IPPP3/443-1034/11/13-7/S/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 25 lipca 2011 r. (data wpływu 26 lipca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 sierpnia 2011 r. (data wpływu 22 sierpnia 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr IPPP3/443-1034/11-2/JK z dnia 16 sierpnia 2011 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia alkoholu etylowego używanego do produkcji leku - jest prawidłowe.

W dniu 26 lipca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia alkoholu etylowego używanego do produkcji leku.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 19 sierpnia 2011 r. (data wpływu 22 sierpnia 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr IPPP3/443-1034/11-2/JK z dnia 16 sierpnia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest producentem leku. Na wytwarzanie tego produktu leczniczego Wnioskodawca otrzymał zezwolenie Głównego Inspektora Farmaceutycznego z dnia 8 marca 2011 r., (tekst ujednolicony). Do produkcji tego leku Wnioskodawca wykorzystuje alkohol etylowy. Wnioskodawca nie występował z wnioskiem o dopuszczenie tego leku do obrotu w kraju, ponieważ jest on w całości dostarczany wewnątrzwspólnotowo do Włoch, gdzie został zarejestrowany jako lek gotowy, dopuszczony do obrotu w rozumieniu przepisów kraju odbiorcy. Podmiotem odpowiedzialnym wprowadzającym lek do obrotu na terytorium Włoch jest P. Srl, Roma. Firma Wnioskodawcy umieszczona jest w treści ulotki dla pacjenta jako producent - wytwórca leku gotowego oraz w dzienniku urzędowym Gazetta Ufficiale della Repubblica Italiana 26.11.2007. Wnioskodawca działający pod poprzednią nazwą Z. Sp. z o.o. otrzymał decyzję Dyrektora Izby Celnej z dn. 25 października 2005 r., w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w której Organ interpretacyjny potwierdził, że alkohol etylowy używany do produkcji leku podlega zwolnieniu od podatku akcyzowego na podstawie przepisu § 18 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dna 26 kwietna 2004 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 97, poz. 966 z późn. zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy alkohol etylowy używany do produkcji leku podlega zwolnieniu od podatku akcyzowego na podstawie art. 32 ust. 4 pkt 3 lit. b ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11) oraz czy sprzedając ten produkt leczniczy zawierający alkohol etylowy będzie on podlegał zwolnieniu, o którym mowa w art. 30 ust. 9 pkt 4 tej ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, z treści art. 32 ust. 4 pkt 3 lit. b oraz art. 30 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym wynika, że zwolnieniu podlegają napoje alkoholowe używane do wytworzenia produktów leczniczych oraz alkohol etylowy zawarty w produktach leczniczych, przy czym w zakresie rozumienia pojęcia "produktu leczniczego" ustawa o podatku akcyzowym odsyła do definicji zawartej w ustawie z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271 z późn. zm.). W ocenie Wnioskodawcy produkt leczniczy spełnia definicję produktu leczniczego, o którym mowa w art. 2 pkt 32 ustawy - Prawo farmaceutyczne, dlatego też zwolnieniu podlegać będzie alkohol etylowy zakupiony do produkcji tego leku a także jego sprzedaż (dostawa wewnątrzwspólnotowa).

Analogiczny pogląd wynika z orzeczeń sądów administracyjnych, w szczególności wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 9 grudnia 2009 r. sygn. akt I SA/Wr 1554/09 oraz wyroku NSA z dnia 15 kwietnia 2011 r. sygn. akt GSK 163/10. NSA podkreślił, że alkohol etylowy używany do produkcji produktu leczniczego oraz zawarty w już wyprodukowanym produkcie leczniczym jest zwolniony z akcyzy, bez żadnych dodatkowych warunków, który ten produkt leczniczy musi spełniać tj. zgody na dopuszczenie do obrotu i wpisu do Rejestru Produktów Leczniczych. Gdyby ustawodawca chciał uzależnić zwolnienie z akcyzy od dopuszczenia produktu leczniczego do obrotu w Polsce lub od wpisania go do Rejestru Produktów Leczniczych, to zawarłby w odpowiednich przepisach ustawy o podatku akcyzowym dodatkowe przesłanki, od spełnienia których uzależniłby zwolnienie od akcyzy. Zdaniem NSA ustawodawca określając granice zwolnienia z akcyzy skorzystał z odesłania do definicji "produktu leczniczego" zawartego w Prawie farmaceutycznym, będącym implementacją Dyrektywy 2001/83/WE i nie uzupełnił jej dodatkowymi warunkami.

W dniu 24 października 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał interpretację indywidualną znak IPPP3/443-1034/11-4/JK, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. W interpretacji Organ powołując się na art. 30 ust. 9 pkt 4 oraz art. 32 ust. 4 pkt 3 lit. b ustawy o podatku akcyzowym wyjaśnił, że zwalnia się od akcyzy zarówno alkohol etylowy zawarty w produktach leczniczych w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo farmaceutyczne, jak i - ze względu na przeznaczenie również napoje alkoholowe używane do wytworzenia produktów leczniczych, o których mowa w art. 2 ust. 32 ustawy - Prawo farmaceutyczne. Organ wskazał, iż z zawartej w art. 2 pkt 32 Prawa farmaceutycznego definicji produktu leczniczego nie wynika, kto decyduje o uznaniu, czy dany wyrób, posiadający określone właściwości fizykochemiczne, jest faktycznie produktem leczniczym. Wyjaśnił, że określają to inne przepisy ustawy - Prawo farmaceutyczne, zgodnie z którymi przed wydaniem dla danego produktu leczniczego, przez ministra właściwego do spraw zdrowia, pozwolenia na dopuszczenie do obrotu, wyrób taki podlega zaopiniowaniu (w formie opracowywanej opinii naukowej) przez Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych. Dopiero jednak na podstawie uzyskanego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu, produkt leczniczy zostaje wpisany do Rejestru Produktów Leczniczych i może zostać przeznaczony do konsumpcji. Organ wyjaśnił ponadto, że decyzja ministra właściwego do spraw zdrowia jest aktem administracyjnym o charakterze konstytutywnym, kształtującym w tym przypadku prawo do obrotu wyrobem uznanym za produkt leczniczy.

Mając powyższe na uwadze oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny, w szczególności okoliczność, iż Spółka nie wystąpiła z wnioskiem o dopuszczenie przedmiotowego leku do obrotu na terytorium kraju, Organ wskazał, iż Spółka nie może korzystać ze zwolnienia od akcyzy wynikającego z art. 32 ust. 4 pkt 3 lit. b ustawy o podatku akcyzowym zarówno w przypadku alkoholu etylowego używanego do jego produkcji, jak i sprzedając niniejszy lek względem zawartego w nim alkoholu etylowego na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym.

Przedmiotowa interpretacja była przedmiotem skargi, złożonej przez Wnioskodawcę.

W wyroku z dnia 5 października 2012 r. sygn. III SA/Wa 258/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację. Sąd stwierdził w wydanej interpretacji indywidualnej naruszenie prawa materialnego zarówno krajowego, jak i Unii Europejskiej oraz prawa procesowego. Naruszenie prawa materialnego nastąpiło na skutek uzależnienia uznania produktu, którego składnikiem jest alkohol etylowy lub do którego produkcji używane są napoje alkoholowe, za produkt leczniczy podlegający zwolnieniu z podatku akcyzowego, od uzyskania pozwolenia na jego dopuszczenie do obrotu w kraju i wpisu do Rejestru Produktów Leczniczych, tj. art. 30 ust. 9 pkt 4 oraz art. 32 ust. 4 pkt 3 lit. b ustawy o podatku akcyzowym, w związku z art. 2 pkt 32 ustawy - Prawo farmaceutyczne, a także art. 27 ust. 1d dyrektywy strukturalnej, w związku z postanowieniami Dyrektywy 2001/83/WE. Natomiast w zakresie zastosowania przepisów prawa procesowego nastąpiło naruszenie art. 121 Ordynacji podatkowej, w związku z art. 14a, Ordynacji podatkowej, poprzez brak merytorycznego odniesienia się Organu do powołanego we wniosku orzecznictwa sądowego.

Sąd wskazał, iż art. 30 ust. 9 pkt 4 oraz art. 32 ust. 4 pkt 3 lit. b ustawy o podatku akcyzowym odsyłają w sposób bezpośredni do definicji pojęcia produktu leczniczego zawartej w przepisach ustawy - Prawo farmaceutyczne, z której winno wynikać jakie konkretne produkty zawierające alkohol etylowy podlegają zwolnieniu od akcyzy. W ocenie Sądu z treści powołanych w ustawie o podatku akcyzowym odesłań wynika, że ustawodawca odwołując się do przepisów ustawy - Prawo farmaceutyczne, w celu ustalenia definicji pojęcia produktu leczniczego w świetle przepisów tej ustawy, miał na uwadze treść konkretnego przepisu, a nie treść normatywną całej ustawy - Prawo farmaceutyczne. W analizowanym przypadku odwołanie do odrębnych systemowo regulacji jest jednoznaczne, gdyż dla potrzeb podatkowych ustawodawca stosuje definicję zawartą w konkretnym, wymienionym expressis verbis przepisie ustawy - Prawo farmaceutyczne. Odesłanie takie skutkuje inkorporacją definicji produktu leczniczego na grunt prawa podatkowego, które w tym przypadku traktuje definicję obcą jak własną. Definicja pojęcia produkt leczniczego w rozumieniu ustawy - Prawo farmaceutyczne zawarta jest w art. 2 pkt 32, stanowiącym słowniczek ustawowy. Formułując tę definicję ustawodawca posługuje się sformułowaniem: "w rozumieniu ustawy", ograniczając w ten sposób możliwość definiowania produktu leczniczego poprzez analizę innych przepisów ustawy - Prawo farmaceutyczne.

Sąd podniósł również, iż w przedmiotowym obszarze podstawowym aktem prawnym jest Dyrektywa Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych (Dz. Urz.WE Nr L 316 z dnia 31 października 1992 r., str. 21) - dalej "dyrektywa strukturalna". W art. 27 ust. 1d dyrektywy strukturalnej przedmiotem zwolnienia są objęte dyrektywą produkty alkohol i napoje alkoholowe gdy są one używane do produkcji lekarstw określonych w dyrektywie 65/65/EWG. Dyrektywa 65/65/EWG została skodyfikowana przez Dyrektywę 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi (Dz.UrzWE Nr L 311 z dnia 28 listopada 2001 r., str. 67), w której w art. 1 pkt 2 zawarto definicję produktu leczniczego: a) jakakolwiek substancja lub połączenie substancji prezentowana jako posiadająca właściwości lecznicze lub zapobiegająca chorobom ludzi, lub b) jakakolwiek substancja lub połączenie substancji, które mogą być stosowane lub podawane ludziom w celu odzyskania, poprawy lub zmiany funkcji fizjologicznych poprzez powodowanie działania farmakologicznego, immunologicznego lub metabolicznego albo w celu stawiania diagnozy leczniczej. W ocenie Sądu, art. 27 ust. 1d) dyrektywy strukturalnej, określając zwolnienie alkoholu i napojów alkoholowych od podatku akcyzowego w sytuacji, gdy są one używane do produkcji lekarstw - obecnie produktów leczniczych - nie warunkuje zwolnienia z podatku akcyzowego produktów leczniczych od ich dopuszczenia do obrotu czy zarejestrowania w stosownym rejestrze. Również Dyrektywa 2001/83/WE nie zawiera w definicji produktu leczniczego warunku dopuszczenia go do obrotu, względnie zarejestrowania w jakimkolwiek rejestrze. Przepisy art. 30 ust. 9 pkt 4 i art. 32 ust. 4 pkt 3 lit. b ustawy o podatku akcyzowym dokonują implementacji zwolnień uregulowanych odpowiednio w art. 27 ust. 1d dyrektywy strukturalnej. W tym kontekście Sąd wskazał także, iż w omawianym przypadku opodatkowanie alkoholu etylowego zawartego w produkcie nieakcyzowym (leku), który nie mógłby zostać przeznaczony do konsumpcji jako alkohol etylowy, gdyż stanowi nierozerwalną część towaru nieobjętego akcyzą, powodowałoby naruszenie celu dyrektywy strukturalnej, jakim jest opodatkowanie konsumpcji napojów alkoholowych, a nie alkoholu zawartego w poszczególnych produktach przemysłowych.

Minister Finansów, kwestionując stanowisko Sądu pierwszej instancji, złożył skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego, która wyrokiem z dnia 17 maja 2013 r. sygn. akt I FSK 466/13 została oddalona. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że Sąd I instancji prawidłowo wskazał, iż Minister Finansów, który jako organ ma dążyć do zapewnienie jednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej, dokonując w szczególności jego interpretacji, nie dokonał tego w rozpoznawanej sprawie, przy uwzględnieniu orzecznictwa sądów, jak stanowi to w swojej treści art. 14a Ordynacji podatkowej.

Jednocześnie Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że prawo farmaceutyczne wprowadza tylko jedno "rozumienie" wyrażenia "produkt leczniczy", mianowicie wprowadza jego definicję w art. 2 pkt 32. Definicja "produktu leczniczego" jest jasna i pełna, i brak jakiejkolwiek podstawy prawnej, aby przy wyraźnym odesłaniu w ustawy o podatku akcyzowym do tej właśnie definicji modyfikować ją i zawężać poprzez uznanie, że nie chodzi o wszystkie produkty lecznicze, ale tylko o te, które są dopuszczone do obrotu w Polsce. Ustawodawca wyraźnie uzależnił zwolnienie napojów alkoholowych z akcyzy od ich przeznaczenia do produkcji "produktów leczniczych" (art. 32 ust. 4 pkt 3 lit. b ustawy o podatku akcyzowym), a także zwolnił alkohol etylowy zawarty w "produktach leczniczych" (art. 30 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym). Tak więc alkohol etylowy używany do produkcji produktu leczniczego oraz zawarty w już wyprodukowanym produkcie leczniczym jest zwolniony z akcyzy, bez żadnych dodatkowych warunków. Warto zwrócić uwagę, że Prawo farmaceutyczne w swojej treści operuje także pojęciem produktów leczniczych, które nie wymagają uzyskania formalnego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu a mimo to są do obrotu dopuszczone (art. 4, art. 4a, art. 5 Prawa farmaceutycznego). Treść tej ustawy operuje tym pojęciem również w stosunku do produktów, które nie są dopuszczone do obrotu, lecz są wytwarzane w Polsce.

Wyjaśniając w związku z tym rozumienie pojęcia produkt leczniczy należy sięgnąć do definicji produktu leczniczego zawartej w art. 2 pkt 32 ustawy - Prawo farmaceutyczne, który to przepis określa produkt leczniczy jako substancję lub mieszaninę substancji, przedstawianą jako posiadającą właściwości zapobiegania lub leczenia chorób występujących u ludzi lub zwierząt lub podawaną w celu postawienia diagnozy lub w celu przywrócenia, poprawienia lub modyfikacji fizjologicznych funkcji organizmu poprzez działanie farmakologiczne, immunologiczne lub metaboliczne. Produkt spełniający powyższe warunki jest produktem leczniczym. Nie znaczy to jednak, że każdy produkt będący produktem leczniczym zgodnie z powyższą definicją będzie mógł być dopuszczony do obrotu i wpisany do Rejestru Produktów Leczniczych. Skoro ustawa o podatku akcyzowym uzależnia zwolnienie napojów alkoholowych z akcyzy od ich przeznaczenia do produkcji "produktów leczniczych", to brak jest jakichkolwiek podstaw do przyjmowania, że zwolnienie to ma miejsce jedynie wówczas kiedy ten wyprodukowany produkt leczniczy będzie dopuszczony do obrotu i wpisany do Rejestru Produktów Leczniczych.

Sąd wskazał również, że przepis art. 27 ust. 1d Dyrektywy Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych (Dz. U.UE.L z 1992 r. Nr 316, poz. 21, "Dyrektywa 92/83/EWG") ustanawiając zwolnienie alkoholu i napojów alkoholowych od podatku akcyzowego w sytuacji, gdy są one używane do produkcji lekarstw - obecnie produktów leczniczych - również nie warunkuje zwolnienia z podatku akcyzowego produktów leczniczych od ich dopuszczenia do obrotu czy zarejestrowania w krajowym rejestrze, jak również Dyrektywa 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi (Dz. U.UE.L z 2001 r. Nr 311, poz. 67, "Dyrektywa 2001/83/WE") nie zawiera w definicji produktu leczniczego warunku dopuszczenia go do obrotu względnie zarejestrowania w jakimkolwiek rejestrze.

W świetle obowiązującego stanu prawnego oraz biorąc pod uwagę wnioski płynące z wyroku WSA w Warszawie z dnia 5 października 2012 r. sygn. akt III SA/Wa 258/12 stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 30 ust. 9 pkt 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy zawarty w produktach leczniczych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271 z późn. zm.).

Ponadto stosownie do art. 32 ust. 4 pkt 3 lit. b ustawy zwalnia się od akcyzy ze względu na przeznaczenie również napoje alkoholowe używane do produkcji produktów leczniczych, o których mowa w art. 30 ust. 9 pkt 4.

Jak wynika z powyższych przepisów ze zwolnienia od podatku akcyzowego korzysta alkohol etylowy zawarty w produktach leczniczych w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo farmaceutyczne oraz napoje alkoholowe używane do produkcji produktów leczniczych w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo farmaceutyczne.

Wyjaśniając rozumienie pojęcia produkt leczniczy należy sięgnąć do definicji produktu leczniczego zawartej w art. 2 pkt 32 ustawy - Prawo farmaceutyczne, który to przepis określa produkt leczniczy jako substancję lub mieszaninę substancji, przedstawianą jako posiadającą właściwości zapobiegania lub leczenia chorób występujących u ludzi lub zwierząt lub podawaną w celu postawienia diagnozy lub w celu przywrócenia, poprawienia lub modyfikacji fizjologicznych funkcji organizmu poprzez działanie farmakologiczne, immunologiczne lub metaboliczne.

Produkt spełniający powyższe warunki jest produktem leczniczym.

Wnioskodawca wskazuje, iż jest producentem leku, do produkcji którego wykorzystuje alkohol etylowy. Na wytwarzanie tego leku Wnioskodawca otrzymał zezwolenie Głównego Inspektora Farmaceutycznego. Niemniej jednak Wnioskodawca nie występował z wnioskiem o dopuszczenie tego leku do obrotu w kraju, ponieważ jest on w całości dostarczany wewnątrzwspólnotowo do Włoch, gdzie został zarejestrowany jako lek gotowy, dopuszczony do obrotu w rozumieniu przepisów kraju odbiorcy. W ocenie Wnioskodawcy produkt leczniczy P. spełnia definicję produktu leczniczego, o którym mowa w art. 2 pkt 32 ustawy - Prawo farmaceutyczne.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zwolnienia od podatku akcyzowego alkoholu etylowego używanego do produkcji niniejszego leku na podstawie art. 32 ust. 4 pkt 3 lit. b ustawy oraz alkoholu etylowego zawartego w niniejszym leku na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 4 ustawy.

Ponieważ produkt leczniczy P. spełnia definicję produktu leczniczego, o którym mowa w art. 2 pkt 32 ustawy - Prawo farmaceutyczne należy stwierdzić, że alkohol etylowy używany do produkcji przedmiotowego leku może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 32 ust. 4 pkt 3 lit. b ustawy jak i alkohol etylowy zawarty w sprzedawanym przez Wnioskodawcę leku może korzystać ze zwolnienia od akcyzy wynikającego z art. 30 ust. 9 pkt 4 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.