IPPP2/4512-806/15-2/AO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z 13 sierpnia 2015 r. (data wpływu 19 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług darowizny Znaku towarowego na rzecz osoby fizycznej i ustalenia podstawy opodatkowania ww. czynności - jest prawidłowe.

W dniu 19 sierpnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług darowizny Znaku towarowego na rzecz osoby fizycznej i ustalenia podstawy opodatkowania ww. czynności.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawcą jest osobą fizyczną, która prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach swojej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykorzystuje zarejestrowane w Urzędzie Patentowym RP prawo ochronne na znak towarowy (dalej: Znak Towarowy), w rozumieniu ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1410 z późn. zm., dalej: pwp). Znak Towarowy nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawcy oraz nie jest amortyzowany.

W związku z ustanowieniem prawa ochronnego na Znak Towarowy Wnioskodawca poniósł różnorodne koszty (m.in. koszty rejestracji znaku w Urzędzie Patentowym RP, wynagrodzenie grafika, wynagrodzenie kancelarii rzecznika patentowego). Ponadto, obecnie Wnioskodawca ponosi bieżące koszty utrzymywania praw ochronnych do Znaku Towarowego (periodyczne opłaty wnoszone na rzecz Urzędu Patentowego RP).

Mając na uwadze reorganizację swojej działalności i posiadanych aktywów, w przyszłości Podatnik zamierza zbyć Znak Towarowy nieodpłatnie, w formie darowizny na rzecz osoby fizycznej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w świetle zaprezentowanego powyżej opisu zdarzenia przyszłego, darowizna Znaku Towarowego dokonana przez Wnioskodawcę na rzecz osoby fizycznej będzie podlegać podatkowi od towarów i usług, jako nieodpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, a za podstawę opodatkowania ww. czynności należy uznać koszt świadczenia tej usługi poniesiony przez Wnioskodawcę, o którym mowa w art. 29a ust. 5 ustawy o VAT, który stanowi suma wydatków poniesionych na wytworzenie, ustanowienie i utrzymanie ochrony prawnej Znaku Towarowego.

Stanowisko Wnioskodawcy,

Zdaniem Wnioskodawcy darowizna Znaku Towarowego powinna zostać uznana za nieodpłatne świadczenie usług podlegające, na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Podstawę opodatkowania tej czynności, zgodnie z art. 29a ust. 5 ustawy o VAT, będzie stanowiła suma wydatków poniesionych na wytworzenie, ustanowienie oraz utrzymanie ochrony prawnej Znaku Towarowego.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast przez towary - zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Pojęcie "dostawa towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, obejmuje więc wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

W świetle tej definicji należy stwierdzić, iż prawo ochronne do znaku towarowego na gruncie ustawy o VAT nie może zostać zaklasyfikowane jako towar. Nie stanowi ono bowiem ani rzeczy, ani również żadnej postaci energii. Wobec powyższego dokonanie darowizny Znaku Towarowego nie może być na gruncie ustawy o VAT rozumiane jako dostawa towarów.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy), w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych.

Co do zasady, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, czynnością opodatkowaną podatkiem VAT będzie jedynie odpłatne świadczenie usług. Ustawodawca wprowadził jednak w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT wyjątek od powyższej zasady, na mocy którego również nieodpłatne świadczenie usług po spełnieniu określonych warunków może zostać uznane za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Zatem w celu ustalenia, czy darowizna Znaku Towarowego może zostać uznana za nieodpłatne świadczenie usług kluczowe jest ustalenie czy świadczenie zostało dokonane na cele osobiste podatnika lub jego pracowników lub na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika. W kontekście przedstawionego zdarzenia przyszłego, w celu ustalenia czy darowizna Znaku Towarowego będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług konieczne jest ustalanie, czy darowizna ta zostanie dokonana na cele inne niż działalność gospodarcza Wnioskodawcy.

Aby stwierdzić, że darowizna następuje na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika konieczne jest ustalenie braku związku między celem planowanego nieodpłatnego świadczenia usług a działalnością gospodarczą podatnika. Związek ten nie powinien być jednak rozumiany jako wynagrodzenie za dokonaną transakcję, bowiem z natury świadczeń nieodpłatnych wynika, że w przedmiotowej sytuacji ono nie występuje. Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowy związek z działalnością gospodarczą zachodzi, gdy zbycie związane jest z planowanym przez darczyńcę dalszym działaniem prowadzonego przedsiębiorstwa, rozumianym szeroko. Z założenia bowiem, celem działalności gospodarczej jest uzyskanie korzyści gospodarczej i wszelkie działania przedsiębiorcy powinny zmierzać do ich uzyskania.

W przedmiotowej sprawie dochodzi natomiast do darowizny znaku towarowego na rzecz osoby fizycznej. Wszelkie prawa do tego Znaku Towarowego zostaną na nią przeniesione, a Wnioskodawca nie będzie posiadał w stosunku do Znaku Towarowego żadnych praw ani roszczeń. Znak Towarowy nie będzie mógł więc być wykorzystywany w celach prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy skoro nie będzie on jego własnością.

Powyższa teza Wnioskodawcy znajduje też potwierdzenie w interpretacji indywidualnej prawa podatkowego z 22 listopada 2012 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (sygn. ITPP2/443-1070/12/RS). W powyższej interpretacji organ stwierdził, że czynność darowizny znaku towarowego dokonana w ramach podatkowej grupy kapitałowej nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, jako nieodpłatne świadczenie usług z uwagi na fakt, że darowizna została dokonana na cele związane z działalnością gospodarczą. Powyższa darowizna zostanie bowiem dokonana pomiędzy spółką matką a spółką córką, które to obie wchodzą w skład podatkowej grupy kapitałowej. Dyrektor stwierdził, że pomimo formalnego zbycia darowanego znaku towarowego spółka matka nadal będzie mieć pełną (chociaż pośrednią) nad nim jako wspólnik w spółki córki, która otrzymała znak towarowy. Spółka matka będzie mieć bowiem w spółce córce co najmniej 95% udziałów, czyli de facto będzie mogła wpływać na każdą decyzję podejmowaną przez spółkę córkę. Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy, skoro Wnioskodawca nie będzie posiadał żadnej kontroli nad Znakiem Towarowym, który stanie się własnością osoby fizycznej, darowizny będącej przedmiotem wniosku nie można uznać za czynność dokonaną dla celów działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

W związku z faktem, że przekazanie Znaku Towarowego poprzez jego darowiznę będzie dokonane w celach innych niż działalność gospodarcza podatnika, taka czynność spełniać będzie warunek, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, a w konsekwencji powinna zostać uznana za nieodpłatne świadczenie usług na gruncie ustawy o VAT.

Stanowisko podatnika w zakresie uznania darowizny znaku towarowego za nieodpłatne świadczenie usług znajduje potwierdzenie w następujących interpretacjach prawa podatkowego:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 13 sierpnia 2013 r. (sygn. ILPP2/443-590/13-3/PR)

"Biorąc pod uwagę powyższe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, iż znak towarowy będzie nieodpłatnie przekazany na rzecz syna Wnioskodawcy, na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą, czynność ta będzie stanowić odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy. W związku z powyższym przedmiotowa darowizna będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT".

* Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 12 listopada 2014 r. (sygn. IPTPP2/443-761/14-2/IR)

"Biorąc pod uwagę powyższe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, iż prawo ochronne do znaku towarowego oraz znak towarowy będą nieodpłatnie przekazane (w formie darowizny) na rzecz dzieci wspólników spółki cywilnej do ich majątku prywatnego, na cele niezwiązane z prowadzoną przez Wnioskodawcę w formie spółki cywilnej działalnością gospodarczą, czynność ta będzie stanowić odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy. W związku z powyższym przedmiotowa darowizna będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT".

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 21 sierpnia 2014 r. (sygn. IPPP3/443-510/14-2/IG)

"Biorąc zatem pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że z uwagi na fakt, że dojdzie do przekazania Praw na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością Wnioskodawcy, czynność ta będzie stanowić odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

Ponadto zamierzona czynność darowizny Praw będzie realizowana przez Wnioskodawcę jako czynnego zarejestrowanego podatnika podatku VAT, bowiem mamy do czynienia z przekazaniem majątku (wartości niematerialnych i prawnych) wykorzystywanego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Tym samym, czynność nieodpłatnego przekazania (darowizny) przez Wnioskodawcę zarejestrowanych Praw, o których mowa we wniosku, będzie stanowiła nieodpłatne świadczenie usług zrównane z odpłatnym świadczeniem usług na podstawie art. 8 ust. 2 ww. ustawy o VAT, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług."

Natomiast podstawa opodatkowania darowizny Znaku Towarowego powinna zostać ustalona w oparciu o art. 29a ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jednak w przypadku nieodpłatnego świadczenia usług, które ma miejsce w przedmiotowej sprawie przewidziany został szczególny przepis regulujący zasady ustalania podstawy opodatkowania. Zgodnie z art. 29a ust. 5 ww. ustawy, w przypadku świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 (czyli nieodpłatnego świadczenia usług), podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika.

Ustawa o VAT nie definiuje w sposób precyzyjny, jakiego rodzaju koszty mogą zostać uznane za poniesione przez podatnika w związku ze świadczeniem nieodpłatnie usług. Nie ulega jednak wątpliwości, iż chodzi tu o koszty rzeczywiście poniesione w związku ze świadczoną usługą, tzn. takiego rodzaju koszty, bez poniesienia których wykonanie usługi byłoby niemożliwe.

Należy zauważyć, że cyt. wyżej przepis art. 29a ust. 5 ustawy o VAT nie określa podstawy opodatkowania w oparciu o wartość rynkową danego nieodpłatnego świadczenia.

Z opisanego wyżej opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca poniósł wydatki związane z wytworzeniem Znaku Towarowego (opłaty rejestracyjne, wynagrodzenie grafika projektującego Znak Towarowy oraz wynagrodzenie dla rzecznika patentowego) oraz z jego utrzymaniem (ponoszenie opłat przedłużających prawo ochronne).

Wobec powyższego, w przypadku planowanej przez Wnioskodawcę czynności darowizny Znaku Towarowego, o którym mowa we wniosku, jako podstawę opodatkowania - zgodnie z cyt. wyżej art. 29a ust. 5 ww. ustawy - przyjąć należy faktyczny koszt świadczenia, który stanowić będzie suma wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę w związku z wytworzeniem, ustanowieniem i utrzymaniem ochrony Znaku Towarowego.

Stanowisko podatnika w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania znajduje potwierdzenie w następujących interpretacjach prawa podatkowego:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 13 sierpnia 2013 r. (sygn. ILPP2/443-590/13-3/PR)"Reasumując, mając na uwadze ww. przepisy oraz opis sprawy, w przypadku przedmiotowej darowizny znaku towarowego na cele niezwiązane z działalnością gospodarczą podatnika, która to czynność nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, dla udokumentowania ww. czynności Wnioskodawca może wystawić fakturę VAT wewnętrzną przyjmując jako podstawę opodatkowania - zgodnie z powołanym wyżej przepisem art. 29 ust. 12 ustawy - faktyczny koszt świadczenia tych usług poniesiony przez Wnioskodawcę, który stanowić będzie całkowita kwota wydatków poniesionych przez Zainteresowanego w związku z wytworzeniem znaku towarowego, ustanowieniem oraz utrzymaniem prawa ochronnego znaku towarowego".

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 20 maja 2014 r. (sygn. IPPP3/443-169/14-2/IG)"Reasumując, mając na uwadze ww. przepisy oraz opis sprawy, w przypadku przedmiotowej darowizny udziału w prawach ochronnych do znaku towarowego, na cele niezwiązane z działalnością gospodarczą podatnika, która to czynność będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, dla udokumentowania ww. czynności, na rzecz Ojca zamierzającego wykorzystywać udział w prawach ochronnych do znaku towarowego w swojej działalności gospodarczej, Wnioskodawca powinien wystawić fakturę VAT przyjmując jako podstawę opodatkowania - zgodnie z powołanym wyżej przepisem art. 29a ustawy - faktyczny koszt świadczenia tych usług poniesiony przez Wnioskodawcę, który stanowić będzie całkowita kwota wydatków poniesionych przez Zainteresowanego w związku z wytworzeniem znaku towarowego oraz ustanowieniem oraz utrzymaniem prawa ochronnego do znaku towarowego".

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 21 sierpnia 2014 r. (sygn. IPPP3/443-510/14-2/IG)"Wobec powyższego, w przypadku zamierzonej przez Wnioskodawcę czynności darowizny Praw, o których mowa we wniosku, jako podstawę opodatkowania - zgodnie z cyt. wyżej art. 29a ust. 5 ww. ustawy - przyjąć należy faktyczny koszt świadczenia tych usług poniesiony przez Wnioskodawcę, który stanowić będzie kwota wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę w związku z wytworzeniem Praw, ustanowieniem oraz utrzymaniem tych Praw, o ile oczywiście bez ich poniesienia wykonanie usługi nieodpłatnego przekazania Praw byłoby niemożliwe".

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 12 listopada 2014 r. (sygn. IPTPP2/443-763/14-2/AJB)"Mając zatem na uwadze powołane przepisy oraz przedstawiony opis sprawy, stwierdzić należy, iż w przypadku przedmiotowej darowizny ochronnego prawa do znaku towarowego wraz ze znakiem towarowym, która to czynność będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, podstawą opodatkowania - zgodnie z art. 29a ust. 5 ustawy - będzie faktyczny koszt świadczenia tej usługi, który stanowić będzie kwota poniesionych wydatków w związku z wytworzeniem i zarejestrowaniem znaku towarowego oraz utrzymaniem prawa ochronnego do znaku towarowego".

Reasumując, w świetle zaprezentowanego powyżej opisu zdarzenia przyszłego, darowizna Znaku Towarowego dokonana przez Wnioskodawcę na rzecz osoby fizycznej będzie podlegać podatkowi od towarów i usług, jako nieodpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, a za podstawę opodatkowania ww. czynności należy uznać koszt świadczenia tej usługi poniesiony przez Wnioskodawcę, o którym mowa w art. 29a ust. 5 ustawy o VAT, który stanowi suma wydatków poniesionych na wytworzenie, ustanowienie i utrzymanie ochrony prawnej Znaku Towarowego.

W świetle przedstawionego powyżej stanowiska, Wnioskodawca uprzejmie prosi o udzielenie odpowiedzi na pytanie przedstawione w niniejszym wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy towarami w rozumieniu ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (...).

Na podstawie art. 8 ust. 2 ww. ustawy za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach swojej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykorzystuje zarejestrowane w Urzędzie Patentowym RP prawo ochronne na znak towarowy, w rozumieniu ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej. Znak Towarowy nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawcy oraz nie jest amortyzowany. W związku z ustanowieniem prawa ochronnego na Znak Towarowy Wnioskodawca poniósł różnorodne koszty (m.in. koszty rejestracji znaku w Urzędzie Patentowym RP, wynagrodzenie grafika, wynagrodzenie kancelarii rzecznika patentowego). Ponadto, obecnie Wnioskodawca ponosi bieżące koszty utrzymywania praw ochronnych do Znaku Towarowego (periodyczne opłaty wnoszone na rzecz Urzędu Patentowego RP). Mając na uwadze reorganizację swojej działalności i posiadanych aktywów, w przyszłości Podatnik zamierza zbyć Znak Towarowy nieodpłatnie, w formie darowizny na rzecz osoby fizycznej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania podatkiem od towarów i usług darowizny Znaku Towarowego dokonanej przez Wnioskodawcę na rzecz osoby fizycznej jako nieodpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, a za podstawę opodatkowania ww. czynności uznanie kosztu świadczenia tej usługi poniesionego przez Wnioskodawcę, o którym mowa w art. 29a ust. 5 ustawy o VAT, który stanowi suma wydatków poniesionych na wytworzenie, ustanowienie i utrzymanie ochronny prawnej Znaku Towarowego.

Należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że prawo ochronne do znaku towarowego na gruncie ustawy o VAT nie może zostać zaklasyfikowane jako towar. Zatem darowizna Znaku Towarowego nie może być na gruncie ustawy o VAT rozumiana jako dostawa towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że wartość znaku towarowego mieści się w kategorii "wartości niematerialnych i prawnych", o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Czynność zbycia Znaku Towarowego prowadzi więc do przeniesienia praw niematerialnych i prawnych. Wynika z tego, że przeniesienie tych wartości zalicza się do świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług są czynności odpłatne. Nieodpłatne świadczenie usług - co do zasady - nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, za wyjątkiem ściśle określonych sytuacji, wskazanych m.in. w art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Z przywołanego wyżej przepisu wynika, że w przypadku świadczenia usług, nieodpłatne świadczenie usług będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT kiedy wykonywane będzie na cele osobiste podatnika. Opodatkowaniu podatkiem VAT podlegało będzie również wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

W niniejszych okolicznościach Wnioskodawca nieodpłatnie, w formie darowizny, zamierza zbyć Znak Towarowy na rzecz osoby fizycznej. Zatem darowizna Znaku Towarowego dokonana przez Wnioskodawcę na rzecz osoby fizycznej nie spełnia warunku nieodpłatnego świadczenia usług na cele osobiste podatnika, o których mowa w pierwszej części art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W analizowanej sytuacji planowana darowizna Znaku Towarowego wypełnia jednak warunek wszelkiego innego nieodpłatnego świadczenia usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Opodatkowaniu - zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług - podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zysk, wizerunek czy odbiór przez kontrahentów. Natomiast przez usługi związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy rozumieć te nieodpłatne usługi, które są wykonywane w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podmiotu, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa. Jeśli podejmowane przez podmiot działania mają na celu przyniesienie korzyści prowadzonej działalności gospodarczej, to tym samym są związane z jej prowadzeniem, a więc, jak to określa art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

W niniejszej sytuacji Wnioskodawca wyzbędzie się części swojego majątku na rzecz osoby fizycznej. Osoba fizyczna otrzyma prawo do Znaku Towarowego, które przysługiwało dotychczas Wnioskodawcy. W zamian Wnioskodawca nie otrzyma od osoby fizycznej jakiegokolwiek świadczenia. Jak wskazano we wniosku Podatnik zamierza zbyć Znak Towarowy nieodpłatnie, w formie darowizny. Przeniesienie praw i obowiązków następuje więc bez uzyskiwania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego. Po otrzymaniu darowizny osoba fizyczna będzie korzystała z otrzymanego w drodze darowizny Znaku Towarowego, na własne cele. Z uwagi na powyższe okoliczności, w przedmiotowej sprawie nie można uznać, że darowizna przez Wnioskodawcę Znaku Towarowego osobie fizycznej będzie miała wpływ na przyszłą sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawcy jako osoby fizycznej prowadzącej jednoosobowo działalność gospodarczą, Jego wizerunek, generowane zyski czy odbiór przez kontrahentów. Tak więc, w przedmiotowej sprawie nie zachodzi żaden związek z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. W związku z darowizną Znaku Towarowego na rzecz osoby fizycznej wszelkie prawa do tego Znaku zostaną przeniesione na osobę fizyczną. Wnioskodawca nie będzie posiadał w stosunku do Znaku Towarowego żadnych praw i roszczeń. Skoro Znak Towarowy nie będzie własnością Wnioskodawcy to nie będzie mógł być wykorzystywany w celach prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy. W konsekwencji, przekazanie Znaku Towarowego poprzez jego darowiznę będzie dokonane w celach innych niż działalność gospodarcza Wnioskodawcy.

Skoro darowizna Znaku Towarowego będzie dokonana na cele inne niż działalność gospodarcza Wnioskodawcy (przysporzenie na rzecz innej osoby fizycznej) to czynność ta wypełnia warunki nieodpłatnego świadczenia usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z tym, ww. czynność będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy przy tym zauważyć, że opisana we wniosku sytuacja jest zupełnie odmienna od sytuacji przedstawionej w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 22 listopada 2012 r. o sygn. ITPP2/443-1070/12/RS na którą powołuje się Wnioskodawca. W interpretacji tej stwierdzono, że darowizna znaków towarowych nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, lecz kwestia ta rozpatrywana była w kontekście podatkowej grupy kapitałowej. W grupie, każdy z podmiotów ma określone zadania i cele, które razem mają przyczynić się do końcowego efektu gospodarczego całej grupy. W niniejszym wniosku przedstawione okoliczności nie wskazują na taki związek pomiędzy działalnością gospodarczą Wnioskodawcy i ewentualną działalnością osoby fizycznej nabywającej od Wnioskodawcy Znak Towarowy. Tym samym, powołana przez Wnioskodawcę ww. interpretacja dotyczy odmiennych okoliczności aniżeli opisane w niniejszym wniosku.

W świetle przywołanych przepisów i przedstawionego zdarzenia przyszłego należy jednoznacznie stwierdzić, że wobec tego, że darowizna Znaku Towarowego będzie nieodpłatnie przekazana na rzecz osoby fizycznej, na cele niezwiązane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, to czynność ta będzie stanowić odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym, przedmiotowa darowizna będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy (w zakresie pytania nr 1) należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do podstawy opodatkowania ww. czynności należy wskazać, że zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Stosownie do art. 29a ust. 5 ww. ustawy w przypadku świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika.

Artykuł 29a ust. 6 pkt 1 stanowi, że - podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku.

Należy zauważyć, że ustawodawca nie określił w sposób precyzyjny, jakiego rodzaju koszty mogą zostać uznane za poniesione przez podatnika w związku ze świadczeniem nieodpłatnie usług. Nie ulega jednak wątpliwości, że chodzi tu o koszty rzeczywiście poniesione w związku ze świadczoną usługą, tzn. takiego rodzaju koszty, bez poniesienia których wykonanie usługi byłoby niemożliwe. Przy czym, należy przyjąć, że podstawa opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług powinna być jak najbliższa rzeczywistemu kosztowi jej wyświadczenia.

Ww. przepis art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L 347.1 z późn. zm.) z treści którego wynika, że w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Stosownie do art. 75 ww. Dyrektywy w odniesieniu do świadczenia usług, o których mowa w art. 26, w przypadku gdy towary stanowiące część majątku przedsiębiorstwa używane są do celów prywatnych lub usługi są świadczone nieodpłatnie, podstawę opodatkowania stanowi całkowita kwota wydatków poniesionych przez podatnika na wykonanie tych usług.

W myśl art. 78 lit. a ww. Dyrektywy do podstawy opodatkowania wlicza się podatki, cła, opłaty i inne należności, z wyjątkiem samego VAT.

Do podstawy opodatkowania nie wilcza się zatem samego podatku od wartości dodanej - należnego z tytułu danej transakcji.

Wnioskodawca w przyszłości zamierza zbyć Znak Towarowy nieodpłatnie, w formie darowizny, na rzecz osoby fizycznej. W związku z ustanowieniem prawa ochronnego na Znak Towarowy Wnioskodawca poniósł różnorodne koszty (m.in. koszty rejestracji znaku w Urzędzie Patentowym RP, wynagrodzenie grafika, wynagrodzenie kancelarii rzecznika patentowego). Ponadto, obecnie Wnioskodawca ponosi bieżące koszty utrzymywania praw ochronnych do Znaku Towarowego (periodyczne opłaty wnoszone na rzecz Urzędu Patentowego RP).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ujęcia w przypadku darowizny Znaku Towarowego w podstawie opodatkowania sumy wydatków poniesionych na wytworzenie, ustanowienie i utrzymanie ochrony prawnej Znaku Towarowego.

Wobec ww. przepisów oraz przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że w przypadku przedmiotowej darowizny Znaku Towarowego - na cele niezwiązane z działalnością gospodarczą podatnika, która to czynność będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług - Wnioskodawca jako podstawę opodatkowania powinien przyjąć - zgodnie z powołanym wyżej przepisem art. 29a ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług - faktyczny koszt świadczenia usługi poniesiony przez Wnioskodawcę, który stanowić będzie całkowita kwota wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę w związku z wytworzeniem Znaku Towarowego oraz ustanowieniem i utrzymaniem prawa ochronnego do Znaku Towarowego.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytanie nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.