IPPP2/4512-566/16-2/MAO - VAT w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku przy sprzedaży niezabudowanej działki.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 30 sierpnia 2016 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/4512-566/16-2/MAO VAT w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku przy sprzedaży niezabudowanej działki.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony - przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2016 r. (data wpływu 29 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku przy sprzedaży niezabudowanej działki nr 4005/2 - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 lipca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku przy sprzedaży niezabudowanej działki nr 4005/2.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Miasto zamierza sprzedać w drodze bezprzetargowej na podstawie art. 37 ust. 1 pkt 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1774 z późn. zm.) nieruchomość gruntową, niezabudowaną, oznaczoną w ewidencji gruntów jako działka nr 4005/2 o pow. 0,0186 ha na rzecz właściciela nieruchomości przyległej, w celu poprawienia jej zagospodarowania. Nieruchomość przyległa składa się z dwóch działek oznaczonych nr: 3998/1 i 3997/4, dla których prowadzona jest księga wieczysta.

Dla nieruchomości przeznaczonej do sprzedaży brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy, W ewidencji gruntów i budynków prowadzonej przez Starostę przedmiotowa działka figuruje jako grunty orne RV. W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, uchwalonego uchwałą Rady Miejskiej z dn. 28 grudnia 1999 r. działka nr 4005/2 położona jest w terenach z przewagą zabudowy jednorodzinnej niskiej intensywności.

Decyzją Burmistrza Miasta z dnia 10 czerwca 2016 r. (stała się ostateczna w dniu 15 lipca 2016 r.) zostały ustalone warunki zabudowy na działki oznaczone w ewidencji gruntów numerami: 3995/1, 3996/1, 3997/3 i 3997/4 oraz 3998/1 dla inwestycji obejmującej budowę budynku garażowo - gospodarczego związanego z obsługą budynku mieszkalnego.

W ewidencji gruntów i budynków obecnie działki powyższe są oznaczone następująco: działki nr 3995/1, 3996/1 i 3997/3 - jako teren zabudowy mieszkalnej B, działki nr 3997/4 i 3998/1 - jako grunty orne RV.

Zgodnie z powyższym, sprzedawana nieruchomość przeznaczona jest na poprawę zagospodarowania nieruchomości przyległej, dla której obowiązuje decyzja o warunkach zabudowy z dnia 10 czerwca 2016 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w świetle art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług dostawa (sprzedaż) działki niezabudowanej oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków jako grunt rolny RV, dla której:

* brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,

* nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy,

* w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta położona jest w terenach z przewagą zabudowy jednorodzinnej niskiej intensywności, a która jest sprzedawana na potrzeby poprawy nieruchomości przyległej, którą z kolei stanowią działki niezabudowane, ale posiadające decyzję o warunkach zabudowy dla inwestycji obejmującej budowę budynku garażowo - gospodarczego podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa (sprzedaż) działki niezabudowanej oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków jako grunt rolny, dla której:

* brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,

* nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy,

* w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta położona jest w terenach z przewagą zabudowy jednorodzinnej niskiej intensywności, a która jest sprzedawana na potrzeby poprawy zagospodarowania nieruchomości przyległej, którą z kolei stanowią działki niezabudowane, ale posiadające decyzję o warunkach zabudowy dla inwestycji obejmującej budowę budynku garażowo - gospodarczego podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (...).

Towarami, w myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

W świetle powołanych powyżej przepisów grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a jego sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Zaznacza się, że zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przytoczonych przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie wykonywane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany, wynajmu, dzierżawy.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać w drodze bezprzetargowej na podstawie art. 37 ust. 1 pkt 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1774 z późn. zm.) nieruchomość gruntową, niezabudowaną, oznaczoną w ewidencji gruntów jako działka nr 4005/2 o pow. 0,0186 ha na rzecz właściciela nieruchomości przyległej składającej się z dwóch działek oznaczonych nr 3998/1 i 3997/4, w celu poprawienia jej zagospodarowania.

Dla nieruchomości przeznaczonej do sprzedaży brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy, W ewidencji gruntów i budynków przedmiotowa działka figuruje jako grunty orne RV, natomiast w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego - położona jest w terenach z przewagą zabudowy jednorodzinnej niskiej intensywności.

W dniu 10 czerwca 2016 r. dla nieruchomości przyległych (tekst jedn.: działek nr 3998/1 i 3997/4) zostały ustalone warunki zabudowy dla inwestycji obejmującej budowę budynku garażowo - gospodarczego związanego z obsługą budynku mieszkalnego. W ewidencji gruntów budynków obecnie działki powyższe są oznaczone jako grunty orne RV.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy w świetle art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług dostawa działki niezabudowanej nr 4005/2 oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków jako grunt rolny RV podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że Miasto dokonując sprzedaży nieruchomości (tekst jedn.: czynności wykonywanej na podstawie umowy cywilnoprawnej) wystąpi w charakterze czynnego podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 ustawy. W związku z tym dostawa działki nr 4005/2 jako związanej z prowadzoną działalnością gospodarczą, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z regulacją zawartą w art. 5 ust. 1 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że na mocy art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, w oparciu o art. 146a pkt 1 ww. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy jak i w przepisach wykonawczych do niej przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki podatku VAT.

I tak, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Definicja terenów budowlanych zawarta została w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Analiza powyższych regulacji dowodzi, że opodatkowane są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane - są zwolnione od podatku.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2015 r. poz. 199, z późn. zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu - określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1.

lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

2.

sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy - jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen - "teren budowlany" oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33 ustawy, w zgodny sposób odpowiada zatem także treści orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z powyższych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu oceniać należy wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Bez znaczenia zatem pozostaje klasyfikacja według ewidencji gruntów i budynków lub studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego jednoznacznie wynika, że przedmiotowa działka gruntu nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Ponadto dla działki nr 4005/2 nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy. Zatem ww. nieruchomość (oznaczona w ewidencji gruntów i budynków jako grunt rolny RV oraz zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego położna w terenach z przewagą zabudowy jednorodzinnej niskiej intensywności) nie spełnia definicji terenu budowlanego określonego w art. 2 pkt 33 ustawy, a tym samym jej dostawa korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym dostawa działki niezabudowanej oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków jako grunt rolny, dla której brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy (w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta położona jest w terenach z przewagą zabudowy jednorodzinnej niskiej intensywności), a która jest sprzedawana na potrzeby poprawy zagospodarowania nieruchomości przyległej (stanowiącej działki niezabudowane posiadające decyzję o warunkach zabudowy dla inwestycji obejmującej budowę budynku garażowo - gospodarczego) podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług, jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00–013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl