IPPP3/443-1100/10-2/IB - Opodatkowanie podatkiem VAT udzielenia pożyczki na rzecz spółki z siedzibą na terytorium Luksemburga.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 3 listopada 2010 r. (data wpływu 9 listopada 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania udzielenia pożyczki na rzecz podmiotu z Unii Europejskiej - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 listopada 2010 r. wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania udzielenia pożyczki na rzecz podmiotu z Unii Europejskiej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

L. Sp. z o.o. ("L.", "Spółka") zamierza udzielić pożyczki luksemburskiej spółce X S.#224; r.l. ("X"), która nie jest zarejestrowana dla celów podatku VAT, a przez to nie posiada numeru identyfikacyjnego VAT-UE. W przyszłości nie jest wykluczone, że X zarejestruje się jako podatnik podatku VAT.

Zgodnie z postanowieniami umowy spółki X, zakres jej działalności obejmuje m.in. pozostałą finansową działalność wspomagającą usługi finansowe, jak również pozostałe formy udzielania kredytów. Ponadto, L. udzielał już w przeszłości pożyczek spółkom z grupy. L. nie jest udziałowcem X.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy udzielenie przez Spółkę pożyczki na rzecz zagranicznego podmiotu z Unii Europejskiej niezarejestrowanego jako podatnik podatku VAT, zgodnie z art. 28c ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.

Zdaniem Wnioskodawcy, z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT wynika, iż przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Czynność udzielenia pożyczek powinna być zakwalifikowana do kategorii usług udzielania pożyczek świadczonych poza systemem bankowym, podkategoria PKWiU 65.22.10.

Z kolei stosownie do art. 28c ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania. W rozumieniu wskazanych przepisów, udzielenie przedmiotowej pożyczki stanowi zatem świadczenie usług dla którego podatnikiem jest pożyczkodawca.

W przedstawionym poniżej stanie faktycznym zatem, miejscem świadczenia umowy pożyczki na rzecz luksemburskiego podmiotu będzie Polska. Oznacza to, że podmiotem zobowiązanym w zakresie podatku VAT będzie Spółka, a czynność ta będzie podlegać regulacjom polskiej ustawy o VAT.

Artykuł 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT stanowi, iż zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W pozycji 3 tegoż załącznika wymieniono jako zwolnione od podatku usługi pośrednictwa finansowego sklasyfikowane w sekcji J posiadające oznaczenie PKWiU 65-67, co oznacza, iż udzielenie pożyczki stanowi czynność zwolnioną od podatku VAT.

Zdaniem Spółki, w świetle wskazanych wyżej przepisów należy przyjąć, iż udzielenie przez Spółkę pożyczki na rzecz podmiotu niebędącego podatnikiem VAT stanowi usługę finansową, która jest zwolniona od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Dla celów określenia miejsca świadczenia usług ustawa odrębnie definiuje pojęcie podatnika. I tak z art. 28a pkt 1 ustawy wynika, iż przez podatnika rozumie się:

Powyższy artykuł wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o VAT, która ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy lub działalność gospodarczą o podobnym charakterze. A zatem, za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność uznawaną za działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Z analizy akt sprawy i przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca będący polską spółką zamierza udzielić pożyczki luksemburskiej podmiotowi z terenu Unii Europejskiej - spółce X S.#224; r.l.

Biorąc pod uwagę okoliczności przedstawione we wniosku należy stwierdzić, iż usługobiorca spełnia definicję podatnika wskazaną w art. 28a pkt 1 ponieważ jest spółką - czyli podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą.

Zgodnie z regułą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Z powyższego przepisu wynika, iż w przypadku wykonywania usług na rzecz podatnika miejscem ich świadczenia jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, czyli opodatkowanie usługi zostaje przeniesione do państwa, gdzie następuje faktyczna konsumpcja usługi.

Jednakże od ogólnej zasady zawartej w powyższym przepisie, ustawodawca przewidział szereg odstępstw, na podstawie których miejsce świadczenia pewnych usług, ściśle określonych w przepisach ustawy, ustala się w sposób szczególny, które jednak nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie. Zatem miejsce świadczenia usługi udzielenia pożyczki luksemburskiej wykonywanej przez Zainteresowanego ustalane jest na podstawie zasady ogólnej wyrażonej w art. 28b ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym miejscem świadczenia (opodatkowania) usługi udzielenia pożyczki luksemburskiej, świadczonej przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta z innego państwa członkowskiego, jest terytorium państwa, w których usługobiorca posiada swoją siedzibę.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, iż przedmiotowe rozstrzygnięcie dotyczy podatku od towarów i usług, natomiast w części dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.