IPPP3/443-1120/13-2/LK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2013 r. (data wpływu 6 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania nabywanych przez Spółkę usług pożyczki za import usług zwolnionych z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 6 grudnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania nabywanych przez Spółkę usług pożyczki za import usług zwolnionych z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Spółka z o.o. (dalej: Wnioskodawca, Spółka) jest spółką kapitałową z siedzibą w Polsce należącą do międzynarodowej Grupy E. (dalej: Grupa). Spółka oferuje usługi w zakresie zarządzania należnościami informacji marketingowych, informacji o ryzyku i usługi płatnicze.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka zaciągnęła oprocentowane pożyczki od spółki z Grupy - O. z siedzibą w Niemczech (dalej: Pożyczkodawca).

Pożyczkodawca prowadzi działalność holdingową w Grupie. Zgodnie z postanowieniami umowy spółki Pożyczkodawcy.

Pożyczkodawca:

* prowadzi działalność w zakresie tworzenia spółek, nabywania, zarządzania i sprzedaży udziałów w zagranicznych lub krajowych podmiotach z Grupy;

* jest uprawniony cło udzielania finansowania innym podmiotem z Grupy (tekst jedn.: zgodnie z prawem niemieckim, jest uprawniony do prowadzenia działalności finansowej niewymagającej uzyskania zezwolenia właściwych organów władzy państwowej).

Dodatkowo, umowa spółki wskazuje, że Pożyczkodawca może podejmować wszelkie inne działania mające związek z podstawowym zakresem jego działalności.

Do dnia dzisiejszego, Pożyczkodawca, oprócz udzielania finansowania Spółce, udzielał finansowania również innym podmiotom z Grupy. Pożyczkodawca nie ma w Polsce siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Zarówno Wnioskodawca, jak i Pożyczkodawca (na gruncie prawa niemieckiego) są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT.

Wszystkie umowy zostały poddane przez strony prawu niemieckiemu. Umowy zostały zawarte i podpisane na terytorium Niemiec, gdzie znajduje się siedziba Pożyczkodawcy. Przelew środków pieniężnych w wykonaniu umów pożyczek następuje z rachunku bankowego Pożyczkodawcy znajdującego się na terytorium Niemiec.

Co do zasady, postanowienia umów pożyczek wskazują na cel /przeznaczenie środków z danej pożyczki. Transakcja taka to zwykle planowane przez Spółkę przedsięwzięcie inwestycyjne (np. zakup certyfikatów inwestycyjnych funduszu inwestycyjnego, nabycie portfeli wierzytelności etc.). W niektórych przypadkach postanowienia umowy pożyczki wprost przewidują, że wypłata środków na podstawie umowy pożyczki nastąpi bezpośrednio z rachunku bankowego Pożyczkodawcy na rachunek bankowy kontrahenta Pożyczkobiorcy w odniesieniu do danej transakcji (np. bezpośrednio na rachunek bankowy inwestora funduszu inwestycyjnego, od którego Spółka nabywa certyfikaty inwestycyjne tego funduszu). W innych przypadkach umowa nie zawiera szczegółowych zapisów w tym zakresie. W takiej sytuacji środki przelewane są przez Pożyczkodawcę na polski rachunek Spółki prowadzony przez bank z siedzibą w Polsce.

Spółka zamierza w przyszłości zawierać analogiczne umowy pożyczki z Pożyczkodawcą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy umowy pożyczek, o których mowa w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, które Spółka już zawarła z Pożyczkodawcą, jak i te, które Spółka dopiero zamierza zawrzeć w przyszłości, podlegają (będą podlegać) zwolnieniu z VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Umowy pożyczek, o których mowa w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, które Spółka już zawarła z Pożyczkodawcą, jak i te, które Spółka dopiero zamierza zawrzeć w przyszłości, podlegają (będą podlegać) zwolnieniu z VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

UZASADNIENIE stanowiska

Warunkiem opodatkowania danej czynności VAT, w świetle ustawy o VAT, jest spełnienie łącznie dwóch przesłanek tzn.:

Ad a)

(i)

Co do zasady, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza natomiast, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W ocenie Wnioskodawcy, wykorzystanie majątku danego podatnika w celu uzyskiwania z tego tytułu dochodu, w tym również poprzez udzielanie pożyczki, należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT. Co więcej, udzielanie pożyczek przez podatnika VAT spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy.

Jak wskazał chociażby Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w interpretacji indywidualnej z dnia 9 kwietnia 2013 r. (nr ITPP1/443-39/13/TS), udzielanie pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można bowiem zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w VAT, nawet, gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym.

(ii)

Jak Spółka wskazała w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, zarówno Wnioskodawca, jak i Pożyczkodawca (na gruncie prawa niemieckiego) są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego zgodnie z postanowieniami umowy Spółki Pożyczkodawca jest uprawniony m.in. do udzielania finansowania innym podmiotem z Grupy (tekst jedn.: zgodnie z prawem niemieckim, do prowadzenia działalności finansowej niewymagającej uzyskania zezwolenia właściwych organów władzy państwowej). Jednocześnie, Pożyczkodawca, oprócz udzielania finansowania Spółce, udzielał finansowania również innym podmiotom z Grupy.

W rezultacie, uznać należy, że udzielanie pożyczek zawiera się w zakresie działalności gospodarczej - zarówno faktycznym tj. rzeczywiste udzielanie pożyczek, jak i formalnym tj. odpowiednie uregulowanie w umowie spółki - prowadzonej przez Pożyczkodawcę. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, pożyczki będące przedmiotem niniejszego wniosku zostały udzielone (zostaną udzielone) w ramach działalności gospodarczej Pożyczkodawcy działającego w tym zakresie w charakterze podatnika VAT.

(iii)

Niemniej, należy zwrócić uwagę, że w sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku, podmiotem świadczącym usługę jest Pożyczkodawca, czyli podmiot z siedzibą w Niemczech, który nie ma w Polsce siedziby działalności gospodarczej, ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

W rezultacie, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, podatnikiem z tytułu przedmiotowych umów pożyczek będzie Wnioskodawca, jako usługobiorca usług świadczonych przez podatnika nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Konsekwentnie, zdaniem Wnioskodawcy, będzie on zobowiązany do rozliczenia ww. usług dla celów VAT w Polsce na zasadzie importu usług.

Jednocześnie, miejscem świadczenia przedmiotowych usług będzie Polska. Zgodnie bowiem z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej.

Ad b)

(i)

W odniesieniu do drugiego ze wskazanych warunków opodatkowania danej czynności VAT, należy wskazać, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (...).

Należy przyjmować, że odpłatne świadczenie usług, w rozumieniu ustawy o VAT, ma miejsce wówczas, gdy powstaje stosunek prawny między świadczącym a odbiorcą usługi, który to wiąże się z wypłaceniem wynagrodzenia za świadczoną usługę. Tym samym, z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Zgodnie z art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), "przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości".

Biorąc powyższe pod uwagę, należy zauważyć, że czynność udzielenia pożyczki w zamian za wynagrodzenie (odsetki), stanowi odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów usług (tak m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 29 lipca 2013 r., nr IPTPP2/443-368/13-4/JS).

W świetle powyższego nie budzi zatem wątpliwości, że udzielenie oprocentowanej pożyczki mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

(ii)

Zgodnie zaś z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku od towarów i usług udzielanie kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także pośrednictwo w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych; a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub kredytobiorcę.

Ponadto, w myśl art. 43 ust. 15 ustawy VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do czynności ściągania długów, w tym factoringu, usług doradztwa, usług w zakresie leasingu - co w przedmiotowej sprawie nie będzie jednak miało miejsca.

Zdaniem Wnioskodawcy, urnowy pożyczek przedstawione w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego kwalifikują się zatem do objęcia zakresem regulacji z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

(iii)

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, udzielanie przez Pożyczkodawcę oprocentowanych pożyczek Spółce stanowi czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy.

Z uwagi jednak na fakt, iż powyższe usługi mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, to korzystają ze zwolnienia od VAT (tak m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 29 lipca 2013 r., nr IPTPP2/443-368/1 3-4/JS; Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 28 lutego 2013 r., nr IPPP1/443-56/13-2/IGo; NSA w wyroku z dnia 14 lutego 2013 r., sygn., akt: I FSK 571/12).

Jednocześnie, podatnikiem z tytułu dokonania wyżej opisanych czynności będzie Wnioskodawca, który będzie zobowiązany do rozliczenia tych transakcji w podatku VAT na zasadzie importu usług. Wnioskodawca zwraca przy tym uwagę, że przedstawiona przez niego wykładnia przepisów prawa podatkowego znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach organów podatkowych, np.:

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 12 września 2013 r., nr ILPP2/443-552/13-2/MN;

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawa z dnia 2 września 2013 r., nr IPPP1 /443-734/13-3/MP;

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 1 sierpnia 2013 r., nr ILPP1/443-393/13-2/AI;

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 lipca 2013 r., nr IPPP2/443-560/13-2/BH;

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 maja 2013 r., nr IPPP3/443-386/13-2/k.c.;

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 22 kwietnia 2013 r., nr ITPP2/443-75/13/AP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei, w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja powyższa, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnika tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest spółką kapitałową siedzibą w Polsce należącą do międzynarodowej Grupy. Spółka oferuje usługi w zakresie zarządzania należnościami informacji marketingowych, informacji o ryzyku i usługi płatnicze. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka zaciągnęła oprocentowane pożyczki od spółki z Grupy z siedzibą w Niemczech.

Pożyczkodawca prowadzi działalność holdingową w Grupie. Zgodnie z postanowieniami umowy spółki Pożyczkodawcy,

Pożyczkodawca:

* prowadzi działalność w zakresie tworzenia spółek, nabywania, zarządzania i sprzedaży udziałów w zagranicznych lub krajowych podmiotach z Grupy;

* jest uprawniony cło udzielania finansowania innym podmiotem z Grupy (tekst jedn.: zgodnie z prawem niemieckim, jest uprawniony do prowadzenia działalności finansowej niewymagającej uzyskania zezwolenia właściwych organów władzy państwowej).

Dodatkowo, umowa spółki wskazuje, że Pożyczkodawca może podejmować wszelkie inne działania mające związek z pod stawowym zakresem jego działalności. Pożyczkodawca, oprócz udzielania finansowania Spółce, udzielał finansowania również innym podmiotom z Grupy. Pożyczkodawca nie ma w Polsce siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Zarówno Wnioskodawca, jak i Pożyczkodawca (na gruncie prawa niemieckiego) są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT. Co do zasady, postanowienia umów pożyczek wskazują na cel/przeznaczenie środków zdanej pożyczki. Transakcja taka to zwykle planowane przez Spółkę przedsięwzięcie inwestycyjne (np. zakup certyfikatów inwestycyjnych funduszu inwestycyjnego, nabycie portfeli wierzytelności etc.). W niektórych przypadkach postanowienia umowy pożyczki wprost przewidują, że wypłata środków na podstawie umowy pożyczki nastąpi bezpośrednio z rachunku bankowego Pożyczkodawcy na rachunek bankowy kontrahenta Pożyczkobiorcy w odniesieniu do danej transakcji (np. bezpośrednio na rachunek bankowy inwestora funduszu inwestycyjnego, od którego Spółka nabywa certyfikaty inwestycyjne tego funduszu). W innych przypadkach umowa nie zawiera szczegółowych zapisów w tym zakresie. W takiej sytuacji środki przelewane są przez Pożyczkodawcę na polski rachunek Spółki prowadzony przez bank z siedzibą w Polsce.

Spółka zamierza w przyszłości zawierać analogiczne umowy pożyczki z Pożyczkodawcą.

Wątpliwości wnioskodawcy budzi kwestia czy umowy pożyczek, o których mowa w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, które Spółka już zawarła z Pożyczkodawcą, jak i te, które Spółka dopiero zamierza zawrzeć w przyszłości, podlegają (będą podlegać) zwolnieniu z VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Odnosząc się do przywołanej powyżej definicji usługi, aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z ww. przepisem, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca wskazuje, że podmiot udzielający pożyczki dokonuje tego w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Zatem udzielenie pożyczki spełnia przesłanki do uznania tej czynności za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy i tym samym czynności podlegającej opodatkowaniu VAT.

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Kwestia określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług została uregulowana w art. 28 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 28a ustawy o VAT, na potrzeby stosowania Rozdziału 3 "Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług:

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ww. ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 i art. 28n.

Wobec powyższego, miejscem świadczenia przedmiotowych usług będzie miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę tj. Polska.

Zgodnie z art. 2 pkt 9 ww. ustawy o VAT, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania, których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Stosownie do art. 17 ust. 2 ww. ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Wnioskodawca w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą zaciągnął oprocentowane pożyczki od spółki z Grupy z siedzibą w Niemczech. Pożyczkodawca (na gruncie prawa niemieckiego) jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem VAT. Pożyczkodawca nie ma w Polsce siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej a nabywane przez Wnioskodawcę usługi finansowe nie mieszczą się w żadnym wyłączeniu wskazanym w art. 28b ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż Wnioskodawca winien rozpoznać po swojej stronie import usług, który będzie opodatkowany zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa na terytorium Polski.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W przepisach ww. ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 38 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Stosownie do art. 43 ust. 15 ww. ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

Nadmienić też trzeba, że zgodnie z art. 135 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str.1, z późn. zm.) państwa członkowskie zwalniają transakcje udzielanie kredytów i pośrednictwo kredytowe, oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis stanu faktycznego uznać należy, że udzielenie Wnioskodawcy pożyczki - przez podmiot niezarejestrowany jako podatnik VAT w Polsce oraz nieposiadający siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju - stanowi dla Wnioskodawcy import usług podlegający opodatkowaniu na terytorium kraju. Do rozliczenia tej transakcji w zakresie podatku od towarów i usług obowiązany będzie Wnioskodawca, jako nabywca przedmiotowych usług. Usługi te będą korzystały ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi odpowiedź z zakresu podatku od towarów i usług, z zakresu podatku od czynności cywilnoprawnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.