IPPP3-443-1081/09-4/JF - Stawka podatku od towarów i usług dla sprzedaży opraw okularowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 23 listopada 2009 r.) uzupełniony pismem z dnia 14 grudnia 2009 r. (data wpływu 18 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku dla sprzedaży opraw okularowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 listopada 2009 r. wpłynął do Urzędu Skarbowego Warszawa - Mokotów wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku dla sprzedaży opraw okularowych.

Przedmiotowy wniosek, został przekazany pismem z dnia 16 listopada 2009 r. (data wpływu 23 listopada 2009 r.) tut. Organowi, celem załatwienia zgodnie z właściwością miejscową, stosownie do § 7 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r.

Przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego nie pozwalał organowi podatkowemu na właściwe ustosunkowanie się do zadanego problemu. W związku z powyższym pismem z dnia 7 grudnia 2009 r. znak IPPP3-443-1081/09-2/JF tutejszy Organ podatkowy wezwał Wnioskodawcę do uzupełnieniu przedmiotowego wniosku. Wniosek został uzupełniony w terminie prawidłowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności dokonuje sprzedaży wyrobów medycznych w postaci opraw do okularów korekcyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawką podatku VAT należy opodatkować sprzedaż opraw do okularów korekcyjnych...

Zdaniem Wnioskodawcy oprawy do okularów korekcyjnych spełniają wymagania ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) załącznik Nr 3 poz. 106.

Stosownie do poz. 106 załącznika Nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) stawką podatku 7% opodatkowane są bez względu na symbol PKWiU wyroby medyczne, które w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych są dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W związku z tym Wnioskodawczyni uważa, że oprawy do okularów korekcyjnych spełniają wymagania ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) załącznik Nr 3 poz. 106.

W opinii Wnioskodawczyni, co prawda, w przytoczonej ustawie nie są wymienione oprawki do okularów korekcyjnych, jednakże zgodnie z wykładnią dokonaną przez uprawniony organ tj., Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych w piśmie z dnia 19 lipca 2004 r. znak W....., dla firmy V Sp. z o.o. cyt.; (...) okulary korekcyjne są wyrobem medycznym, ponieważ służą do "kompensowania upośledzenia" jakim jest wada wzroku (...); również oprawy okularowe do okularów korekcyjnych jak i soczewki do oprawek korekcyjnych są uważane za wyrób medyczny, przy czym bez znaczenia jest, że oprawy uznaje się za wyposażenie wyrobu medycznego, jakim są soczewki, ponieważ zgodnie z art. 3 ust. 3, ilekroć w ustawie mowa o wyrobie medycznym bez bliższego określenia, należy przez to rozumieć zarówno wyrób medyczny jak i wyposażenie wyrobu medycznego".

Stanowisko to zostało potwierdzone w szerszym zakresie przez Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych w kolejnym piśmie, dotyczącym tego samego problemu, datowanym na 8 marca 2005 r.

Wnioskodawczyni zwraca uwagę na fakt, że w podobnym przypadku w piśmie z dnia 2005 maja 16 do Krajowej Rzemieślniczej Izby Optycznej Ministerstwo Finansów określiło stawkę podatku od towarów i usług na 7%.

Ten sam pogląd wyraził Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa-Mokotów w swoim piśmie z dnia 2005 stycznia 28, sygn. u........., a następnie w Postanowieniu sygn. 1433......... w stosunku do firmy P N sp. z o.o.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwana dalej ustawą, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Podstawową stawką podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, jest 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0%.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku Nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. W pozycji 106 załącznika Nr 3 wymienione zostały bez względu na symbol PKWiU - "wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika".

Definicję pojęcia "wyrób medyczny" zawiera art. 3 ust. 1 pkt 17 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 93, poz. 896 z późn. zm.), który stanowi, że przez wyrób medyczny należy rozumieć narzędzie, przyrząd, aparat, sprzęt, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, włączając oprogramowanie niezbędne do właściwego stosowania wyrobu, przeznaczone przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

* który nie osiąga swojego zasadniczego zamierzonego działania w ciele lub na ciele ludzkim środkami farmakologicznymi, immunologicznymi lub metabolicznymi, lecz którego działanie może być przez niewspomagane.

Zakres powyższej definicji rozszerza art. 3 ust. 3 ustawy o wyrobach medycznych, stosownie do którego ilekroć w ustawie jest mowa o wyrobie medycznym, bez bliższego określenia, należy przez to rozumieć wyrób medyczny do różnego przeznaczenia, wyrób medyczny do diagnostyki in vitro, aktywny wyrób medyczny do implantacji oraz wyposażenie wyrobu medycznego do różnego przeznaczenia i wyposażenie wyrobu medycznego do diagnostyki in vitro. Taki zapis wskazuje, iż za wyrób medyczny uznawane jest również wyposażenie wyrobu medycznego do różnego przeznaczenia. Z kolei przez "wyposażenie wyrobu medycznego do różnego przeznaczenia" należy rozumieć przedmioty, które, nie będąc wyrobami medycznymi, są przeznaczone do stosowania z tymi wyrobami, umożliwiając ich używanie zgodnie z zastosowaniem przewidzianym przez wytwórcę wyrobu medycznego (art. 3 ust. 1 pkt 15 ustawy o wyrobach medycznych).

Na podstawie art. 4 ust. 3 ustawy o wyrobach medycznych, podmiotami uprawnionymi do wprowadzania do obrotu i do używania wyrobów medycznych, zwanymi dalej "podmiotem uprawnionym", są: wytwórca, jego autoryzowany przedstawiciel, importer, dystrybutor i podmiot odpowiedzialny za wprowadzenie do obrotu wyrobu medycznego.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 24 ustawy o wyrobach medycznych, wytwórcą jest osoba fizyczna, jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej albo osoba prawna odpowiedzialna za projektowanie, wytwarzanie, pakowanie, oznakowanie, montowanie, przetwarzanie, przeprowadzenie remontu odtworzeniowego wyrobu medycznego i nadawanie przewidzianego zastosowania wyrobowi medycznemu przed wprowadzeniem go do obrotu pod nazwą własną, niezależnie od tego, czy powyższe czynności wykonuje on sam, czy na jego rzecz osoba trzecia, z wyjątkiem podmiotów, które montują lub dostosowują wyroby medyczne już wprowadzone do obrotu w celu używania przez określonego pacjenta zgodnie z przewidzianym zastosowaniem.

Jak stanowi art. 16 ust. 1 ustawy o wyrobach medycznych wyrób medyczny wprowadzany do obrotu i do używania musi spełniać określone dla niego wymagania zasadnicze. Wytwórca lub autoryzowany przedstawiciel, przed wprowadzeniem wyrobu medycznego do obrotu i do używania, jest obowiązany do przeprowadzenia oceny zgodności z określonymi dla tego wyrobu wymaganiami zasadniczymi (art. 16 ust. 2 ustawy o wyrobach medycznych).

Z powyższego wynika, że to wytwórca lub autoryzowany przedstawiciel określa, czy dany wyrób, zgodnie z jego przewidywanym zastosowaniem, jest wyrobem medycznym czy też nim nie jest.

Okulary korekcyjne spełniające określone w ustawie o wyrobach medycznych kryteria, zarówno gotowe jak i wykonywane na zamówienie - są wyrobem medycznym. Należy jednakże zwrócić uwagą, że co do zasady okulary to towar składający się z soczewek (szkieł) i oprawek, w których są one zamontowane.

Przez okulary wykonane na zamówienie należy rozumieć te, które są wykonane wg specjalnej pisemnej instrukcji sporządzonej przez lekarza okulistę lub inną uprawnioną osobą. Mając na uwadze powyższe dostawa okularów korekcyjnych, uznanych za wyroby medyczne w rozumieniu ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach medycznych, dopuszczonych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, zgodnie z art. 41 ust 2 i poz. 106 załącznika Nr 3 do ustawy. Natomiast pozostałe okulary (inne niż korekcyjne) podlegają opodatkowaniu podstawową stawką podatku od towarów i usług - zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy.

Jeżeli zatem przedmiotem dostawy są okulary, uznane za wyrób medyczny w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, to mają do nich zastosowanie ww. przepisy art. 41 ust. 2 i poz. 106 zał. Nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Inna oczywiście wystąpi sytuacja, gdy przedmiotem dostawy są odrębnie szkła i oprawki. Wówczas stanowią one odrębne przedmioty dostawy i odrębnie powinny być wykazane na fakturze i opodatkowane stawką właściwą dla poszczególnych towarów tj. dla soczewek okularowych (PKWiU 33.40.11) stawką 7%, a dla oprawek do okularów stawką 22%.

Oprawki okularowe bowiem, w przypadku gdy stanowią odrębny przedmiot dostawy podlegają opodatkowaniu stawką podstawową podatku od towarów i usług. Nie ma w tym przypadku znaczenia, czy w oprawkach tych zamontowane zostaną później szkła korekcyjne, czy inne. Oprawki okularowe stają się bowiem wyposażeniem wyrobu medycznego dopiero po zamontowaniu w nich szkieł korekcyjnych.

Powyższe wskazuje, iż zastosowanie 7% stawki podatku od towarów i usług, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 106 załącznika Nr 3 do ustawy, możliwe jest tylko i wyłącznie wtedy, gdy towary będące przedmiotem dostawy mieszczą się w definicji wyrobu medycznego w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, są dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nie zostały wymienione w pozostałych pozycjach załącznika Nr 3 do ustawy. Jeżeli powyższe warunki są spełnione, to dostawa takich wyrobów opodatkowana jest 7% stawką podatku VAT.

Zatem, jeżeli przedmiotem dostawy są odrębnie soczewki i oprawki okularowe, każdy z tych towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według właściwej dla niego stawki, tj. dla soczewek okularowych (PKWiU 33.40.11) będzie to stawka 7%, a dla oprawek do okularów - stawka 22%.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni zajmuje się sprzedażą opraw okularowych.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny Organ podatkowy stwierdza, iż realizowana przez Wnioskodawczynię dostawa opraw okularowych (bez zamontowanych soczewek okularowych) nie spełnia przesłanek wyrobu medycznego. W związku z tym nie może korzystać z opodatkowania stawką podatku w wysokości 7%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.