 2010 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Z jaką stawką VAT powinna być wystawiona faktura na świadczone usługi pośrednictwa w zawieraniu umowy leasingowej i umowy ubezpieczenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym przypadku wynagrodzenie otrzymane powinno być opodatkowane dwoma stawkami podatku VAT - w części dotyczącej wynagrodzenia za pośrednictwo w zawarciu umowy leasingowej stawką podstawową czyli w analizowanym okresie 22%, natomiast w części dotyczącej usługi dodatkowej jaką jest zawarcie umowy ubezpieczenia stawką zwolniony.

Zwolnienie można zastosować na podstawie artykułu 43 pkt 1 ppkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. Załącznik nr 4 do ww. ustawy poz. 3 usługi pośrednictwa finansowego PKWiU 67.20.10-00.90.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym w okresie 1 stycznia 2008 r. do 31 grudnia 2010 r. opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegały:

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Artykuł 30 ust. 1 pkt 4 ustawy stanowił, że podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami inwestycyjnymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla: prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze - kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku od towarów i usług do 31 grudnia 2011 r. wynosiła 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy.

W załączniku, pod pozycją 3 wymienione zostały usługi pośrednictwa finansowego Sekcja J (65-67), z wyłączeniem:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego występującego u Wnioskodawcy w okresie od 1 stycznia 2008 r. do 31 grudnia 2010 r. wynika, że Wnioskodawca jest dealerem samochodowym. W ramach świadczonych usług prowadzi usługi pośrednictwa w zawieraniu umów leasingowych pomiędzy Klientem, a firmą leasingową.

W niektórych przypadkach umowa leasingu zawiera inne dodatkowe umowy m.in. Umowy ubezpieczenia assistance, ubezpieczenia straty finansowej (inne niż komunikacyjne).

Za wykonaną usługę wystawia na firmę leasingową fakturę VAT.

Jest to wynagrodzenie za pośredniczenie w zawarciu umowy Leasingowej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy w sytuacji gdy faktura Wnioskodawcy była wystawiona za świadczone usługi pośrednictwa w zawieraniu umowy leasingowej i umowy ubezpieczenia, to jego wynagrodzenie powinno być opodatkowane dwoma stawkami podatku VAT - w części dotyczącej wynagrodzenia za pośrednictwo w zawarciu umowy leasingowej stawką podstawową czyli w analizowanym okresie 22%, natomiast w części dotyczącej usługi dodatkowej jaką jest zawarcie umowy ubezpieczenia stawką zwolniony.

Zdaniem Wnioskodawcy zwolnienie można było zastosować na podstawie artykułu 43 pkt 1 ppkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. Załącznik nr 4 do ww. ustawy poz. 3 usługi pośrednictwa finansowego PKWiU 67.20.10-00.90, jako nie mieszczącego się w wyłączeniach zawartych w załączniku nr 4.

Z opisu sytuacji wynika, że Wnioskodawca prowadzi usługi pośrednictwa w zawieraniu umów leasingowych pomiędzy Klientem, a firmą leasingową. Z opisu jednakże nie wynika aby Wnioskodawca miał zawartą umowę z ubezpieczycielem na pośrednictwo w ubezpieczeniu assistance, ubezpieczeniu straty finansowej pomiędzy ubezpieczycielem a leasingobiorcą. To usługa leasingu zawarta pomiędzy leasingodawcą a leasingobiorcą zawiera inne dodatkowe umowy m.in. Umowy ubezpieczenia assistance, ubezpieczenia straty finansowej (inne niż komunikacyjne). Jednakże te dodatkowe umowy w żaden sposób nie dotyczą Wnioskodawcy lecz podmiotów, w stosunku do których Wnioskodawca jest jedynie pośrednikiem otrzymującym wynagrodzenie za usługi pośrednictwa w zawieraniu umów leasingowych pomiędzy firmą leasingową a jej klientem.

Z opisu stanu faktycznego jednoznacznie wynika, iż przedmiotem świadczenia Wnioskodawcy zgodnie z zawartą umową z firmą leasingową było pośrednictwo w zawarciu umowy leasingowej. Za wykonanie usługi Wnioskodawca otrzymywał od firmy leasingowej wynagrodzenie. W niektórych przypadkach wynagrodzenie to obejmowało również dodatkowo usługi wykonywane przez Wnioskodawcę w postaci m.in. pośrednictwa w zawarciu ubezpieczenia assistance, ubezpieczenia straty finansowej (inne niż komunikacyjne).

Należy jednak zauważyć, iż wykonywane przez Wnioskodawcę dodatkowe czynności, o których mowa powyżej stanowiły jedynie element kompleksowej usługi w zawarciu umowy leasingowej.

Pojęcie usługi kompleksowej wprowadzone zostało do doktryny i praktyki orzeczeniem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Commisioners of Customs and Excise przeciwko Card Protection Plan Ltd. W przytoczonym wyroku Trybunał orzekł, że każde świadczenie dla celów opodatkowania VAT należy traktować jako odrębne i niezależne, jednakże w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych.

W opisanej sprawie mamy właśnie do czynienia z sytuacją gdzie wynagrodzenie jest otrzymywane za jedną usługę, obejmującą kilka świadczeń, które nie powinny być dzielone dla celów podatkowych. Wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu pośrednictwa w zawarciu umowy ubezpieczenia jest wynagrodzeniem za świadczenie stanowiące element kompleksowej usługi pośrednictwa w zawarciu umowy leasingowej, gdyż taką właśnie umowę Wnioskodawca miał zawartą z firmą leasingową. W takim opisanym przypadku ta jedna usługa pośrednictwa w zawarciu umowy leasingowej (jak to wynika ze złożonego wniosku) nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych na 2 oddzielne świadczenia obejmujące usługę z tytułu pośrednictwa w zawarciu umowy leasingowej i usługę z tytułu pośrednictwa w zawarciu ubezpieczenia.

W związku z tym w opisanej sytuacji mamy do czynienia z jedną kompleksową usługą pośrednictwa w zawarciu umowy leasingowej z ekonomicznego punktu widzenia, a usługa dodatkowa jest jednym z elementów tej kompleksowej usługi wpływającą na wartość całego otrzymanego wynagrodzenia.

Biorąc pod uwagę powyższe, z opisu sytuacji nie wynika możliwość zastosowania zwolnienia dla czynności dodatkowej jaką jest pośrednictwo w zawarciu ubezpieczenia pomiędzy leasingodawcą a leasingobiorcą, na podstawie artykułu 43 pkt 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. Załącznik nr 4 do ww. ustawy poz. 3 usługi pośrednictwa finansowego PKWiU 67.20.10-00.90. - usługi pomocnicze związane z ubezpieczeniami i funduszami emerytalno-rentowymi (bez obowiązkowych ubezpieczeń społecznych), pozostałe (PKWiU 1997), w brzmieniu obowiązującym w okresie od 1 stycznia 2008 r. do 31 grudnia 2010 r., gdyż Wnioskodawca nie świadczył niezależnie takich usług, a jedynie jedną kompleksową usługę pośrednictwa w zawarciu umowy leasingowej, w skład której wchodziły w niektórych przypadkach dwa świadczenia stanowiące elementy tej usługi, której nie można jednak sztucznie podzielić dla celów podatkowych zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem doktryny.

Dlatego też w opisanej sytuacji otrzymane wynagrodzenie za kompleksową usługę pośrednictwa w zawieraniu umów leasingowych pomiędzy firmą leasingową a jej klientem, powinno być u Wnioskodawcy w całości opodatkowane stawką podstawową, czyli w analizowanym okresie 22%.

Biorąc pod uwagę powyższe stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.