IPPP3/443-1111/11-4/LK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 9 sierpnia 2011 r. (data wpływu 12 sierpnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 października 2011 r. (data wpływu 21 października 2011 r.) na wezwanie z dnia 10 października 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług

* jest nieprawidłowe - w zakresie dokonania korekty podatku należnego w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności,

* jest prawidłowe - w zakresie okresu dokonania korekty o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 5 ustawy

W dniu 12 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokonania korekty podatku należnego w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności, oraz okresu dokonania korekty o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 5 ustawy.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 października 2011 r. (data wpływu 21 października 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu Nr IPPP3/443-1111/11-2/LK z dnia 10 października 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej "Spółka") prowadzi działalność leasingową. W ramach prowadzonej działalności Spółka, działając jako finansujący, zawiera umowy leasingu z Korzystającymi. Przedmiotami umów są środki trwałe z wyłączeniem nieruchomości w niektórych przypadkach umowy leasingu zawierane przez Spółkę stanowiły, iż obowiązek ubezpieczenia przedmiotu leasingu, co do zasady, obciąża Korzystającego, jednak przewidziana była opcja, w której ubezpieczenie przedmiotu leasingu dokonywane było przez finansującego (Spółkę). W takim przypadku Spółka wystawiała na Korzystających faktury za koszt ubezpieczenia stosując zwolnienie z VAT. Następnie Spółka skorygowała wystawione faktury doliczając VAT do wartości pierwotnie zafakturowanej. Faktury korygujące zostały wystawione metodą "od stu" tzn. do pierwotnej kwoty ubezpieczenia został doliczony podatek VAT wg stawki podstawowej.

Obecnie niektórzy Korzystający odmawiają zapłaty kwoty wynikającej z wystawionych faktur korygujących.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek VAT należny wykazany na fakturach korygujących wystawionych przez Spółkę jest dla nabywców podatkiem naliczonym. Korzystający są uprawnieni do odliczenia podatku naliczonego z chwilą otrzymania ww. faktur w zakresie w jakim wykonują czynności opodatkowane (zgodnie z art. 90 ustawy o VAT).

Zgodnie z przepisem art. 89a Ustawy o VAT podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona.

W myśl przepisu art. 89b Ustawy o VAT w przypadku nieuregulowania wierzytelności w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności dłużnik będzie zobowiązany do odpowiedniego pomniejszenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu lub w przypadku jego braku do odpowiedniego powiększenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku wynikającą z nieuregulowanych faktur.

Zdaniem Spółki, z powyższych przepisów oraz z generalnej zasady neutralności VAT wynika, że Spółka jest uprawniona do skorygowania podatku należnego w stosunku do całej kwoty podatku wynikającego z wystawionej korekty. W przeciwnym wypadku zostałaby naruszona zasada neutralności VAT, która jest fundamentalną cechą podatku od towarów i usług. Spółka odprowadziła do Urzędu Skarbowego cały podatek należny wynikający z wystawionych faktur korygujących, nabywca miał możliwość odliczenia całej kwoty podatku (z zastrzeżeniem proporcji o której mowa w art. 90 ustawy o VAT). W związku z powyższym, w przypadku braku zapłaty i przy spełnieniu wszystkich pozostałych warunków wymienionych w art. 89a ust. 2 Spółka powinna mieć prawo do korekty całej kwoty podatku należnego wynikającego z wystawionych korekt;

Należność wynikająca z wystawionej faktury korygującej może być dochodzona dopiero po wystawieniu faktury korygującej. Kwota należnego podatku VAT powstaje dopiero z chwilą wystawienia faktury korygującej. W związku z tym od tej daty może rozpocząć się upływ terminu o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 8.

Spółka stoi na stanowisku, iż: 1) ma prawo dokonać korekty całej kwoty podatku należnego wykazanego na fakturze korygującej wystawionej ze względu na zmianę stawki ze zwolnienia z VAT na stawkę podstawową VAT w sytuacji, gdy korzystający nie zapłaci kwoty wynikającej z wystawionej faktury korygującej w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności a wszystkie warunki rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności wymienione w art. 89a ust. 2 zostaną spełnione. 2) ma prawo dokonania korekty podatku w okresie 2 lat od daty wystawienia faktury korygującej licząc od końca roku, w którym wystawione zostały przedmiotowe faktury korygujące.

Potwierdzeniem takiego stanowiska jest przykładowo interpretacja indywidualna wydana przed Dyrektora izby Skarbowej w Warszawie (sygnatura IPPP3/443-1222/10-4/LK),

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzeń przyszłych uznaje się za nieprawidłowe w zakresie dokonania korekty podatku należnego w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności, i za prawidłowe w zakresie okresu dokonania korekty, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 5 ustawy.

Możliwość rozliczenia podatku należnego w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności uregulowana została przez ustawodawcę w Dziale IX Rozdziale 1a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 nr 177, poz. 1054), zwanej dalej "ustawą".

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Na podstawie art. 89a ust. 1a ustawy nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

W myśl art. 89a ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

Stosownie do art. 89a ust. 5 ustawy podatnik obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego określonej w ust. 1, zawiadomić o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego.

Podatnik w ciągu 7 dni od dnia dokonania korekty podatku należnego wymienionej w ust. 1 obowiązany jest również zawiadomić dłużnika o tej czynności. Kopia zawiadomienia jest przesyłana do właściwego dla podatnika urzędu skarbowego (art. 89a ust. 6 ustawy).

Przepisów ust. 1-6 nie stosuje się, jeżeli pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4 (art. 89a ust. 7 ustawy).

Powołane wyżej przepisy dopuszczają zatem możliwość dokonania przez podatnika korekty podatku należnego, który powstał w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług na terytorium kraju, w sytuacji gdy nabywca towaru bądź usługi, nie dokonał zapłaty na rzecz dostawcy.

Jednocześnie ustawodawca zawarł swoją własną definicję takich wierzytelności. W myśl dodanego do ustawy art. 89a ust. 1a ustawy, wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, to takie wierzytelności, które nie zostały uregulowane w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze. Zatem status wierzytelności (jako wierzytelności o uprawdopodobnionej nieściągalności) związany jest z upływem określonego czasu od dnia upływu terminu płatności do chwili powstania uprawnienia do skorzystania z możliwości dokonania korekty. Uprawnienie to powstanie po upływie 180 dni, licząc od dnia upływu terminu płatności określonego na umowie lub fakturze. Są to wystarczające przesłanki, aby uznać wierzytelność za uprawdopodobnioną jako nieściągalną.

Możliwość korekty wierzytelności nieściągalnych uzależniona została od spełnienia również szeregu innych warunków, które zostały wskazane w art. 89a ust. 2 ustawy a dotyczących zarówno samej wierzytelności, warunków jej powstania, jak i osoby dłużnika i wierzyciela.

Po pierwsze, czynność opodatkowana, dla której obrotem jest wierzytelność nieściągalna, powinna zostać wykonana na rzecz podatnika VAT (prowadzącego działalność gospodarczą) zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny. Warunek ten musi być spełniony nie tylko w momencie powstania obowiązku podatkowego, a także później - w momencie dokonywania korekty. Warunek ten jest związany z faktem, że tylko czynni podatnicy są zdolni do dokonywania korekty. Takie, a nie inne określenie statusu dłużnika dla wierzytelności nieściągalnej, od której podatek ma podlegać u wierzyciela korekcie, związane jest z faktem, że korekta podatku należnego u wierzyciela skutkuje obowiązkiem korekty podatku naliczonego u podatnika dłużnika. Tak więc dłużnik musi mieć taki status, aby mogło u niego dojść do korekty podatku naliczonego. Ponadto dłużnik w chwili dokonania transakcji nie może być podatnikiem będącym w trakcie postępowania upadłościowego ani likwidacji.

Po drugie, koniecznym jest, aby wierzytelność nieściągalna została wykazana w deklaracji jako obrót, od którego zadeklarowano podatek należny oraz aby istniała w momencie dokonywania korekty. Potwierdza to jednoznacznie przepis art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy, z którego wynika, że korekty podatku należnego można dokonać, jeśli wierzytelności - z których wynika korygowany podatek należny - nie zostały zbyte. Następnym przepisem ustawodawca znacznie ogranicza możliwość korekty wierzytelności nieściągalnych. Termin ten nie jest dłuższy niż 2 lata od daty wystawienia faktury, dokumentującej wierzytelność, licząc od końca roku, w którym faktura została wystawiona.

Ostatni wreszcie warunek ma charakter formalny. W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r. należy zawiadomić dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na uprawdopodobnienie nieściągalności wierzytelności przysługującej względem tego dłużnika.

Po otrzymaniu potwierdzenia o odebraniu zawiadomienia przez dłużnika wierzyciel powinien wstrzymać się ze skorzystaniem z korekty przez 14 dni. Jeśli bowiem dłużnik w tym czasie ureguluje należność (jej część), wówczas korekta wierzytelności nie znajdzie zastosowania lub też znajdzie zastosowanie tylko częściowe.

Zauważyć należy, że jeszcze jeden warunek możliwości dokonania korekty podatku naliczonego wynika z art. 89a ust. 7 ustawy. Zgodnie z tym uregulowaniem, przepisów dotyczących możliwości skorygowania podatku należnego w ramach korekty podatku należnego nie stosuje się w przypadku, gdy pomiędzy sprzedawcą a nabywcą lub osobami pełniącymi u nich funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym (lub z tytułu przysposobienia), kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. W takiej sytuacji podatnik (sprzedawca) nie ma w ogóle prawa do skorzystania z możliwości pomniejszenia podatku należnego.

Wobec powyższego, aby podatnik mógł dokonać korekty określonej w art. 89a ust. 1 ustawy, warunki określone w art. 89a ust. 2 ustawy muszą być spełnione łącznie. Brak któregokolwiek z wymienionych warunków stanowi przesłankę do braku takiego prawa. Ponadto, zgodnie z art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy, pierwszym etapem skorzystania z ulgi na złe długi przez sprzedawcę jest zawiadomienie dłużnika o odpisaniu wierzytelności jako nieściągalnej, wraz z poinformowaniem o zamiarze skorzystania z ulgi na złe długi. Doręczenie tego zawiadomienia dłużnikowi powoduje rozpoczęcie 14-dniowego okresu oczekiwania. Jest to czas dla dłużnika na ewentualne uregulowania należności, o odpisaniu której wierzytelności nieściągalnej zawiadomił sprzedawca. Po bezskutecznym upływie 14 dni od zawiadomienia dłużnika o zamiarze skorzystania z prawa korekty z tytułu wierzytelności nieściągalnych dostawca stosownie do art. 89 ust. 5 ustawy obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego określonej w ust. 1, zawiadomić o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego. Natomiast w myśl art. 89 ust. 6 ustawy podatnik (wierzyciel) w ciągu 7 dni od dnia dokonania korekty podatku należnego wymienionej w ust. 1 obowiązany jest również zawiadomić dłużnika o tej czynności. Kopia zawiadomienia jest przesyłana do właściwego dla podatnika urzędu skarbowego.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika iz Spółka prowadzi działalność leasingową. W ramach prowadzonej działalności Spółka, działając jako finansujący, zawiera umowy leasingu z Korzystającymi. Przedmiotami umów są środki trwale z wyłączeniem nieruchomości w niektórych przypadkach umowy leasingu zawierane przez Spółkę stanowiły, iż obowiązek ubezpieczenia przedmiotu leasingu, co do zasady, obciąża Korzystającego, jednak przewidziana była opcja, w której ubezpieczenie przedmiotu leasingu dokonywane było przez finansującego (Spółkę). W takim przypadku Spółka wystawiała na Korzystających faktury za koszt ubezpieczenia stosując zwolnienie z VAT. Następnie Spółka skorygowała wystawione faktury doliczając VAT do wartości pierwotnie zafakturowanej. Faktury korygujące zostały wystawione metodą "od stu" tzn. do pierwotnej kwoty ubezpieczenia został doliczony podatek VAT wg stawki podstawowej. Obecnie niektórzy Korzystający odmawiają zapłaty kwoty wynikającej z wystawionych faktur korygujących. Wątpliwości Spółki dotyczą prawa do korekty z tytułu wierzytelności nieściągalnych w przypadku, kiedy klient nie ureguluje kwoty wynikającej z wystawionej faktury korygującej ceny świadczonej usługi, przy założeniu, że wszystkie warunki przewidziane w art. 89a ust. 2 ustawy zostaną spełnione.

Przedstawione okoliczności wskazują, iż Spółka zamierza dokonać korekty faktury VAT dokumentującej wyświadczoną usługę ze względu na podwyższenie ceny o należny podatek.

Aby odpowiedzieć na zadane we wniosku pytanie odnieść się należy do problematyki faktur korygujących uregulowanych w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem". Zgodnie z § 14 ust. 1 rozporządzenia fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Z przepisu tego wynika, iż faktura korygująca zawsze odnosi się do zdarzenia gospodarczego udokumentowanego fakturą pierwotną - ze zdarzeniem tym wiążą się również skutki podatkowe wynikające z ustawy i przepisów wykonawczych do niej.

Zatem, podwyższenie ceny usługi i związana z tym konieczność korekty faktury dokumentującej tę usługę powoduje, iż należność dotychczas zapłacona z tytułu świadczonej usługi pozostaje należnością zaliczoną na poczet podwyższonej ceny, a do uregulowania pozostaje wyłącznie niezapłacona różnica. Wobec tego wpłacona przez klienta należność za świadczoną usługę przed podwyższeniem ceny po jej podwyższeniu zostaje zaliczona na poczet nowej ceny, w tym także na poczet należnego podatku. Wartość podatku bowiem zawsze jest częścią ceny niezależnie jaką część tej ceny uregulowano. Tym samym jeżeli w przedstawionych okolicznościach zapłacona przez klienta cena usługi przed podwyżką nie zawierała kwoty podatku, a po podwyżce wartość podatku wynosi 22% podstawy opodatkowania, to dotychczas zapłacona należność dotyczy również zapłaty części podatku.

Odnosząc powyższe do okoliczności sprawy należy stwierdzić, iż w sytuacji gdy korzystający opłacili w całości należność wynikającą z wcześniej wystawionych faktur lub opłacili ją tylko w części to w takim przypadku po wystawieniu przez Spółkę faktury korygującej i braku zapłaty przez kontrahenta różnicy ceny należy uznać, iż wykonane przez Spółkę świadczenie nie zostało w pełni zapłacone zarówno w sytuacji, kiedy kontrahent w całości zapłacił należność z pierwotnej faktury, jak i w sytuacji, kiedy wartość z faktury pierwotnej została zapłacona w części. Przy czym przepis art. 89a ust. 1 ustawy wyraźnie wskazuje na możliwość korekty kwoty podatku należnego przypadającej od niezapłaconej wierzytelności, a nie kwoty niezapłaconego podatku. Należy zauważyć, iż brak zapłaty przez kontrahenta każdej części należności z tytułu wyświadczonej przez Spółkę usługi dotyczy również braku zapłaty kwoty podatku zawartego w cenie usługi. Tym samym Spółka nie może uznać, iż niezapłacona należność dotyczy wyłącznie kwoty podatku, bowiem brak zapłaty należy odnosić do całej kwoty należnej z tytułu sprzedaży.

Biorąc pod uwagę powyższe konkluzje błędne jest stwierdzenie Spółki, iż ma Ona uprawnienie do skorygowania całej kwoty podatku należnego z tytułu dokonania sprzedaży usług ubezpieczeniowych, bowiem w sytuacji, kiedy to faktury pierwotne zostały opłacone w całości bądź w części przez klientów a niezapłacona część ceny dotyczy wyłącznie całej kwoty podatku. W takich okolicznościach należy stwierdzić, iż kwotą podatku należnego, jaką Wnioskodawca może skorygować, korzystając z uregulowania art. 89a ustawy, jest wyłącznie kwota podatku dotycząca niezapłaconej wierzytelności uznanej za nieściągalną, tj. sumy kwoty w całości lub w części niezapłaconej wynikającej z faktury pierwotnej i kwoty podwyższenia ceny usługi ubezpieczeniowej.

W konsekwencji stanowisko Spółki w zakresie pkt 1 dotyczącego przedstawionego zdarzeniu przyszłym należało uznać za nieprawidłowe.

Jak wynika z art. 89a ust. 1 w zw. z ust. 2 pkt 5 cyt. ustawy, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, jeśli od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona. W art. 89a ust. 2 pkt 5 ustawy sformułowany jest jeden z warunków określonych w art. 89a ust. 2 ustawy, jakie muszą być spełnione łącznie aby podatnik mógł skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona w rozumieniu art. 89a ust. 1a ustawy.

Z powołanych wyżej przepisów wynika zatem, że zastosowanie regulacji prawnej zawartej w art. 89a ust. 1 ustawy o VAT poprzez dokonanie przedmiotowej korekty, jest możliwe wyłącznie w przypadku, gdy spełnione są łącznie wszystkie warunki wskazane w ust. 2 i ust. 3 tego artykułu. Biorąc pod uwagę obowiązujące przepisy prawa stwierdzić należy, iż jednym z warunków, które należy spełnić jest m.in. warunek, aby od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona. Zatem korekta wierzytelności może być dokonana w deklaracji VAT-7 za miesiąc, który jest terminem rozliczeniowym, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 i ust. 3 ustawy o VAT, lecz tylko w przypadku, jeśli w miesiącu tym nie minął termin, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 5. Spełnienie tych warunków powoduje zachowanie terminu do dokonania korekty z tytułu wierzytelności nieściągalnych. Zatem okres 2 lat o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 5 ustawy w okolicznościach przedstawionych przez Wnioskodawcę we wniosku należy wziąć pod uwagę od daty wystawienia faktury korygującej gdyż dopiero moment wystawienia faktury korygującej spowodował powstanie wierzytelności. Zatem faktura korygująca jest fakturą dokumentującą wierzytelność.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do powołanej przez Spółkę interpretacji indywidualnej z dnia 11 marca 2011 r. nr IPPP3/443-1222/10-4/LK należy zauważyć, iż zawiera ona rozstrzygnięcie wyłącznie w części dotyczącej braku zapłaty należności wynikających z faktury pierwotnej i braku zapłaty różnicy ceny nabytej usługi. Interpretacja, na którą powołuje się Spółka nie odnosi się natomiast do sytuacji, kiedy kontrahent zapłacił w całości lub w części należności wynikające z faktury pierwotnej. Wobec tego nie można uznać stanowiska przedstawionego w ww. interpretacji za rozbieżne ze stanowiskiem zawartym w niniejszej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.