IPPP2/4512-9/16-4/BH - VAT w zakresie opodatkowania usług polegających na organizowaniu spektakli na zlecenie podmiotów zewnętrznych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 grudnia 2015 r. (data wpływu 4 stycznia 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 marca 2016 r. (data wpływu 16 marca 2016 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 2 marca 2016 r. doręczone Stronie w dniu 7 marca 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług polegających na organizowaniu spektakli na zlecenie podmiotów zewnętrznych - jest prawidłowe.

W dniu 4 stycznia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług polegających na organizowaniu spektakli na zlecenie podmiotów zewnętrznych. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 14 marca 2016 r. (data wpływu 16 marca 2016 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 2 marca 2016 r. Nr IPPP2/4512-9/16-2/BH.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Fundacja (dalej: Wnioskodawca lub Fundacja) została powołana w celu wspierania rozwoju i twórczości oraz edukacji teatralnej. Swój cel statutowy Fundacja realizuje m.in. poprzez współpracę z teatrami oraz innymi instytucjami kulturalnymi, a także sponsorami wspierającymi działalność statutową Fundacji. Oprócz realizacji działań statutowych, Wnioskodawca prowadzi również działalność gospodarczą w zakresie organizowania spektakli teatralnych na zlecenie podmiotów zewnętrznych.

Oprócz tego, w ramach wspólnego przedsięwzięcia Wnioskodawca podejmuje współpracę z podmiotami zewnętrznymi, wystawiając spektakle teatralne na scenach, znajdujących się poza siedzibą Fundacji. W tym zakresie Fundacja otrzymała interpretację prawa podatkowego. Wszystkie uzyskane dochody, w tym również dochody uzyskane dzięki prowadzeniu działalności gospodarczej, spółka przeznacza w całości na realizację celów statutowych, tj. tworzenie i upowszechnianie kultury, ze szczególnym uwzględnieniem teatru, filmu, sztuk plastycznych, sztuk wizualnych, sztuk performatywnych muzyki i tańca.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 14 marca 2016 r. Fundacja wskazała, że Fundacja świadczy usługi kompleksowego organizowania spektakli teatralnych, za które to usługi Fundacja pobiera wynagrodzenie. W ramach świadczonych usług Fundacja aranżuje aktorów oraz ekipę techniczną konieczną do obsługi przedstawienia, zapewnia również kostiumy i rekwizyty, a także dba o kwestie związane z przestrzeganiem przepisów o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Po stronie podmiotu, który zlecił Fundacji organizację spektaklu zwykle leży zapewnienie miejsca, w którym będzie się odbywało przedstawienie, scenografii, transportu, hoteli dla aktorów i ekipy itp.

Wynagrodzenie Fundacji stanowi kwota przewidziana w umowie i płatna przez podmiot zamawiający organizację spektaklu. Wynagrodzenie to jest ustalane w oparciu o koszty jakie musi ponieść Fundacja powiększone o narzut (który ma zapewnić Fundacji zysk). W szczególności Fundacja ponosi koszty gaży aktorów, ekipy realizującej przedstawienie oraz koszty wynikające z przepisów o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Ponadto Fundacja ponosi również koszty swoich pracowników lub stałych współpracowników zaangażowanych w dane usługi, a także ogólne koszty funkcjonowania Fundacji (koszty biura, księgowości itp.).

Fundacja w żaden sposób nie zajmuje się sprzedażą ani dystrybucją biletów wstępu na spektakle organizowane przez Fundację na zlecenie podmiotów zewnętrznych, ani nie czerpie żadnych przychodów ze sprzedaży biletów. Co do zasady spektakle organizowane przez Fundację na zlecenie podmiotów zewnętrznych są wystawiane w miejscu zapewnionym przez podmiot, który zlecił usługę (np. w sali teatralnej wynajętej przez ten podmiot). Sporadycznie może się zdarzyć, że spektakle są wystawiane na sali teatralnej, która jest położona obok (na tym samym piętrze budynku) siedziby Fundacji. Sala ta jednak nie znajduje się w dyspozycji Fundacji i również w takim przypadku podmiot zewnętrzny musi ponieść koszty jej wynajęcia.

Wnioskodawca jest fundacją działającą przede wszystkim w oparciu o przepisy ustawy z 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach. Celem działalności Wnioskodawcy jest tworzenie i upowszechnianie kultury, ze szczególnym uwzględnieniem teatru, filmu, sztuk plastycznych, sztuk wizualnych, sztuk performatywnych, muzyki, tańca, a także edukacji artystycznej i pomocy społecznej za pomocą środków artystycznych. Cel działania Fundacji jest osiągany m.in. poprzez prowadzenie działalności gospodarczej nastawionej na zysk, polegającej na organizowaniu spektakli na zlecenie podmiotów zewnętrznych w sposób i na zasadach określonych w pkt 3 powyżej.

Wnioskodawca nie posiada wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego jako organizacja pożytku publicznego, w związku z czym w świetle art. 22 ust. 2 ustawy z 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie nie posiada statusu takiej organizacji. Niemniej jednak, zdaniem Fundacji, wskazany powyżej cel jej działania może być postrzegany jako mieszczący się w zakresie działalności społecznie użytecznej w sferze zadań publicznych w rozumieniu art. 3 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy. Wnioskodawca nie jest instytucją kultury w rozumieniu przepisów rozdziału drugiego ustawy z 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej i w szczególności nie posiada wpisu do rejestru, o którym jest mowa w art. 14 tej ustawy.

Wnioskodawca w sposób systematyczny osiąga zyski z prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie organizowania spektakli na zlecenie podmiotów zewnętrznych. Zyski te w całości są przeznaczane na pokrycie kosztów działania Fundacji (np. kosztów bezpośrednich ponoszonych w związku z organizacją danego przedstawienia takich jak gaże aktorów, oraz ogólnych takich jak koszty wynagrodzeń osobowych, koszty administracyjne) oraz kontynuowanie i doskonalenie dalszej działalności Fundacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegające na organizowaniu spektakli na zlecenie podmiotów zewnętrznych będą podlegać opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej VAT (obecnie 23%).

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Fundacji świadczone przez nią usługi polegające na organizowaniu spektakli na zlecenie podmiotów zewnętrznych podlegają opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej (obecnie 23%) na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej "ustawa o VAT"). Poniżej Fundacja krótko uzasadnia swoje stanowisko.

Ponieważ wykonywane przez Fundację czynności organizowania spektakli teatralnych na zlecenie podmiotów zewnętrznych są wykonywane odpłatnie i w ramach działalności gospodarczej, nie powinno ulegać wątpliwości, że czynności te stanowią usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Jednocześnie, jako że do tych usług nie znajduje zastosowania żaden przepis przewidujący obniżoną stawkę VAT lub zwolnienie z VAT, to usługi te powinny zostać opodatkowane według stawki podstawowej w oparciu o art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w szczególności do czynności organizowania spektakli teatralnych na zlecenie podmiotów zewnętrznych nie powinno być stosowane zwolnienie z VAT przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT. Wykładnia tego przepisu była przedmiotem interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 17 kwietnia 2015 r. (sygn. PT1.8101.6.2015.KCO.PT1.130). W interpretacji tej Minister wyjaśnił, że zwolnienie z VAT wynikające ze wspomnianego przepisu powinno być stosowane przez m.in. fundacje, jeśli prowadzą one działalność pożytku publicznego (tekst jedn.: działalność w sferze zadań publicznych mieszczących się w pojęciu usług kulturalnych), jednakże pod warunkiem, że podmioty te nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług. Tymczasem w przypadku Fundacji, poza działalnością która mogłaby być traktowana jako działalność pożytku publicznego w sferze kulturalnej, występuje również - jak zostało to wskazane powyżej - sfera działalności gospodarczej. W tym właśnie zakresie Fundacja wykonuje czynności z zakresu organizowania spektakli teatralnych na zlecenie podmiotów zewnętrznych, których opodatkowanie właściwą stawką VAT jest przedmiotem niniejszego wniosku. W świetle interpretacji ogólnej z 17 kwietnia 2015 r. do tych czynności nie powinno mieć zatem zastosowania zwolnienie z VAT przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1 (art. 41 ust. 2).

Przy czym, stosownie do art. 146a, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Przepisy ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku.

I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.

W myśl art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe. (art. 43 ust. 17a).

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług (art. 43 ust. 18).

Ponadto, zgodnie z art. 43 ust. 19 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

Z sytuacji przedstawionych we wniosku wynika, że Fundacja została powołana w celu wspierania rozwój i twórczości oraz edukacji teatralnej. Swój cel statutowy Fundacja realizuje m.in. poprzez współpracę z teatrami oraz innymi instytucjami kulturalnymi, a także sponsorami wspierającymi działalność statutową Fundacji.

Oprócz realizacji działań statutowych, Wnioskodawca prowadzi również działalność gospodarczą w zakresie organizowania spektakli teatralnych na zlecenie podmiotów zewnętrznych.

Fundacja świadczy usługi kompleksowego organizowania spektakli teatralnych, za które to usługi Fundacja pobiera wynagrodzenie. W ramach świadczonych usług Fundacja aranżuje aktorów oraz ekipę techniczną konieczną do obsługi przedstawienia, zapewnia również kostiumy i rekwizyty, a także dba o kwestie związane z przestrzeganiem przepisów o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Po stronie podmiotu, który zlecił Fundacji organizację spektaklu zwykle leży zapewnienie miejsca, w którym będzie się odbywało przedstawienie, scenografii, transportu, hoteli dla aktorów i ekipy itp.

Wynagrodzenie Fundacji stanowi kwota przewidziana w umowie i płatna przez podmiot zamawiający organizację spektaklu. Wynagrodzenie to jest ustalane w oparciu koszty jakie musi ponieść Fundacja powiększone o narzut (który ma zapewnić Fundacji zysk). W szczególności Fundacja ponosi koszty gaży aktorów, ekipy realizującej przedstawienie oraz koszty wynikające z przepisów o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Ponadto Fundacja ponosi również koszty swoich pracowników lub stałych współpracowników zaangażowanych w dane usługi, a także ogólne koszty funkcjonowania Fundacji (koszty biura, księgowości itp.).

Fundacja w żaden sposób nie zajmuje się sprzedażą ani dystrybucją biletów wstępu na spektakle organizowane przez Fundację na zlecenie podmiotów zewnętrznych, ani nie czerpie żadnych przychodów ze sprzedaży biletów.

Co do zasady spektakle organizowane przez Fundację na zlecenie podmiotów zewnętrznych są wystawiane w miejscu zapewnionym przez podmiot, który zlecił usługę (np. w sali teatralnej wynajętej przez ten podmiot). Sporadycznie może się zdarzyć, że spektakle są wystawiane na sali teatralnej, która jest położona obok (na tym samym piętrze budynku) siedziby Fundacji. Sala ta jednak nie znajduje się w dyspozycji Fundacji i również w takim przypadku podmiot zewnętrzny musi ponieść koszty jej wynajęcia.

Wnioskodawca jest fundacją działającą przede wszystkim na podstawie w oparciu o przepisy ustawy z 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach. Celem działalności Wnioskodawcy jest tworzenie i upowszechnianie kultury, ze szczególnym uwzględnieniem teatru, filmu, sztuk plastycznych, sztuk wizualnych, sztuk performatywnych, muzyki, tańca, a także edukacji artystycznej i pomocy społecznej za pomocą środków artystycznych.

Cel działania Fundacji jest osiągany m.in. poprzez prowadzenie działalności gospodarczej nastawionej na zysk, polegającej na organizowaniu spektakli na zlecenie podmiotów zewnętrznych w sposób i na zasadach określonych w pkt 3 powyżej.

Wnioskodawca nie posiada wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego jako organizacja pożytku publicznego, w związku z czym w świetle art. 22 ust. 2 ustawy z 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie nie posiada statusu takiej organizacji. Niemniej jednak, zdaniem Fundacji, wskazany powyżej cel jej działania może być postrzegany jako mieszczący się w zakresie działalności społecznie użytecznej w sferze zadań publicznych w rozumieniu art. 3 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy.

Wnioskodawca nie jest instytucją kultury w rozumieniu przepisów rozdziału drugiego ustawy z 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej i w szczególności nie posiada wpisu do rejestru, o którym jest mowa w art. 14 tej ustawy.

Wnioskodawca w sposób systematyczny osiąga zyski z prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie organizowania spektakli na zlecenie podmiotów zewnętrznych. Zyski te w całości są przeznaczane na pokrycie kosztów działania Fundacji (np. kosztów bezpośrednich ponoszonych w związku z organizacją danego przedstawienia takich jak gaże aktorów, oraz ogólnych takich jak koszty wynagrodzeń osobowych, koszty administracyjne) oraz kontynuowanie i doskonalenie dalszej działalności Fundacji.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawidłowego opodatkowania świadczonych usług.

Z cyt. powyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a wynika, że zwolnienie zawarte w tym przepisie ma charakter podmiotowo-przedmiotowy. Zwolnieniu podlegają usługi kulturalne świadczone przez określone podmioty wymienione w tym przepisie.

W odniesieniu do przesłanki podmiotowej należy wskazać, że przepis ten wymienia trzy grupy podmiotów. Po pierwsze, podmioty prawa publicznego. Po drugie, inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym. Po trzecie, podmioty wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Powyższy przepis zawiera implementację zwolnienia przewidzianego w art. 132 ust. 1 lit. n Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L 2006, Nr 347, poz. 1), który stanowi, że państwa członkowskie zwalniają od podatku od towarów i usług świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawę towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie. Z kolei art. 43 ust. 18 ustawy stanowi implementację art. 133 akapit 1 lit. a ww. dyrektywy 2006/112/WE.

Wskazane przepisy ustawy przewidują stosowanie zwolnienia również dla innego (niż podmiot prawa publicznego) podmiotu uznanego na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym, pod warunkiem, że podmiot wykonuje usługi kulturalne i nie osiąga w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 13 marca 2014 r. sygn. akt I FSK 584/13 orzekł, że "przepis art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a u.p.t.u. zawiera prawidłową implementację zwolnienia przewidzianego w art. 132 ust. 1 lit. n Dyrektywy 2006/112/WE (...). Prawodawca unijny określając analizowane zwolnienie w zakresie świadczenia usług kulturalnych na równi traktuje podmioty prawa publicznego oraz pozostałe instytucje kultury. Celem wprowadzenia zwolnienia było wykonywanie czynności w interesie publicznym, a w konsekwencji obniżenie kosztów dostępu do dóbr kultury".

Określając katalog podmiotów, które mogą na podstawie odrębnych przepisów zostać uznane za instytucje o charakterze kulturalnym, w rozumieniu cytowanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT na wstępie należy przywołać regulacje ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej definiujące pojęcie działalności kulturalnej jak i krąg podmiotów, które mogą tę działalność prowadzić. Działalność kulturalna w rozumieniu art. 1 niniejszej ustawy, polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. Zgodnie z art. 2 tejże ustawy formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury. Jednocześnie na mocy art. 3 ust. 1 działalność kulturalną mogą prowadzić osoby prawne, osoby fizyczne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej. Zgodnie natomiast z art. 4 ust. 1 tej ustawy, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, których podstawowym celem statutowym nie jest prowadzenie działalności kulturalnej, mogą prowadzić taką działalność w szczególności w formie klubów, świetlic, domów kultury i bibliotek.

Jak wynika z powyższych przepisów, ww. ustawa o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej nie jest wystarczająca dla określenia wspomnianego katalogu podmiotów (por. ww. wyrok) - egzemplifikacyjny charakter wyliczeń w niej zawartych wyklucza możliwość definiowania tego katalogu jedynie na podstawie jej przepisów.

Uzasadnione jest przy określeniu katalogu ww. podmiotów również odwołanie się do treści ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie (Dz. U.

z 2014, poz. 1118). W świetle art. 1 ust. 1 pkt 1 i art. 3 ust. 1 oraz art. 4 ust. 1 pkt 16 tej ustawy reguluje ona m.in. zasady prowadzenia działalności pożytku publicznego, gdzie działalnością pożytku publicznego jest działalność społecznie użyteczna, prowadzona w sferze zadań publicznych określonych w ustawie, co w szczególności obejmuje zadania w zakresie kultury, sztuki, ochrony dóbr kultury i dziedzictwa narodowego.

W art. 3 tej ustawy ustawodawca określa kto prowadzi działalność pożytku publicznego. Są to organizacje pozarządowe rozumiane jako niebędące jednostkami sektora finansów publicznych, w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, i niedziałające w celu osiągnięcia zysku, osoby prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, w tym fundacje i stowarzyszenia.

Mając na uwadze charakter działalności pożytku publicznego (obejmujący m.in. zadania w zakresie kultury, sztuki, ochrony dóbr kultury i dziedzictwa narodowego) oraz dookreślenie zakresu podmiotowego dla tego typu działalności należy uznać, że działalność określona w ww. ustawie o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie prowadzona przez takie podmioty wpisuje się w przesłanki art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT, uprawniające do zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, pod pojęciem innych podmiotów uznanych na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT uznaje się również podmioty wymienione w art. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie prowadzące działalność pożytku publicznego tj. działalność w sferze zadań publicznych mieszczących się w pojęciu usług kulturalnych pod warunkiem, że podmioty te nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

A zatem również fundacja, której celem statutowym jest działalność kulturalna jest instytucją o charakterze kulturalnym w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT. Należy jednak wskazać, że zwolnienie zawarte w tym przepisie stosuje się pod warunkiem, że podmiot wykonujący usługi o charakterze kulturalnym nie osiąga w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczone w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

W odniesieniu, do przesłanki przedmiotowej warunkującej prawo do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie podaje definicji pojęcia "usług kulturalnych".

Jego znaczenie należy zatem ustalić w oparciu o dostępne metody wykładni. W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zatem zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu "usługi kulturalne" w języku potocznym, możemy stwierdzić, iż pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury itp. Natomiast kultura to "całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową - ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp." (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtműller "Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska" Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999). Encyklopedia Popularna w haśle "kultura" podaje, że jest to "całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania" (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982). Zgodnie z internetowym Słownikiem języka polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN SA (http://sjp.pwn.pl/), kultura oznacza "materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory". Przez potoczne rozumienie pojęcia "kultura" możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności. Takie rozumienie pojęcia "kultura", ma jednak niewielkie znaczenie praktyczne, a już w szczególności nie spełni swojej funkcji w procesie interpretacji prawa podatkowego. Zgodnie zatem z regułami wykładni prawa, w sytuacji gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgniecie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. Wykładnia systemowa pozwala na ustalenie zakresu rozumienia pojęcia w znaczeniu w jakim posługują się nim inne akty prawne należące do systemu prawa (wykładnia systemowa zewnętrzna). W tym celu należy sięgnąć do ustawy wprost lub pośrednio odnoszącej się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, tj. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Co prawda definicja działalności kulturalnej w języku prawnym, skonstruowana w oparciu o powyższy akt prawny nie będzie pełna, jednak pozwoli na sprecyzowanie terminów "kultura" oraz "usługi kulturalne" na potrzeby niniejszej interpretacji.

Jak wynika z przepisów ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, działalność kulturalna polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. Należy zauważyć, że usługi o charakterze organizacyjnym istotnie różnią się od usług o charakterze kulturalnym. Usługi o charakterze kulturalnym polegają na stworzeniu utworu lub artystycznym jego wykonaniu, a więc są przejawami działalności twórczej, podczas gdy usługi o charakterze organizacyjnym takich cech nie posiadają.

Biorąc pod uwagę okoliczności przedstawione we wniosku oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy należy stwierdzić, że Fundacja świadcząc usługi organizacji spektakli na zlecenie podmiotów zewnętrznych nie ma prawa do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy. W sprawie nie zostały spełnione przesłanki wynikające z tego przepisu. Wnioskodawca świadczy usługi kompleksowego organizowania spektakli teatralnych, za które to usługi pobiera wynagrodzenie, a nie usługi o charakterze kulturalnym. Ponadto usługi te wykonywane są na zlecenie podmiotów zewnętrznych w ramach działalności gospodarczej a ich celem jest osiąganie w sposób systematyczny zysków. Oznacza to, że usługi wykonywane przez Fundację w opisanym we wniosku zakresie powinny być opodatkowane stawką podatku VAT w wysokości 23%.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.