IPPP3/443-1116/11-2/LK - VAT w zakresie opodatkowania transportu towaru, jako elementu składowego świadczenia polegającego na dostawie towarów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia (10 sierpnia 2011 r.) (data wpływu 16 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transportu towaru, jako elementu składowego świadczenia polegającego na dostawie towarów - jest prawidłowe.

W dniu 16 sierpnia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transportu towaru, jako elementu składowego świadczenia polegającego na dostawie towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Firma Wnioskodawczyni kupuje i importuje z Ukrainy lecytynę i sprzedaje firmie niemieckiej posiadającej główną siedzibę w Niemczech, oraz na terenie Polski NIP PL. Dostawa towaru odbywa się z Ukrainy do magazynu na terenie Polski, który został wskazany przez kontrahenta niemieckiego - nabywcę towaru. Towar jest dostarczany transportem samochodowym bezpośrednio od producenta do miejsca wyładunku. Firma Wnioskodawczyni nie posiada własnego transportu, korzysta z usług firm transportowych, głównie ukraińskich. Cena usługi transportowej nie jest doliczana do ceny zakupu towaru, jest wykazywana jako odrębna pozycja na fakturze sprzedaży towaru lub są wystawiane odrębne faktury za transport /dostawę towaru z miejsca załadunku na Ukrainie do miejsca przeznaczenia w Polsce.Mimo, że faktury za usługi transportowe są wystawiane odrębnie, to VAT był naliczany wg stawki podstawowej identycznej jak dostawa towaru.

W związku z faktem że firma Wnioskodawczyni potraktowała usługę transportową jak integralną część dostawy towaru z Ukrainy do Polski więc naliczony został podatek VAT (23%). Koszt tej usługi mógł zostać doliczony do ceny sprzedaży towaru, ale nie Firma tego nie zrobiła, ponieważ ceny na towar są ustalone na kilkumiesięczne okresy, natomiast koszt transportu ulega zmianie. Dla uproszczenia na fakturach sprzedaży są wykazywane 2 pozycje: towar i transport.

VAT oczywiście został przez Firmę odprowadzony zgodnie ze sprzedażą za poszczególne miesiące, ponieważ Firma współpracuje z danym partnerem od XI-2010. Aktualnie ze strony zagranicznego partnera jest żądanie o dokonanie korekty wystawionych faktur (z 23% VAT) za usługi transportowe, twierdząc, że taka transakcja nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Prosimy o zajęcie stanowiska czy taka korekta jest zasadna.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zasadne jest żądanie przez kontrahenta zagranicznego korekty faktur za usługi transportowe ze stawką VAT 23% i czy w tym przypadku transakcje takie nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy usługa transportowa jest integralną częścią zakupionego towaru i powinna być opodatkowana jak usługa główna (sprzedaż towaru) stawką 23%, tym bardziej, że towar jest dostarczany do Polski i usługa transportowa kończy swój bieg również w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Podstawą opodatkowania, stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Powyższy przepis ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzuje jednak, jakiego typu dodatkowe świadczenia wlicza się do podstawy opodatkowania.

Zagadnienie to uregulowane zostało w art. 78 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (wcześniej art. 11 ust. 2 Szóstej Dyrektywy Rady). Zgodnie z ww. art. 78 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, do podstawy opodatkowania wlicza się następujące elementy:

Z przytoczonych regulacji wynika, że w przypadku dokonywanych przez podatnika dostaw towarów za podstawę opodatkowania należy uznać całość świadczenia pieniężnego (ewentualnie w innej prawnie dopuszczalnej formie) pobieranego od nabywcy. Oznacza to, że do podstawy opodatkowania w przypadku dokonywanych dostaw należy wliczyć pobieraną przez zbywcę wartość (cenę) towarów a także wszystkie inne elementy będące elementami składowymi świadczenia zasadniczego (tekst jedn.: dostawy towarów) stanowiące kwotę należną sprzedawcy. Jeżeli zatem, dostawca obciąża nabywcę dodatkowymi kosztami (jakimi są np. koszty transportu towarów), a w konsekwencji koszty te zwiększają kwotę należną z tytułu transakcji, to należy je traktować jako element świadczenia zasadniczego. W konsekwencji koszty te, jako niestanowiące odrębnego świadczenia od dostawy towarów, podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla dostawy towarów.

Strony umowy dokonując czynności sprzedaży winny wybrać sposób wydania i odebrania towaru, aby zapewnić jego całość i nienaruszalność. W przypadku, gdy wydaniem towaru jest magazyn odbiorcy lub inne miejsce przez niego wskazane, wówczas podstawa opodatkowania obejmuje również koszty transportu towaru. Natomiast w przypadku, gdy wydanie towaru następuje między innymi przez odebranie towaru z magazynu dostawcy, a odbiorca odbiera towar transportem własnym lub wynajętym, wówczas objęcie w posiadanie następuje z chwilą załadowania i pokwitowania odbioru. Z wydaniem towaru przez dostawcę łączy się istotny skutek dokonania sprzedaży towarów, polegający m.in. na przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z towarem oraz ryzyka przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru. Chwilą decydującą o przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z towarem oraz ryzyka przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru jest, co do zasady, wydanie towaru. Miejsce wydania towaru jest zarazem miejscem spełnienia świadczenia przez sprzedawcę.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika iż Wnioskodawca kupuje i importuje z Ukrainy lecytynę i sprzedaje firmie niemieckiej posiadającej główną siedzibę w Niemczech. Dostawa towaru odbywa się z Ukrainy do magazynu na terenie Polski, który został wskazany przez kontrahenta niemieckiego - nabywcę towaru. Towar jest dostarczany transportem samochodowym bezpośrednio od producenta do miejsca wyładunku. Firma Wnioskodawczyni nie posiada własnego transportu, korzysta z usług firm transportowych, głównie ukraińskich. Cena usługi transportowej nie jest doliczana do ceny zakupu towaru, jest wykazywana jako odrębna pozycja na fakturze sprzedaży towaru lub są wystawiane odrębne faktury za transport /dostawę towaru z miejsca załadunku na Ukrainie do miejsca przeznaczenia w Polsce. Wątpliwość Wnioskodawczyni budzi fakt czy właściwe jest opodatkowanie transportu towaru taką samą stawką jak dostawę towaru jako integralna część tej dostawy.

Wobec powyższego, w sytuacji gdy Wnioskodawca zawiera z klientami umowy dotyczące dostawy towarów ze wskazaniem miejsca dostawy towarów to wówczas mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym. Przedmiotem umowy jest dostawa towarów i ona stanowi główny i podstawowy element całej transakcji. Natomiast świadczenie sprzedawcy, zobowiązującego się dostarczyć towar kupującemu do wskazanego przez niego miejsca, obejmujące także koszty transportu, stanowi element dodatkowy transakcji.

Zatem transport towarów jest nierozerwalnie związany z dostawą towarów i wykazany w jednej albo też w oddzielnej pozycji faktury, stanowi niewątpliwie składnik transakcji jaką jest dostawa towarów. Oznacza to, że podstawa opodatkowania takiej sprzedaży obejmuje również koszty transportu, a całość świadczenia winna być opodatkowana według stawki podatkowej właściwej dla realizacji świadczenia podstawowego, czyli dostawy towaru.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki obniżone oraz zwolnienie od podatku. Jednakże z uwagi na to, iż dostawa lecytyny nie korzysta z żadnych wyłączeń przewidzianych ustawą o podatku od towarów i usług to w tej sytuacji zastosowanie znajdzie podstawowa stawka podatku 23%.

Biorąc pod uwagę treść wniosku i obowiązujące w tym zakresie przepisy należy stwierdzić, że prawidłowym jest traktowanie kosztów transportu jako elementu składowego świadczenia zasadniczego polegającego na dostawie towarów. Koszty transportu związane z dostawą towarów, należy traktować jako jedno świadczenie, zgodnie z elementem, który nadaje całemu świadczeniu charakter dominujący. Zgodnie z powyższym, usługa transportu zakupionych przez klienta z Niemiec towarów nie stanowi usługi samoistnej, lecz część składową świadczenia złożonego jakim jest dostawa towarów.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.