IPPP2/4512-52/16-4/MMa

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 17 marca 2016 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/4512-52/16-4/MMa

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2016 r. (data wpływu 25 stycznia 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 marca 2016 r. (data wpływu 15 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości należącej do majątku prywatnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 stycznia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości należącej do majątku prywatnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest współwłaścicielem (w 1008/6000 części) nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą stanowiącą działki ewidencyjne nr 15/5 oraz 15/3. Zgodnie z wypisem z rejestru gruntów, rodzaj użytku odnoszący się do nieruchomości to "b", nieruchomość, dla którego plan ustala utrzymanie i rozwój funkcji z zakresu usług zdrowia i opieki społecznej o charakterze ponadlokalnym, mieszkalnictwa wraz z towarzyszącymi usługami nieuciążliwymi oraz usług nieuciążliwych.

Udział w ww. Nieruchomości, Wnioskodawca nabył w wyniku dziedziczenia po matce Mirosławie R. (udział 720/6000), zmarłej w dniu 9 lipca 2015 r., co stwierdzono aktem poświadczenia dziedziczenia (rep. A) oraz po Izie L. (udział 96/2000 części nieruchomości), zmarłej 3 sierpnia 2013 r. Udziały w roszczeniach do przedmiotowej nieruchomości z tzw. "Dekretu Warszawskiego" z 1945 r. matka Wnioskodawcy, Mirosława R. oraz jej siostra Iza L., nabyły w wyniku dziedziczenia oraz darowizny od swojej matki - babci Wnioskodawcy, które następnie zrealizowały na podstawie decyzji orzekającej zwrot nieruchomości z dnia 30 czerwca 2008 r., w ramach zwrotu nieruchomości dekretowej, dnia 11 grudnia 2008 r. ustanowiono m.in. na rzecz matki Wnioskodawcy i jej siostry-użytkowanie wieczyste co do działek 15/5, 15/6, 15/7 i 15/8.

30 kwietnia 2010 r. matka Wnioskodawcy wraz z Izą L., Heleną D. oraz Konstantym P. kupiła od osoby nieznanej z miejsca pobytu, która była jej współużytkownikiem wieczystym, udział w wysokości 25/400 części w prawie użytkowania wieczystego ww. Nieruchomości. Zakupu dokonano, ponieważ postanowienie sądu w sprawie ustanowienia kuratora dla osoby nieznanej z miejsca pobytu z dnia 30 kwietnia 2009 r. określało ograniczony okres umocowania kuratora.

Decyzją z dnia 19 listopada 2010 r. przekształcono prawo użytkowania wieczystego nieruchomości w prawo własności. Ponieważ zwrócona nieruchomość nie posiada dostępu do drogi publicznej, matka Wnioskodawcy od roku 2009 podejmowała szereg czynności w celu zapewnienia tego dostępu - m.in. wystąpiła z kilkoma wnioskami administracyjnymi oraz jednym wnioskiem do sądu o ustanowienie służebności drogi koniecznej w tym zakresie.

Ponieważ przedmiotowa działka miała nieregularny kształt i jej fragmenty wchodziły klinem w działkę, matka Wnioskodawcy wniosła o zamianę części przedmiotowej nieruchomości, to jest działek nr 15/6, 15/7 i 15/8 wydzielonych specjalnie w tym celu z nieruchomości na działkę nr 15/3, stanowiącą nieruchomość sąsiednią, będącą własnościąMiasta. Zamiana ta była korzystna dla obu stron, podlegające zamianie działki miały taką samą powierzchnię, tj. 414 m2. Matka Wnioskodawcy planowała dokonać ww. zamiany na początku 2013 r. Jednakże do zamiany nie doszło. Zamiana została ostatecznie dokona w grudniu 2015 za dopłatą dokonaną na rzecz Miasta. Matka Wnioskodawcy Mirosława R. uzyskała interpretację podatkową stwierdzającą prawidłowość jej stanowiska dot. opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości należącej do majątku prywatnego, objętej niniejszym wnioskiem (IPPP3/443-152/13-4/ISZ z dnia 25 kwietnia 2013 r.). Co więcej, Wnioskodawca uzyskał już interpretację podatkową co do udziału w przedmiotowej nieruchomości nabytego w wyniku spadkobrania po Izie L. potwierdzającą prawidłowość jego stanowiska (interpretacja indywidualna z dnia 26 lutego 2014 r., IPPP2/443-1357/13-3/KOM).

Przedmiotem sprzedaży w wyniku wykonania umowy przedwstępnej z grudnia 2010 r. będzie działka nr 15/5 pozostała z nieruchomości oraz pozyskana w wyniku zamiany od Miasta działka nr 15/3.

Zamiany Wnioskodawca dokonał jedynie dlatego, że umożliwiło to zbycie działki Wnioskodawcy. Matka Wnioskodawcy uzyskała w przeszłości interpretację podatkową, z której wynika, że nie jest podatnikiem VAT z tytułu sprzedaży gruntów odziedziczonych, matka Wnioskodawcy nie sprzedawała w przeszłości udziałów w gruncie nabytych od osoby nieznanej z miejsca pobytu. Wnioskodawca informuje, że nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej w żadnym zakresie, a w szczególności w zakresie obrotu nieruchomościami. Działka będąca przedmiotem sprzedaży nie była w przeszłości wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę, w szczególności Wnioskodawca nie wynajmował jej, nie dzierżawił ani nie zawarł innej umowy o podobnym charakterze.

Działka nie była w przeszłości udostępniana odpłatnie lub nieodpłatnie innym osobom, jak również nie była wykorzystywana do działalności rolniczej.

Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT. Niniejszy wniosek Wnioskodawca składa wraz ze swoim bratem Wojciechem R. Wnioskodawca wskazuje nadto, iż w przeszłości jego matka występowała trzykrotnie o wydanie interpretacji podatkowej w zakresie podatku od towarów i usług i raz w zakresie podatku dochodowego.

Należy ponadto wskazać, iż w związku z tym, że nieruchomość nie miała dostępu do drogi publicznej, matka Wnioskodawcy wystąpiła z wnioskiem do sądu oraz z wnioskami administracyjnymi w celu ustanowienia służebności drogi koniecznej. W celu uzyskania dostępu do drogi publicznej oraz w celu poprawy kształtu działki, zaproponowano miastu zamianę działek. Matka Wnioskodawcy wystąpiła z wnioskiem o podział działki 35/1 w celu dokonania zamiany działek nr 15/6, 15/7 i 15/8, które powstały wskutek tego podziału na działkę nr 15/3, stanowiącą własność Miasta.

Poza tym Wnioskodawca nie podejmował żadnych aktywnych działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia mające na celu dokonanie sprzedaży przedmiotowej nieruchomości (jak np. reklama).

Warto także wskazać, iż Wnioskodawca uzyskał już interpretację indywidualną dot. posiadanego udziału (96/2000 części) w przedmiotowej nieruchomości (interpretacja indywidualna z dnia 26 lutego 2014 r., IPPP2/443-1357/13-3/KOM) nabytego w drodze spadkobrania po Izie L., która zmarła 3 sierpnia 2013 r. Organ podatkowy uznał wówczas stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy opisana powyżej sprzedaż nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Z tytułu dokonania czynności sprzedaży opisanej powyżej, Wnioskodawca nie stanie się podatnikiem podatku od towarów i usług, zarówno co do nieruchomości nabytych w drodze spadkobrania, jak i w drodze zamiany. Te czynności nie były podjęte w zamiarze działania jako podatnik VAT, ponieważ podatnik nie miał zamiaru nabywać żadnych nieruchomości w celu ich odsprzedaży, a jedynie odziedziczył część udziałów w nieruchomości, a zamiany dokonał w celu umożliwienia sprzedaży swojego majątku osobistego, tj. Nieruchomości.

Artykuł 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 kwietnia 2004 r. o podatku od towarów i usług stanowi wyraźnie, że warunkiem niezbędnym do uznania danego podmiotu za podatnika VAT jest ustalenie, że działa on niezależnie jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub osoba wykonująca wolny zawód. Innymi słowy, aby czynność podlegała opodatkowaniu, musi być realizowana przez podmiot działający zawodowo.

Również, rozpatrując skargę kasacyjną w innej sprawie dot. Interpretacji podatkowej z udziałem ciotki Wnioskodawcy, p. Izy L., (która dotyczyła nabycia udziału w prawie własności nieruchomości od osoby nieznanej z miejsca pobytu, który to udział został potem sprzedany) naczelny Sąd administracyjny wyrokiem z dnia 1 grudnia 2011 r. sygn. akt I FSK 1631/11 stwierdził, iż "nabycie z zamiarem odsprzedania, samo w sobie, nie czyni zbywcy podatnikiem VAT, gdyż (...) Przepisy art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT powinny być rozumiane w ten sposób, iż warunkiem sine qua non uznania, że dana osoba występuje w charakterze podatnika podatku od towarowi usług jest ustalenie, iż działa ona jako jeden z podmiotów wskazanych w powołanym przepisie. (...) Sprzedaż majątku osobistego osoby fizycznej nie jest traktowana jako działalność u handlowa w rozumieniu analizowanych przepisów. W konsekwencji, pewne czynności, które osoba fizyczna podejmuje, by taka sprzedaż doszła do skutku, czy też w celu odniesienia z takiej sprzedaży jak największej korzyści, nie wpisują się w zakres działań profesjonalnego handlowca. Innymi słowy pozostają one nadal w sferze działań osoby fizycznej dokonującej zbycia majątku osobistego. (...) Nie można osobie fizycznej odbierać prawa do prowadzenia działań mających na celu ułatwienie, lub wręcz umożliwienie zbycia elementów majątku osobistego.

Potwierdza to również wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 stycznia 2012 r. o sygn. akt I FSK 1813/11, z którego wynika, iż "nie może być mowy o działaniu w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w przypadku sprzedaży przez daną osobę jej majątku prywatnego (osobistego), tj. takiego, który nie jest przez nią wykorzystywany na potrzeby działalności gospodarczej i nie jest przedmiotem tej działalności" (lex nr 1126215).

W przedstawionym stanie faktycznym brak jest przesłanek do uznania działań Wnioskodawcy za działalność handlowca. Działaniom tym brakuje zawodowego charakteru. Sprzedaje on bowiem działki nabyte w drodze spadkobrania i planowanej od kilku lat przez spadkodawczynię, matkę Wnioskodawcy, zamiany. Wobec powyższego nie można przypisać Wnioskodawcy zamiaru nabycia nieruchomości celem dalszej odsprzedaży.

Ponadto, jak wynika z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 września 2008 r., III SA/WA 743/08 dokonywane w szczególnym trybie, po opracowaniu map geodezyjnych, wymiany nieruchomości dla poprawy warunków gospodarowania nie można traktować jako nowego nabycia nieruchomości. Dlatego też dokonanie zamiany nie może skutkować powstaniem obowiązku podatkowego w VAT z tego tytułu w niniejszym stanie faktycznym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawa - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielne kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się - jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji - przepisy odnoszące się do własności.

Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Stosownie do treści art. 196 § 1 ww. Kodeksu, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział. W ujęciu cywilistycznym istotą umowy sprzedaży jest to, że sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Art. 45 Kodeksu cywilnego definiuje rzeczy jako przedmioty materialne.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że właściciel udziału jest równocześnie właścicielem części ułamkowej wspólnego prawa (prawa własności). W przypadku zbycia udziału w nieruchomości, dotychczasowy współwłaściciel przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania tą nieruchomością jak właściciel, w zakresie, w jakim uprawniała go do tego wysokość jego udziału.

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie udziału we współwłasności nieruchomości, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 cyt. ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wskazać należy, że z treści art. 15 ust. 2 ściśle odwzorowującego pojęcie działalności gospodarczej, przyjęte na gruncie dyrektywy 2006/112/WE oraz uwzględniającego wnioski płynące z tez wyroku w sprawie C-180/10 i C-181/10 jednoznacznie wynika, że nie jest realizowana opcja uznania za podatnika każdego, kto dokonuje określonych transakcji związanych z działalnością gospodarczą w sposób okazjonalny. W konsekwencji, doprecyzowana definicja działalności gospodarczej pozwala łatwiej ocenić podmiotowi, czy wykonując określone czynności staje się on podatnikiem VAT. Wprowadzona zmiana nie oznacza jednak, że nie jest objęty podatkiem od towarów i usług podmiot, który prowadząc działalność gospodarczą wykona np. tylko jedną transakcję.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, by czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Podkreślić przy tym należy, że pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest również, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ma nastąpić w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek była sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z tezy powyższego orzeczenia wynika m.in., że "osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby". Trybunał zwrócił uwagę, iż inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Trybunał orzekł ponadto, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Zatem jak wynika z powyższego, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W konsekwencji powyższego, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W przypadku gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem - zbycie działki budowlanej nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest współwłaścicielem (w 1008/6000 części) nieruchomości, stanowiącą działki ewidencyjne nr 15/5 oraz 15/3. Udział w ww. Nieruchomości Wnioskodawca nabył w wyniku dziedziczenia po matce Mirosławie R. (udział 720/6000) oraz po Izie L. (udział 96/2000 części nieruchomości). Udziały w roszczeniach do przedmiotowej nieruchomości z tzw. "dekretu warszawskiego" z 1945 r. matka Wnioskodawcy, Mirosława R. oraz jej siostra Iza L., nabyły w wyniku dziedziczenia oraz darowizny od swojej matki - babci Wnioskodawcy, które następnie zrealizowały na podstawie decyzji orzekającej zwrot nieruchomości z dnia 30 czerwca 2008 r., w ramach zwrotu nieruchomości dekretowej, dnia 11 grudnia 2008 r. ustanowiono m.in. na rzecz matki Wnioskodawcy i jej siostry-użytkowanie wieczyste co do działek 15/5, 15/6, 15/7 i 15/8. 30 kwietnia 2010 r. matka Wnioskodawcy wraz z Izą L., Heleną D. oraz Konstantym P. kupiła od osoby nieznanej z miejsca pobytu, która była jej współużytkownikiem wieczystym, udział w wysokości 25/400 części w prawie użytkowania wieczystego ww. Nieruchomości. Zakupu dokonano, ponieważ postanowienie sądu w sprawie ustanowienia kuratora dla osoby nieznanej z miejsca pobytu z dnia 30 kwietnia 2009 r. określało ograniczony okres umocowania kuratora. Decyzją z dnia 19 listopada 2010 r. przekształcono prawo użytkowania wieczystego nieruchomości w prawo własności. Ponieważ zwrócona nieruchomość nie posiada dostępu do drogi publicznej, matka Wnioskodawcy od roku 2009 podejmowała szereg czynności w celu zapewnienia tego dostępu - m.in. wystąpiła z kilkoma wnioskami administracyjnymi oraz jednym wnioskiem do sądu o ustanowienie służebności drogi koniecznej w tym zakresie. Ponieważ przedmiotowa działka miała nieregularny kształt i jej fragmenty wchodziły klinem w działkę należącą do Miasta, matka Wnioskodawcy wniosła o zamianę części przedmiotowej nieruchomości to jest działek nr 15/6, 15/7 i 15/8 wydzielonych specjalnie w tym celu z nieruchomości na działkę nr 15/3, stanowiącą nieruchomość sąsiednią, będącą własnością Miasta. Zamiana ta była korzystna dla obu stron, podlegające zamianie działki miały taką samą powierzchnię tj. 414 m2. Matka Wnioskodawcy planowała dokonać ww. zamiany na początku 2013 r. Jednakże do zamiany nie doszło. Zamiana została ostatecznie dokona w grudniu 2015 za dopłatą dokonaną na rzecz Miasta. Przedmiotem sprzedaży w wyniku wykonania umowy przedwstępnej z grudnia 2010 r. będzie działka nr 15/5 pozostała z nieruchomości oraz pozyskana w wyniku zamiany od Miasta działka nr 15/3. Zamiany Wnioskodawca dokonał jedynie dlatego, że umożliwiło to zbycie działki Wnioskodawcy. Wnioskodawca informuje, że nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej w żadnym zakresie, a w szczególności w zakresie obrotu nieruchomościami. Działka będąca przedmiotem sprzedaży nie była w przeszłości wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę, w szczególności Wnioskodawca nie wynajmował jej, nie dzierżawił, ani nie zawarł innej umowy o podobnym charakterze. Działka nie była w przeszłości udostępniana odpłatnie lub nieodpłatnie innym osobom, jak również nie była wykorzystywana do działalności rolniczej. Wnioskodawca nie podejmował żadnych aktywnych działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia mające na celu dokonanie sprzedaży przedmiotowej nieruchomości (jak np. Reklama).

W analizowanej sprawie, żeby uznać przedmiotowe transakcje za opodatkowane podatkiem VAT, podmiot dokonujący dostawy w związku z przedmiotową sprzedażą musi wystąpić jako podatnik podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takie przesłanki nie zostały spełnione. Udział w ww. Nieruchomości Wnioskodawca nabył w wyniku dziedziczenia po zmarłej matce. Ponadto, jak wskazuje Wnioskodawca, nieruchomość ta nie była w przeszłości wykorzystywana do wykonywania działalności gospodarczej, w tym w szczególności w zakresie obrotu nieruchomościami. Wnioskodawca nie dzierżawił działek składających się na nieruchomość i nie przekazywał ich w innej formie odpłatnie lub nieodpłatnie osobom trzecim. Wnioskodawca nie podejmował wymagających zaangażowania własnych środków finansowych czynności, zmierzających do podniesienia wartości gruntu (w szczególności ogrodzenie, uzbrojenie terenu, doprowadzenie mediów, wydzielenie dróg, działania zmierzające do uzyskania decyzji o warunkach zabudowy terenu) oraz nie podejmował żadnych aktywnych działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia mające na celu dokonanie sprzedaży przedmiotowej nieruchomości (jak np. reklama).

Zatem, sprzedaż udziału w nieruchomości, stanowić będzie zwykłe wykonywanie prawa własności. Dlatego też Wnioskodawca z tytułu transakcji sprzedaży udziału w nieruchomościach nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy.

Z uwagi na przywołane uregulowania prawne oraz przedstawioną treść wniosku stwierdzić należy, że pomimo, że grunt spełnia definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ww. ustawy, z okoliczności niniejszej sprawy nie wynika, aby dokonując zamiany oraz sprzedaży udziału w nieruchomości, Wnioskujący działała w charakterze handlowca.

Reasumując, Wnioskodawca w wyniku dokonania czynności sprzedaży udziału w nieruchomości nie będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W konsekwencji, czynności sprzedaży udziału w ww. nieruchomości nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, a dla Wnioskodawcy z tytułu jej dokonania nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl