IPPP3/443-105/11-4/IB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2011 r. (data wpływu 24 stycznia 2011 r.) uzupełnionym w dniu 21 lutego 2011 r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 14 lutego 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki na świadczone przez Wnioskodawcę usługi nauki dyscyplin sportowo-rekreacyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 24 stycznia 2011 r. wpłynął ww. wniosek uzupełniony w dniu 21 lutego 2011 r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 14 lutego 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki na świadczone przez Wnioskodawcę usługi nauki dyscyplin sportowo-rekreacyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Centrum jest jednostką budżetową nie posiadającą osobowości prawnej. Celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu. Jednostka świadczy usługi nauki różnych dyscyplin sportowo-rekreacyjnych.

Jednostka nie jest nastawiona na osiąganie zysków. Jednostka nie działa w systemie oświaty oraz nie jest instytucją kultury. Od 1 stycznia 2011 r. na podstawie ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2010 nr 226 poz. 1476) jednostka stosuje stawkę 23% od usług nauki: karate, pływania, tańca, strzelectwa, gry w siatkówkę, piłkę nożną halową i inne (PKWiU z 2008 r. 85.51.10.0).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca zastosował prawidłową stawkę podatku od towarów i usług na świadczone przez Centrum usługi nauki dyscyplin sportowo-rekreacyjnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, po przeanalizowaniu poszczególnych zapisów ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, uważa prawidłowe zastosowanie stawki 23% VAT o symbolu PKWiU z 2008 r.: 85.51.10.0: usługi w zakresie pozaszkolnych form edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych. Art. 41 ust. 1 pkt 32 określa ściśle zwolnienie. Jednostka Wnioskodawcy nie jest klubem sportowym, związkiem sportowym oraz związkiem stowarzyszeń i inną osobą prawną. Centrum jest jednostką organizacyjną nie posiadającą osobowości prawnej. W załączniku nr 3 do stosowania 8% stawki VAT na usługi o symbolu PKWiU 85.51.10.0 nie występują.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do treści obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane wg zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach statystycznych.

Niejako konsekwencją wejścia w życie ww. przepisu jest uchylenie obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010 r. art. 8 ust. 3 i 4 ustawy o VAT.

Stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 powołanej ustawy wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2 - 12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku. Na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r.:

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak też załącznik nr 3 ustawy, zawiera wykaz towarów i usług, opodatkowanych obniżoną stawką podatku w wysokości 8%.

Ponadto z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy.

Przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347/1 z późn. zm.).

Stosownie do art. 132 ust. 1 lit. m) ww. Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają również od podatku świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT, zwalnia się usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

Jednocześnie zgodnie z art. 41 ust. 17 cyt. ustawy zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a), nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

W myśl art. 43 ust. 18 ww. ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczone w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Analizując powołaną wyżej regulację art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT zauważyć należy, iż warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku jest spełnienie zarówno przesłanek odnoszących się do usługodawcy, usługobiorcy, jak i do świadczonych usług. Przedmiotowe przesłanki wyraźnie definiują usługodawców jako kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, przy czym usługodawca nie może być nastawiony na osiąganie zysków. Ustawodawca definiuje również krąg odbiorców usług zwolnionych jako osoby uprawiające sport lub uczestniczące w wychowaniu fizycznym. Ponadto przedmiotowe zwolnienie wprowadza wymóg ścisłego związania świadczonych usług ze sportem, przy czym zaznaczono, iż korzystają ze zwolnienie te usługi, które są konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, iż zwolnienie nie ma zastosowania. Ponadto ustawodawca wyraźnie wskazał krąg usług, których to zwolnienie nie obejmuje.

Z analizy akt sprawy wynika, iż Wnioskodawca nie jest klubem sportowym, związkiem sportowym oraz związkiem stowarzyszeń i inną osobą prawną - jest jednostką budżetową nie posiadającą osobowości prawnej. Celem statutowym Wnioskodawcy jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu. Jednostka świadczy usługi nauki różnych dyscyplin sportowo-rekreacyjnych takich jak: karate, pływania, tańca, strzelectwa, gry w siatkówkę, piłkę nożną halową i inne (PKWiU z 2008 r. 85.51.10.0). Jednostka nie jest nastawiona na osiąganie zysków, nie działa w systemie oświaty oraz nie jest instytucją kultury.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa należy wskazać, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi mieszczą się w PKWiU 85.51.10.0. Zatem, jak prawidłowo wskazała Strona, nie zostały one wymienione w załączniku nr 3 ustawy jako korzystające z preferencyjnej stawki 8%. Ponadto, ponieważ Wnioskodawca nie jest klubem sportowym, związkiem sportowym lub związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych, którego celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, tym samym Wnioskodawca nie jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, uprawnionym do skorzystania ze zwolnienia. A zatem świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie nauki różnych dyscyplin sportowo-rekreacyjnych będą podlegały opodatkowaniu według stawki podstawowej, tj. 23%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.