IPPP3/443-1026/11-2/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2011 r. (data wpływu 25 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia dla usług pomocniczych do usług finansowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 lipca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia dla usług pomocniczych do usług finansowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

X SA Oddział w Polsce (dalej: "Bank" lub "Wnioskodawca") w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy na rzecz klientów szereg usług finansowych z zakresu bankowości detalicznej. W celu zabezpieczenia możliwości świadczenia usług finansowych i oferowania swoim klientom niezbędnych rozwiązań Bank zmuszony jest korzystać ze zróżnicowanego wyspecjalizowanego wsparcia, w tym w zakresie technologii informatycznej i rozwiązań systemowych. W tym zakresie Bank nabywa od podmiotu zagranicznego ("Usługodawcy") usługi udostępniania środowiska informatycznego w postaci systemu V pozwalającego na kompleksowe rozliczanie dokonywanych przez klientów transakcji finansowych, które Bank traktuje jako import usług. Dzięki systemowi V Bank ma zapewniony dostęp do aplikacji informatycznych pozwalających Bankowi na oferowanie, obsługę posprzedażową i rozliczanie produktów kredytowych, m.in. kredytów, odnawialnych i nieodnawialnych pożyczek gotówkowych oraz zarządzanie udzielonymi kredytami/pożyczkami.

Dodatkowo, oprócz aplikacji bezpośrednio związanych z rozliczaniem transakcji kredytowych i pożyczkowych, system VisionPlus pozwala Bankowi na realizację usług związanych z procesowaniem i rozliczaniem transakcji gotówkowych i bezgotówkowych dokonywanych przy użyciu wydanych przez Bank lub we współpracy z innymi podmiotami kart kredytowych i płatniczych, jak również dokonywanie rozliczeń finansowych ze sklepami, w których udzielony został kredyt. Wraz z udostępnieniem systemu V Bank ma możliwość codziennego przetwarzania zgromadzonych w systemie danych, ich przechowywania, zarządzania bazami danych oraz ma zapewnioną nieprzerwaną komunikację z pozostałymi systemami funkcjonującymi w Banku. Dane zgromadzone w systemie V stanowią dla Banku podstawową bazę danych, wykorzystywaną przez niemal wszystkie komórki organizacyjne Banku. Zgromadzone i przetwarzane w systemie V dane niejednokrotnie podlegają dalszemu transferowi do innych systemów informatycznych działających w Banku. W rezultacie, wygenerowane z systemu V bazy danych stanowią dane źródłowe dla działania innych systemów w Banku i są wykorzystywane m.in. przez takie działy jak dział windykacji, księgowości, kontroli biznesu, czy też dział marketingu. Należy podkreślić, iż wykupienie przez Bank dostępu do systemu V pozwala Bankowi nie tylko na kompleksowe oferowanie określonych produktów bankowych, m.in. w postaci kredytów/pożyczek, czy też możliwość przeprowadzania transakcji przy użyciu kart kredytowych/płatniczych. Z uwagi na zakres generowanych, gromadzonych oraz przetwarzanych przez system V danych, system ten odgrywa zasadniczą rolę w całościowym funkcjonowaniu Banku. Trzeba bowiem wyraźnie podkreślić, iż aplikacje udostępnione w ramach systemu V ze względu na ścisły związek z oferowanymi przez Bank produktami, mają bezpośrednie przełożenie na całościowe prowadzenie przez Bank działalności finansowej.

Mając na uwadze dotychczasowy rozwój działalności bankowej na świecie, uznać należy, że nabycie przez Bank - komplementarnych usług udostępnionych przez system V, jest niezbędne nie tylko dla zabezpieczenia obszarów istotnych dla funkcjonowania Banku, ale również budowania pozycji konkurencyjnej Banku na polskim rynku usług finansowych. Udostępnione w ramach systemu Vi aplikacje służą bowiem nie tylko profesjonalnej i kompleksowej obsłudze klienta, ale również stworzeniu rozwiązań systemowych zmierzających do zapewnienia maksymalnego poziomu bezpieczeństwa zarówno dla klienta, jak i podejmowanych przez Bank decyzji biznesowych. Wśród kluczowych dla działalności finansowej Banku aplikacji wykorzystywanych w ramach systemu V szczególną uwagę należy zwrócić na następujące aplikacje:

* Aplikacja wykorzystywana do analizy i przetwarzania wniosku kredytowego klienta, umożliwiająca m.in.

o obsługę i przetwarzanie wniosku klienta o otwarcie produktów bankowych (pożyczek/kredytów, kart);

o weryfikację danych z aplikacji klienta; porównanie danych klienta z bazą zastrzeżonych dokumentów oraz nierzetelnych klientów;

o weryfikację historii klienta w Biurze Informacji Kredytowej oraz podjęcie decyzji o akceptacji, bądź odrzuceniu wniosku klienta.

* Aplikacja zapewniająca obsługę pożyczek/kredytów m.in. w zakresie:

o otwarcia rachunków i rejestracji udzielanych pożyczek/kredytów;

o prowadzenia rachunków klientów: kalkulacji odsetek; rejestracji, obsługi i przetwarzania płatności gotówkowych i bezgotówkowych; rejestracji dokonanych wpłat wraz z ich automatyczną alokacją; naliczania opłat, prowizji, odsetek do rachunku kredytu; naliczania wysokości opłat za ubezpieczenie;

o obsługi i automatycznego przetwarzania zmian na rachunkach dotyczących m.in. oprocentowania, zmian okresu kredytowania, kwoty raty;

o monitorowania terminowości spłat kredytów/pożyczek wraz z rejestracją płatności dokonanych niezgodnie z regulaminem; zamykania rachunków;

o obsługi rachunków kart kredytowych;

o rejestrowania oraz rozliczania transakcji na rachunkach kart kredytowych;

o rejestracji, przechowywania i zmiany danych klienta;

o gromadzenia danych niezbędnych dla wygenerowania wyciągów;

o generowania raportów dziennych.

* Aplikacja przeznaczona do klasyfikacji zrealizowanych przez klienta operacji, bądź wystąpienia zdarzeń związanych z oferowanymi klientom produktami przy pomocy funkcjonujących w systemie kodów; zapewniająca realizację złożonych przez klientów zleceń.

* Aplikacja dla wprowadzania oraz modyfikacji systemu parametrów sterujących procesem kredytowym (produkty, oprocentowanie, opłaty, prowizje, ubezpieczenia, listy do klientów itp.).

* Aplikacja wykorzystywana do autoryzacji kart wydanych przez Bank oraz kart wydanych we współpracy z innymi - podmiotami; zakresem działania przedmiotowej aplikacji jest aktualizacja zgromadzonych w należącym do Banku systemie autoryzacyjnym S informacji dotyczących m.in. potwierdzenia złożonego zlecenia przez klienta, identyfikację klienta, dokonania autoryzacji, informacji o wielkości przyznanego limitu, odrzucenia lub zastrzeżeń transakcji gotówkowych bądź bezgotówkowych, potwierdzenia możliwości realizacji transakcji poprzez wysłanie kodu akceptacji, jak również zapewnienie przeprowadzania płatności przez klienta w kasach podmiotów współpracujących (m.in. w sieci handlowej R).

* Aplikacja generująca dane niezbędne dla funkcjonowania działu windykacyjnego poprzez gromadzenie danych o dokonanych spłatach, zapewniająca kontrolę terminowości spłat, rejestrująca powstałe zaległości. Dodatkowo, dzięki parametryzacji aplikacja ta (na podstawie zdefiniowanych kryteriów) zapewnia m.in. automatyczne "zaszeregowanie" oraz przypisanie wierzytelności windykatorom.

* Aplikacja dla tworzenia, konfiguracji i obsługi sklepów/partnerów m.in. poprzez rejestrację dokonanych transakcji oraz płatności, umożliwiająca dokonanie parametryzacji rozliczeń, zarządzanie bieżącymi oraz nowymi rozrachunkami z partnerami, potwierdzenie przelewów, monitorowanie bieżących rozrachunków itp.

* Aplikacja służąca do zarządzania oraz monitorowania udzielonych uprawnień dla użytkowników systemu, zmierzająca do zagwarantowania bezpieczeństwa dla realizowanych przez Bank transakcji oraz zgromadzonych w systemie danych.

Jak zostało wcześniej wskazane udostępnione w ramach systemu V moduły, a przede wszystkim wygenerowane za ich pomocą dane są wykorzystywane również przez inne systemy informatyczne funkcjonujące w Banku. Wśród systemów pozostających poza systemem V, jednakże ściśle z nim powiązanych należy w szczególności zwrócić uwagę na:

* System służący gromadzeniu oraz dalszemu przetwarzaniu informacji o podjętych w systemie V decyzjach kredytowych,

* Systemy (aplikacje) finansowe funkcjonujące w Banku, w tym m.in.:

o system C - mimo, że system V nie jest bezpośrednio wykorzystywany w procesie rejestrowania zdarzeń w księdze głównej Banku, to jednak interfejs działający w księdze głównej generujący wsady do systemu C bazuje bezpośrednio na plikach wygenerowanych w modułach systemu V.

o system M - aplikacja służąca do przetwarzania wyciągów bankowych skutkująca bezpośrednimi zapisami w plikach systemu V, przy czym pliki wsadowe do M generowane są przy pomocy interfejsów bazujących na danych wygenerowanych z systemu V.

o aplikacja IF08 - interfejs służący do przetwarzania wszystkich rodzajów plików rozliczeniowych związanych z dokonanymi transakcjami i płatnościami, na skutek czego wszystkie dane wygenerowane z modułów systemu V podlegają dalszemu przetwarzaniu w aplikacji IF08. Odnosząc się do korelacji systemu V z innymi systemami Banku należy uznać, iż korelacja ta odnosi się do niezbędnych dla działania Banku aplikacji umożliwiających m.in.:

* bezpośrednie księgowania wykonanych transakcji finansowych;

* księgowania uzupełniające debetowe i kredytowe na kontach klientów, w tym również korekty księgowań;

* kwalifikację rachunków wg przeterminowania;

* identyfikację płatności niedokonanych w terminie oraz rozpoczęcie procesu windykacyjnego;

* obsługę elektronicznych wyciągów;

* zarządzanie strategiczne dla wprowadzania nowych aplikacji finansowych;

* funkcjonowanie platformy bankowości internetowej;

* generowanie, formatowanie oraz obsługę wyciągów bankowych;

* wspomaganie rozwiązywania problemów oraz badania zgodności.

Mając na uwadze przedstawiony powyżej zakres działania poszczególnych aplikacji funkcjonujących w ramach systemu V stwierdzić, należy, że Bank na skutek udostępnionego przez Usługodawcę systemu otrzymuje kluczowe dla działalności bankowej wsparcie informatyczne pozwalające mu na skuteczne oferowanie produktów bankowych oraz ich kompleksowe rozliczanie. Dodatkowo, poprzez gromadzenie przez system szerokiego zakresu danych, m.in. danych demograficznych klientów, posiadanych przez nich produktów oraz preferencji system ten pozwala również na ciągłe dostosowanie oferowanych przez Bank produktów do istniejącej na rynku sytuacji. Dzięki aplikacjom zapewniającym wsparcie w zakresie tworzenia hurtowni danych, przetwarzania oraz przechowywania danych osobowych, jak również aplikacji związanych z zasilaniem hurtowni danych, obsługi posprzedażowej kredytów/pożyczek w odniesieniu do zmiany danych klientów, zmiany parametrów sprzedanego przez Bank produktu oraz zmiany realizacji dyspozycji klientów, Bank ma możliwość nie tylko zapewnienia profesjonalnej obsługi klienta, ale również na utrzymywanie pozycji konkurencyjnej na polskim rynku usług finansowych.

Z uwagi na przedstawiony zakres czynności stwierdzić należy, że Bank dzięki systemowi V ma możliwość nie tylko sprzedaży klientom oferowanych przez Bank produktów finansowych, ale również ma ciągły dostęp do danych związanych z tymi transakcjami. Nabycie przez Bank dostępu do aplikacji informatycznych oferowanych przez Usługodawcę, pozwala mu na udzielanie kredytów oraz ich posprzedażową obsługę, zarządzanie kredytami, realizację transakcji za pomocą kart oraz dokonywanie rozliczeń finansowych ze sklepami. Tym samym usługi te, jak również możliwość wygenerowania danych niezbędnych dla funkcjonowania zewnętrznego systemu windykacyjnego oraz nabycie usług niezbędnych dla zapewnienia prawidłowego gromadzenia i przetwarzania danych osobowych, uznać należy za kluczowe dla zapewnienia możliwości świadczenia przez Bank podstawowych usług finansowych na rzecz swoich klientów.

W związku z ciągłym rozwojem rynku bankowego na świecie, nabycie tego rodzaju usług przez Bank należy zatem traktować jako jeden z warunków zapewnienia efektywnego prowadzenia działalności. Tym samym nabycie dostępu do systemu profesjonalnie realizującego rozliczenia transakcji finansowych jest nie tylko konieczne dla zapewnienia prawidłowego świadczenia usług przez Bank na rzecz swoich klientów, ale również niezbędne dla zagwarantowania potencjalnym klientom właściwego poziomu świadczonych usług oraz ich bezpieczeństwa. Jednocześnie, dzięki udostępnionym w ramach systemu V aplikacjom Bank ma nie tylko możliwość sprawnego przeprowadzenia procesu obsługi klienta, ale przede wszystkim ma możliwość wprowadzenia mechanizmów optymalizacji ryzyka. Przeprowadzona dzięki systemowi prawidłowa ocena ryzyka zdolności kredytowej klienta bez wątpienia ma wpływ na zmniejszenie potencjalnych strat finansowych Banku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z nowelizacją ustawy VAT, nabywane przez Bank usługi związane z udostępnieniem Systemu V będą po dniu 1 stycznia 2011 r. zwolnione z podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie przedstawionym we wniosku usługi, które Bank nabywa od zewnętrznych kontrahentów podlegają zwolnieniu z podatku od towarów i usług ("podatek VAT") na podstawie art. 43 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług ("ustawa VAT").

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy VAT stawka podatku VAT, co do zasady wynosi 22%. Przy czym zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy VAT, obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże na zasadzie wyjątku, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT zwolnione zostały z podatku VAT usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę. Z kolei na mocy art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy VAT ze zwolnienia z tego podatku korzystają usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług.

W myśl art. 43 ust. 13 ustawy VAT zwolnione z podatku VAT są również usługi pomocnicze do wyżej wymienionych usług finansowych. Według wyżej wymienionego przepisu zwolnienie z podatku VAT stosuje się bowiem również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Bank pragnie jednocześnie podkreślić, iż zwolnienie z podatku VAT w odniesieniu do usług pomocniczych do usług finansowych - stosownie do art. 43 ust. 14 ustawy VAT - nie ma jedynie zastosowania do usług stanowiących element usług pośrednictwa. W sytuacji opisanej we wniosku powyższe nie ma zaś, w ocenie Banku, miejsca.

W ocenie Banku klasyfikacja przedstawionych we wcześniejszej części wniosku usług, jako usług pomocniczych do usług finansowych uzasadniona jest przede wszystkim charakterem tychże usług.

Wszystkie podejmowane w ich ramach działania pozostają bowiem w ścisłym związku z działalnością Banku. Jak zostało wcześniej wykazane nabywane przez Bank usługi składają się z wielu elementów stanowiących nieodłączną całość procesu realizacji przez Bank usług finansowych. Należy podkreślić, iż nabywane przez Bank usługi polegają na nierozerwalnym wsparciu działalności Banku, stanowiąc niezbędny składnik realizowanego przez Bank procesu oferowania oraz obsługi produktów bankowych, procesowania i rozliczania transakcji dokonywanych przy użyciu kart, jak również rozliczania transakcji z kontrahentami. Jednakże te nabywane przez Bank usługi, same stanowią odrębną całość.

Podkreślić należy, że usługi nabywane przez Bank zapewniają wsparcie w zakresie oferowania, obsługi oraz rozliczania usług finansowych oferowanych przez Bank. W konsekwencji, zdaniem Banku, usług tych nie należy rozpatrywać w oderwaniu od usług finansowych świadczonych przez Bank. Tym samym, uznać należy, iż bez nabycia przedmiotowych usług prawidłowa realizacja usług oferowanych przez Bank (usług finansowych w postaci udzielania kredytów, pożyczek, dokonywania transakcji za pomocą kart, obsługi rachunków) byłaby wręcz niemożliwa. Ponadto, należy wyraźnie pokreślić, że usługi te nie tylko służą zapewnieniu lub usprawnieniu działań podejmowanych przez Bank, ale również mają zasadnicze znaczenie dla zapewnienia bezpieczeństwa klienta, co niewątpliwie znajduje odzwierciedlenie w procesie decyzyjnym klientów Banku. Tym samym, za bezsprzeczne uznać należy okoliczność, iż wszystkie przedstawione w przedmiotowym stanie faktycznym usługi mają bezpośredni wpływ na efektywność prowadzenia działalności przez Bank. Zapewnienie Bankowi możliwości oferowania klientom produktów bankowych, rozliczanie oraz obsługa udzielonych kredytów/pożyczek, jak również zapewnienie możliwości dokonywania transakcji za pomocą kart uznać należy za jeden z nieodzownych warunków efektywnego prowadzenia działalności bankowej. Tym samym podejmowanie współpracy z podmiotami profesjonalnie zajmującymi się obsługą produktów bankowych oraz płatności za pomocą kart jest nie tylko konieczne dla zapewnienia profesjonalnej obsługi transakcji gotówkowych i bezgotówkowych, ale również jest niezbędne dla zagwarantowania potencjalnym klientom właściwego poziomu świadczonych usług oraz ich bezpieczeństwa. Mając na uwadze dynamiczny rozwój działalności bankowej na świecie, uznać należy, że nabywane przez Bank usługi należy postrzegać jako jedną usługę składającą się z wielu elementów, niezbędnych zarówno do usprawnienia procesów operacyjnych, zagwarantowania procesów kontrolnych, jak również stworzenia i utrzymania pozycji konkurencyjnej na rynku.

W tym miejscu należy podkreślić, w ocenie Banku, jako usługi pomocnicze w stosunku do usług finansowych należy właśnie traktować przedmiotowe usługi, w ramach których Bank w rzeczywistości wykonuje czynności faktyczne lub prawne związane ze świadczeniem usług finansowych. Czynności realizowane dzięki systemowi udostępnionemu przez zewnętrznego kontrahenta są niezbędne dla sprawnego wykonywania świadczonych przez Bank usług bankowych na rzecz klientów. W związku z istniejącym zakresem przedmiotowych usług oraz ich znaczeniem dla sprawnego wykonywania czynności przez Bank, usługi te uznać należy za właściwe i niezbędne do świadczenia usług finansowych. Pogląd, co do możliwości zwolnienia z podatku VAT usług pomocniczych, przy czym w odniesieniu do stanu prawnego sprzed 1 stycznia 2011 r., prezentują również organy podatkowe. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 8 lipca 2009 r., sygn. IPPP1/443-369/09-2/IG/JL, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, stwierdzono, że jeżeli dane usługi są specyficzne oraz pełnią istotną rolę dla usług pośrednictwa finansowego (obecnie z usługą finansową), wówczas należy uznać, że usługi te ze względu na swój zakres przedmiotowy samodzielnie nie miałyby żadnego znaczenia gospodarczego, bądź też ich znaczenie miałoby zupełnie odmienny charakter. Co do zasady bowiem tego rodzaju usługi są tak mocno powiązane z usługą pośrednictwa finansowego świadczonego przez Bank, że ich odrębne traktowanie wydaje się być pozbawione racjonalnych argumentów. Dlatego też, ze względu na przedstawiony zakres nabywanych przez Bank usług dostępu do aplikacji służących do udzielania kredytów/pożyczek, ich obsługi oraz zarządzania, wdrażania oraz rozliczania transakcji dokonywanych za pomocą kart, czy też nabycie dostępu do innych aplikacji niezbędnych dla zapewnienia prawidłowego gromadzenia oraz przetwarzania danych osobowych, uznać należy za ściśle powiązane z usługą finansową. Usługi udostępnienia środowiska informatycznego przez zewnętrznego kontrahenta pozostają zatem w ścisłym związku ze świadczonymi przez Bank usługami finansowymi, o których mowa m.in. w art. 43 ust. 1 pkt 39 i 40 ustawy VAT i de facto stanowią kluczowy element procesu ich świadczenia. W konsekwencji, usługi te należy traktować jako usługi pomocnicze do usług finansowych korzystających ze zwolnienia z podatku VAT. Z punktu widzenia Banku, udostępnienie systemu V umożliwia mu prawidłowe świadczenie usług finansowych tj. Bank nie mógłby oferować i świadczyć w obecnym zakresie tych usług bez odpowiedniego wsparcia ze strony Usługodawcy. Ponadto czynności objęte zakresem przedmiotowego wniosku mają bezpośredni wpływ na efektywność Banku oraz ograniczenie ryzyka Banku, związanego ze świadczonymi usługami finansowymi. Zaprezentowane powyżej stanowisko Banku wskazujące na pomocniczy charakter przedmiotowych czynności znajduje również uzasadnienie w orzecznictwie sądów administracyjnych. Szczególną uwagę należy zwrócić na wykładnię zaprezentowaną m.in. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego (NSA) z dnia 22 grudnia 2008 r., sygn. I FSK 1582/08, zgodnie z którym dla dokonania klasyfikacji danej czynności zasadnicze znaczenie należy przypisać przede wszystkim funkcji pełnionej przez tę czynność oraz jej charakterowi. Przyjmuje się bowiem, że sam sposób świadczenia danej usługi nie będzie rozstrzygał sposobu opodatkowania usług. Co do zasady, będzie on miał znaczenie jedynie dla określenia miejsca świadczenia usługi. Jeśli jednak określone czynności służą bezpośrednio zapewnieniu i sprawnej realizacji usług pośrednictwa finansowego, a zatem stanowią integralną część usługi bankowej/finansowej, wówczas niezależnie od metody ich świadczenia, usługi te będą zachowywać charakter usług pomocniczych do usług pośrednictwa finansowego (obecnie - usług finansowych). Mając na uwadze okoliczność, iż sam sposób świadczenia danej usługi nie określa jej funkcji prawnej (celu), a tym samym nie determinuje charakteru prawnego danej usługi, przedstawione powyżej argumenty niewątpliwie przemawiać będą za uznaniem nabywanych przez Bank usług udostępnienia środowiska informatycznego jako usług pomocniczych do usług finansowych wymienionych m.in. w art. 43 ust. 1 pkt 39 i 40 ustawy VAT. Należy również pokreślić, iż linia interpretacyjna przyjęta przez NSA znalazła odzwierciedlenie w interpretacjach organów podatkowych.

Prawidłowość założenia, że usługi istotne i specyficzne dla usług określanych do 31 grudnia 2010 r. jako pośrednictwa finansowego oraz stanowiące niezbędny ich element, powinny korzystać ze zwolnienia z podatku VAT została potwierdzona m.in. w interpretacji z dnia 4 sierpnia 2009 r., sygn. IPPP2/443-515/09-2/MS; w interpretacji z dnia 3 grudnia 2009 r., sygn. IPPP3/443-835/09-4/MPe; w interpretacji z dnia 8 października 2010 r., sygn. IBPP2/443-581/10/BW; w interpretacji z dnia 4 listopada 2010 r., sygn. IPPP1/443-822/10-2/AP, w interpretacji z dnia 17 czerwca 2010 r., sygn. IPPP3/443-313/10-2/KT, czy też w interpretacji indywidualnej z dnia 30 października 2009 r., sygn. IPPP2/443-879/09-4/PW.

Możliwość zastosowania zwolnienia dla nabywanych przez Bank przedmiotowych usług udostępniania środowiska informatycznego znajduje również potwierdzenie na gruncie prawa wspólnotowego. Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w zakresie usług pomocniczych, który chociażby w wyroku z dnia 5 czerwca 1997 r. w sprawie C-2/95 - zwrócił uwagę na charakter pomocniczy usług wykonywanych na rzecz banku przez dostawcę usług elektronicznych. W wyroku tym Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wypracował definicję usług pomocniczych odpowiadającą definicji zawartej w ustawie VAT od 1 stycznia bieżącego roku.

Jak zostało juz wcześniej wykazano, nabywane przez Bank usługi niewątpliwie spełniają wskazane w orzecznictwie ETS warunki. Usługi te stanowią bowiem odróżniającą się całość, ich specyfika jest charakterystyczna dla transakcji zwolnionych (o czym świadczy ich ścisłe powiązanie z wykonywanymi przez Bank usługami finansowymi), natomiast wykonywanie przedmiotowych usług w oderwaniu od operacji wykonywanych przez Bank pozbawione byłoby sensu ekonomicznego. W ocenie Banku udostępnienie aplikacji umożliwiających oferowanie, obsługę posprzedażową, zarządzanie i rozliczanie produktów kredytowych, jak również aplikacji zapewniających obsługę transakcji gotówkowych i bezgotówkowych dokonywanych przy użyciu kart, czy też rozliczeń finansowych ze sklepami, jest niezbędne dla realizacji przez Bank usług pośrednictwa finansowego na rzecz klientów Banku. W związku z dynamicznym rozwojem działalności bankowej, bez nabycia usług objętych zakresem przedmiotowym wniosku Bank nie mógłby bowiem zarówno oferować i świadczyć usług finansowych w sposób efektywny jak również skutecznie konkurować z innymi podmiotami występującymi na rynku. W rezultacie więc, nie mógłby on skutecznie świadczyć usług finansowych w postaci oferowania przez siebie produktów bankowych.

Mając na uwadze całokształt powyższej argumentacji Bank stoi na stanowisku, iż nabywane przez niego usługi będące przedmiotem niniejszego wniosku korzystają ze zwolnienia z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie natomiast z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 40 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług.

Natomiast w myśl art. 43 ust. 13 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam w sobie stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Zgodnie z art. 43 ust. 14 cyt. ustawy, przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Należy również zwrócić uwagę na odpowiednie uregulowania zawarte w prawie wspólnotowym. Zgodnie z przepisem art. 135 ust. 1 lit. a-d Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347/1 z późn. zm.), państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:

Z opisu sprawy wynika iż, Bank nabywa od podmiotu zagranicznego ("Usługodawcy") usługi udostępniania środowiska informatycznego w postaci systemu VisionPlus pozwalającego na kompleksowe rozliczanie dokonywanych przez klientów transakcji finansowych, które Bank traktuje jako import usług. Dzięki systemowi VisionPlus Bank ma zapewniony dostęp do aplikacji informatycznych pozwalających Bankowi na oferowanie, obsługę posprzedażową i rozliczanie produktów kredytowych, m.in. kredytów, odnawialnych i nieodnawialnych pożyczek gotówkowych oraz zarządzanie udzielonymi kredytami/pożyczkami.

Dodatkowo, oprócz aplikacji bezpośrednio związanych z rozliczaniem transakcji kredytowych i pożyczkowych, system VisionPlus pozwala Bankowi na realizację usług związanych z procesowaniem i rozliczaniem transakcji gotówkowych i bezgotówkowych dokonywanych przy użyciu wydanych przez Bank lub we współpracy z innymi podmiotami kart kredytowych i płatniczych, jak również dokonywanie rozliczeń finansowych ze sklepami, w których udzielony został kredyt. Wraz z udostępnieniem systemu VisionPlus Bank ma możliwość codziennego przetwarzania zgromadzonych w systemie danych, ich przechowywania, zarządzania bazami danych oraz ma zapewnioną nieprzerwaną komunikację z pozostałymi systemami funkcjonującymi w Banku.

Zdaniem Wnioskodawcy usługi powyższe, jako usługi pomocnicze do usług finansowych podlegają zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 13 ustawy.

W przedmiotowej sprawie, kluczowym jest zatem ustalenie, czy opisane usługi stanowią odrębną całość oraz są właściwe i niezbędne do świadczenia usługi zwolnionej, tj. czy mogą stanowić usługi pomocnicze do usług finansowych w rozumieniu art. 43 ust. 13 ustawy.

Odnośnie pierwszej cechy, niewątpliwie świadczone usługi mogą być potraktowane jako odrębna całość od szeroko rozumianych usług finansowych. O powyższym świadczy choćby fakt, iż mogą być świadczone przez odrębny podmiot. Niewątpliwie też stanowią wsparcie i zwiększają efektywność działania banku. Jednakże należy podkreślić, iż jest to, jak sam zauważa Wnioskodawca, wsparcie z zakresu technologii informatycznych i rozwiązań systemowych.

W trakcie oceny, czy dane usługi można uznać za pomocnicze dla usługi finansowej nie sposób pominąć wniosków płynących z orzecznictwa TSUE. Należy zgodzić się z Wnioskodawcą, iż w wyroku w sprawie C-2/95 Sparekassernes Datacenter (SDC) dotyczącym zwolnień przedmiotowych na gruncie wspólnego systemu VAT, TSUE wskazał cechy charakterystyczne usługi finansowej w kontekście ustalenia warunków stosowania zwolnienia dla konkretnych podtypów usług finansowych wymienionych w art. 13 (B) B (d) pkt 3 i 5 VI Dyrektywy (obecnie art. 135 ust. 1 lit. d i lit. f Dyrektywy 2006/112/WE). Sprawa dotyczyła usług świadczonych przez SDC (stowarzyszenie) przede wszystkim na rzecz banków oraz innych jednostek podłączonych do jego systemu informatycznego. SDC świadczyło usługi przetwarzania danych związanych z transakcjami prowadzonymi przez jego klientów, a także pewnych usług związanych ze sprawami administracyjnymi swoich członków.

W powyższym stanie faktycznym TSUE zaznaczył, iż dla zastosowania zwolnienia istotne jest, aby usługa pomocnicza, z ogólnego punktu widzenia, stanowiła osobną całość, w rezultacie obejmując funkcje charakterystyczne dla usługi finansowej, nie może to być zatem sama czynność techniczna.

Podobne stanowisko zostało przedstawione przez Trybunał w wyroku z dnia 13 grudnia 2001 r. w sprawie C-235/00 CSC Financial Services Ltd. W wyroku tym TSUE stwierdził, iż "obrót papierami wartościowymi polega na działaniach zmieniających sytuację prawną i finansową między stronami i działania te są porównywalne do przypadków przeniesienia lub płatności. Dostawa zwykłej usługi technicznej lub administracyjnej, nie zmieniającej sytuacji prawnej lub finansowej nie wydaje się więc być objęta zwolnieniem ustalonym w art. 13 część B lit. d pkt 5 Szóstej dyrektywy (...) Wynika z tego więc, że usługi o charakterze administracyjnym nie zmieniające prawnej bądź finansowej pozycji stron nie są objęte zwolnieniem ustalonym w art. 13 część B lit. d pkt 5".

Uwzględniając powyższe należy uznać, że aby transakcje mogły zostać uznane na gruncie Dyrektywy VAT za zwolnione, muszą stanowić odróżniającą się całość, być specyficzne dla transakcji finansowych, mieć podstawowe znaczenie dla ich realizacji.

Konkludując, w świetle wyroków TSUE należy stwierdzić, iż sam fakt, że element składowy ma znaczenie dla zawarcia transakcji zwolnionej, nie uprawnia do wniosku, że usługa, którą ten element reprezentuje, jest zwolniona. W ocenie tut. Organu, wbrew stanowisku Wnioskodawcy usługi opisane w stanie faktycznym są wyłącznie techniczne, bez cech charakterystycznych dla transakcji zwolnionych.

Należy zauważyć, że nabywane usługi udostępniania środowiska informatycznego, mimo iż zwiększają efektywność - stanowią w istocie tylko usługi dostarczenia narzędzi technicznych do obsługi transakcji finansowych. Nie można uznać, iż obsługa informatyczna transakcji, czy przetwarzanie danych ma podstawowe znaczenie i jest specyficzne dla usług finansowych.

Należy również zwrócić uwagę na projekt Rozporządzenia Rady (Wniosek - Rozporządzenia Rady ustanawiające przepisy wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do opodatkowania usług ubezpieczeniowych i finansowych, KOM (2007) 746 wersja ostateczna), którego celem jest zapewnienie jednolitego traktowania na gruncie VAT usług finansowych świadczonych przez podmioty działające na rynku wspólnotowym. Rozporządzenie nie posiada jeszcze mocy prawnej, jednakże daje wyraźne wskazania, jakie rodzaje działalności są oraz jakie nie są specyficzne i istotne dla danej zwolnionej usługi.

Przepis art. 13 ust. 2 lit. a, b), h) Rozporządzenia zakłada, iż dla celów art. 135 ust. 1a dyrektywy 2006/112/WE, za działalności posiadające specyficzne oraz istotne cechy danej zwolnionej usługi nie uważa się następujących rodzajów działalności: przechowywanie, zadania administracyjne, dostawa i projektowanie oprogramowania.

Mając powyższe na względzie w ocenie tut. Organu, usługi udostępniania środowiska informatycznego, nie wykraczają poza wsparcie z zakresu technologii informatycznych i rozwiązań systemowych, nie obejmują one funkcji charakterystycznych dla usługi zwolnionej, zatem nie wypełniają dyspozycji wynikających z art. 43 ust. 13 i nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Argumentacja jaka legła u podstaw niniejszej interpretacji, znajduje także odzwierciedlenie w aktualnym orzecznictwie TSUE, gdzie w wyroku z dnia 28 lipca 2011 r. sygn. C-350/10 w sprawie Nordea Pankki Suomi Oyj, Sąd uznał, że usługi SWIFT stanowiące usługi elektronicznego przesyłania wiadomości, których wyłącznym przedmiotem jest przekazywanie danych nie spełniają żadnej z funkcji którejkolwiek z transakcji finansowych, o których mowa w art. 13 cześć B lit. d pkt 3 i 5 VI Dyrektywy unijnej (obecnie, art. 135 ust. 1 pkt d i f dyrektywy VAT). Ponadto, dodał także, co istotne z punktu widzenia przedmiotowej sprawy, że sama tylko okoliczność, że dany składnik jest nieodzowny do realizacji określonej transakcji objętej zwolnieniem z VAT, nie pozwala uznać, że usługa odpowiadająca temu składnikowi również jest zwolniona z podatku. W opinii TSUE, odpowiedzialność SWIFT ogranicza się do aspektów technicznych i nie obejmuje specyficznych i istotnych elementów operacji finansowych będących przedmiotem sporu przed sądem krajowym.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę wyroku z dnia 22 grudnia 2008 r., sygn. akt I FSK 1582/08 stwierdzić należy, iż spór w oparciu o który zostało wydane owe orzeczenie dotyczył sposobu kwalifikacji usług SWIFT, umożliwiających bankom komunikowanie się między sobą. Jako przykłady rodzaju komunikatów kierowanych do banku z innych banków strona podała zlecenie przelewu, otrzymania przelewu, założenia lokaty, założenia depozytu, udzielenie kredytu, obciążenie płatności odsetkowych, ustanowienie akredytywy, udzielenie gwarancji lub poręczenia, informacji dotyczącej czeków, przelewów bezgotówkowych.

Powyższy opis sprawy znacząco odbiega i nie odzwierciedla sytuacji przedstawionej we wniosku. Zatem wskazany wyrok nie znajduje zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Zauważyć również należy, iż interpretacje indywidualne powołane przez Wnioskodawcę zostały wydane w określonych stanach faktycznych i na gruncie stanu prawnego obowiązującego przed dniem 1 stycznia 2011 r. Z uwagi na obowiązujące wówczas regulacje prawne rozstrzygnięcia powyższe zapadły w oparciu o przedstawione przez Wnioskodawców grupowania statystyczne.

Jednocześnie tut. Organ informuje, iż niniejsza interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem zapytania Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisanym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 2 Ordynacja podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności miejsca świadczenia wskazanych usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.