IPPP2/4512-627/16-4/MAO - VAT w zakresie zwolnienia od podatku VAT usługi dowożenia uczniów do szkoły.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z 18 sierpnia 2016 r. (data wpływu 23 sierpnia 2016 r.), uzupełnione pismem z dnia 23 września 2016 r. (data wpływu 28 września 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 19 września 2016 r. znak IPPP2/4512–627/16-2/MAO (skutecznie doręczone dnia 21 września 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usługi dowożenia uczniów do szkoły - jest prawidłowe.

W dniu 23 sierpnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usługi dowożenia uczniów do szkoły. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 września 2016 r. (data wpływu 28 września 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Ośrodek działa na podstawie Ustawy o Systemie Oświaty z dnia 7 września 1991 r. Ośrodek jest oświatową placówką edukacyjno, opiekuńczo, wychowawczą dla dzieci i młodzieży ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, z upośledzeniem umysłowym oraz z niepełnosprawnościami umysłowymi i autyzmem. Ośrodek jest samorządową jednostką budżetową, której organem prowadzącym jest Starostwo Powiatowe. Ośrodek posiada samochód służbowy Volkswagen Crafter, którym dowozi uczniów. Za ww. usługę wystawiane są noty księgowe (wg. zawartych umów) dla urzędów gmin, z których dowożeni są uczniowie na zajęcia. Opłaty za dowożenie pokrywają rzeczywisty koszt utrzymania samochodu (zakup paliwa, naprawy, ubezpieczenie pojazdu) oraz wynagrodzenie kierowcy i opiekuna dowożonych uczniów. Zarówno kierowca i opiekun są pracownikami Ośrodka. Szkoła nie świadczy usługi najmu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy usługa dowożenia uczniów do szkoły, wykonywana przez Ośrodek może korzystać ze zwolnienia przedmiotowego od podatku VAT, jako usługa ściśle związana z usługami jednostki objętej systemem oświaty w zakresie kształcenia i wychowania?

Zdaniem Wnioskodawcy, dowóz uczniów do szkoły jest ściśle związany z edukacją, świadczoną przez jednostkę objętą systemem oświaty, umożliwiając im dostęp do niej i zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów usług może korzystać ze zwolnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Jak wynika z art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

Natomiast stosownie do art. 43 ust. 17a ustawy zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Zatem, aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia, przewidzianego w powołanym przepisie ustawy, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia i wychowania.

Określając usługi objęte zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług ustawodawca odwołał się do przepisów o systemie oświaty.

Zgodnie z art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2015 r. poz. 2156, z późn. zm.) system oświaty zapewnia w szczególności realizację prawa każdego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej do kształcenia się oraz prawa dzieci i młodzieży do wychowania i opieki, odpowiednich do wieku i osiągniętego rozwoju.

Stosownie do art. 2 ustawy o systemie oświaty system oświaty obejmuje m.in. placówki oświatowo - wychowawcze, w tym szkolne schroniska młodzieżowe, umożliwiające rozwijanie zainteresowań i uzdolnień oraz korzystanie z różnych form wypoczynku i organizacji czasu wolnego (pkt 3) oraz młodzieżowe ośrodki wychowawcze, młodzieżowe ośrodki socjoterapii, specjalne ośrodki szkolno-wychowawcze oraz specjalne ośrodki wychowawcze dla dzieci i młodzieży wymagających stosowania specjalnej organizacji nauki, metod pracy i wychowania, a także ośrodki umożliwiające dzieciom i młodzieży, o których mowa w art. 16 ust. 7, a także dzieciom i młodzieży z upośledzeniem umysłowym z niepełnosprawnościami sprzężonymi realizację odpowiednio obowiązku, o którym mowa w art. 14 ust. 3, obowiązku szkolnego i obowiązku nauki (pkt 5).

Jak stanowi art. 5 ust. 1 ww. ustawy szkoła i placówka może być szkołą i placówką publiczną albo niepubliczną.

Na mocy art. 5 ust. 2 ww. ustawy szkoła i placówka, z zastrzeżeniem ust. 3a-3e, może być zakładana i prowadzona przez:

Jednocześnie zwrócić należy uwagę na art. 17 ust. 3a pkt 1, zgodnie z którym obowiązkiem gminy jest zapewnienie uczniom niepełnosprawnym, których kształcenie i wychowanie odbywa się na podstawie art. 71b, bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do najbliższej szkoły podstawowej i gimnazjum, a uczniom z niepełnosprawnością ruchową, upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym lub znacznym - także do najbliższej szkoły ponadgimnazjalnej, nie dłużej jednak niż do ukończenia 21. roku życia. Ponadto w myśl pkt 2 cyt. artykułu obowiązkiem gminy jest także zapewnienie dzieciom i młodzieży, o których mowa w art. 16 ust. 7, a także dzieciom i młodzieży z upośledzeniem umysłowym z niepełnosprawnościami sprzężonymi, bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do ośrodka umożliwiającego tym dzieciom i młodzieży realizację obowiązku szkolnego i obowiązku nauki, nie dłużej jednak niż do ukończenia 25 roku życia.

Z powołanych przepisów ustawy o systemie oświaty wprost wynika, że obowiązek zapewnienia transportu dla uczniów niepełnosprawnych spoczywa na gminie. Gmina jest więc zobowiązana do zapewnienia bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, Ośrodek jest oświatową placówką edukacyjno, opiekuńczo, wychowawczą dla dzieci i młodzieży ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, z upośledzeniem umysłowym oraz z niepełnosprawnościami umysłowymi i autyzmem. Ośrodek działa na podstawie ustawy o systemie oświaty z dnia 7 września 1991 r. Jest samorządową jednostką budżetową prowadzono przez Starostwo Powiatowe. Ośrodek posiada samochód służbowy Volkswagen Crafter, którym dowozi uczniów na zajęcia. Za ww. usługę wystawiane są noty księgowe (wg. zawartych umów) dla urzędów gmin, z których dowożeni są uczniowie. Opłaty za dowożenie pokrywają rzeczywisty koszt utrzymania samochodu (zakup paliwa, naprawy, ubezpieczenie pojazdu) oraz wynagrodzenie kierowcy i opiekuna dowożonych uczniów, będących pracownikami Ośrodka. Strona nie świadczy usługi najmu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości korzystania ze zwolnienia przedmiotowego od podatku VAT dla świadczonej przez Stronę usługi dowożenia uczniów do szkoły jako usługi ściśle związanej z usługami jednostki objętej systemem oświaty w zakresie kształcenia i wychowania.

Jak już wskazano, zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Zatem, aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia przewidzianego w powołanym przepisie ustawy o podatku od towarów i usług dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia i wychowania.

W niniejszych okolicznościach Ośrodek jest jednostką objętą systemem oświaty i świadczy usługi w zakresie kształcenia i wychowania, bowiem - jak wynika z opisu sprawy - Ośrodek to oświatowa placówka edukacyjno, opiekuńczo, wychowawcza dla dzieci i młodzieży ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, z upośledzeniem umysłowym oraz z niepełnosprawnościami umysłowymi i autyzmem, działająca na podstawie ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty.

W tym miejscu należy odnieść się do literalnego brzmienia wyrazu "ścisły", gdzie zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN (http:/sjp.pwn.pl) wyraz ten oznacza bezpośredni, bardzo bliski związek, relację, ale także wyraża on relację ograniczoną do niewielkiej grupy osób.

Z powyższej definicji można wnioskować, że zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 dotyczy tylko takich usług (i dostaw), które bezpośrednio wiążą się z usługą w zakresie kształcenia i wychowania, świadczoną przez określony w odrębnej ustawie podmiot.

Ponadto w art. 43 ust. 17 pkt 1 ustawy ustawodawca wprowadził ograniczenia w stosowaniu zwolnienia, bowiem usługom bądź dostawcom poza ich ścisłą relacją z usługą główną, stawia się wymóg, aby były zarazem niezbędne do wykonywania tej usługi podstawowej.

Zatem biorąc pod uwagę powołane regulacje prawne stwierdzić należy, że zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a, dotyczy tylko takich usług (i dostaw), które bezpośrednio wiążą się z usługą kształcenia i wychowania.

Odnosząc się do powołanych przepisów prawa podatkowego oraz regulacji ustawy o systemie oświaty, stwierdzić należy, że świadczona przez Stronę na podstawie zawartych umów z urzędami gmin usługa dowożeniu do szkoły uczniów jest ściśle związana, niezbędna do świadczenia usługi podstawowej (usługi świadczonej przez jednostkę objętą systemem oświaty w zakresie kształcenia i wychowania), gdyż w przedmiotowej sprawie gminy mają obowiązek zorganizowania przejazdu dla ww. uczniów. Zatem przedmiotowa usługa korzysta ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy, że dowóz uczniów do szkoły jest ściśle związany z edukacją, świadczoną przez jednostkę objęta systemem oświaty, umożliwiając im dostęp do niej i zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów usług może korzystać ze zwolnienia, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00–013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.