IPPP3/443-1069/14-2/RD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2014 r. (data wpływu 24 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od usług prawniczych - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 października 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od usług prawniczych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Spółka rozpoczęła działalność gospodarczą w 1995 r. świadcząc usługi leasingu. Usługi te Spółki podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT, przy czym posiadając status zakładu pracy chronionej korzystała ona ówcześnie z zaniechania poboru podatku. W 1996 r. w spółce przeprowadzono kontrolę skarbową, a następnie postępowanie podatkowe, których przedmiotem były poszczególne miesiące od lipca do grudnia 1995 r. Postępowanie podatkowe oraz kontrola sądowo-administracyjna dotycząca tego postępowania trwały w przypadku czterech z sześciu miesięcy do kwietnia 2014 r. i zakończyły się uchyleniem decyzji wymiarowych i umorzeniem postępowań - bez kwestionowania deklaracji podatkowych Spółki. Spółka otrzymała w związku z tym zwroty nadpłat z oprocentowaniem. Dla pozostałych dwóch miesięcy zakończenie postępowań sądowo-administracyjnych i podatkowych przewidywane jest w 2015 r.

W toku ww. postępowań w wyniku dokonanych przez organ podatkowy zajęć środków pieniężnych Spółka nie mogła prowadzić normalnej działalności gospodarczej. W efekcie Spółka świadczyła usługi (leasingowe) w okresie od 1995 r. do 2000 r. a następnie jej działalność, z uwagi na brak środków pieniężnych, niemożność uzyskania zaświadczenia o braku zaległości podatkowych i liczne postępowania (podatkowe, sądowe, egzekucyjne, sądowo-administracyjne) została zawieszona. Od 2000 do 2014 r. Spółka faktycznie skupiona była na obronie swojego interesu w tych postępowaniach.

W kwietniu 2014 r., w związku ze stwierdzeniem niezgodności z prawem wydanych wobec Spółki decyzji podatkowych, Spółka wniosła powództwo przeciwko Skarbowi Państwa o odszkodowanie za poniesione szkody obejmujące szkody bezpośrednie, jak i utracone korzyści związane z niemożnością prowadzenia nieskrępowanej działalności w związku z prowadzonymi przeciwko Spółce postępowaniami.

W związku z prowadzonymi postępowaniami podatkowymi i sądowo-administracyjnymi Spółka ponosiła koszty honorariów prawniczych, otrzymując faktury z podatkiem VAT.

W związku z prowadzonymi nadal postępowaniami sądowo-administracyjnymi, podatkowymi i postępowaniem odszkodowawczym Spółka w przyszłości poniesie dalsze koszty honorariów prawniczych i otrzyma faktury z podatkiem naliczonym od tych honorariów.

Spółka zamierza przeznaczyć otrzymane już kwoty nadpłat z oprocentowaniem w pierwszej kolejności na pokrycie kosztów prowadzonych w dalszym ciągu postępowań (koszty sądowe - wpisy sądowe, opinie biegłych itp. oraz wynagrodzenia prawników) i regulowanie bieżących zobowiązań (np. wynagrodzenia za usługi księgowe). W drugiej kolejności, z pozostających w jej dyspozycji środków oraz otrzymanych ewentualnie dalszych kwot nadpłat z oprocentowaniem oraz odszkodowań, Spółka zamierza pokryć dalsze wynagrodzenia prawników i spłacić wcześniej zaległe zobowiązania (zaległe z uwagi na wcześniejszy brak środków na ich pokrycie). Pozostała po spłacie wszystkich zobowiązań nadwyżka zostanie przeznaczona na wznowienie działalności gospodarczej, która będzie polegała na wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka ma prawo rozliczyć podatek naliczony od usług prawniczych - dotyczących prowadzonych sporów podatkowych oraz sporu cywilnego o odszkodowanie za szkody związane z niezgodnymi z prawem decyzjami podatkowymi i działaniami organów władzy publicznej - ze swoim podatkiem należnym, w tym czy ma prawo do jego przeniesienia na kolejne okresy rozliczeniowe albo do żądania zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka ma prawo rozliczyć podatek naliczony od usług prawniczych - dotyczących prowadzonych sporów podatkowych oraz sporu cywilnego o odszkodowanie za szkody związane z niezgodnymi z prawem decyzjami podatkowymi i działaniami organów władzy publicznej - ze swoim podatkiem należnym, w tym ma prawo do jego przeniesienia na kolejne okresy rozliczeniowe albo do żądania zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT podatnik ma prawo do pomniejszenia podatku należnego (od swojej sprzedaży) o podatek naliczony od nabytych towarów i usług związanych z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 i 2 ustawy o VAT podatnik, u którego w okresie rozliczeniowym kwota podatku naliczonego jest wyższa od kwoty podatku należnego może przenieść tę nadwyżkę do rozliczenia (pomniejszenia podatku należnego) na następne okresy albo wnioskować o zwrot bezpośredni tej różnicy na rachunek bankowy.

Powyższy mechanizm stanowi istotę podatku VAT jako podatku od wartości dodanej, gdzie podatnik "odzyskuje" podatek zapłacony na poprzednim etapie obrotu (w cenie brutto nabywanych dóbr i usług), płacąc jedynie podatek od nadwyżki wartości wynikającej z własnej sprzedaży.

Warunkiem odliczenia podatku naliczonego jest jednak związek tego podatku z czynnościami opodatkowanymi.

Spółka stoi na stanowisku, że w opisanym stanie faktycznym związek taki występuje. Mianowicie nabywane usługi prawnicze związane są z czynnościami Spółki opodatkowanymi podatkiem VAT w następujących aspektach:

1. Usługi prawnicze dotyczą postępowań prawnych, które wynikły z działalności organów podatkowych w odniesieniu do rozliczeń podatku VAT Spółki i jej opodatkowanej tym podatkiem działalności. Kontrole i postępowania podatkowe i sądowe związane są ściśle z prowadzoną przez Spółkę działalnością opodatkowaną VAT w okresie lipiec-grudzień 1995 r. Nabywane usługi prawnicze są więc w ewidentnym związku z działalnością opodatkowaną, stanowiąc ich konsekwencję (skoro organy podatkowe, korzystając ze swoich kompetencji dokonywały weryfikacji rozliczeń Spółki). Dodać należy, że ustawa (art. 86 ust. 1 ustawy o VAT) nie wprowadza ograniczenia tego rodzaju, iżby nabywane towary i usługi (tekst jedn.: związany z nimi podatek naliczony) miały dotyczyć wyłącznie przyszłych czynności opodatkowanych. Faktycznie zatem, jeżeli działalność opodatkowana Spółki oraz dotyczące jej działania organów podatkowych, spowodowały postępowania podatkowe, sądowo-administracyjne i ostatecznie sądowe, to koszty tych postępowań związane są z tą działalnością opodatkowaną i jako takie podlegają odliczeniu.

Innymi słowy prawidłowe jest także odliczenie podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi, które miały miejsce wcześniej, przed datą zakupu usług, których podatek naliczony dotyczy.

2. Usługi prawnicze zmierzające do ochrony interesu prawnego podatnika, w tym obrony jego egzystencji i odzyskanie należącego do niego majątku, służą w ogólności zapewnieniu istnienia podatnika, a tym samym umożliwieniu działalności opodatkowanej w przyszłości. Jeżeli byt prawny podatnika, jak w tym wypadku, był zagrożony nieuzasadnionymi wymiarami podatków, które spowodowałyby upadłość podatnika i zakończenie jego działalności, to wydatki na obronę (co dokonuje się jedynie w procedurach prawnych, gdzie aktem staranności jest zatrudnienie profesjonalną pomoc prawną) mają absolutnie fundamentalny charakter. W takich warunkach są to pierwsze i podstawowe koszty związane z funkcjonowaniem Spółki jako osoby prawnej, bez których niemożliwe byłoby jej istnienie na przyszłość i prowadzenie po zakończeniu sporów działalności opodatkowanej. W sprawie bez ponoszenia kosztów pomocy prawnej (w szczególności w sytuacji gdy w postępowaniach przed Naczelnym Sądem Administracyjnym obowiązuje przymus reprezentacji przez profesjonalnych prawników, Spółka nie byłaby w stanie przechylić szali sporów na swoją korzyść (co stało się faktem), nie odzyskałaby jakichkolwiek nadpłat, co - wobec braku innego majątku i zaświadczenia o braku zaległości podatkowych oznaczałoby, że nie może podjąć działalności gospodarczej.

3. Dzięki nabywanym usługom prawnym Spółka otrzymała już zwrot nadpłat z oprocentowaniem, a w przyszłości liczy na otrzymanie dalszych, jak również odszkodowania zasądzonego przez sąd lub wynikającego z ugody. Środki te uzyskane zostały (albo zostaną) m.in. dzięki poniesionym kosztom profesjonalnej pomocy prawnej. Środki te - jak wskazano - zostaną, po pokryciu aktualnych i zaległych zobowiązań Spółki, przeznaczone na wznowienie działalności gospodarczej, w ramach której wykonywane będą czynności opodatkowane. Wobec tego zakupione usługi prawne pozostają także w związku z przyszłymi czynnościami opodatkowanymi Spółki w tym znaczeniu, że służą odzyskaniu należących do Spółki kwot albo odszkodowaniom, które Spółka przeznaczy w przyszłości na działalność opodatkowaną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ponadto w myśl art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 4 ustawy, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

W świetle powołanych przepisów, stwierdzić należy, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Odliczeniu podlega zatem podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego. Istotny jest więc związek tego podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi, gdyż to do realizacji czynności opodatkowanych mają być wykorzystywane towary i usługi, od których podatek naliczony może zostać odliczony od podatku należnego. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z treści wniosku wynika, że Spółka rozpoczęła działalność gospodarczą w 1995 r. świadcząc usługi leasingu. Usługi te Spółki podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT. W 1996 r. w Spółce przeprowadzono kontrolę skarbową, a następnie postępowanie podatkowe, których przedmiotem były poszczególne miesiące od lipca do grudnia 1995 r. Postępowanie podatkowe oraz kontrola sądowo-administracyjna dotycząca tego postępowania trwały w przypadku czterech z sześciu miesięcy do kwietnia 2014 r. i zakończyły się uchyleniem decyzji wymiarowych i umorzeniem postępowań - bez kwestionowania deklaracji podatkowych Spółki. Spółka otrzymała w związku z tym zwroty nadpłat z oprocentowaniem. Dla pozostałych dwóch miesięcy zakończenie postępowań sądowo-administracyjnych i podatkowych przewidywane jest w 2015 r. W toku ww. postępowań w wyniku dokonanych przez organ podatkowy zajęć środków pieniężnych Spółka nie mogła prowadzić normalnej działalności gospodarczej. W efekcie Spółka świadczyła usługi (leasingowe) w okresie od 1995 r. do 2000 r. a następnie jej działalność, z uwagi na brak środków pieniężnych, niemożność uzyskania zaświadczenia o braku zaległości podatkowych i liczne postępowania (podatkowe, sądowe, egzekucyjne, sądowo-administracyjne) została zawieszona. Od 2000 do 2014 r. Spółka faktycznie skupiona była na obronie swojego interesu w tych postępowaniach. W związku z prowadzonymi postępowaniami podatkowymi i sądowo-administracyjnymi Spółka ponosiła koszty honorariów prawniczych, otrzymując faktury z podatkiem VAT. W związku z prowadzonymi nadal postępowaniami sądowo-administracyjnymi, podatkowymi i postępowaniem odszkodowawczym Spółka w przyszłości poniesie dalsze koszty honorariów prawniczych i otrzyma faktury z podatkiem naliczonym od tych honorariów. Spółka zamierza przeznaczyć otrzymane już kwoty nadpłat z oprocentowaniem w pierwszej kolejności na pokrycie kosztów prowadzonych w dalszym ciągu postępowań (koszty sądowe - wpisy sądowe, opinie biegłych itp. oraz wynagrodzenia prawników) i regulowanie bieżących zobowiązań (np. wynagrodzenia za usługi księgowe). W drugiej kolejności, z pozostających w jej dyspozycji środków oraz otrzymanych ewentualnie dalszych kwot nadpłat z oprocentowaniem oraz odszkodowań, Spółka zamierza pokryć dalsze wynagrodzenia prawników i spłacić wcześniej zaległe zobowiązania (zaległe z uwagi na wcześniejszy brak środków na ich pokrycie). Pozostała po spłacie wszystkich zobowiązań nadwyżka zostanie przeznaczona na wznowienie działalności gospodarczej, która będzie polegała na wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu usług prawniczych.

Jak wskazano wyżej z uregulowań ustawy wynika, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług a prowadzoną działalnością opodatkowaną. Przy czym należy wskazać, że związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług, będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa. Mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez dany podmiot obrotów.

Niewątpliwie zatem dla możliwości obniżenia podatku należnego o naliczony, konieczny jest związek wydatków z działalności opodatkowaną podatnika, jednak związek ten nie musi być bezpośredni wobec czynności podlegających opodatkowaniu, może on mieć także charakter pośredni. Jak stwierdza Naczelny Sąd Administracyjny: "co do zasady ustawa o podatku VAT nie wymaga dla odliczenia podatku naliczonego istnienia bezpośredniego związku między zakupem i sprzedażą tego samego towaru" (wyrok z 22 lutego 2002 r., sygn. akt III SA 7776/98, Lex nr 40400). Jest to stanowisko zgodne z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości UE, który uznaje: "Prawo do odliczenia zostaje jednak również przyznane podatnikowi nawet w przypadku braku bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku a jedną lub większą liczbą transakcji objętych podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia, gdy koszty omawianych usług należą do jego kosztów ogólnych i jako takie stanowią elementy cenotwórcze dostarczanych towarów lub świadczonych usług. Koszty te zachowują bowiem bezpośredni i ścisły związek z całą działalnością gospodarczą podatnika" (wyrok z 6 września 2012 r. w sprawie C-496/11, Portugal Telecom SGPS SA p. Fazenda Pública).

Bezspornym jest, że opisany zakup usług prawniczych nie miał, nie ma i nie będzie miał bezpośredniego związku z prowadzoną działalnością opodatkowaną. Należy bowiem zauważyć, że nabycie przedmiotowych usług nie generowało, nie generuje i nie będzie generować bezpośrednio żadnych opodatkowanych czynności przez Wnioskodawcę.

W zaistniałej sytuacji nie możemy także mówić o pośrednim związku nabywanych usług prawniczych z działalnością opodatkowaną podatnika. Nie zgadzając się z Wnioskodawcą, należy wskazać, że przedmiotowe usługi prawnicze, które Spółka nabywa i będzie nabywać w związku z prowadzonymi postępowaniami podatkowymi i sądowo-administracyjnymi nie mają związku z czynnościami opodatkowanymi.

Jak wynika z wyżej cytowanego orzecznictwa prawo do odliczenia podatku zostaje również przyznane podatnikowi, gdy koszty danych towarów czy usług należą do kosztów ogólnych podatnika i jako takie stanowią elementy cenotwórcze dostarczanych towarów lub świadczonych usług. Koszty te zachowują bowiem bezpośredni i ścisły związek z całą działalnością gospodarczą podatnika.

W przedmiotowym przypadku nabywanych przez Spółkę usług prawniczych nie można uznać za koszty ogólne Spółki, które stanowiły, stanowią czy będą stanowiły element cenotwórczy świadczonych przez Spółkę usług leasingu. Jak wynika z wniosku Spółka świadczyła usługi (leasingowe) w okresie od 1995 r. do 2000 r. po czym działalność została zawieszona a Spółka od 2000 r. do 2014 r. skupiona jest na obronie swojej działalności w prowadzonych postępowaniach podatkowych.

Tak więc od 2000 r. Spółka nie świadczy usług lesingowych. Co więcej w ogóle nie prowadzi działalności opodatkowanej bowiem zawiesiła swoją działalność. Zatem, z uwagi na brak prowadzenia działalności opodatkowanej, bezsporne jest, że przedmiotowe usługi prawnicze nie stanowią elementu cenotwórczego świadczonych usług.

W analizowanym przypadku, wbrew twierdzeniom Spółki, nie można również uznać, że przedmiotowe usługi są w ewidentnym związku z działalnością opodatkowaną z uwagi na to, że stanowią konsekwencję kontroli oraz postępowań podatkowych i sądowych związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą w okresie lipiec-grudzień 1995 r. Jak sama Spółka wskazała przedmiotowe usługi są konsekwencją kontroli oraz postępowań podatkowych i sądowych. Kontrolę skarbową w Spółce przeprowadzono w 1996 r. Zatem w okresie lipiec-grudzień 1995 r. przedmiotowe usługi w ogóle nie były nabywane a co za tym idzie nie mogły stanowić elementu cenotwórczego świadczonych wówczas usług opodatkowanych.

Trudno również uznać, że przedmiotowe usługi pozostają w związku z przyszłymi czynnościami opodatkowanymi Spółki bowiem służą odzyskaniu należących do Spółki kwot albo odszkodowań, które Spółka przeznaczy w przyszłości na działalność opodatkowaną. Jak wskazuje Spółka w opisie sprawy otrzymane już kwoty nadpłat z oprocentowaniem zamierza przeznaczyć w pierwszej kolejności na pokrycie kosztów prowadzonych w dalszym ciągu postępowań (koszty sądowe - wpisy sądowe, opinie biegłych itp. oraz wynagrodzenia prawników) i regulowanie bieżących zobowiązań (np. wynagrodzenia za usługi księgowe). W drugiej kolejności, z pozostających w jej dyspozycji środków oraz otrzymanych ewentualnie dalszych kwot nadpłat z oprocentowaniem oraz odszkodowań, Spółka zamierza pokryć dalsze wynagrodzenia prawników i spłacić wcześniej zaległe zobowiązania (zaległe z uwagi na wcześniejszy brak środków na ich pokrycie). Tak więc odzyskane już oraz ewentualnie odzyskane w przyszłości należności Spółka przeznaczy na bieżące zobowiązania w tym w szczególności wynikające z nabywania przedmiotowych usług prawniczych. Natomiast jedynie pozostałą po spłacie wszystkich zobowiązań nadwyżkę Spółka planuje przeznaczyć na wznowienie działalności gospodarczej. Przy czym jak wskazano Spółka od 2000 r. do 2014 r. zawiesiła swoją działalność i skupiona jest na obronie swojej działalności w prowadzonych postępowaniach podatkowych. Bieżące zobowiązania w tym wynikające z nabywania przedmiotowych usług prawniczych bezspornie nie są związane z działalnością opodatkowaną Spółki, bowiem Spółka od 2000 r. do 2014 r. zawiesiła swoją działalność. Natomiast z faktu, że ewentualną pozostałą po spłacie wszystkich zobowiązań nadwyżkę Spółka planuje przeznaczyć na wznowienie działalności gospodarczej, nie można dopatrywać się związku nabywanych usług prawniczych z przyszłymi czynnościami opodatkowanymi.

Zatem, należy wskazać, że przedmiotowe usługi prawnicze, które Spółka nabywana i będzie nabywać w związku z prowadzonymi postępowaniami podatkowymi i sądowo-administracyjnymi pozostają bez związku z czynnościami opodatkowanymi Spółki. Tym samym koszty honorariów prawniczych dotyczące prowadzonych postępowań podatkowych i sądowo-administracyjnych, które Spółka ponosi i będzie ponosić, nie wypełniają hipotezy przepisów art. 86 ust. 1 ustawy uprawniającej do odliczenia podatku naliczonego.

W konsekwencji należy stwierdzić, że Spółka nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od usług prawniczych dotyczących prowadzonych sporów podatkowych oraz sporu cywilnego o odszkodowanie za szkody związane z decyzjami podatkowymi i działaniami organów władzy publicznej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.