IPPP2/4512-646/15-2/MAO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2015 r. (data wpływu 6 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nie uznania Wnioskodawcy za podatnika VAT z tytułu sprzedaży niezabudowanej działki gruntu - jest prawidłowe.

W dniu 6 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nie uznania Wnioskodawcy za podatnika VAT z tytułu sprzedaży niezabudowanej działki gruntu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Pan... (dalej jako "Wnioskodawca") jest właścicielem nieruchomości gruntowej, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą (dalej jako "Nieruchomość"). Wnioskodawca nabył ją na podstawie umowy darowizny. Darczyńcami byli rodzice Wnioskodawcy, czynność ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nieruchomość ta stanowi jedną działkę ewidencyjną. Zgodnie z wypisem z rejestru gruntów, Nieruchomość jest sklasyfikowana jako grunty orne oraz użytki rolne zabudowane. Nieruchomość stanowi gospodarstwo rolne prowadzone przez Wnioskodawcę, a wcześniej przez jego rodziców. Nieruchomość jest zabudowana domem mieszkalnym, dwoma budynkami produkcyjno-usługowo-gospodarczymi przeznaczonymi dla rolnictwa, budynkiem socjalnym oraz budynkiem gospodarczym przeznaczonym do przechowywania płodów rolnych.

Wnioskodawca nie był i nie jest zarejestrowany jako przedsiębiorca w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Nie rejestrował się także jako podatnik VAT. Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę na Nieruchomości spełnia definicję działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy VAT. Jednocześnie, w świetle art. 2 pkt 19 ustawy VAT, jest on rolnikiem ryczałtowym. Wnioskodawca nie jest właścicielem innych nieruchomości i nie dokonywał transakcji zakupu lub odpłatnego zbycia nieruchomości. Omawiana Nieruchomość nie była przedmiotem dzierżawy lub innej formy udostępniania osobom trzecim. Nieruchomość ta służyła Wnioskodawcy tylko do prowadzenia działalności rolniczej.

Teren, na którym znajduje się Nieruchomość nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca nie podejmował żadnych inicjatyw zmierzających do uchwalenia tego planu. Wszelkie inwestycje na Nieruchomości związane były wyłącznie z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.

Wnioskodawca nigdy nie publikował ogłoszeń dotyczących sprzedaży Nieruchomości. Kilka miesięcy temu do Wnioskodawcy zgłosił się pośrednik, który zaproponował mu zakup całej Nieruchomości. Wnioskodawca nie chciał się na to zgodzić, bowiem na Nieruchomości znajduje się również jego dom rodzinny. Wnioskodawca zgodził się natomiast na podział Nieruchomości i sprzedaż wydzielonej w ten sposób niezabudowanej działki gruntu (dalej jako "Działka").

W dniu. Wnioskodawca zawarł przedwstępną warunkową umowę sprzedaży, na podstawie której zobowiązał się zawrzeć umowę, której przedmiotem będzie sprzedaż nieruchomości stanowiącej Działkę. Na dzień. Nieruchomość nie została jeszcze podzielona, w konsekwencji nie doszło jeszcze do wyodrębnienia Działki.

Sprzedaż Działki nastąpi nie wcześniej niż. Do dnia sprzedaży Działki, nie będzie ona wykorzystywana do celów działalności gospodarczej Wnioskodawcy z wyjątkiem działalności rolniczej, ani nie będzie przedmiotem dzierżawy lub innego przekazania osobom trzecim do korzystania. Wnioskodawca nie dokona również rejestracji jako podatnik VAT. Z uwagi na fakt, iż kupujący należy dla grupy kapitałowej zajmującej się działalnością deweloperską, w przedwstępnej warunkowej umowie sprzedaży Wnioskodawca udzielił zgody na dysponowanie Działką na cele budowlane, przy czym chodzi tu jedynie o ustanowienie tytułu prawnego dla wystąpienia z wnioskiem o wydanie pozwolenia na budowę (art. 3 pkt 11 oraz art. 33 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane). Ponadto Wnioskodawca zgodził się kupującemu na wejście na teren Działki w celu dokonania inwentaryzacji geodezyjnej i badań geotechnicznych. Ma to nastąpić w porze jesienno-zimowej, tak aby nie przeszkodzić Wnioskodawcy w uprawie Działki.

Z przedwstępnej warunkowej umowy sprzedaży wynika, że kupujący wpłacił do depozytu notarialnego określoną kwotę pieniężną, stanowiąca około 30% ceny sprzedaży Działki. Kwota ta, po spełnieniu określonych warunków, może być wypłacona Wnioskodawcy i wówczas zostanie uznana za zadatek w rozumieniu art. 394 Kodeksu cywilnego (dalej "Zadatek"). Pozostała część ceny sprzedaży Działki zostanie zapłacona Wnioskodawcy niezwłocznie po zawarciu umowy rozporządzającej prawem własności Działki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy z tytułu sprzedaży Działki Wnioskodawca będzie podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, z tytułu sprzedaży Działki nie będzie on podatnikiem podatku od towarów i usług.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W rozumieniu ustawy VAT (art. 15 ust. 2), działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego zawarty w niniejszym wniosku ORD-IN, nie można uznać, że sprzedaż Działki nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Sama bowiem okoliczność, że Wnioskodawca na Nieruchomości prowadzi działalność rolniczą będąc rolnikiem ryczałtowym, nie jest wystarczająca do uznania, że z tytułu sprzedaży Działki będzie on podatnikiem VAT. Sprzedaż Działki będzie stanowiła jedynie czynność w zakresie zarządu majątkiem prywatnym, jako zwykłe wykonywanie prawa własności.

Powyższy wniosek znajduje uzasadnienie w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r., zapadłego w sprawie o sygn. C-180/10. Trybunał uznał w nim, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej (podatku VAT) i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, jeżeli sprzedaż gruntu następują w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Natomiast, jeżeli osoba ta w celu dokonania wspomnianej sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE, należy uznać ją za podmiot prowadzący "działalność gospodarczą" w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika VAT. Sama okoliczność, iż osoba ta jest "rolnikiem ryczałtowym" w rozumieniu art. 295 ust. 1 pkt 3 Dyrektywy 2006/112/WE (odpowiednio: art. 2 pkt 19 ustawy VAT), jest w tym zakresie bez znaczenia.

Odnosząc tezy powyższego wyroku Trybunału do zdarzenia przyszłego objętego niniejszym wnioskiem ORD-IN, należy wskazać, że Wnioskodawca nabył Nieruchomość w drodze darowizny od swoich rodziców, co nie było opodatkowane podatkiem VAT. Omawiana Nieruchomość jest położona na terenie, który nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Nieruchomość była wykorzystywana przez Wnioskodawcę wyłącznie do prowadzenia działalności rolniczej. Wnioskodawca nie wydzierżawiał Nieruchomości i nie oddawał jej do korzystania w żadnej formie osobom trzecim. Do dnia sprzedaży Działki, Wnioskodawca nie będzie wykorzystywał jej do wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT, z wyjątkiem prowadzenia na niej działalności rolniczej.

Wnioskodawca nie dokonywał żadnych czynności mających na celu uatrakcyjnienie Nieruchomości dla celów jej potencjalnej sprzedaży. Nie występował z żadnymi wnioskami o uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru, na którym znajduje się Nieruchomość. Wnioskodawca nie angażował środków mających uatrakcyjnić Nieruchomość dla celów handlowych. Nieruchomość nie była nabyta dla jej przyszłej odsprzedaży, lecz w drodze darowizny od rodziców - w celu prowadzenia gospodarstwa rolnego. Wszelkie inwestycje na Nieruchomości związane były z prowadzeniem działalności rolniczej.

Wnioskodawca nie zamierzał sprzedać Nieruchomości, nie zamieszczał ogłoszeń o sprzedaży i nie zatrudniał w tym celu żadnych pośredników. Pośrednik sam się zgłosił do Wnioskodawcy. Przewidziany w przedwstępnej warunkowej umowie sprzedaży podział Nieruchomości jest podyktowany wyłącznie zamiarem pozostawienia Wnioskodawcy tej części Nieruchomości, na której znajduje się jego dom rodzinny. W wyniku podziału dojdzie do wydzielenia z Nieruchomości tylko jednej Działki, która zostanie sprzedana jednemu nabywcy.

W powyższych okolicznościach należy uznać, że z tytułu sprzedaży Działki Wnioskodawca nie będzie występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, bowiem transakcja ta będzie stanowiła zwykłe wykonywanie prawa własności przez osobę fizyczną, a nie czynność w ramach działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Zatem grunty spełniają definicję towaru wynikającą z powyższego przepisu, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów - w rozumieniu art. 7 ustawy - podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W kontekście powyższych przepisów należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które są konieczne do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Natomiast nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje zbycia ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, że działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając powyższe uwagi na względzie należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Konieczne jest zatem ustalenie, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy, Wnioskodawca, w celu dokonania dostawy niezabudowanej działki gruntu podjął/będzie podejmował aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkowałoby koniecznością uznania go za podmiot prowadzący "działalność gospodarczą" w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też zbycie to nastąpi w ramach zarządu jego majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Z tezy powyższego orzeczenia wynika m.in., że "osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby". Trybunał zwrócił uwagę, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Trybunał orzekł ponadto, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości gruntowej położonej w Warszawie, którą nabył od rodziców na podstawie umowy darowizny nie podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nieruchomość ta stanowi jedną działkę ewidencyjną, sklasyfikowaną zgodnie z wypisem z rejestru gruntów jako grunty orne oraz użytki rolne zabudowane. Nieruchomość stanowi gospodarstwo rolne prowadzone przez Wnioskodawcę, a wcześniej przez Jego rodziców. Jest zabudowana domem mieszkalnym, dwoma budynkami produkcyjno-usługowo-gospodarczymi przeznaczonymi dla rolnictwa, budynkiem socjalnym oraz budynkiem gospodarczym przeznaczonym do przechowywania płodów rolnych. Wnioskodawca nie był i nie jest zarejestrowany jako przedsiębiorca w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Nie rejestrował się także jako podatnik VAT. Działalność prowadzona przez Stronę na przedmiotowej nieruchomości spełnia definicję działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy VAT (w świetle art. 2 pkt 19 ustawy VAT jest rolnikiem ryczałtowym). Wnioskodawca nie jest właścicielem innych nieruchomości i nie dokonywał transakcji zakupu lub odpłatnego zbycia nieruchomości. Nieruchomość nie była przedmiotem dzierżawy lub innej formy udostępniania osobom trzecim, służyła jedynie Stronie do prowadzenia działalności rolniczej. Teren, na którym znajduje się Nieruchomość nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca nie podejmował żadnych inicjatyw zmierzających do uchwalenia tego planu. Wszelkie inwestycje na Nieruchomości związane były wyłącznie z prowadzeniem gospodarstwa rolnego. Strona nie publikowała nigdy ogłoszeń dotyczących sprzedaży Nieruchomości. Kilka miesięcy temu do Wnioskodawcy zgłosił się pośrednik, który zaproponował mu zakup całej Nieruchomości. Strona nie wyraził na to zgody, bowiem na Nieruchomości znajduje się również jej dom rodzinny. Wnioskodawca zgodził się natomiast na podział Nieruchomości i sprzedaż wydzielonej w ten sposób niezabudowanej działki gruntu.

W dniu. Strona zawarła przedwstępną warunkową umowę sprzedaży, na podstawie której zobowiązała się zawrzeć umowę, której przedmiotem będzie sprzedaż nieruchomości stanowiącej niezabudowaną działkę gruntu. Na dzień. Nieruchomość nie została jeszcze podzielona, w konsekwencji nie doszło jeszcze do wyodrębnienia niezabudowanej działki gruntu.

Sprzedaż niezabudowanej działki gruntu nastąpi nie wcześniej niż. Do dnia sprzedaży Działki, nie będzie ona wykorzystywana do celów działalności gospodarczej Wnioskodawcy z wyjątkiem działalności rolniczej, nie będzie przedmiotem dzierżawy lub innego przekazania osobom trzecim do korzystania. Wnioskodawca nie dokona również rejestracji jako podatnik VAT. W związku z tym, że kupujący należy dla grupy kapitałowej zajmującej się działalnością deweloperską, w przedwstępnej warunkowej umowie sprzedaży Wnioskodawca udzielił zgody na dysponowanie niezabudowaną działką gruntu na cele budowlane, przy czym chodzi tu jedynie o ustanowienie tytułu prawnego dla wystąpienia z wnioskiem o wydanie pozwolenia na budowę. Ponadto Strona zgodziła się kupującemu na wejście na teren niezabudowanej działki gruntu w celu dokonania inwentaryzacji geodezyjnej i badań geotechnicznych. Ma to nastąpić w porze jesienno-zimowej, tak aby nie przeszkodzić Wnioskodawcy w uprawie niezabudowanej działki gruntu.

Z opisu zdarzenia przyszłego nie wynika taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Od momentu otrzymania darowizny do dnia sprzedaży niezabudowana działka gruntu nie była i nie będzie przedmiotem dzierżawy lub innego przekazania osobom trzecim do korzystania. W niniejszej sprawie Zainteresowany otrzymał ww. grunt w darowiźnie od rodziców, który wykorzystuje do prowadzenia działalności rolniczej. Strona jest rolnikiem ryczałtowym, nie była i nie jest zarejestrowana jako podatnik VAT ani jako przedsiębiorca w CEIDG. Ponadto, należy podkreślić, że Wnioskodawca nie podjął ciągu działań (takich jak: nabycie terenu przeznaczonego do dalszej odsprzedaży, zakup lub odpłatne zbycie innych nieruchomości, wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, itd.), które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Strona również nie publikowała ogłoszeń w poszukiwaniu nabywców - to kupujący sam zgłosił się do Zainteresowanego z propozycją zakupu całej darowanej nieruchomości gruntowej. Ponadto planowany podział nieruchomości otrzymanej w darowiźnie nie świadczy o działaniu Wnioskodawcy w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą, bowiem Strona dokona dostawy wydzielonej niezabudowanej działki gruntu w całości na rzecz jednego nabywcy, zaś pozostała część nieruchomości nie będzie przedmiotem sprzedaży, ze względu na to, że znajduje się na niej dom rodzinny Zainteresowanego.

W tej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie, że nastąpiła dostawa towarów, lecz wymagane jest uznanie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą za podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak.

Z uwagi na to, sprzedaż przedmiotowej działki gruntu oznaczać będzie działanie Strony w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o VAT nie mają zastosowania. Sprzedając niezabudowaną działkę gruntu Wnioskodawca skorzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a zatem nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Tym samym, Wnioskodawca z tytułu planowanej transakcji zbycia przedmiotowego gruntu nie będzie podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że z tytułu sprzedaży Działki nie będzie on podatnikiem podatku od towarów i usług, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.