IPPP2/4512-941/15-7/MJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony #61485; przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2015 r. (data wpływu 28 września 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 listopada 2015 r. (data wpływu 26 listopada 2015 r.), pismem z dnia 10 grudnia 2015 r. (data wpływu 14 grudnia 2015 r.) oraz pismem z dnia 28 grudnia 2015 r. (data wpływu 30 grudnia 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Nr IPPP2/4512-941/15-5/MJ z dnia 18 grudnia 2015 r. (data doręczenia 21 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości zabudowanej, w stosunku do której wydatki na modernizację i rozbudowę przekroczyły 30% wartości początkowej budynku - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 września 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości zabudowanej, w stosunku do której wydatki na modernizację i rozbudowę przekroczyły 30% wartości początkowej budynku. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 listopada 2015 r. (data wpływu 26 listopada 2015 r.), pismem z dnia 10 grudnia 2015 r. (data wpływu 14 grudnia 2015 r.) oraz pismem z dnia 28 grudnia 2015 r. (data wpływu 30 grudnia 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Nr IPPP2/4512-941/15-5/MJ z dnia 18 grudnia 2015 r. (data doręczenia 21 grudnia 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych. Jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca dokonał zakupu nieruchomości (grunt wraz z budynkami), transakcja zakupu objęta była zwolnieniem z podatku VAT. Wnioskodawca ulepszył, zmodernizował i rozbudował przedmiotowe nieruchomości. Wydatki, które poniósł na modernizację i rozbudowę przekraczają 30% wartości początkowej zakupionej nieruchomości. Następnie Wnioskodawca dokonał sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że nieruchomość została nabyta w dniu 13 marca 2015 r. oraz, że sprzedaż nieruchomości zwolniona była na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że przed dniem nabycia nieruchomości nie miało miejsca pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Transakcja nabycia, która odbyła się w marcu 2015 r. również nie była pierwszym zasiedleniem w rozumieniu ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedając nieruchomość (grunt wraz budynkiem), której koszt modernizacji i rozbudowy przekracza 30% wartości początkowej obiektu, należy zastosować podstawową stawkę VAT - 23%.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Podstawowa stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Ustawodawca od powyższej zasady ustanowił szereg wyjątków, a jednym z nich jest zwolnienie od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie, w myśl art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Zatem pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany w stopniu nie niższym niż 30% wartości początkowej obiekt budowlany będzie przedmiotem dostawy w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy lub np. przedmiotem najmu, dzierżawy (przedmiotem świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy). Bowiem zarówno dostawa, jak i najem czy dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie od podatku od towarów i usług stosuje się w odniesieniu do sprzedaży całości budynków, budowli lub ich części, jeżeli w momencie ich dostawy są one już zasiedlone, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ich dostawą jest dłuższy niż 2 lata.

W myśl natomiast art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa powyżej, pod warunkiem że:

Wnioskodawca nabył nieruchomość, przy czym nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nieruchomość była przez Wnioskodawcę zakupiona w celu odsprzedaży jako towar handlowy. Nieruchomość nie była przedmiotem umów najmu lub dzierżawy lub umów o podobnym charakterze. Nieruchomość została ulepszona, a wydatki na ulepszenie przekroczyły 30% wartości początkowej.

Z przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10 wynika, iż aby można było zastosować stawkę "ZW" konieczne jest spełnienie dwóch przesłanek, tj. dostawa nie może być dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą upłynął okres 2 lat. W związku z tym, że za pierwsze zasiedlenie uważane jest oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, należy uznać, że przesłanka ta w przedmiotowej sytuacji nie została spełniona, a zatem doszło do dostawy w ramach pierwszego zasiedlenia.

Z normy art. 43 ust. 1 pkt 10a wynika, że aby sprzedaż lokalu mogła korzystać ze zwolnienia muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule, tj. sprzedającemu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu budynków, budowli lub ich części oraz sprzedający nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Jak już Wnioskodawca wcześniej zauważył poczynił on nakłady na zakupioną nieruchomość w wysokości przekraczającej 30% wartości początkowej tej nieruchomości, z tego też względu przedmiotowy stan faktyczny nie spełnia przesłanek art. 43 ust. 1 pkt 10a, a tym samym Wnioskodawca nie miał prawa do zastosowania stawki VAT "ZW".

Reasumując zdaniem Wnioskodawcy dostawa nieruchomości nie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie powołanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10, bądź art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT ze względu na to, że Wnioskodawca poczynił nakłady na zakupioną nieruchomość w wysokości przekraczającej 30% wartości początkowej tej nieruchomości, co powoduje, że dostawa ta powinna być przez niego rozpoznana jako dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia. Ponadto poczynienie tych nakładów spowodowało, że nie była spełniona przesłanka z art. 43 ust. 1 pkt 10a litera b). W związku z powyższym sprzedaż nieruchomości nie mogła podlegać zwolnieniu od podatku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 bądź 10a ustawy o VAT, a tym samym powinna podlegać opodatkowaniu podstawową stawką VAT-23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste i zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych towarów i czynności stawkami preferencyjnymi oraz zwolnienie od podatku.

W przypadku terenów zabudowanych budynkami lub budowlami zwolnienie od podatku przysługuje na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz 10a ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Stosownie do art. 43 ust. 10a ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy o VAT).

Definicja pierwszego zasiedlenia, o której mowa powyżej została zawarta w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Na potrzeby definicji pierwszego zasiedlenia należy przyjąć, że oddanie do użytkowania jest sformułowaniem odnoszącym się do faktycznej czynności przekazania pierwszemu użytkownikowi budynku, budowli lub ich części w wykonaniu dostawy, dzierżawy najmu lub innej czynności podlegającej opodatkowaniu. Czynnością podlegającą opodatkowaniu będzie co do zasady odpłatna dostawa towaru, jak również najem bądź dzierżawa.

Definicja pierwszego zasiedlenia odnosi się także do pojęcia ulepszenia budynku, budowli lub ich części. Pojęcie ulepszenia - zgodnie z wytyczną ustawodawcy wskazaną w przepisie - należy odnieść do znaczenia nadanego w ustawach o podatkach dochodowych.

W myśl art. 16g ust. 13 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.), jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Przepis ten nie odnosi się do pojęcia remontu, przez który należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji.

Powyższy przepis wskazuje, że na gruncie prawa podatkowego "ulepszenie" jest pojęciem, które dotyczy wyłącznie składników majątku będących środkami trwałymi. Pod pojęciem tym należy rozumieć takie czynności jak przebudowa, rozbudowa, rekonstrukcja, adaptacja lub modernizacja środka trwałego, które podnoszą jego wartość techniczną, użytkową, jak i przystosowanie składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu, niż pierwotne przeznaczenie albo nadanie temu składnikowi innych cech użytkowych.

W świetle powołanej ustawy o podatku dochodowym wartością początkową środków trwałych jest przede wszystkim:

W momencie, w którym obiekt zostanie ulepszony, poniesione wydatki spowodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia obiektu do używania.

Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie zawiera własnej definicji ulepszenia ani wartości początkowej środka trwałego, w tym zakresie zatem należy odwołać się do przepisów ustaw o podatku dochodowym. W tym ujęciu wartość początkowa środka trwałego nie jest wielkością stałą.

Zawarte wprost w ustawie o VAT (art. 2 pkt 14 ustawy) odniesienie do przepisów o podatku dochodowym wskazuje, że spełnienie warunku utraty statusu pierwszego zasiedlenia w wyniku ulepszenia budynku ma miejsce, jeśli:

* obiekt został ulepszony w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym,

* ulepszenie przekroczyło 30% wartości początkowej środka trwałego.

Ponadto, zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych. Jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca, w dniu 13 marca 2015 r., dokonał zakupu nieruchomości (grunt wraz z budynkami), transakcja zakupu objęta była zwolnieniem z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a. W stosunku do wskazanej nieruchomości nie miało miejsca pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Transakcja nabycia również nie była pierwszym zasiedleniem w rozumieniu ustawy o VAT.

Wnioskodawca ulepszył, zmodernizował i rozbudował przedmiotowe nieruchomości. Wydatki, które poniósł na modernizację i rozbudowę przekraczają 30% wartości początkowej zakupionej nieruchomości. Następnie Wnioskodawca dokonał sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.

Ponadto, w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawca wskazuje, że Nieruchomość była zakupiona w celu odsprzedaży jako towar handlowy. Nie była ona przedmiotem umów najmu lub dzierżawy lub umów o podobnym charakterze.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest, czy sprzedając nieruchomość (grunt wraz budynkiem), której koszt modernizacji i rozbudowy przekracza 30% wartości początkowej obiektu, należy zastosować podstawową stawkę VAT w wysokości 23%.

W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę, że Nieruchomość, o której mowa we wniosku, stanowiła towar handlowy. Tym samym nie była środkiem trwałym.

Jak wynika z powołanego wyżej art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ulepszenie odnosi się wyłącznie do środków trwałych, które podatnik wykorzystuje w prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem w sytuacji dokonywania nakładów w budynkach niebędących środkami trwałymi prowadzonego przedsiębiorstwa nie dochodzi do ich ulepszenia w rozumieniu ww. przepisu. Z uwagi na to, że przepis art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług dotyczący pierwszego zasiedlenia przywołuje w swej treści pojęcie "ulepszenia", przy czym wskazuje, że rozumienie tego pojęcia należy odnosić do przepisów o podatku dochodowym, należy stwierdzić, że ulepszenie dotyczy wyłącznie poniesionych nakładów w obiektach będących środkami trwałymi w podmiocie gospodarczym. Zatem w rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca ponosząc nakłady inwestycyjne w nabytej nieruchomości, która nie stanowi środka trwałego w majątku Spółki, niezależnie od wysokości poniesionych nakładów nie dokonuje ulepszenia w rozumieniu przepisu art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i tym samym w rozumieniu przepisów art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Tak więc ponoszone nakłady nie mogą wpływać na ocenę pierwszego zasiedlenia obiektu w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT i możliwości zastosowania zwolnienia dla dostawy tego obiektu, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Reasumując należy podkreślić, że ulepszenie nieruchomości dokonane przez Wnioskodawcę nie spowodowało, że transakcja zbycia tej nieruchomości została dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia.

Ponadto z treści wniosku wynika, że nieruchomość została nabyta 13 marca 2015 r., a transakcja nie była dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu ustawy o VAT. Dodatkowo, w stosunku do nieruchomości, o której mowa we wniosku, nie miało miejsca również wcześniej pierwsze zasiedlenie. Nieruchomość została przez Wnioskodawcę zbyta na podstawie umowy sprzedaży. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że transakcja nabycia z dnia 13 marca 2015 r. była zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Należy zauważyć, że zwolnienie od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a stosuje się do dostawy budynków, budowli lub ich części, które nie są objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10, tzn. w przypadku gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, lub pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata. Zatem skoro transakcja nabycia przez Wnioskodawcę nieruchomości podlegała zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a, to transakcja ta nie mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, a zatem była to transakcja dostawy nieruchomości zabudowanej w ramach pierwszego zasiedlenia - gdyż, jak wskazał Wnioskodawca - w stosunku do nieruchomości nie miało wcześniej miejsca pierwsze zasiedlenie.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca nabył nieruchomość w dniu 13 marca 2015 r., a następnie w tym samym roku dokonał jej zbycia na podstawie umowy sprzedaży. Wobec czego należy stwierdzić, że pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nie upłynął okres 2 lat. Wobec tego treść art. 43 ust. 1 pkt 10 w analizowanym przypadku nie ma zastosowania.

W związku z tym należy rozpatrzyć możliwość zastosowania zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca nabył nieruchomość w ramach transakcji, która podlegała zwolnieniu na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Wobec czego, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do tej zabudowanej nieruchomości. Ponadto poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na ulepszenie - jak wskazano wyżej - nie stanowią wydatków na ulepszenie, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Zatem należy stwierdzić, że dostawa nieruchomości zabudowanej dokonana przez Wnioskodawcę podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Ponadto zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z uwagi na to, że dana Nieruchomość będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, analiza zwolnienia dostawy tej Nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy stała się bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.