IPPP3/443-1078/09-2/MM - Możliwość opodatkowania podatkiem VAT usługi pośrednictwa finansowego polegającej na zapłaceniu przez leasingodawcę kwoty składki ubezpieczeniowej za leasingobiorcę oraz rozłożeniu płatności na raty za dodatkowym wynagrodzeniem.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2009 r. (data wpływu 23 listopada 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zwolnienia z podatku VAT usługi Spółki polegającej na zapłacie wymagalnego zobowiązania za klienta i rozłożeniu płatności na raty za wynagrodzeniem - jest prawidłowe.

W dniu 23 listopada 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT usługi Spółki polegającej na zapłacie wymagalnego zobowiązania za klienta i rozłożeniu płatności na raty za wynagrodzeniem.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka w ramach prowadzonej działalności zawiera umowy leasingu jako finansujący. Zgodnie z postanowieniami zawartymi w umowach leasingu, klient zobowiązany jest do ubezpieczenia na własny koszt przedmiotu leasingu. W tym celu za pośrednictwem agenta ubezpieczeniowego zawiera z zakładem ubezpieczeń umowę ubezpieczenia przedmiotu leasingu.

Spółka zamierza zawrzeć z klientem pisemną umowę, na podstawie, której zapłaci za klienta kwotę składki ubezpieczeniowej w terminie jej wymagalności, działającą w celu wstąpienia w prawa wierzyciela, na co klient wyrazi w tej umowie zgodę. Jednocześnie powyższa umowa będzie stanowić, że Spółka otrzyma od klienta zwrot zapłaconej kwoty w ustalonych ratach.

Umowa zawarta z klientem będzie również określać, iż z tytułu rozłożenia powyższej płatności na raty Spółka otrzyma od klienta stosowne wynagrodzenie, którego wysokość będzie uzależniona od kwoty rozłożonej na raty płatności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przedstawiona usługa, polegająca na zapłacie wymagalnego zobowiązania za klienta i rozłożeniu płatności na raty za wynagrodzeniem, będzie podlegać zwolnieniu z podatku od towarów i usług, a podstawą opodatkowania będzie kwota należnego Spółce wynagrodzenia.

Zdaniem Spółki, usługa polegająca na zapłacie wymagalnego zobowiązania za klienta, a następnie rozłożenie płatności na raty niewątpliwie stanowi usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż spełnia przesłanki określone w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.04.54.535), ma bowiem miejsce odpłatne świadczenie na rzecz klienta, nie będące dostawą towarów.

Istotą usługi świadczonej przez Spółkę jest udostępnienie klientowi środków finansowych w celu uregulowania przez niego wymagalnego zobowiązania z tytułu składki ubezpieczeniowej. Środki te Spółka przekazuje bezpośrednio wierzycielowi, dokonując zapłaty zobowiązania za klienta. Kwotę wydatkowaną przez Spółkę na spłatę zobowiązania klient zwróci Spółce w ustalonych ratach, które będą mieć charakter analogiczny do rat pożyczki. W rezultacie klient uzyska korzyść polegającą na czasowym braku konieczności przeznaczenia własnych środków na zapłatę swojego wymagalnego zobowiązania. Korzyść tę klient uzyska kosztem zaangażowania przez Spółkę jej środków finansowych. Korzyść ta będzie stanowić świadczenie ze strony Spółki na rzecz klienta. Z tytułu rozłożenia płatności na raty Spółka otrzyma od klienta określone wynagrodzenie, świadczenie na rzecz klienta będzie zatem odpłatne.

Zdaniem Spółki, kwota należnego Spółce wynagrodzenia nie będzie zwiększać podstawy opodatkowania z tytułu usługi ubezpieczenia, bowiem Spółka nie będzie świadczyć na rzecz klienta usługi ubezpieczenia, w związku z czym kwota ta nie może stanowić odpłatności z tytułu tego typu usługi. Kwota należnego wynagrodzenia będzie zatem stanowić odpłatność z tytułu świadczonej przez Spółkę usługi finansowania. Wynagrodzenie to będzie stanowić podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Usługa świadczona przez Spółkę będzie mieć, zdaniem Spółki, charakter usługi finansowania, zatem powinna być opodatkowana w sposób właściwy dla tego typu usług. Jedną z podstawowych zasad opodatkowania podatkiem VAT, znajdującą oparcie w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, jest bowiem takie samo opodatkowane takich samych czynności.

Powyższa zasada została sformułowana przez ETS m.in. w sprawach C-453/02 L i C-462/02 A, gdzie Trybunał stwierdził, iż na gruncie VI Dyrektywy należy przyjąć, że usługi mające charakter usług konkurencyjnych powinny być opodatkowane w ten sam sposób, bez względu na to, gdzie i na jakich warunkach są świadczone. W ocenie Trybunału każde odstępstwo od identycznego traktowania identycznych czynności jest bowiem traktowane jako zakłócające - rzeczywiście lub potencjalnie - konkurencyjność. ETS niejednokrotnie stwierdzał również, że traktowanie czynności wykonywanych z naruszeniem określonych obowiązków odmiennie niż identycznych czynności wykonywanych z zachowaniem wszelkich wymogów, spowodowałoby niepożądane zakłócenie konkurencyjności.

Mając powyższe na uwadze zdaniem Spółki świadczoną przez nią na rzecz klienta usługę polegającą na zapłacie za niego wymagalnego zobowiązania, a następnie rozłożeniu na raty płatności tego zobowiązania za wynagrodzeniem, należy uznać za usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach właściwych dla usługi pożyczki. Zatem, zdaniem Spółki, świadczona usługa będzie podlegać zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, w związku z poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy, natomiast podstawą opodatkowania, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług będzie kwota należnego od klienta wynagrodzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwana dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług - stosownie do postanowień art. 8 ust. 1 ustawy o VAT - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W art. 29 ust. 1 ustawy o VAT określono, że podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W poz. 3 załącznika nr 4 wymieniono usługi pośrednictwa finansowego z pewnymi wyjątkami.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawiera z klientami umowy leasingu jako finansujący. Zgodnie z postanowieniami tych umów klient (dalej zwany: korzystającym) jest zobowiązany do ubezpieczenia na własny koszt przedmiotu leasingu. W tym celu korzystający zawiera z zakładem ubezpieczeń umowę ubezpieczenia przedmiotu leasingu. Spółka zamierza zawrzeć z korzystającym pisemną umowę, na podstawie której zapłaci za korzystającego kwotę składki ubezpieczeniowej w wymagalnym terminie, a następnie uzyska od korzystającego zwrot zapłaconej sumy w ustalonych ratach. Z tytułu rozłożenia powyższej płatności na raty Spółka otrzyma od klienta stosowne wynagrodzenie, którego wysokość będzie uzależniona od kwoty rozłożonej na raty płatności. Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jest, czy przedstawiona wyżej usługa, polegająca na zapłacie wymagalnego zobowiązania za klienta i rozłożeniu płatności na raty za wynagrodzeniem, będzie podlegać zwolnieniu z podatku od towarów i usług, a podstawą opodatkowania będzie kwota należnego Spółce wynagrodzenia.

Uwzględniając powyższe, w świetle przytoczonych wyżej przepisów, należy stwierdzić, iż z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego jednoznacznie wynika, że Wnioskodawca świadczy na rzecz korzystającego usługę pośrednictwa finansowego. Rola Wnioskodawcy ogranicza się jedynie do przekazania środków pieniężnych zakładowi ubezpieczeń, żeby następnie mieć roszczenie w stosunku do korzystającego o zwrot zapłaconej składki ubezpieczeniowej wraz z dodatkowym wynagrodzeniem z tytułu jej zwrotu w ustalonych ratach. Podstawą opodatkowania świadczonej przez Wnioskodawcę usługi jest kwota należnego wynagrodzenia z tytułu rozłożenia płatności na raty.

Zatem mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż świadczona przez Wnioskodawcę usługa pośrednictwa finansowego stanowi odpłatne świadczenie usługi podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, przy czym usługa ta będzie zwolniona z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w związku załącznikiem nr 4 poz. 3 do tej ustawy, jeżeli będzie mieścić się w grupowaniu o symbolu PKWiU w Sekcji J - ex (65-67).

Dlatego też stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-ego Maja 10, 09-402 Płock.