IPPP2/4512-57/16-4/DG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2016 r. (data wpływu 25 stycznia 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 1 marca 2016 r. (data wpływu 3 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania podatkiem VAT darowizny znaku słowno-graficznego - Logotypu na rzecz siostry Wnioskodawcy - jest prawidłowe.

W dniu 25 stycznia 2016 r. wpłynął ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 1 marca 2016 r. (data wpływu 3 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT darowizny znaku słowno-graficznego - Logotypu na rzecz siostry Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą E. (dalej: "Wnioskodawca"), polegającą na:

* produkcji kompletnych linii technologicznych do elementów z betonu wibroprasowanego,

* kompleksowym wykonywaniu dojrzewalni elementów betonowych, składających się z systemów recyrkulacji, podgrzewania i nawilżania,

* projektowaniu i wytwarzaniu konstrukcji do sezonowania elementów betonowych,

* projektowaniu i produkcji zasilaczy hydraulicznych.

* reprezentowaniu zagranicznej firmy produkującej wibroprasy.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykorzystuje autorskie prawo majątkowe do oznaczenia słowno-graficznego - logotyp (dalej: "Logotyp") służący do oznaczania produktów pochodzących od Wnioskodawcy oraz promocji usług świadczonych przez Wnioskodawcę. Logotyp został wytworzony przez Wnioskodawcę we własnym zakresie, w którym to celu Wnioskodawca poniósł w przeszłości w szczególności następujące koszty: zaprojektowanie Logotypu i jego wytworzenie.

Wnioskodawca rozważa obecnie dokonanie darowizny przysługującego mu Logotypu do majątku swojej siostry, która zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej m.in. w zakresie oddawania do odpłatnego użytku rzeczy i innych praw majątkowych, promocji firm oraz świadczenia usług administracyjnych związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności polegającej na dokonaniu przez Wnioskodawcę darowizny posiadanego Logotypu na rzecz swojej siostry.

W piśmie nadesłanym dnia 3 marca 2016 r. Wnioskodawca wskazał, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności polegającej na dokonaniu przez Wnioskodawcę darowizny posiadanego Logotypu na rzecz swojej siostry do jej majątku osobistego stanowić będzie suma łącznych kosztów poniesionych przez Wnioskodawcę w celu wytworzenia Logotypu.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy podstawą opodatkowania w podatku od towarów i usług będzie łączna suma kosztów poniesionych przez Wnioskodawcę w celu wytworzenia Logotypu.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 Ustawy o VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Na podstawie art. 29a ust. 5 Ustawy o VAT, w przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 2 Ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 Ustawy o VAT za odpłatne świadczenie usług rozumie się również inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Ustawodawca nie określił w sposób precyzyjny, jakiego rodzaju koszty mogą zostać uznane za poniesione przez podatnika w związku ze świadczeniem nieodpłatnie usług. Nie ulega jednak wątpliwości, iż chodzi tu o koszty rzeczywiście poniesione w związku ze świadczoną usługą tzn. takiego rodzaju koszty, bez poniesienia których wykonanie usługi byłoby niemożliwe.

Ww. przepis art. 29a Ustawy o VAT stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.) z treści którego wynika, iż w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Stosownie do art. 75 Dyrektywy, w odniesieniu do świadczenia usług, o których mowa w art. 26 (tekst jedn.:m.in. usług świadczonych przez podatnika nieodpłatnie na prywatny użytek jego lub jego pracowników, lub bardziej ogólnie do celów innych niż działalność jego przedsiębiorstwa, uznawanych za usługi świadczone odpłatnie) w przypadku gdy towary stanowiące część majątku przedsiębiorstwa używane są do celów prywatnych lub usługi są świadczone nieodpłatnie, podstawę opodatkowania stanowi całkowita kwota wydatków poniesionych przez podatnika na wykonanie tych usług.

W myśl art. 78 lit. a Dyrektywy, do podstawy opodatkowania wlicza się podatki, cła, opłaty, i inne należności, z wyjątkiem samego VAT.

Do podstawy opodatkowania nie wlicza się zatem samego podatku od wartości dodanej - należnego z tytułu danej transakcji.

Reasumując, podstawą opodatkowania - zgodnie z art. 29a ust. 5 Ustawy o VAT - będzie faktyczny koszt świadczenia tej usługi, który stanowić będzie kwota poniesionych wydatków w związku z wytworzeniem Logotypu.

Powyższe stanowisko dotyczące określenia podstawy opodatkowania w przypadku nieodpłatnego przekazania znaku towarowego zostało również potwierdzone przykładowo w:

* Interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 2 marca 2015 r. sygnaturze 1PTPP2/4512-33/15-2/PRP, w której organ podatkowy co prawda nie uznał stanowiska wnioskodawcy za prawidłowe, jednakże w uzasadnieniu wprost stwierdził:, że "podstawą opodatkowania - zgodnie z art. 29a ust. 5 ustawy - będzie faktyczny koszt świadczenia tej usługi, który stanowić będzie kwota poniesionych wydatków w związku z wytworzeniem i zarejestrowaniem znaku towarowego oraz utrzymaniem prawa ochronnego do znaku towarowego, z wyłączeniem natomiast kosztów związanych z dokonaniem darowizny, tj. kosztów usług doradczych, notarialnych oraz wyceny znaku towarowego przez rzeczoznawcę."

* Interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 25 listopada 2014 r. o sygnaturze ILPP5/443-219/14-2/PG, w której organ podatkowy stwierdził, że "Podstawą opodatkowania tej czynności - w myśl art. 29a ust. 5 ustawy - będzie poniesiony przez Zainteresowanego koszt świadczenia tych usług, który stanowić będzie całkowitą kwotę wydatków poniesionych w związku z wytworzeniem znaków towarowych (np. koszty projektu)."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwana dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Z powołanych wyżej regulacji zawartych w art. 7 i 8 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że pojęcie świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatnika w ramach działalności gospodarczej.

Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy, Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie:

* produkcji kompletnych linii technologicznych do elementów z betonu wibroprasowanego,

* kompleksowym wykonywaniu dojrzewalni elementów betonowych, składających się z systemów recyrkulacji, podgrzewania i nawilżania,

* projektowaniu i wytwarzaniu konstrukcji do sezonowania elementów betonowych,

* projektowaniu i produkcji zasilaczy hydraulicznych.

* reprezentowaniu zagranicznej firmy produkującej wibroprasy.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykorzystuje autorskie prawo majątkowe do oznaczenia słowno-graficznego - logotyp ("Logotyp") służący do oznaczania produktów pochodzących od Wnioskodawcy oraz promocji usług świadczonych przez Wnioskodawcę. Logotyp został wytworzony przez Wnioskodawcę we własnym zakresie. Wnioskodawca poniósł w przeszłości koszty na zaprojektowanie Logotypu i jego wytworzenie.

Wnioskodawca rozważa dokonanie darowizny Logotypu na rzecz swojej siostry, która zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej m.in. w zakresie oddawania do odpłatnego użytku rzeczy i innych praw majątkowych, promocji firm oraz świadczenia usług administracyjnych związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług darowizny znaku słowno-graficznego - Logotypu na rzecz siostry Wnioskodawcy.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza przekazać nieodpłatnie (w drodze darowizny) znak słowno-graficzny - Logotyp na rzecz siostry Wnioskodawcy. Należy zauważyć, że znak słowno-graficzny nie stanowi towaru, mieści się natomiast w kategorii "wartości niematerialnych i prawnych", o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy. Wynika z tego, że przeniesienie ww. znaku jak również praw z rejestracji znaku zalicza się do świadczenia usług.

W świetle powyższych regulacji prawnych należy stwierdzić, że opodatkowaniu, zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zysk, wizerunek czy odbiór przez kontrahentów.

Zatem, przez świadczenie usług niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej należy rozumieć takie świadczenie usług, które odbywa się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności. Z kolei przez usługi związane z prowadzeniem działalności gospodarczej należy rozumieć te usługi, które są wykonywane nieodpłatnie w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podmiotu, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa. W tym więc aspekcie powinny być rozpatrywane działania podejmowane przez podmiot.

W związku z tym, jeśli podjęte przez podmiot działania mają na celu przyniesienie korzyści prowadzonej działalności gospodarczej, to tym samym służą do celów prowadzonej działalności, a więc, jak to określa art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, związane są z celami działalności gospodarczej.

Ze złożonego wniosku wynika, że w analizowanej sprawie siostra Wnioskodawcy otrzyma prawo do znaku słowno-graficznego tzw. Logotypu, które to prawo przysługuje Wnioskodawcy. W zamian Wnioskodawca nie otrzyma jakiegokolwiek świadczenia. Przeniesienie praw i obowiązków nastąpi więc bez uzyskiwania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego.

Z uwagi na powyższe okoliczności, w niniejszej sprawie nie można uznać, że przekazanie przez Wnioskodawcę znaku słowno-graficznego tzw. Logotypu siostrze będzie miało wpływ na przyszłą sprzedaż Wnioskodawcy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jego wizerunek, generowane zyski czy odbiór przez kontrahentów. Tym samym trudno jest uznać, że czynność ta jest dokonywana na cele związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.

Reasumując, czynność nieodpłatnego przekazania prawa do znaku słowno-graficznego - Logotypu na rzecz siostry nie nastąpi w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

W związku z tym, ww. czynność będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (wystąpi obowiązek podatkowy po stronie Wnioskodawcy).

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 5 ustawy, w przypadku świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika.

Jak stanowi art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

Należy zauważyć, że ustawodawca nie określił w art. 29a ust. 5 ustawy, w sposób precyzyjny, jakiego rodzaju koszty mogą zostać uznane za poniesione przez podatnika w związku ze świadczeniem nieodpłatnie usług. Nie ulega jednak wątpliwości, że chodzi tu o koszty rzeczywiście poniesione w związku ze świadczoną usługą, tzn. takiego rodzaju koszty, bez poniesienia których wykonanie usługi byłoby niemożliwe. Przy czym, należy przyjąć, że podstawa opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług powinna być jak najbliższa rzeczywistemu kosztowi jej wyświadczenia. Cyt. wyżej przepis art. 29a ust. 5 ustawy o VAT nie określa podstawy opodatkowania w oparciu o wartość rynkową dla nieodpłatnego świadczenia usług zrównanego z odpłatnym świadczeniem usług na podstawie art. 8 ust. 2 ww. ustawy.

Wobec tego, podstawą opodatkowania zamierzonej przez Wnioskodawcę czynności, w myśl art. 29a ust. 5 ustawy, będzie poniesiony przez Zainteresowanego koszt świadczenia tych usług, który stanowić będzie całkowitą kwotę wydatków poniesionych w związku z wytworzeniem i ewentualnym zarejestrowaniem Logotypu, z wyłączeniem natomiast kosztów związanych z samym dokonaniem darowizny (np. kosztów notarialnych).

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.