IPPP2/4512-602/15-2/MAO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2015 r. (data wpływu 26 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wniesienia aportem działu produkcji do spółki komandytowej - jest prawidłowe.

W dniu 26 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wniesienia aportem działu produkcji do spółki komandytowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką cywilną (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) prowadzoną przez wspólników - osoby fizyczne (dalej: Wspólnicy). Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT). Spółka prowadzi działalność gospodarczą za pomocą zorganizowanego zespołu składników majątkowych i niemajątkowych (dalej: Przedsiębiorstwo). Przedmiotem działalności Spółki jest przede wszystkim produkcja oraz świadczenie usług konserwacji i serwisu wind i dźwigów. W ramach Przedsiębiorstwa wyodrębnione zostały dwie jednostki organizacyjne - Dział Produkcyjny, odpowiedzialny za produkcję, sprzedaż wind i dźwigów oraz Dział Serwisowy, odpowiedzialny za świadczenie usług serwisowych i konserwacyjnych wind i dźwigów.

W ramach Działu Produkcyjnego wyodrębniono szereg mniejszych jednostek organizacyjnych w tym między innymi: Pion Projektowania, Pion Produkcji, Pion Montażu, Pion Sprzedaży oraz Zakład Produkcyjny.

Dział Produkcyjny korzysta z położonej pod Warszawą nieruchomości gruntowej wraz z dwoma budynkami. W budynkach mieszczą się hala produkcyjna, w której wykonywana jest działalność polegająca na produkcji wind i dźwigów, magazyn oraz pomieszczenia biurowe. Nieruchomość w chwili wniesienia wkładu niepieniężnego do Spółki Komandytowej będzie znajdowała się w majątku prywatnym Wspólników. W celu umożliwienia kontynuacji działalności gospodarczej Spółki na przedmiotowej nieruchomości Wspólnicy zawrą ze Spółką umowę najmu nieruchomości. Zawarta umowa najmu zostanie przypisana do Działu Produkcyjnego. W skład Działu Produkcyjnego wnoszonego do Spółki Komandytowej będą zatem wchodziły prawa i obowiązki wynikające z umowy najmu umożliwiające Działowi Produkcji kontynuację działalności na przedmiotowej nieruchomości.

Dział Produkcyjny dysponuje urządzeniami linii produkcyjnej, z których część jest wykorzystywana na podstawie umów leasingu, niektórymi należącymi do Spółki pojazdami samochodowymi, meblami i wyposażeniem biurowym, niezbędnym oprogramowaniem oraz innym wyposażeniem. Do Działu Produkcyjnego przypisano również magazyn z częściami do wytwarzanych towarów. Wyposażenie Działu Produkcyjnego umożliwia prowadzenie produkcji i sprzedaży wind oraz urządzeń dźwigowych.

Oprócz opisanego powyżej majątku do Działu Produkcyjnego zostały zaliczone prawa i obowiązki wynikające z umów związanych z działalnością tej jednostki tj.:

Do Działu Produkcyjnego zostały również przypisane umowy z pracownikami, którzy świadczą pracę na jego rzecz.

W ramach Przedsiębiorstwa wyodrębniono ponadto Dział Serwisowy. Przedmiotem działalności Działu Serwisowego jest świadczenie usług w zakresie utrzymywania sprawności technicznej wind i dźwigów, ich napraw oraz konserwacja. Działalność ta jest wykonywana w oparciu o przynależne narzędzia, bieżące zapasy części zamiennych, oraz niektóre samochody stanowiące własność Spółki. Do Działu Serwisowego zostały przypisane również umowy najmu lokali w Warszawie, w których prowadzone są prace związane z obsługą serwisową. Działalność Działu Serwisowego jest zatem prowadzona w innych lokalach niż działalność Działu Produkcyjnego. Do działu Serwisowego zostały przypisane umowy o świadczenie usług konserwacyjnych, których przedmiotem jest odpłatne serwisowanie i konserwacja dźwigów i wind, w tym urządzeń dźwigowych produkowanych przez Spółkę oraz urządzeń dźwigowych innych producentów. Ponadto, do Działu Serwisowego przypisano umowy leasingu niektórych samochodów, oraz inne umowy dotyczące usług niezbędnych do funkcjonowania Działu Serwisowego jak np. usług telekomunikacyjnych. Do tego działu zostały również przypisane umowy z pracownikami świadczącymi pracę wyłącznie w ramach tej jednostki organizacyjnej. Do Działu Serwisowego przypisano zobowiązania Spółki wynikające z umów o produkcję lub produkcję i montaż urządzeń dźwigowych lub wind zrealizowanych przez Spółkę przed wyodrębnieniem Działu Produkcji. Alokacja tych zobowiązań do Działu Serwisowego jest uzasadniona funkcjonalnie. Zobowiązania te nie są związane z działalnością Działu Produkcji po jego wyodrębnieniu w strukturze Spółki. Przedmiotowe zobowiązania może przy tym realizować Dział Serwisowy, który z reguły obsługuje przedmiotowe dźwigi na podstawie zawartych z ich właścicielami umów o świadczenie usług serwisowych i konserwacyjnych.

Ewidencje rachunkowe i podatkowe prowadzone przez wspólników Wnioskodawcy pozwalają na zestawienie dla celów zarządczych przychodów i kosztów poszczególnych komórek organizacyjnych, w tym Działu Produkcji. Pozwala to na to ustalenie wyniku finansowego uzyskiwanego przez poszczególne komórki organizacyjne z działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę, w tym m.in. wynik finansowy Działu Produkcji.

Wspólnicy Wnioskodawcy zamierzają przeprowadzić restrukturyzację prowadzonej działalności. W ramach restrukturyzacji zostanie utworzona spółka komandytowa (dalej: Spółka Komandytowa). Po utworzeniu Spółki Komandytowej, wspólnicy Wnioskodawcy wniosą do niej Dział Produkcyjny jako wkład niepieniężny.

W ramach Działu Produkcyjnego do Spółki Komandytowej zostaną przeniesione komórki związane z dotychczasową obsługą księgowo-kadrową Spółki, w tym umowy o pracę z odpowiednimi pracownikami, wyposażeniem biurowym oraz oprogramowaniem księgowym.

Plan restrukturyzacji przewiduje, że w skład wnoszonego do Spółki Komandytowej Działu Produkcyjnego mają wejść zobowiązania związane z działalnością tej jednostki, a w szczególności zobowiązania wobec pracowników i obowiązki wynikające z umów z usługodawcami i nabywcami produktów Działu Produkcyjnego. Jednakże zgodnie z art. 519 § 2 pkt 2 Kodeksu cywilnego zmiana dłużnika, a więc przeniesienie zobowiązania na inny podmiot, wymaga zgody wierzyciela. W przypadku braku uzyskania zgody, zobowiązanym pozostaje dotychczasowy dłużnik a podmiot, który miał przejąć zobowiązanie, jest odpowiedzialny względem dłużnika, że wierzyciel nie będzie dochodził od niego roszczeń. W wypadku wniesienia aportu, w skład którego wchodzą zobowiązania, konieczne jest uzyskanie zgody wierzyciela w odniesieniu do każdego zobowiązania. W przypadku braku zgody na przeniesienie zobowiązania wynikającego z działalności Działu Produkcji na Spółkę Komandytową, zobowiązanie to nie zostanie na nią przeniesione.

Zarówno Wnioskodawca jak i Spółka Komandytowa, do której ma zostać wniesiony aportem Dział Produkcyjny, dołożą należytych starań w celu uzyskania zgody wszystkich wierzycieli Spółki, w ramach której działają Wnioskodawcy, którym przysługują zobowiązania Spółki przypisane do Działu Produkcyjnego na przeniesienie przedmiotowych zobowiązań na rzecz Spółki Komandytowej. W wyniku tych działań wszystkie kluczowe zobowiązania związane z Działem Produkcyjnym powinny zostać przeniesione do Spółki Komandytowej. Nie można wykluczyć, że niektóre z zobowiązań nie zostaną przeniesione. Przewiduje się, że wyłączenie tych zobowiązań z przedmiotów aportu nie wpłynie na możliwość realizowania funkcji pełnionych dotychczas przez Dział Produkcji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zespół składników majątkowych i niemajątkowych tworzących Dział Produkcyjny, wnoszonych w ramach aportu do Spółki Komandytowej stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o podatku VAT, a w konsekwencji czy transakcja wniesienia przez wspólników Wnioskodawcy Działu Produkcyjnego do Spółki Komandytowej w formie wkładu niepieniężnego nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, na wskazane powyżej pytanie należy udzielić odpowiedzi twierdzącej. Dział Produkcji spełnia przesłanki pozwalające za uznanie go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej: ZCP) w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.; dalej: UVAT).

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

1. Zgodnie z art. 6 pkt 1 UVAT, przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub ZCP. W interpretacjach wydanych przez organy podatkowe ugruntowana jest szeroka wykładnia użytego w art. 6 pkt 1 UVAT pojęcia "transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa". Przykładowo, w interpretacji wydanej 12 marca 2015 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, IPTPP2/443-886/14-7/DS, czytamy: "Pojęcie "transakcji zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej." (tak również Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z dnia 10 lutego 2014 r., IPTPP2/443-944/13-2/IR). Podobne stanowisko w kwestii wykładni art. 6 pkt 1 UVAT zostało wyrażone w wielu innych interpretacjach indywidualnych. W piśmie z dnia 23 października 2010 r., IBPP2/443-704/10/ASz, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach potwierdził, że wniesienie przedsiębiorstwa do spółki tytułem wkładu niepieniężnego stanowi "transakcję zbycia przedsiębiorstwa" w rozumieniu art. 6 pkt 1 UVAT. W powołanej interpretacji organ uznał, że: "(...) przekazanie aportem przedsiębiorstwa (...) do spółki komandytowej wyłączone jest spod działania ustawy o podatku od towarów i usług tj. nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem".

Stosownie do art. 2 pkt 27e UVAT, ZCP to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Z kolei zgodnie z art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121), przedsiębiorstwo to zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, obejmujący w szczególności: oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa), własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości, prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych, wierzytelności, prawa z papierów wartościowych, środki pieniężne, koncesje, licencje, zezwolenia, patenty i inne prawa własności przemysłowej, majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne, tajemnice przedsiębiorstwa, księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Artykuł 2 pkt 27e UVAT wskazuje, że aby zespół składników materialnych i niematerialnych mógł być uznany za ZCP, konieczne jest spełnienie szeregu warunków. Warunkami tymi są: istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, jego wyodrębnienie organizacyjne oraz finansowe, przeznaczenie zespołu do realizacji zadań gospodarczych oraz zdolność zespołu do samodzielnego realizowania tych zadań.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w piśmie z 25 marca 2014 r., IBPP3/443-1535/13/JP, stwierdził, że zespół aktywów stanowi ZCP: "jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki: 1) istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, 2) zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie, 3) składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych, 4) zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze." (tak też: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 25 września 2014 r., IPPP1/443-990/14-3/AW, oraz interpretacji z 24 kwietnia 2012 r., IPPP3/443-79/ 12-4/MK, a także Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w piśmie z 3 marca 2014 r., IPTPP2/ 443-2/14-2/IR).

2. Warunek wyodrębnienia organizacyjnego ZCP jest spełniony m.in. w sytuacji, gdy dany zespół aktywów ma określone miejsce w strukturze organizacyjnej istniejącego przedsiębiorstwa np. jako oddział, zakład, wydział, biuro, projekt, itp. Takie też kryteria są wskazywane przez organy podatkowe, jak np. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 14 kwietnia 2015 r., IBPP3/4512-95/15/EJ. Należy również wskazać na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 24 kwietnia 2012 r. IPPP3/443-79/12-4/MK, w której uznano że: "Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonywana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne i niematerialne w tym zobowiązania odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość)."

Dział Produkcyjny spełnia kryterium wyodrębnienia organizacyjnego. Działalność prowadzona przez Dział Produkcyjny, polegająca na produkcji, sprzedaży i montażu urządzeń dźwigowych, została wydzielona w ramach struktury Przedsiębiorstwa i dotyczy innego obszaru działalności niż działalność Działu Serwisowego, który zajmuje się serwisem i konserwacją urządzeń dźwigowych (produktów Spółki i wyrobów innych producentów), na podstawie odrębnie zawieranych umów o świadczenie usług. Dział Produkcyjny prowadzi działalność na terenie nieruchomości (zakładu produkcyjnego), która jest przyporządkowana wyłącznie do tej jednostki organizacyjnej. Działalność ta odbywa się w innym lokalu, niż działalność Działu Serwisowego. W strukturze Przedsiębiorstwa zostały wyodrębnione składniki majątkowe i niemajątkowe przypisane do Działu Produkcyjnego. W skład tego działu zostały zaliczone m.in. maszyny i urządzenia niezbędne do prowadzenia produkcji, magazyn z częściami wykorzystywanymi w produkcji oraz prawa i obowiązki wynikające z umów związanych z działalnością Działu Produkcyjnego. Do Działu Produkcyjnego zostanie przypisana umowa najmu nieruchomości, na której znajdują się hala produkcyjna oraz pomieszczenia biurowe, w których prowadzi działalność Dział Produkcyjny. Do wykonywania prac w ramach Działu Produkcyjnego zostali oddelegowani pracownicy przypisani do tego działu.

W związku z powyższym należy uznać, iż Dział Produkcyjny spełnia warunek wyodrębnienia organizacyjnego.

3. Wyodrębnienie finansowe jest rozumiane, jako sytuacja, w której prowadzone ewidencje pozwalają na przyporządkowanie przychodów, kosztów oraz należności i zobowiązań do danego ZCP. Oznacza to możliwość przypisania tych wartości do realizowanych przez ZCP zadań gospodarczych. Należy przy tym podkreślić, że wyodrębnienie finansowe nie musi polegać na samodzielnym sporządzaniu bilansu przez ZCP (tak: Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z 21 lutego 2014 r., IPTPP2/443-932/13-4/IR, oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 7 lutego 2014 r., IPPP2/443-1381/13-4/KBr).

Ewidencje rachunkowe i podatkowe prowadzone przez Wnioskodawcę pozwalają na przygotowanie dla celów zarządczych raportów obrazujących strukturę przychodów i kosztów poszczególnych komórek organizacyjnych Spółki, w tym Działu Produkcyjnego. Pozwala to na rozpoznanie i przypisanie zdarzeń gospodarczych (przychodów, kosztów oraz należności i zobowiązań) odpowiednio do Działu Produkcji lub Działu Serwisowego i ustalenie wyniku finansowego uzyskiwanego przez daną komórkę organizacyjną z działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę, w tym m.in. wynik finansowy Działu Produkcyjnego. Dlatego też, zdaniem Wnioskodawcy, Dział Produkcyjny spełnia warunek wyodrębnienia finansowego.

4. Kolejnym warunkiem, jaki powinien spełniać zespół składników majątkowych mający stanowić ZCP, jest zdolność do samodzielnej realizacji zadań, jakie ZCP wykonuje w dotychczasowym przedsiębiorstwie. Oznacza to, że dany zespół składników powinien mieć możliwość kontynuacji działalności jako niezależny podmiot. Jak wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 24 kwietnia 2012 r., IPPP3/443-79/12-4/MK: "aby wydzielona część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, musi ona posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego, jako samodzielny podmiot gospodarczy". Tak również uznał Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 17 kwietnia 2015 r., IBPP3/4512-113/15/MN. Z kolei w interpretacji z 31 października 2013 r., IBPP4/443-362/13/LG, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził, że: "Wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. (...) Tę ostatnią przesłankę rozumie się zazwyczaj jako potencjalną zdolność (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Winno ono mieć również zdolność zaistnienia jako niezależne przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu Cywilnego". Dla spełnienia opisanego warunku niezbędne jest również funkcjonalne powiązanie poszczególnych składników ZCP. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 18 października 2013, sygn. IPPP3/443-844/ 13-2/JK, wskazał, że: zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa nie jest suma poszczególnych aktywów i pasywów, przy pomocy których w przyszłości będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz pewien zorganizowany zespół tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką te składniki majątkowe odgrywały w funkcjonowaniu istniejącego przedsiębiorstwa". W opinii Wnioskodawcy Dział Produkcyjny spełnia przedmiotowe kryterium. Składniki majątkowe wchodzące w skład Działu Produkcyjnego umożliwiają samodzielne prowadzenie produkcji. Dział Produkcyjny jest najemcą hali produkcyjnej, posiada magazyn wraz z wyposażeniem niezbędnym do prowadzenia produkcji. Zawarta umowa najmu, z której prawa i obowiązki zostaną przeniesione w ramach ZCP do Spółki Komandytowej, będzie umożliwiała prowadzenie działalności w dotychczasowej lokalizacji. Taki pogląd podzielany jest w orzecznictwie. Przykładowo NSA w wyroku z 30 sierpnia 2011 r., II FSK 502/10, stwierdził, że: "Jakkolwiek, działalność gospodarcza musi być, co oczywiste, realizowana w określonym fizycznie miejscu, to jednak prawo do władania nieruchomością, na której funkcjonuje zorganizowana część przedsiębiorstwa nie musi wchodzić w skład tak wyodrębnionej całości." Podobnie wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Christel Schriever, orzekając, że przeniesienie własności zapasu towarów oraz wyposażenia sklepu z jednoczesnym oddaniem nabywcy w dzierżawę lokalu handlowego na podstawie umowy, stanowi przekazanie całości lub części aktywów w rozumieniu art. 5 (8) VI Dyrektywy (art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE).

W skład Działu Produkcyjnego wchodzą, oprócz umów z kontrahentami, również określone umowy na dostawy usług pozwalające na prowadzenie działalności w dotychczasowym zakresie. Ponadto w jego skład wchodzą pracownicy zajmujący się bieżącym prowadzeniem działalności przez Dział Produkcyjny. Oznacza to, iż po wyłączeniu Działu Produkcyjnego ze składu Przedsiębiorstwa zostanie zachowana ciągłość funkcji personelu. Należy więc stwierdzić, iż Dział Produkcyjny ma możliwość niezależnego prowadzenia działalności w dotychczasowym zakresie.

5. W ocenie Wnioskodawcy opisanej powyżej konkluzji nie zmienia fakt, iż może dojść do sytuacji, w której niektóre zobowiązania przypisane do Działu Produkcji nie zostaną włączone do wkładu wnoszonego do Spółki Komandytowej przede wszystkim z uwagi na brak możliwości uzyskania zgody na przeniesienie tych zobowiązań do Spółki Komandytowej, lub z powodu odmowy jej udzielenia przez wierzycieli Wnioskodawcy.

Nie jest zasadne uzależnienie uznania danego zespołu składników za ZCP od tego, czy wszyscy wierzyciele wyrażą zgodę na przejście wszystkich obowiązków na nowy podmiot. Takie stanowisko wyłączałoby możliwość uznania za ZCP dużych kompleksów majątkowych, w skład których wchodzą liczne zobowiązania, w odniesieniu do których nie można zagwarantować, że wszyscy wierzyciele wyrażą zgodę na ich przeniesienie. Dlatego do uznania danego zespołu aktywów za ZCP konieczne będzie przeniesienie zobowiązań kluczowych dla prowadzonej działalności przez ZCP. Całość zobowiązań związanych z danym zespołem składników nie musi być jednak przedmiotem aportu w sytuacji, gdy takiej czynności sprzeciwiają się wierzyciele lub zobowiązania te są sporne. Przykładowo NSA w wyroku z 10 sierpnia 2011 r., sygn. I FSK 1124/10, stwierdził, że: "Fakt nie przejęcia jednocześnie zobowiązań, (...), nie może wpłynąć na ocenę, że (...) mamy do czynienia z wniesieniem zorganizowanej części przedsiębiorstwa (...)." Jak wskazał NSA w wyroku z 12 maja 2011 r., II FSK 2222/09, ZCP "Trudno przy tym nie zgodzić się, iż gdy wierzyciel posiadający nieznaczną wierzytelność w stosunku do pozostałych zobowiązań Spółki nie zgodziłby się na jej przeniesienie, pozbawiłby automatycznie dany zespół składników majątkowych statusu ZCP. "Podobne stanowisko zajął NSA w wyroku z 15 maja 2012 r., I FSK 1223/11, w którym czytamy: "w kontekście uregulowań wspólnotowych, nie ma podstaw do przyjęcia, że przeniesienie zobowiązań (długów, wierzytelności) jest tą okolicznością, która decyduje bądź współdecyduje o możliwości wyłączenia spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług". Stanowisko orzecznictwa znajduje odzwierciedlenie w najnowszych wypowiedziach władz skarbowych. Przykładowo w interpretacji z 31 października 2013 r., IBPP4/443-346/13/BP Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał, że: "(...) fakt wyłączenia niektórych składników materialnych i niematerialnych może pozostać bez wpływu na kwalifikację zbywanych składników jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa" (podobnie ten sam organ w piśmie z 21 maja 2014 r., IBPP3/443-566/14/EJ). Z kolei w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 22 lutego 2013 r., IPTPP2/443-1002/12-2/AW czytamy: "fakt wyłączenia niektórych składników z przedmiotu transakcji, między innymi: prawa własności do środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach bankowych i w kasie Wnioskodawcy, oraz obowiązków wynikających z umowy kredytu w rachunku bieżącym, prawa do wierzytelności handlowych (należności) powstałych przed dniem zbycia, operacyjnych długów handlowych oraz publicznoprawnych (zobowiązań) Wnioskodawcy, powstałych przed dniem przedmiotowej sprzedaży, pozostaje bez wpływu na kwalifikację sprzedawanych składników jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa." (tak też: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 26 marca 2014 r., IPPP1/443-115/14-3/AS). Analogiczne stanowisko zajął również Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, w interpretacji indywidualnej z 26 listopada 2014 r., ILPP1/443-769/14-2/HW potwierdzając, że fakt wyłączenia niektórych składników materialnych i niematerialnych może pozostać bez wpływu na kwalifikację zbywanych składników jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa, podobnie jak formułowanie nazbyt rygorystycznych wymogów w odniesieniu do trzech płaszczyzn wyodrębnienia (organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej) prowadzić może do wniosków niedających pogodzić się z prowspólnotową wykładnią przepisu art. 2 pkt 27e ustawy. Najistotniejszą bowiem w niniejszej sprawie jest okoliczność, czy dany zespół składników będzie zdolny do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej".

6. Planowane przeniesienie Działu Produkcyjnego do Spółki Komandytowej nie uniemożliwi samodzielnego prowadzenia przez tę jednostkę działalności w dotychczasowym zakresie. W skład Działu Produkcyjnego wejdzie zespół składników niematerialnych i materialnych pozwalających na prowadzenie niezależnej działalności gospodarczej polegającej na produkcji wind i dźwigów a zespół ten charakteryzował się odpowiednim wyodrębnieniem finansowym i organizacyjnym w dotychczas prowadzonym przedsiębiorstwie. Dział Produkcyjny nie jest przypadkowym zbiorem składników. Przeciwnie, znajdujące się w jego składzie aktywa materialne i niematerialne są ze sobą powiązane w sposób funkcjonalny i umożliwiają samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej.

Należy zatem stwierdzić, iż Dział Produkcyjny wniesiony przez Wnioskodawców w formie wkładu niepieniężnego do Spółki Komandytowej spełni warunki uznania go za ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e UVAT. W związku z powyższym, zgodnie z art. 6 pkt 1 UVAT, transakcja polegająca na wniesieniu Działu Produkcyjnego do Spółki Komandytowej tytułem wkładu niepieniężnego nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.