IPPP2/4512-504/15-4/MAO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2015 r. (data wpływu 1 czerwca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 sierpnia 2015 r. (data wpływu 7 sierpnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży niezabudowanej działki gruntu - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży niezabudowanej działki gruntu. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 sierpnia 2015 r. (data wpływu 7 sierpnia 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 24 lipca 2015 r. znak IPPP2/4512-504/15-2/MAO (skutecznie doręczone dnia 30 lipca 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 20 maja 2002 r. Wnioskodawczyni zakupiła jako osoba fizyczna od Pani E. i Pana B. działkę o powierzchni 1959 m². Nieruchomość znajduje się na terenie położonym w strefie zabudowy jednorodzinnej.

Zgodnie z wypisem z rejestru gruntów wydanego przez Urząd Gminy Wydział Geodezji działka jest działką rolną klasy V nieodrolnioną, tj. działką w części rolną - 1013 m² i w części leśną - 976 m².

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą rozliczającą się podatkiem VAT.

Ww. działka została zakupiona przez Wnioskodawczynię jako osobę fizyczną, nie na firmę.

Strona zamierza sprzedać działkę w całości.

W uzupełnieniu z dnia 4 sierpnia 2015 r. (data wpływu 7 sierpnia 2015 r.) Strona wskazała, że:

* nieruchomość została nabyta do prywatnego użytku, z przeznaczeniem Wnioskodawczyni na działkę - ogród;

* Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, transakcja została potwierdzona aktem notarialnym któremu nie towarzyszyło wystawienie faktury;

* w przeszłości nastąpiło zbycie 2 działek budowlanych pochodzących z majątku prywatnego Wnioskodawczyni w 2005 r.;

* nieruchomość nigdy nie była ani nie będzie wykorzystywana do działalności gospodarczej;

* przedmiotowa nieruchomość była wykorzystywana tylko do celów prywatnych, służyła jako ogród warzywny, który był obsadzany ziemniakami i innymi warzywami dla prywatnych celów żywieniowych Strony, ogród służył do odpoczynku i spotkaniom rodzinnym;

* nieruchomość nie była i nie będzie przedmiotem najmu, dzierżawy;

* Wnioskodawczyni nie podejmowała i nie będzie podejmowała żadnych czynności służących do podniesienia wartości nieruchomości, nie angażowała własnych środków finansowych, działka do dnia dzisiejszego jest nieuzbrojona medialnie, teren posiada stare ogrodzenie postawione przez poprzedniego właściciela, nie została wydzielona droga dojazdowa;

* Wnioskodawczyni nie podejmowała i nie będzie podejmowała działań marketingowych w celu sprzedaży nieruchomości (przyszły nabywca sam się zgłosił i zaproponował kupno nieruchomości) - Strona doszła do wniosku, że jest coraz starsza i nie ma już siły na sadzenie ziemniaków, niestety najbliżsi Zainteresowanej już nie żyją, została sama;

* nieruchomość gruntowa jest terenem niezabudowanym;

* nieruchomość jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, grunt jest sklasyfikowany jako rolny a Strona nie dokonała jego odrolnienia;li>na dzień dzisiejszy Wnioskodawczyni nie wie nic o warunkach zabudowy tego terenu ponieważ nie interesowała się tym.

Ponadto Strona wskazała, że przedmiotowa działka nie była związana z czynnościami podlegającymi podatkowi od towarów i usług, ani tym bardziej z Jej działalnością gospodarczą. Zawsze służyła Wnioskodawczyni do odpoczynku i podtrzymywania kontaktów rodzinnych, co nie ma nic wspólnego z podatkiem VAT. Pieniądze uzyskane z jej sprzedaży Strona przeznaczy na swoje prywatne cele, niestety Wnioskodawczyni musi się leczyć. Dlatego Zainteresowana uważa, że sprzedaż ww. nieruchomości nie powinna być obciążona podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z art. 43 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Wnioskodawczyni będzie zwolniona od opłaty podatku VAT od kwoty sprzedaży gruntu.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w związku z tym, iż działka zostanie sprzedana w całości, że jest to działka rolna (nieodrolniona) oraz że działka ta została zakupiona przez Wnioskodawczynię jako przez osobę fizyczną to zgodnie z art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług Strona jest zwolniona od podatku VAT przy sprzedaży ww. nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Zatem grunty spełniają definicję towaru wynikającą z powyższego przepisu, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów - w rozumieniu art. 7 ustawy - podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Tym samym nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W kontekście powyższych przepisów należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które są konieczne do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości, jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

Natomiast nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje zbycia ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, że działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając powyższe uwagi na względzie należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Zatem w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania transakcji zbycia nieruchomości jako czynności będącej elementem działalności gospodarczej, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Na mocy ww. art. 9 ust. 1 Dyrektywy "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

"Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar wykonywać takie czynności wielokrotnie, a sprzedawane towary zostały nabyte lub wytworzone w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność powinna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że w dniu 20 maja 2002 r. Strona zakupiła jako osoba fizyczna działkę o powierzchni 1959 m². Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (transakcja zakupu nieruchomości została potwierdzona aktem notarialnym, któremu nie towarzyszyło wystawienie faktury). Działka gruntu znajduje się na terenie położonym w strefie zabudowy jednorodzinnej. Zgodnie z wypisem z rejestru gruntów wydanego przez Urząd Gminy Wydział Geodezji działka jest działką rolną klasy V nieodrolnioną, tj. działką w części rolną - 1013 m² i w części leśną - 976 m².

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą rozliczającą się podatkiem VAT. Przedmiotowa działka została zakupiona przez Stronę jako osobę fizyczną. Nieruchomość została nabyta do prywatnego użytku, z przeznaczeniem Wnioskodawczyni na działkę - ogród. Działka nigdy nie była ani nie będzie wykorzystywana do działalności gospodarczej, była wykorzystywana tylko do celów prywatnych, służyła jako ogród warzywny, który był obsadzany warzywami dla prywatnych celów żywieniowych Strony oraz służył do odpoczynku i jako miejsce do spotkań rodzinnych. W przeszłości (w 2005 r.) nastąpiło zbycie 2 działek budowlanych pochodzących z majątku prywatnego Wnioskodawczyni.

Zainteresowana zamierza sprzedać działkę w całości, a pieniądze uzyskane z jej sprzedaży przeznaczyć na prywatne cele, m.in. na leczenie. Nieruchomość gruntowa jest terenem niezabudowanym, nie była i nie będzie przedmiotem najmu ani dzierżawy. Strona nie podejmowała i nie będzie podejmowała żadnych czynności służących do podniesienia wartości nieruchomości, nie angażowała własnych środków finansowych, działka do dnia dzisiejszego jest nieuzbrojona medialnie, teren posiada stare ogrodzenie postawione przez poprzedniego właściciela, nie została wydzielona droga dojazdowa. Wnioskodawczyni nie podejmowała i nie będzie podejmowała działań marketingowych w celu sprzedaży nieruchomości (przyszły nabywca sam się zgłosił i zaproponował kupno nieruchomości) - Strona podjęła decyzję o sprzedaży ze względu na to, że jest coraz starsza i nie czuję się na siłach, ażeby uprawiać działkę.

Przedmiotowa nieruchomość jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, grunt jest sklasyfikowany jako rolny, przy czym Strona nie dokonała jego odrolnienia. Na chwilę obecną Wnioskodawczyni nie posiada wiedzy na temat warunków zabudowy tego terenu, ponieważ nie interesowała się tym.

Ocena czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga każdorazowo oceny odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wskazano wyżej warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powołanych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Orzecznictwo sądowe, w tym wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10) wskazuje, że okazjonalna sprzedaż nieruchomości gruntowej, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Wnioskodawcę za podatnika tego podatku.

Ponadto dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i podejmowanych w odniesieniu do niego działań w całym okresie posiadania. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych, co stwierdził Trybunał Sprawiedliwości UE w orzeczeniu w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej wyłącznie do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze wskazanego powyżej orzeczenia C-291/92 wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania danej nieruchomości czy jej części w ramach majątku osobistego.

W rozpatrywanej sprawie z opisu zdarzenia przyszłego nie wynika taka aktywność Wnioskodawczyni, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Od momentu zakupu do dnia sprzedaży niezabudowana działka gruntu nie była i nie będzie przedmiotem dzierżawy lub innego przekazania osobom trzecim do korzystania. W niniejszej sprawie pomimo, że Strona jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą rozliczającą się podatkiem VAT to Zainteresowana nie wykorzystuje przedmiotowej nieruchomości do prowadzonej działalności gospodarczej, zaś tylko do celów prywatnych - jako ogród warzywny, do odpoczynku oraz jako miejsce do spotkań rodzinnych. Ponadto należy podkreślić, że pomimo odpłatnego zbycia w przeszłości innych nieruchomości (2 działek budowlanych) Wnioskodawczyni w przypadku planowanej dostawy przedmiotowej działki nie podjęła ciągu działań (takich jak: nabycie terenu przeznaczonego do dalszej odsprzedaży, zakup nieruchomości przeznaczonej pod zabudowę, jej uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, itd.), które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Strona również nie podejmowała działań marketingowych w poszukiwaniu nabywców - to kupujący sam zgłosił się do Zainteresowanej z propozycją zakupu całej nieruchomości gruntowej.

W tej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać Wnioskodawczynię za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie, że nastąpiła dostawa towarów, lecz wymagane jest uznanie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą za podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak.

Należy uznać, że Strona wykorzystuje nieruchomość niezabudowaną poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, co nie pozwala na uznanie Zainteresowanej za podatnika VAT w zakresie planowanej dostawy przedmiotowej nieruchomości. Z uwagi na to, sprzedaż przedmiotowej działki gruntu oznaczać będzie działanie Wnioskodawczyni w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o VAT nie mają zastosowania. Sprzedając niezabudowaną działkę gruntu Zainteresowana skorzysta z przysługującego Jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym, planowana transakcja zbycia przedmiotowego gruntu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni, że z tytułu sprzedaży gruntu będzie Ona zwolniona od podatku VAT zgodnie z art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług, należy uznać za nieprawidłowe, ponieważ planowana dostawa nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, więc przepisy ustawy o podatku od towarów i usług (w tym m.in. art. 43) nie znajdują w niniejszej sprawie zastosowania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.