IPPP2/4512-544/16-2/AM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 września 2016 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/4512-544/16-2/AM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 oraz art. 14r. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 14 lipca 2016 r. (data wpływu 18 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedaży zespołu składników materialnych i niematerialnych jako transakcji zbycia przedsiębiorstwa, wyłączonej z opodatkowania podatkiem VAT- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2016 r. wpłynął ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedaży zespołu składników materialnych i niematerialnych jako transakcji zbycia przedsiębiorstwa, wyłączonej z opodatkowania podatkiem VAT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

P. Spółka komandytowa (dalej: "Sprzedający") prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej obuwia pod marką C. poprzez stacjonarne placówki handlowe (w tym placówki outletowe) oraz dedykowany sklep internetowy w oparciu o umowy na dostawę produktów C. oraz umowy franchisingowe umożliwiające posługiwanie się marką C. z firmą E. Spółką Europejską, będącą dedykowanym dystrybutorem produktów C. na Europę.

Sprzedający zamierza zawrzeć Umowę Sprzedaży (dalej: "Umowa") z K. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: "Kupujący") (łącznie: "Zainteresowani").

Przedmiotem transakcji ma być przejęcie wszelkiej działalności gospodarczej realizowanej przez Sprzedającego w odniesieniu do produktów marki C., z wyłączeniem tych składników, które z perspektywy Kupującego, nie są istotne dla tej działalności.

Intencją Kupującego jest przejęcie aktywów Sprzedającego poprzez włączenie do swojej sieci sprzedaży lokalizacji, w których Sprzedający prowadzi placówki monobrandowe marki C., punkty outlet C. Kupujący jest również zainteresowany przejęciem działalności dedykowanego sklepu internetowego, w tym praw do domeny, oprogramowania, konsumenckich baz danych, czy autorskich praw majątkowych do oprogramowania i treści publikowanych na stronach internetowych.

Kupujący należy do grupy kapitałowej C.

Sprzedający sprzeda Kupującemu przedstawiony poniżej zespół składników materialnych i niematerialnych związanych z działalnością gospodarczą Sprzedającego ("Przedsiębiorstwo"), a Kupujący kupi Przedsiębiorstwo od Sprzedającego, zapłaci cenę, w tym przejmie od Sprzedającego przenoszone umowy i zobowiązania.

Przedmiotem Umowy mają być aktywa trwałe, wartości niematerialne i prawne oraz inne składniki majątkowe i niemajątkowe przedsiębiorstwa Sprzedającego, takie jak:

* środki trwałe stanowiące nakłady inwestycyjne na obce środki trwałe (nakłady na poszczególne lokalizacje) tj. prawa wynikające z zawartych umów najmu placówek handlowych i outletowych działających jako punkty monobrandowe lub outletowe produktów C., włączając prawo najemcy (Sprzedającego) do żądania od wynajmującego (właściciela poszczególnych centrów handlowych) zwrotu nakładów inwestycyjnych poniesionych na poszczególne placówki;

* sprzęty, wyposażenie zamontowane na stałe w tych placówkach (np. systemy telewizji przemysłowej, systemy klimatyzacyjne), wyposażenie meblowe oraz inne urządzenia techniczne (w tym sprzęty komputerowe, sieci komputerowe, drukarki, drukarki fiskalne);

* prawa do nakładów inwestycyjnych (zaklasyfikowanych w ewidencji rachunkowej i podatkowej jako inwestycje w obce środki trwałe) poniesione przez Sprzedającego na daną lokalizację, w zakresie, w jakim dotyczą rozwiązywanych (w przyszłości) umów najmu placówek handlowych, dla których w toku negocjacji Kupującego i Sprzedającego z wynajmującym (właścicielem centrum handlowego) uzgodniono zakończenie współpracy ze Sprzedającym (tekst jedn.: rozwiązanie umowy najmu przez Sprzedającego i zawarcia nowej umowy najmu przez Kupującego) - z czym związana będzie zapłata przez Kupującego Sprzedającemu tzw. "odstępnego" związanego z danym lokalem;

* prawa i obowiązki wynikające z zawartych umów telekomunikacyjnych (w tym w zakresie obsługi połączeń internetowych) dotyczących poszczególnych placówek handlowych przejmowanych przez Kupującego, pod warunkiem uzyskania (tam, gdzie jest to wymagane umową i w takim zakresie jak jest wymagany) zgody dostawcy usług na przejście praw i obowiązków na inny podmiot;

* prawa i obowiązki wynikające z zawartych umów dostaw energii, wody, odprowadzenia ścieków i innych mediów dotyczących poszczególnych placówek handlowych przejmowanych przez Kupującego, pod warunkiem uzyskania (tam, gdzie jest to wymagane umową i w takim zakresie jak jest wymagane) zgody dostawcy usług na przejście praw i obowiązków na inny podmiot;

* prawa i obowiązki wynikające z zawartych umów o pracę z pracownikami Sprzedającego (na zasadach określonych w art. 231 Kodeksu Pracy);

* prawa i obowiązki wynikające z umów cywilnoprawnych zawartych z osobami wykonującymi w poszczególnych lokalizacjach określone usługi, pod warunkiem uzyskania (tam, gdzie jest to wymagane umową) zgody zleceniobiorcy na przejście praw i obowiązków na inny podmiot;

* prawa do domeny internetowej, włączając prawa i obowiązki z umowy o korzystanie z domeny;

* prawa do serwera, z którego korzysta Sprzedający w celu prowadzenia sklepu internetowego, w tym prawa i obowiązki z umowy dot. korzystania z serwera oraz oprogramowania związanego z serwerem;

* prawa do wartości niematerialnych i prawnych m.in. stanowiących prawa licencji upoważniających do korzystania z oprogramowania, autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych, aplikacje (w tym umów zawartych z providerami usług informatycznych, twórcami programów komputerowych, itd.;

* prawa wynikające z umowy zawartej z podmiotem trzecim w zakresie rozwiązania wspierającego prowadzenie sklepu internetowego (Know-how);

* prawa do baz danych osobowych, w szczególności baz danych klientów/ konsumentów, danych pracowników, pod warunkiem uzyskania (tam, gdzie jest to wymagane) zgody poszczególnych osób fizycznych na przejście praw i obowiązków na inny podmiot;

* prawa do dokumentacji, umów, dokumentów kadrowych, instrukcji i innej dokumentacji związanej z prowadzonym przedsiębiorstwem Sprzedającego;

* prawa do otwartych (tekst jedn.: zamówionych, ale niezrealizowanych przed dniem zawarcia Umowy) dostaw towarów wynikających z umów na dostawę towarów z firmą E. Spółka Europejska;

* prawa do środków zgromadzonych na rachunku bankowym Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, w części niewykorzystanej i związanej z przejmowanymi pracownikami;

* know-how związany z umiejętnością prowadzenia przedsiębiorstwa w zakresie funkcjonowania monobrandowych placówek handlowych i placówek outletowych oraz sklepu internetowego;

* prawa do umów związanych z wykorzystaniem na cele komercyjne (tekst jedn.: odtwarzaniem w sklepach z radioodbiorników) utworów artystów, producentów zrzeszonych w poszczególnych stowarzyszeniach lub związkach producentów;

* zapasy towarów handlowych (obuwie i inne produkty marki C.), będące w posiadaniu Sprzedającego na moment realizacji Umowy, zlokalizowane w placówkach handlowych należących do Sprzedającego oraz w magazynie, z którego korzysta Sprzedający, które to zapasy zostaną odpowiednio zinwentaryzowane.

Strony postanowiły o wyłączeniu z transakcji niektórych elementów wchodzących w skład Przedsiębiorstwa, które to nie są niezbędne do kontynuowania przez Kupującego działalności gospodarczej, albo też w toku negocjacji z wynajmującymi (właścicielami centrów handlowych) potencjalnie nie mogą być przeniesione z mocy prawa. Umowa przewiduje, w szczególności wyłączenie z przedmiotu transakcji następujących aktywów, praw oraz zobowiązań, takich jak:

* aktywa i prawa w zakresie umów dostaw wyposażenia biurowego, dostawy wody źródlanej, ubezpieczenia, usług pocztowych i kurierskich, umów wspierających rozliczanie płac pracowników, obsługi i rozliczenia kart klubowych, kart przedpłacowych oraz kart sportowych pracowników;

* prawa i obowiązki wynikające z umowy najmu powierzchni magazynowej;

* prawa i obowiązki wynikające z umowy najmu siedziby Sprzedającego;

* drobne wyposażenie biurowe i część zużytego sprzętu komputerowego (m.in. pojedyncze komputery, drukarki, czy kasy fiskalne) wykorzystywanego w poszczególnych placówkach handlowych przez Sprzedającego;

* prawa do żądania zwrotu wszelkich zabezpieczeń (w tym gwarancji bankowych) oraz depozytów/kaucji wpłaconych przez Sprzedającego od właścicieli poszczególnych centrów handlowych, w których zlokalizowane są placówki handlowe Sprzedającego;

* prawa i obowiązki wynikające z zawartych umów rachunków bankowych wraz ze środkami pieniężnymi, będącymi na tych rachunkach;

* środki pieniężne (gotówka) zlokalizowana w kasie głównej oraz w kasach poszczególnych placówek handlowych;

* środki transportu (w szczególności będące niedawno przedmiotem wykupu w ramach umów leasingu samochody osobowe, wykorzystywane przez kierownictwo Sprzedającego w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą);

* prawa i obowiązki wynikające z umów na dostawę towarów z firmą E. Spółka Europejska i umów franchisingowych, z wyłączeniem praw do otwartych zamówionych dostaw towarów (wyżej wskazane umowy mają zostać rozwiązane wraz z zawarciem Umowy);

* prawa i obowiązki wynikające z umów najmu, które zostaną rozwiązane w związku z zawarciem przez Kupującego nowych umów najmu w danej lokalizacji (okoliczność, która może wystąpić z uwagi na żądania centrów handlowych) z wyłączeniem praw do nakładów inwestycyjnych - w tych wypadkach, w których takie prawa istnieją i będą przenoszone na Kupującego;

* prawa i obowiązki z umów najmu, które nie zostaną przeniesione na Kupującego, w związku z brakiem zgody właściciela centrum handlowego na przejście umowy na Kupującego (w innych przypadkach niż określone w punkcie powyżej).

Sprzedający przedstawi Kupującemu, tam, gdzie jest to wymagane, pisemne potwierdzenie otrzymania wymaganych zgód kontrahentów na przeniesienie na Kupującego praw i obowiązków wynikających z zawartych przez Sprzedającego umów.

W przypadku, gdyby wynajmujący (właściciel danego centrum handlowego) nie zgodził się na przejście praw i obowiązków na Kupującego w odniesieniu do danej lokalizacji, prawa i obowiązki wynikające z takiej umowy najmu placówki handlowej pozostaną przy Sprzedającym. W takim przypadku, w danym centrum handlowym nie będzie prowadzony monobrandowy sklep C., gdyż wraz z zawarciem Umowy Sprzedający utraci prawo do prowadzenia sklepów oferujących produkty marki C.

Jeżeli dojdzie do sytuacji, w wyniku której wynajmujący (właściciel danego centrum handlowego) w toku negocjacji z Kupującym i Sprzedającym uzgodni zakończenie współpracy ze Sprzedającym (zamiast udzielić prostej zgody na przeniesienie praw z umów najmu) to umowa najmu danego lokalu zostanie rozwiązana ze Sprzedającym, a nowa umowa najmu zostanie zawarta przez Kupującego). W takim przypadku Kupujący będzie zobowiązany do wypłaty Sprzedającemu tzw. "odstępnego", za wszystko co się wiąże z tym lokalem: (tekst jedn.: ulepszeń wykonanych w lokalu, wyposażenia (mebli) oraz instalacji). Wysokość "odstępnego" będzie również uwzględniała wartość danej lokalizacji jako zorganizowanej i znanej wśród klientów placówki sprzedaży produktów pod marką C. Strony przewidziały to rozwiązanie uwzględniając silną pozycję centrów handlowych oraz ich uprawnienia wynikające z treści umów najmu, pragnąc zapewnić sobie alternatywny mechanizm pozwalający doprowadzić do realizacji transakcji w jak najmniej niezmienionym kształcie.

Cena za Przedsiębiorstwo będzie podzielona na dwie składowe - (i) cenę za przejęcie zapasów na warunkach określonych w odrębnej umowie regulującej zasady odpowiedzialności i przejęcia kontroli nad tymi składnikami (w tym sposób przeprowadzenia inwentaryzacji) oraz (ii) cenę za przejęcie pozostałych składników majątku Sprzedającego. Podział ceny uwarunkowany jest koniecznością przeprowadzenia inwentaryzacji zapasów oraz ich przemieszczenia do nowych magazynów.

Faktyczne przejście własności zinwentaryzowanych towarów w postaci zapasów może być zrealizowane już po dniu zawarcia Umowy.

Firma Sprzedającego nie będzie przedmiotem sprzedaży, ponieważ stosownie do art. 439 Kodeksu cywilnego firma nie może być zbyta.

W związku ze sprzedażą Przedsiębiorstwa Kupujący przejmie od Sprzedającego zobowiązania wskazane powyżej, pod warunkiem uzyskania zgód odpowiednich wierzycieli na takie przejęcie.

Ponadto, zgodnie z art. 231 Kodeksu Pracy, Kupujący stanie się stroną stosunków pracy z pracownikami Przedsiębiorstwa i przejmie wszystkie obowiązki wynikające ze stosunków pracy, w tym wynikające z obsługi ZFŚS. Sprzedający będzie zobowiązany do zapłaty wszelkich wynagrodzeń oraz innych płatności należnych pracownikom Przedsiębiorstwa do dnia zawarcia Umowy.

Na skutek planowanej transakcji, Kupujący będzie w stanie prowadzić działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży obuwia pod marką C. w oparciu o dotychczasowy majątek przedsiębiorstwa Sprzedającego. Jednocześnie, Sprzedający nie będzie w stanie prowadzić działalności gospodarczej w obecnym kształcie. W skrajnym przypadku, gdyby wynajmujący (lub właściciel centrum handlowego) odmówił zgody na cesję praw i przejście obowiązków na rzecz Kupującego w odniesieniu do danej lokalizacji - Sprzedający byłby obowiązany do zmiany profilu prowadzonej działalności gospodarczej w danej lokalizacji z uwagi na utratę praw do posługiwania się marką C. oraz sprzedaży produktów tej marki.

Intencją stron jest zawarcie umowy sprzedaży opisanych powyżej składników przedsiębiorstwa Sprzedającego jako umowy sprzedaży zorganizowanego zespołu składników majątkowych oraz niemajątkowych, posiadających przymiot przedsiębiorstwa. A zatem, właściwa forma Umowy powinna przybrać formę umowy sprzedaży przedsiębiorstwa i powinna być analizowana na gruncie przepisów podatkowych adekwatnie do transakcji sprzedaży przedsiębiorstwa, jak wskazano w poniższym uzasadnieniu. W przypadku, gdyby analiza dokonana przez organ podatkowy wskazywała, że opisany powyżej zespół składników majątkowych i niemajątkowych przedsiębiorstwa Sprzedającego nie posiadał cech przedsiębiorstwa i organ podatkowy uznał, że w kontekście analizowanych przepisów prawa podatkowego, w ramach uzgodnionej transakcji nie dochodzi do sprzedaży przedsiębiorstwa, Zainteresowani dopasują warunki transakcji (w szczególności poprzez ustalenie zasad podziału i rozliczenia ceny sprzedaży na poszczególne przenoszone składniki) oraz przemodelują transakcję w taki sposób, aby forma prawna transakcji odzwierciedlała umowę sprzedaży przewidującą zbycie poszczególnych aktywów (składników majątkowych i niemajątkowych).

Zarówno Kupujący, jak i Sprzedawca są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy opisana powyżej transakcja sprzedaży zespołu składników majątkowych i niemajątkowych, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, stanowić będzie transakcję zbycia przedsiębiorstwa na gruncie ustawy o VAT i w konsekwencji, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT?

2. Gdyby odpowiedź na pytanie pierwsze była negatywna to, czy w takim przypadku alternatywnie należałoby przyjąć, że przedmiotowa transakcja jest sprzedażą poszczególnych składników majątkowych i niemajątkowych, w odniesieniu do których Sprzedający będzie obowiązany do opodatkowania podatkiem VAT poszczególnych rzeczy i praw majątkowych wchodzących w skład Przedsiębiorstwa, w tym przypisania tym pozycjom uzgodnionej dla całości ceny sprzedaży oraz wskazania właściwej dla danego składnika kwalifikacji podatkowej w zakresie podatku VAT?

3. Czy w przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie pierwsze tj. uznania, że planowana sprzedaż nie będzie stanowić transakcji zbycia przedsiębiorstwa na gruncie ustawy o VAT Kupujący będzie miał prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej przedmiotową transakcję wystawionej przez Sprzedającego?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Zainteresowanych, planowana transakcja sprzedaży zespołu składników majątkowych i niemajątkowych, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej stanowić będzie transakcję zbycia przedsiębiorstwa na gruncie ustawy o VAT i w konsekwencji, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Jednocześnie, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, jak również wszelkie postacie energii.

Pojęcie "transakcja zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawa towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej (w tym umowy sprzedaży).

Jednocześnie, ustawa o VAT nie definiuje terminu "przedsiębiorstwa". Zgodnie z art. 551 Kodeks Cywilny (k.c.), pod pojęciem przedsiębiorstwa rozumie się zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, obejmujący w szczególności:

1.

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2.

własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3.

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4.

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5.

koncesje, licencje i zezwolenia;

6.

patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7.

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8.

tajemnice przedsiębiorstwa;

9.

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Z brzmienia art. 551 k.c., wynika, iż za "przedsiębiorstwo" może zostać uznany zespół składników majątkowych obejmujący w szczególności składniki wskazane w art. 551 k.c. Użyte zaś określenie "w szczególności" wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w skład "przedsiębiorstwa" mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w art. 551 k.c., a z drugiej strony za przedsiębiorstwo może zostać uznany zespół składników majątkowych, który nie obejmuje wszystkich rodzajów składników wymienionych w art. 551 k.c.

Za "przedsiębiorstwo" nie można uznać każdego - przypadkowego - zbioru składników majątku należących do podatnika. Konieczne jest bowiem, aby składniki te pozostawały we wzajemnych interakcjach, w taki sposób, że należy je traktować jako powiązany funkcjonalnie zespół, służący wykonywaniu określonej działalności (przeznaczony do prowadzenia określonej działalności gospodarczej jako przedsiębiorstwo).

Innymi słowy, dla ustalenia, czy dany zespół składników materialnych i niematerialnych stanowi "przedsiębiorstwo", najistotniejsze znaczenie ma okoliczność, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. W szczególności, istotne jest, aby zespół taki dla nabywcy stanowił o możliwości kontynuowania prowadzenia działalności gospodarczej. W zbywanym przedsiębiorstwie tym samym, powinny być zachowane funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak, aby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z poglądem wyrażonym przez Sąd Najwyższy, występowanie elementu organizacji oraz funkcjonalnego powiązania różnorodnych jego składników umożliwiających traktowanie przedsiębiorstwa jako pewnej całości stanowi wręcz "czynnik konstytuujący" przedsiębiorstwo w znaczeniu przedmiotowym (art. 551 k.c.) (wyrok z dnia 25 listopada 2010 r., sygn. Akt I CSK 703/09). W tym zakresie, bez znaczenia pozostaje forma prawna, pod którą strony zawarły lub zamierzają zawrzeć przedmiotową transakcję.

W sytuacji opisanej w przedmiotowym wniosku, przedmiotem transakcji sprzedaży będzie majątek Sprzedającego, związany z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, który może stanowić o kontynuowaniu takiej samej działalności przez Kupującego. Zostaną, bowiem przekazane, poza wyłączeniami, które nie mają w tym wypadku wpływu na zdolność prowadzenia przedsiębiorstwa przez Kupującego, wszelkie składniki majątku (materialne i niematerialne) takie jak: prawo do lokalizacji, prawo własności towarów, zespoły ludzkie, prawa do sklepu internetowego oraz know-how, niezbędne do prowadzenia przedsiębiorstwa handlowego w kształcie dotychczasowym. Tym samym, przedmiotem analizowanej transakcji niewątpliwie będzie zespół aktywów materialnych i niematerialnych w rozumieniu art. 551 k.c., który jest na tyle zorganizowany jako kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

W opinii Zainteresowanych, w wyniku transakcji będącej przedmiotem złożonego wniosku Kupujący obejmie zespół składników majątkowych, który pozwoli mu na prowadzenie działalności gospodarczej w sposób samodzielny. W konsekwencji, przedmiot analizowanej transakcji będzie stanowić zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, posiadający faktyczną zdolność do niezależnego działania jako samodzielny podmiot gospodarczy.

Jednocześnie, na kwalifikację zbywanych aktywów jako przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 k.c. nie powinny wpływać elementy wyłączone z transakcji.

Zdaniem Zainteresowanych, składniki te nie będą stanowić kluczowego elementu przedsiębiorstwa, służącego prowadzeniu działalności handlowej. Przykładowo: umowa na dostawę wody źródlanej do poszczególnych lokalizacji zawarta z określonym dostawcą nie przesądza o braku możliwości kontynuowania sprzedaży detalicznej w danej lokalizacji. Również składniki niewykorzystywane w tej działalności przez Kupującego (kolejny samochód osobowy osób reprezentujących firmę) nie są konieczne do realizacji samej działalności w danych lokalizacjach.

Nie jest przesądzającym o braku kontynuowania działań gospodarczych na podstawie przejętego majątku - również brak przeniesienia praw do środków pieniężnych zgromadzonych w kasie czy na rachunkach bankowych Sprzedającego, bowiem wartość tych środków tylko zwiększałaby cenę za przejęte Przedsiębiorstwo.

Również wyłączone składniki w postaci praw do zabezpieczeń umów najmu do poszczególnych lokalizacji placówek handlowych (kaucje i gwarancje), nie wpływają na zmianę charakterystyki planowanej transakcji, gdyż stanowią uprawnienie podmiotowe Sprzedającego. W praktyce rynkowej, bowiem, właściciele centrów handlowych w odniesieniu do odnawianych (przejmowanych) placówek handlowych, żądają na nowo zabezpieczeń od nowego najemcy. Inne składniki - przykładowo prawa wynikające z umowy najmu powierzchni magazynowej (Kupujący posiada własne magazyny), czy prawa i obowiązki wynikające z rozwiązanych umów na dostawę towarów z firmą E. Spółka Europejska i umów franchisingowych - są zbyteczne z punktu widzenia Kupującego i w żaden sposób nie spowodują utraty funkcjonalności przez zespół aktywów materialnych i niematerialnych będących przedmiotem planowanej transakcji sprzedaży.

Na ostateczny kształt przedmiotowej transakcji nie wpływa również potencjalne wyłączenie z przedmiotu Umowy jednej czy dwóch lokalizacji, w odniesieniu do których, z uwagi na brak zgody wynajmującego (właściciela centrum handlowego) nie doszło do skutecznego pod względem prawnym przeniesienia lokalizacji. W takim bowiem przypadku, Sprzedający - jako że utraci prawo do prowadzenia działalności handlowej w zakresie produktów marki C., będzie zmuszony do zmiany profilu prowadzonej działalności lub też w skrajnym przypadku poniesienia wszelkich negatywnych konsekwencji związanych z wcześniejszym rozwiązaniem umów najmu z danym centrum handlowym.

Ponadto, art. 552 k.c. jednoznacznie dopuszcza możliwość dokonywania wyłączeń składników z transakcji mającej za przedmiot przedsiębiorstwo. Z przepisu tego wynika, że istnieje prawna możliwość wyłączenia w ramach konkretnej czynności prawnej określonych składników wchodzących w skład przedsiębiorstwa, bez naruszania statusu przedsiębiorstwa. Na podstawie komentarzy i podglądu doktryny w tym zakresie, przepis ten należy odczytywać jako dyspozytywny, który stwarza stronom możliwość wyłączenia niektórych składników wchodzących w skład przedsiębiorstwa.

Koniecznym jest, aby przedmiotowe wyłączenia zostały wyraźnie zaznaczone w umowie, której przedmiotem jest przedsiębiorstwo. Aby można było mówić o czynności, której przedmiotem jest przedsiębiorstwo, przedmiotem czynności muszą być objęte bezwzględnie te elementy, które umożliwią kontynuowanie działalności gospodarczej, (za A. Kidyba, K. Kopaczyńska - Pieczniak, E. Niezbecka, Z. Gawlik, A. Janiak, A. Jedliński, T.Sokołowski, Kodeks Cywilny Komentarz Tom I Część Ogólna Lex, 2009).

Mając na uwadze orzecznictwo krajowych sądów administracyjnych (przykładowo: prawomocny wyrok WSA w Warszawie sygn. nr III SA/Wa 1766/10)"każdy zespół składników majątkowych, dający się wyodrębnić poprzez funkcjonalne powiązanie polegające na przydatności do realizacji określonego działania gospodarczego będzie przedsiębiorstwem w rozumieniu art. 551 k.c." Zdaniem cytowanego składu sędziowskiego, pojęcie "przedsiębiorstwo" obejmuje każdy zespół składników materialnych i niematerialnych służących do realizacji określonych zadań gospodarczych, bez względu na to, czy obejmuje on całość, czy jedynie część majątku określonego podmiotu.

Również, na gruncie postanowień Dyrektywy VAT przyjęło się twierdzić, że w przypadku przeniesienia całości lub części majątku przedsiębiorstwa, za wynagrodzeniem lub bez wynagrodzenia, albo w drodze aportu, nie następuje dostawa towarów, zasada ta ma zastosowanie do jakiegokolwiek przeniesienia przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, obejmującej rzeczy ruchome, jak i wartości niematerialne, które łącznie stanowią podmiot lub część podmiotu zdolnego do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej. Nabywca musi jednakże posiadać zamiar kontynuowania działalności tego przeniesionego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie zaś jedynie natychmiastowej likwidacji tej działalności oraz sprzedaży nabytego majątku (wyrok TSUE sygn. nr C-497/01 w sprawie Zita Modes).

Celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania podatkiem VAT jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. W związku z powyższym, ratio legis tego przepisu nie obejmuje sytuacji, w których zbyciu podlega wyłącznie zbiór aktywów. Wyłączenie z opodatkowania podatkiem VAT może mieć zastosowanie wyłącznie w przypadku, gdy nabywca przedsiębiorstwa zamierza prowadzić działalność gospodarczą, choć brak jest wymogu, by nabywca prowadził w okresie poprzedzającym przeniesienie przedsiębiorstwa działalność tego samego rodzaju co zbywca.

Zainteresowani pragną wskazać, że w podobnej sprawie - sprzedaż zapasów towarów oraz wyposażenia sklepów, z tym, że z bardziej ograniczonym prawem do korzystania z lokalizacji, w których dotychczas była prowadzona działalność handlowa zbywcy, wypowiedział się TSUE (Sprawa TSUE sygn. nr C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever). Trybunał uznał, że "przeniesienie własności zapasu towarów oraz wyposażenia sklepu z jednoczesnym oddaniem nabywcy w dzierżawę lokalu handlowego na podstawie umowy na czas nieoznaczony, ale możliwej do rozwiązania przez każdą ze stron z zachowaniem krótkiego terminu wypowiedzenia, stanowi przekazanie całości lub części aktywów w rozumieniu tego przepisu, pod warunkiem, iż przekazane aktywa są wystarczające do prowadzenia przez nabywcę w sposób trwały samodzielnej działalności gospodarczej."

Zdaniem Zainteresowanych, wyłączenia z przedmiotu transakcji składników niezwiązanych z działalnością danego przedsiębiorstwa lub też zbędnych z perspektywy Kupującego dla kontynuowania działalności gospodarczej prowadzonej przez Sprzedającego, nie mają żadnego wpływu na klasyfikację przedmiotu transakcji jako przedsiębiorstwa. Nadal bowiem zespół składników majątkowych i niemajątkowych będących przedmiotem transakcji wraz z przejęciem zakładu pracy Sprzedającego stanowić będzie, zorganizowany zespół aktywów zdolny do kontynuacji działalności handlowej przez Kupującego.

Jak zostało wskazane, Kupujący należy do grupy kapitałowej C. i jest zainteresowany nabyciem od Sprzedającego działających punktów sprzedaży produktów C., w tym punktów outletowych oraz sklepu internetowego wraz z aktywami i prawami niezbędnymi do kontynuacji działalności handlowej przez Kupującego. Z uwagi na powyższe, część składników majątkowych lub też umów, na podstawie których działa obecnie Sprzedający będzie się powielała lub nie przedstawia dla Kupującego wartości. W szczególności, Kupujący, jako podmiot powiązany kapitałowo oraz organizacyjnie z E. Spółka Europejska posiada własne umowy na dostawę towarów C. i w tym zakresie nie potrzebuje wstępować w prawa i obowiązki wynikające z umowy zawartej przez Sprzedającego z E. Spółka Europejska, czy umowami franchisingowymi. Powyższe oznacza, że wyłączenia części składników majątkowych lub niemajątkowych związanych z funkcjonującym przedsiębiorstwem nie wpływa na istotę planowanej transakcji i uznanie, że przedmiotowa transakcja może być kwalifikowana jako transakcja sprzedaży przedsiębiorstwa.

Reasumując, w sytuacji przedstawionej w złożonym przez Zainteresowanego wniosku, majątek Sprzedającego, który zostanie zbyty na rzecz Kupującego, niewątpliwie może zostać zaklasyfikowany jako "przedsiębiorstwo" i w konsekwencji transakcja sprzedaży przedmiotowego przedsiębiorstwa może korzystać z wyłączenia, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Ad. 2

W przypadku, gdyby odpowiedź na pytanie pierwsze była negatywna i tym samym - organ podatkowy - wbrew intencjom stron - nie potwierdziłby, że charakterystyka zespołu składników przejmowanego przedsiębiorstwa stanowiłaby o przymiotach przedsiębiorstwa, do której to transakcji sprzedaży zastosowanie miałyby przepisy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, w takim to przypadku należałoby przyjąć, że Sprzedający byłby obowiązany do rozliczenia ustalonej łącznej ceny sprzedaży na poszczególne aktywa i przypisania określonej wartości poszczególnym składnikom.

W rezultacie, z perspektywy art. 5 ustawy o VAT, transakcja sprzedaży poszczególnych składników majątkowych i niemajątkowych (jako dostawa towarów oraz świadczenie usług) podlegałaby opodatkowaniu podatkiem VAT. Sprzedający byłby obowiązany w takim przypadku do wystawienia faktury VAT wyszczególniającej sprzedawane pozycje aktywów (towarów lub usług) i przypisania tym pozycjom właściwej dla danego składnika kwalifikacji podatkowej w zakresie stawki podatku VAT. Powyższe wynika, z uznania, że w takiej sytuacji - przedmiotem transakcji byłaby dostawa przez Sprzedającego na rzecz Kupującego konkretnych towarów oraz świadczenie konkretnych usług w rozumieniu art. 5 ustawy o VAT.

Ad. 3

W przypadku, gdyby odpowiedź na pytanie pierwsze była negatywna tj. uznania, że planowana sprzedaż nie będzie stanowić transakcji zbycia przedsiębiorstwa na gruncie ustawy o VAT Kupujący będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktury VAT wystawionej przez Sprzedającego dokumentującej sprzedaż (dostawę towarów lub świadczenie usług dla potrzeb VAT) aktywów wchodzących w skład Przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z uwagi na kontynuację działalności handlowej w ramach przejętych lokalizacji i przejętych składników, Kupujący będzie używał nabyte aktywa do wykonywania czynności opodatkowanych VAT (sprzedaż obuwia). Nie zachodzi także żadna okoliczność wyłączająca prawo do odliczenia VAT na podstawie art. 88 ustawy o VAT. W konsekwencji, Kupującemu będzie przysługiwało prawo do odliczenia w całości podatku VAT naliczonego z otrzymanej faktury dokumentującej sprzedaż aktywów (rozumianej w tym przypadku jako opodatkowana dostawa towarów lub świadczenie usług) na podstawie art. 86 ust. 1 w związku z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT. Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy o VAT prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 10b prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w art. 86 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o VAT, powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny. Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Biorąc pod uwagę powyższe, w sytuacji w której omawiana sprzedaż podlegać będzie opodatkowaniu VAT, Kupujący nabędzie prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego ze sprzedażą (dostawą towarów lub świadczeniem usług dla potrzeb VAT) aktywów wchodzących w skład Przedsiębiorstwa na podstawie Umowy w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych składników majątkowych powstanie obowiązek podatkowy, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym otrzyma fakturę VAT dokumentującą dostawę towarów lub świadczenie usług lub w rozliczeniu za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 cyt. ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 6 pkt 1 ww. ustawy przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca nie zdefiniował co należy rozumieć pod pojęciem "transakcji zbycia". Przy uwzględnieniu zakresu przedmiotowego ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aport) itp.

Wyłączenie z opodatkowania VAT przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa". Zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posiłkować się definicją zawartą w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, z późn. zm.). Zgodnie z art. 551 Kodeksu cywilnego przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1.

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2.

własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3.

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4.

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5.

koncesje, licencje i zezwolenia;

6.

patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7.

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8.

tajemnice przedsiębiorstwa;

9.

sięgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Przedsiębiorstwo w rozumieniu powyższego przepisu powinno więc łączyć mienie w funkcjonalnie zorganizowane przedsięwzięcie gospodarcze, a nie tylko stanowić zgromadzone niematerialne i materialne składniki stanowiące sobą przedsiębiorstwo w powyżej przedstawionym znaczeniu przedmiotowym. Organizacyjna i funkcjonalna istota przedsiębiorstwa kreuje powstanie samodzielnego podmiotu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia. Ponadto, przepis art. 551 Kodeksu cywilnego wskazuje, że przedsiębiorstwo jest "zespołem składników". Pojęcie zespół (a nie zbiór) zakłada istnienie pewnego poziomu powiązań organizacyjnych pomiędzy składnikami przedsiębiorstwa.

W art. 552 Kodeksu cywilnego, ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Jak już wskazano ustawodawca na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług wyłączył z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa wynika z art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług przez którą rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług okolicznością determinującą możliwość wyłączenia na mocy art. 6 pkt 1 określonego zespołu składników niematerialnych i materialnych jest takie ich zorganizowanie, żeby wspomniany zespół mógł służyć do prowadzenia działalności gospodarczej. Zespół składników materialnych i niematerialnych obejmować powinien elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych. Aby zatem przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie miały zastosowania do zbywanego mienia musi ono posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w jego skład muszą umożliwić nabywcy podjęcie i prowadzenie działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że P. Spółka komandytowa prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej obuwia pod marką C. poprzez stacjonarne placówki handlowe (w tym placówki outletowe) oraz dedykowany sklep internetowy w oparciu o umowy na dostawę produktów C. oraz umowy franchisingowe umożliwiające posługiwanie się marką C. z firmą E. Spółką Europejską, będącą dedykowanym dystrybutorem produktów C. na Europę.

Wnioskodawca zamierza zawrzeć Umowę Sprzedaży (dalej: "Umowa") z K. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Przedmiotem transakcji ma być przejęcie wszelkiej działalności gospodarczej realizowanej przez Wnioskodawcę w odniesieniu do produktów marki C., z wyłączeniem tych składników, które z perspektywy Kupującego, nie są istotne dla tej działalności.

Zarówno Kupujący, jak i Wnioskodawca (Sprzedawca) są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT w Polsce.

Intencją Kupującego jest przejęcie aktywów Wnioskodawcy poprzez włączenie do swojej sieci sprzedaży lokalizacji, w których Wnioskodawca prowadzi placówki monobrandowe marki C., punkty outlet C. Kupujący jest również zainteresowany przejęciem działalności dedykowanego sklepu internetowego, w tym praw do domeny, oprogramowania, konsumenckich baz danych, czy autorskich praw majątkowych do oprogramowania i treści publikowanych na stronach internetowych.

Kupujący należy do grupy kapitałowej C.

Przedmiotem umowy sprzedaży mają być aktywa trwałe, wartości niematerialne i prawne oraz inne składniki majątkowe i niemajątkowe przedsiębiorstwa Sprzedającego, takie jak:

* środki trwałe stanowiące nakłady inwestycyjne na obce środki trwałe (nakłady na poszczególne lokalizacje) tj. prawa wynikające z zawartych umów najmu placówek handlowych i outletowych działających jako punkty monobrandowe lub outletowe produktów C., włączając prawo najemcy (Wnioskodawcy) do żądania od wynajmującego (właściciela poszczególnych centrów handlowych) zwrotu nakładów inwestycyjnych poniesionych na poszczególne placówki;

* sprzęty, wyposażenie zamontowane na stałe w tych placówkach (np, systemy telewizji przemysłowej, systemy klimatyzacyjne), wyposażenie meblowe oraz inne urządzenia techniczne (w tym sprzęty komputerowe, sieci komputerowe, drukarki, drukarki fiskalne);

* prawa do nakładów inwestycyjnych (zaklasyfikowanych w ewidencji rachunkowej i podatkowej jako inwestycje w obce środki trwałe) poniesione przez Sprzedającego na daną lokalizację, w zakresie, w jakim dotyczą rozwiązywanych (w przyszłości) umów najmu placówek handlowych, dla których w toku negocjacji Kupującego i Sprzedającego z wynajmującym (właścicielem centrum handlowego) uzgodniono zakończenie współpracy z Wnioskodawcą (tekst jedn.: rozwiązanie umowy najmu przez Wnioskodawcę i zawarcia nowej umowy najmu przez Kupującego) - z czym związana będzie zapłata przez Kupującego Wnioskodawcy tzw. "odstępnego" związanego z danym lokalem;

* prawa i obowiązki wynikające z zawartych umów telekomunikacyjnych (w tym w zakresie obsługi połączeń internetowych) dotyczących poszczególnych placówek handlowych przejmowanych przez Kupującego, pod warunkiem uzyskania (tam, gdzie jest to wymagane umową i w takim zakresie jak jest wymagany) zgody dostawcy usług na przejście praw i obowiązków na inny podmiot;

* prawa i obowiązki wynikające z zawartych umów dostaw energii, wody, odprowadzenia ścieków i innych mediów dotyczących poszczególnych placówek handlowych przejmowanych przez Kupującego, pod warunkiem uzyskania (tam, gdzie jest to wymagane umową i w takim zakresie jak jest wymagane) zgody dostawcy usług na przejście praw i obowiązków na inny podmiot;

* prawa i obowiązki wynikające z zawartych umów o pracę z pracownikami Sprzedającego (na zasadach określonych w art. 231 Kodeksu Pracy);

* prawa i obowiązki wynikające z umów cywilnoprawnych zawartych z osobami wykonującymi w poszczególnych lokalizacjach określone usługi, pod warunkiem uzyskania (tam, gdzie jest to wymagane umową) zgody zleceniobiorcy na przejście praw i obowiązków na inny podmiot;

* prawa do domeny internetowej, włączając prawa i obowiązki z umowy o korzystanie z domeny;

* prawa do serwera, z którego korzysta Wnioskodawca w celu prowadzenia sklepu internetowego, w tym prawa i obowiązki z umowy dot. korzystania z serwera oraz oprogramowania związanego z serwerem;

* prawa do wartości niematerialnych i prawnych m.in. stanowiących prawa licencji upoważniających do korzystania z oprogramowania, autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych, aplikacje (w tym umów zawartych z providerami usług informatycznych, twórcami programów komputerowych, itd.;

* prawa wynikające z umowy zawartej z podmiotem trzecim w zakresie rozwiązania wspierającego prowadzenie sklepu internetowego (Know-how);

* prawa do baz danych osobowych, w szczególności baz danych klientów/konsumentów, danych pracowników, pod warunkiem uzyskania (tam, gdzie jest to wymagane) zgody poszczególnych osób fizycznych na przejście praw i obowiązków na inny podmiot;

* prawa do dokumentacji, umów, dokumentów kadrowych, instrukcji i innej dokumentacji związanej z prowadzonym przedsiębiorstwem Sprzedającego;

* prawa do otwartych (tekst jedn.: zamówionych, ale niezrealizowanych przed dniem zawarcia Umowy) dostaw towarów wynikających z umów na dostawę towarów z firmą E. Spółka Europejska;

* prawa do środków zgromadzonych na rachunku bankowym Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, w części niewykorzystanej i związanej z przejmowanymi pracownikami;

* know-how związany z umiejętnością prowadzenia przedsiębiorstwa w zakresie funkcjonowania monobrandowych placówek handlowych i placówek outletowych oraz sklepu internetowego;

* prawa do umów związanych z wykorzystaniem na cele komercyjne (tekst jedn.: odtwarzaniem w sklepach z radioodbiorników) utworów artystów, producentów zrzeszonych w poszczególnych stowarzyszeniach lub związkach producentów;

* zapasy towarów handlowych (obuwie i inne produkty marki C.), będące w posiadaniu Wnioskodawcy na moment realizacji Umowy, zlokalizowane w placówkach handlowych należących do Wnioskodawcy oraz w magazynie, z którego korzysta Wnioskodawca, które to zapasy zostaną odpowiednio zinwentaryzowane.

Strony postanowiły o wyłączeniu z transakcji niektórych elementów wchodzących w skład Przedsiębiorstwa, które to nie są niezbędne do kontynuowania przez Kupującego działalności gospodarczej, albo też w toku negocjacji z wynajmującymi (właścicielami centrów handlowych) potencjalnie nie mogą być przeniesione z mocy prawa, takie jak:

* aktywa i prawa w zakresie umów dostaw wyposażenia biurowego, dostawy wody źródlanej, ubezpieczenia, usług pocztowych i kurierskich, umów wspierających rozliczanie płac pracowników, obsługi i rozliczenia kart klubowych, kart przedpłacowych oraz kart sportowych pracowników;

* prawa i obowiązki wynikające z umowy najmu powierzchni magazynowej;

* prawa i obowiązki wynikające z umowy najmu siedziby Wnioskodawcy;

* drobne wyposażenie biurowe i część zużytego sprzętu komputerowego (m.in. pojedyncze komputery, drukarki, czy kasy fiskalne) wykorzystywanego w poszczególnych placówkach handlowych przez Sprzedającego,

* prawa do żądania zwrotu wszelkich zabezpieczeń (w tym gwarancji bankowych) oraz depozytów/kaucji wpłaconych przez Sprzedającego od właścicieli poszczególnych centrów handlowych, w których zlokalizowane są placówki handlowe Sprzedającego;

* prawa i obowiązki wynikające z zawartych umów rachunków bankowych wraz ze środkami pieniężnymi, będącymi na tych rachunkach;

* środki pieniężne (gotówka) zlokalizowana w kasie głównej oraz w kasach poszczególnych placówek handlowych;

* środki transportu (w szczególności będące niedawno przedmiotem wykupu w ramach umów leasingu samochody osobowe, wykorzystywane przez kierownictwo Wnioskodawcy w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą);

* prawa i obowiązki wynikające z umów na dostawę towarów z firmą E. Spółka Europejska i umów franchisingowych, z wyłączeniem praw do otwartych/ zamówionych dostaw towarów (wyżej wskazane umowy mają zostać rozwiązane wraz z zawarciem Umowy);

* prawa i obowiązki wynikające z umów najmu, które zostaną rozwiązane w związku z zawarciem przez Kupującego nowych umów najmu w danej lokalizacji (okoliczność, która może wystąpić z uwagi na żądania centrów handlowych) z wyłączeniem praw do nakładów inwestycyjnych - w tych wypadkach, w których takie prawa istnieją i będą przenoszone na Kupującego;

* prawa i obowiązki z umów najmu, które nie zostaną przeniesione na Kupującego, w związku z brakiem zgody właściciela centrum handlowego na przejście umowy na Kupującego (w innych przypadkach niż określone w punkcie powyżej).

Wnioskodawca przedstawi Kupującemu, tam, gdzie jest to wymagane, pisemne potwierdzenie otrzymania wymaganych zgód kontrahentów na przeniesienie na Kupującego praw i obowiązków wynikających z zawartych przez Wnioskodawcą umów.

W przypadku, gdyby wynajmujący (właściciel danego centrum handlowego) nie zgodził się na przejście praw i obowiązków na Kupującego w odniesieniu do danej lokalizacji, prawa i obowiązki wynikające z takiej umowy najmu placówki handlowej pozostaną przy Wnioskodawcy. W takim przypadku, w danym centrum handlowym nie będzie prowadzony monobrandowy sklep C., gdyż wraz z zawarciem Umowy Sprzedający utraci prawo do prowadzenia sklepów oferujących produkty marki C.

Jeżeli dojdzie do sytuacji, w wyniku której wynajmujący (właściciel danego centrum handlowego) w toku negocjacji z Kupującym i Wnioskodawcą uzgodni zakończenie współpracy ze Sprzedającym (zamiast udzielić prostej zgody na przeniesienie praw z umów najmu), to umowa najmu danego lokalu zostanie rozwiązana z Wnioskodawcą, a nowa umowa najmu zostanie zawarta przez Kupującego.

Cena za Przedsiębiorstwo będzie podzielona na dwie składowe - (i) cenę za przejęcie zapasów na warunkach określonych w odrębnej umowie regulującej zasady odpowiedzialności i przejęcia kontroli nad tymi składnikami (w tym sposób przeprowadzenia inwentaryzacji) oraz (ii) cenę za przejęcie pozostałych składników majątku Sprzedającego. Podział ceny uwarunkowany jest koniecznością przeprowadzenia inwentaryzacji zapasów oraz ich przemieszczenia do nowych magazynów.

Faktyczne przejście własności zinwentaryzowanych towarów w postaci zapasów może być zrealizowane już po dniu zawarcia Umowy.

Firma Sprzedającego nie będzie przedmiotem sprzedaży.

W związku ze sprzedażą Przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, Kupujący przejmie zobowiązania wskazane powyżej, pod warunkiem uzyskania zgód odpowiednich wierzycieli na takie przejęcie.

Ponadto, zgodnie z art. 231 Kodeksu Pracy, Kupujący stanie się stroną stosunków pracy z pracownikami Przedsiębiorstwa i przejmie wszystkie obowiązki wynikające ze stosunków pracy, w tym wynikające z obsługi ZFŚS.

Część składników majątkowych lub też umów, na podstawie których działa obecnie Wnioskodawca nie przedstawia dla Kupującego wartości. W szczególności, Kupujący, jako podmiot powiązany kapitałowo oraz organizacyjnie z E. Spółka Europejska posiada własne umowy na dostawę towarów C. i w tym zakresie nie potrzebuje wstępować w prawa i obowiązki wynikające z umowy zawartej przez Sprzedającego z E. Spółka Europejska, czy umowami franchisingowymi. Powyższe oznacza, że wyłączenia części składników majątkowych lub niemajątkowych związanych z funkcjonującym przedsiębiorstwem nie wpływa na istotę planowanej transakcji.

Na skutek planowanej transakcji, Kupujący będzie w stanie prowadzić działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży obuwia pod marką C. w oparciu o dotychczasowy majątek przedsiębiorstwa Sprzedającego. Jednocześnie, Wnioskodawca nie będzie w stanie prowadzić działalności gospodarczej w obecnym kształcie. W skrajnym przypadku, gdyby wynajmujący (lub właściciel centrum handlowego) odmówił zgody na cesję praw i przejście obowiązków na rzecz Kupującego w odniesieniu do danej lokalizacji - Wnioskodawca byłby obowiązany do zmiany profilu prowadzonej działalności gospodarczej w danej lokalizacji z uwagi na utratę praw do posługiwania się marką C. oraz sprzedaży produktów tej marki.

Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące uznania przedmiotowej transakcji z Kupującym w zakresie sprzedaży zespołu składników majątkowych i niemajątkowych, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej jako transakcji zbycia przedsiębiorstwa na gruncie ustawy o VAT. W konsekwencji uznania tej transakcji jako pozostającej poza zakresem VAT, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 str. 1, z późn. zm.), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca, że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Przepis ten wprowadza, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Zakres powyższego wyłączenia zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie - nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu - do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego. Natomiast w wyroku C-444/10 z dnia 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

W orzecznictwie podkreśla się, że katalog składników tworzących przedsiębiorstwo ma charakter otwarty, a podstawową cechą przedsiębiorstwa jest jego samodzielność. Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Kwestia przejścia na Kupującego bądź pozostania u Wnioskodawcy składników aktywów lub pasywów (takich jak: środki pieniężne na rachunku bankowym, środki pieniężne w kasach itp.) nie powinna mieć decydującego wpływu na ustalenie, czy mamy do czynienia ze zbyciem przedsiębiorstwa. Ważne jest, aby zbywane przedsiębiorstwo było zespołem składników na tyle spójnym i wydzielonym finansowo i organizacyjnie, aby mogło samodzielnie wykonywać zadania gospodarcze, jako niezależne przedsiębiorstwo.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Kupujący nabędzie od Wnioskodawcy ww. składniki materialne i niematerialne związane z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa. W oparciu o te elementy Wnioskodawca wykonuje obecnie swoją działalność gospodarczą. Ponadto w rezultacie zawarcia przedmiotowej umowy Kupujący będzie kontynuatorem działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę, co także wskazuje, że przedmiotem ww. umowy jest przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego. Jednocześnie, Wnioskodawca nie będzie w stanie prowadzić działalności gospodarczej w obecnym kształcie.

Tym samym, należy stwierdzić, że sprzedaż opisanych we wniosku składników materialnych i niematerialnych w ramach planowanej "Umowy Sprzedaży" stanowić będzie transakcję zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. W konsekwencji na mocy tego przepisu sprzedaż opisanego zespołu składników materialnych i niematerialnych przez Wnioskodawcę stanowiących jego przedsiębiorstwo nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Końcowo tut. Organ informuje, że odpowiedź na pytania nr 2 i 3 stała się bezprzedmiotowa, ponieważ Wnioskodawca oczekiwał na nie odpowiedzi jedynie w przypadku udzielenia negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl