IPPP2/4512-461/16-4/JO - Brak opodatkowania podatkiem VAT przekazania gospodarstwa rolnego na rzecz synów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony - przedstawione we wniosku z dnia 15 czerwca 2016 r. (data wpływu 17 czerwca 2016 r.) uzupełnionym pismem Strony z dnia 19 sierpnia 2016 r. (data wpływu 24 sierpnia 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 11 sierpnia 2016 r. (skutecznie doręczone Stronie w dniu 16 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT przekazania gospodarstwa rolnego na rzecz synów - jest prawidłowe.

W dniu 16 czerwca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT przekazania gospodarstwa rolnego na rzecz synów. Wniosek został uzupełniony pismem Strony z dnia 19 sierpnia 2016 r. (data wpływu 24 sierpnia 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu znak nr IPPP2/4512-461/16-2/JO.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 44,54 ha, w tym grunty rolne 33,94 ha, lasy - 10,60 ha. Gospodarstwo zlokalizowane jest na 3 gminach:

1. Z. - 14,61 ha, w tym grunty rolne - 12,83 ha

2. W. - 6,59 ha, w tym grunty rolne - 6,26 ha.

Na terenie Gminy Z. jest siedziba gospodarstwa, budynki inwentarskie, składowe maszyny rolnicze.

Gmina W. graniczy z Gminą Z. i prowadzenie upraw na polach tam zlokalizowanych nie sprawia problemów.

3. Gmina M. - gospodarstwo o pow. 23,34 ha, w tym grunty rolne 14,85 ha, pozostałe to las. W tym gospodarstwie nie ma budynków. Uprawiane są tylko zboża i trawy.

W latach 2009-2013 Wnioskodawca dokonał zakupu maszyn i wybudował budynek składowy w gospodarstwie na terenie Gminy Z. (z dotacją PROW 2007-2013).

W związku z tym, że od 2009 r. Wnioskodawca jest czynny płatnikiem VAT, odliczył należny podatek VAT od zakupionych środków trwałych. W roku bieżącym Wnioskodawca zamierza dokonać przekazania gospodarstwa wraz z zakupionymi maszynami, budynkami, inwentarzem, zapasami rolniczymi na zasadach darowizny, synom nabywając prawa do renty rolniczej. Synowie są rolnikami ryczałtowymi, a od dnia przejęcia gospodarstwa chcą zostać czynnymi płatnikami VAT, co oznacza, że przekazany majątek trwały będzie służył działalności opodatkowanej VAT.

Jednemu synowi Wnioskodawca zamierza przekazać gospodarstwo na terenie Gminy Z. i W., stanowiące zorganizowaną całość (budynki, maszyny, grunty, las, inwentarz żywy, zapasy). Gospodarstwo specjalizuje się w produkcji mleka - zmianie również ulegnie umowa z Mleczarnią.

Drugiemu synowi Wnioskodawca zamierza przekazać grunty rolne, las na Gminie M., oddalone o 30 km od siedziby gospodarstwa, które stanowią odrębną zorganizowaną całość. Prowadzenie tego gospodarstwa zawsze stwarzało problem ze względu na odległość.

Z gospodarstwa na terenie Gminy Z. Wnioskodawca chciałby zostawić 0,80 ha na działkę (ha fizyczne) jako dożywocie.

W piśmie z dnia 19 sierpnia 2016 r. Wnioskodawca wyjaśnia:

1. Gospodarstwa, które Wnioskodawca chce przekazać synom w formie darowizny stanowią dwa odrębne gospodarstwa:

* Gospodarstwo na terenie Gminy Z. żona Wnioskodawcy otrzymała 25 lat temu od swoich rodziców. Na terenie tego gospodarstwa Wnioskodawca mieszka, znajdują się tu budynek mieszkalny, budynki inwentarskie, gospodarcze, maszyny. Wnioskodawca prowadzi hodowlę bydła mlecznego, oraz produkcję roślinną. Inwestował w ramach PROW 2017-2013 w budynki inwentarskie i maszyny rolnicze. Aktualnie gospodarstwo to zajmuje 18,0293 ha gruntów rolnych oraz 1,10 ha lasu. Gospodarstwo to z budynkami, inwentarzem żywym i maszynami Wnioskodawca chce przekazać jednemu z synów, który będzie kontynuował kierunek produkcji prowadzony przez Wnioskodawcę dotychczas.

* Gospodarstwo na terenie Gminy M. Wnioskodawca otrzymał od swoich rodziców 30 lat temu. Gospodarstwo to oddalone jest od gospodarstwa na terenie Gminy Z. o 30 km W gospodarstwie tym, ze względu na odległość, prowadzona jest wyłącznie produkcja roślinna. Aktualnie gospodarstwo to zajmuje obszar 14,4480 ha gruntów rolnych oraz 8,9071 ha lasu. Gospodarstwo to Wnioskodawca chciałby przekazać w całości drugiemu synowi, który będzie kontynuował produkcję roślinną i korzystał z maszyn do uprawy pola, przekazanych drugiemu synowi, na zasadzie użyczenia.

Gospodarstwa te mogą stanowić odrębne jednostki organizacyjne, jako gospodarstwa rolne. Posiadają potencjalną zdolność do prowadzenia samodzielnej działalności rolniczej.

2. Aktualnie, ze względu na niską skalę obrotów, Wnioskodawca nie ma obowiązku prowadzenia pełnej księgowości, dlatego przychody i koszty w gospodarstwie ewidencjonowane są tylko do potrzeb rozliczenia podatku VAT. Rozliczenia te prowadzone są dla całego gospodarstwa łącznie. Dotychczas nie było potrzeby ewidencjonowania ich oddzielnie. Obaj synowie po przejęciu gospodarstw będą płatnikami VAT.

3. Wnioskodawca oświadczam, że po przekazaniu gospodarstw rolnych synom nie zamierza kontynuować działalności rolniczej jako zarejestrowany podatnik VAT.

4. Działkę, o powierzchni 0,80 ha, którą Wnioskodawca zamierza sobie pozostawić będzie wykorzystywał do celów rekreacyjnych. Nie będzie na niej prowadził produkcji rolniczej w celach zarobkowych. W przyszłości Wnioskodawca planuje postawić na niej dom o małej powierzchni, by spokojnie z żoną spędzać czas na emeryturze.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy przekazując synom dwa odrębne gospodarstwa stanowiące własność Wnioskodawcy, znajdujące się w odległości 30 km jedno od drugiego, nie powiązane technologicznie ani funkcjonalnie Wnioskodawca będzie zobowiązany do zwrotu VAT odzyskanego od środków trwałych zakupionych do gospodarstwa?

2. Czy Wnioskodawca będzie mógł zostawić sobie działkę 0,80 ha (ha fizyczne) przekazując pozostałą powierzchnię gospodarstwa w całości synom?

Zdaniem Wnioskodawcy,

1. Wnioskodawca uważa, że każde przekazywane synom gospodarstwo stanowi całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Nie ma między tymi gospodarstwami zależności technologicznych ani innych.

Każde gospodarstwo będzie mogło kontynuować dotychczas prowadzoną produkcję rolniczą, w takim zakresie jak była prowadzona dotychczas samodzielnie

2. Działka 0,80 ha, którą Wnioskodawca chce pozostawić jest poniżej 1 ha i nie stanowi gospodarstwa w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 7 ust. 2 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jednocześnie art. 6 ustawy wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem "transakcji zbycia". Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności, jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego czyli aportu.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia "przedsiębiorstwo", należy więc odwołać się odpowiednio do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380).

Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

Natomiast art. 55³ ustawy - Kodeks cywilny wskazuje co należy rozumieć przez gospodarstwo rolne. Zgodnie z tym przepisem za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Wprawdzie w przepisach ustawy - Kodeks cywilny, gospodarstwo rolne zostało zdefiniowane odrębnie od przedsiębiorstwa, to jednak można przyjąć, że spełnia ono określone w tej ustawie wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa. Zatem należy przyjąć, że gospodarstwo rolne (pomimo jego odrębnego zdefiniowania zarówno w ustawie o podatku od towarów i usług, jak i w ustawie - Kodeks cywilny), stanowi podobną do przedsiębiorstwa jednostkę organizacyjną, w ramach której prowadzona jest działalność gospodarcza.

Jak wynika z powołanych przepisów, przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, aby można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa majątkowa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Z kolei przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa - zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy - rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych. Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Podsumowując, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

* istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

* zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

* składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

* zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Powyższy zakres wyłączenia z opodatkowania, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, transakcji zbycia przedsiębiorstwa bądź zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jest zgodny z zakresem wyłączenia przewidzianym w art. 19 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347/1), zgodnie z którym w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego.

W wyroku z dnia 27 listopada 2007 r. sprawa C-497/01 TSUE wskazał, że z uwagi na cele Dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając cel i kontekst regulacji. Zatem właściwego rozumienia pojęcia przedsiębiorstwa w znaczeniu nadanym przez przepis art. 6 pkt 1 ustawy, należy poszukiwać w orzecznictwie wspólnotowym, akcentującym aspekt funkcjonalny przedsiębiorstwa (możliwość samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej). I tak, w ww. wyroku TSUE wyjaśniał, że wyrażona w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 VI Dyrektywy zasada braku dostawy ma zastosowanie do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej jego części, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa mogącego prowadzić działalność gospodarczą.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że o tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 30 czerwca 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 540/08). Ponadto - wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 6 czerwca 2008 r., sygn. akt I SA/Wr 355108 - sprzedaż poszczególnych elementów przedsiębiorstwa, choćby nawet przedstawiały one znaczną wartość w porównaniu z wartością całego przedsiębiorstwa, nie stanowi podstawy do uznania, że faktycznie nastąpiła jego sprzedaż. Przedsiębiorstwo jako przedmiot musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Podobnie definiuje Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 8 kwietnia 2003 r., sygn. akt IV CKN 51/01, zgodnie z którym przedsiębiorstwem w znaczeniu przedmiotowym jest pewien zorganizowany zespół dóbr materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych. Tak rozumiane przedsiębiorstwo może stanowić zakład lub oddział innego większego przedsiębiorstwa, w tym spółki prawa handlowego (...).

Zatem - stosownie do powołanych orzeczeń - zbycie przedsiębiorstwa powinno być oceniane w każdej takiej czynności indywidualnie. Przy czym podstawą takiej oceny - a więc podstawą uznania czy mamy do czynienia z przeniesieniem przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części - nie może być wartość wnoszonych składników lub elementów. Ponadto, kryterium uznania za przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa przenoszonych składników, jest ich zorganizowany charakter, dzięki któremu mogą one realizować zadania gospodarcze. Kluczowa zatem jest ich wzajemna funkcjonalność oraz organizacyjna odrębność. Wskazać także należy, że muszą być to składniki zarówno materialne jak i niematerialne ściśle związane z przedsiębiorstwem. Przy czym sama czynność przeniesienia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa dotyczy głównie kompletnego objęcia fizycznych elementów umożliwiających określone działanie, a jeśli z taką działalnością związane są także składniki niematerialne wówczas także i one powinno zostać przeniesione na nowego nabywcę.

Ponadto, jak stwierdzono w orzeczeniu z dnia 27 listopada 2003 r., sygn. akt C-497/01, zasada neutralności podatku od wartości dodanej wymaga, aby wszystkie aktywa przekazane podatnikowi były używane dla celów związanych z jego transakcjami podlegającymi opodatkowaniu.

Wprawdzie w przepisach ustawy - Kodeks cywilny, gospodarstwo rolne zostało zdefiniowane odrębnie od przedsiębiorstwa, to jednak można przyjąć, że spełnia ono określone w tej ustawie wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa. Biorąc to pod uwagę należy przyjąć, że gospodarstwo rolne (pomimo jego odrębnego zdefiniowania zarówno w ustawie o podatku od towarów i usług, jak i w Kodeksie cywilnym), stanowi podobną do przedsiębiorstwa jednostkę organizacyjną, w ramach której prowadzona jest działalność gospodarcza. Stąd uznać należy, że płynące zarówno z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej jak i orzecznictwa sądów krajowych tezy, dotyczące zbycia przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części mają zastosowanie również do zbycia gospodarstwa rolnego bądź jego zorganizowanej części.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 44,54 ha, w tym grunty rolne 33,94 ha, lasy - 10,60 ha. Gospodarstwo zlokalizowane jest na 3 gminach: Z., W. i M. W latach 2009-2013 Wnioskodawca dokonał zakupu maszyn i wybudował budynek składowy w gospodarstwie na terenie Gminy Z. (z dotacją PROW 2007-2013). W związku z tym, że od 2009 r. Wnioskodawca jest czynny płatnikiem VAT, odliczył należny podatek VAT od zakupionych środków trwałych. W roku bieżącym Wnioskodawca zamierza dokonać przekazania gospodarstwa wraz z zakupionymi maszynami, budynkami, inwentarzem, zapasami rolniczymi na zasadach darowizny, synom nabywając prawa do renty rolniczej. Synowie są rolnikami ryczałtowymi, a od dnia przejęcia gospodarstwa chcą zostać czynnymi płatnikami VAT, o oznacza, że przekazany majątek trwały będzie służył działalności opodatkowanej VAT.

Jednemu synowi Wnioskodawca zamierza przekazać gospodarstwo na terenie Gminy Z. i W., stanowiące zorganizowaną całość (budynki, maszyny, grunty, las, inwentarz żywy, zapasy). Gospodarstwo specjalizuje się w produkcji mleka - zmianie również ulegnie umowa z Mleczarnią. Drugiemu synowi Wnioskodawca zamierza przekazać grunty rolne, las na Gminie M., który będzie kontynuował produkcję roślinną i korzystał z maszyn do uprawy pola, przekazanych pierwszemu synowi, na zasadzie użyczenia.

Gospodarstwa te mogą stanowić odrębne jednostki organizacyjne, jako gospodarstwa rolne. Posiadają potencjalną zdolność do prowadzenia samodzielnej działalności rolniczej. Aktualnie, ze względu na niską skalę obrotów, Wnioskodawca nie ma obowiązku prowadzenia pełnej księgowości, dlatego przychody i koszty w gospodarstwie ewidencjonowane są tylko do potrzeb rozliczenia podatku VAT. Rozliczenia te prowadzone są dla całego gospodarstwa łącznie. Dotychczas nie było potrzeby ewidencjonowania ich oddzielnie. Obaj synowie po przejęciu gospodarstw będą płatnikami VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zwrotu podatku odliczonego od środków trwałych zakupionych do gospodarstwa rolnego.

Co do zasady, stosownie do art. 91 ust. 1 ustawy - po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Przepis art. 91 ust. 2 ustawy stanowi, że w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Natomiast zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy, przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W tym miejscu zauważyć należy, że o tym czy zbycie składników majątku powinno być dla celów podatku od towarów i usług traktowane jako zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy, decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją.

Zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy, ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa lub jego zorganizowana część przechodzi na własność nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. Podkreślić należy przy tym, że kontynuacja działalności przez nabywcę jest warunkiem wyłączenia spod działania ustawy zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części jest.

W sytuacji opisanej przez Wnioskodawcę planowana jest darowizna gospodarstwa rolnego na synów Wnioskodawcy - osób fizycznych, którzy od dnia przejęcia gospodarstwa zamierzają zrezygnować ze zwolnienia i zostać czynnymi podatnikami VAT. Synowie nadal będą prowadzić gospodarstwo rolne.

Przedmiotem darowizny na rzecz synów będą m.in. budynki, maszyny, grunty, las, inwentarz żywy, zapasy zlokalizowane na terenie Gminy Z. i W. oraz grunty rolne i las w Gminie M., gdzie prowadzona jest wyłącznie produkcja roślinna. Wymienione zespoły składników będą zatem stanowiły zorganizowane części przedsiębiorstwa w strukturze posiadanego gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy. W związku z tym wydzielone i darowane części gospodarstwa będą stanowiły wystarczające kompleksy składników do prowadzenia dwóch odrębnych gospodarstw rolnych. Ziemia, maszyny, inwentarz żywy, zapasy, budynki przekazane na rzecz jednego z synów, a także grunty i las, przekazane na rzecz drugiego syna, który będzie korzystał do uprawy pola z maszyn przekazanych pierwszemu synowi (na zasadzie użyczenia) wystarczą do kontynuowania działalności rolniczej w zakresie prowadzonym dotychczas przez Wnioskodawcę, tj. w zakresie produkcji mleka oraz w zakresie produkcji roślinnej.

Tym samym stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie dojdzie do darowizny dwóch zorganizowanych części przedsiębiorstwa (gospodarstwa rolnego) Wnioskodawcy - zlokalizowanych na terenie Gminy Z. i W. oraz na terenie Gminy M. - a więc regulacja art. 6 pkt 1 ustawy w tym przypadku będzie miała zastosowania. Oznacza to więc, że Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego nabytych środków trwałych, gdyż ewentualny obowiązek korekty podatku naliczonego będzie ciążyć na nabywcach zorganizowanych części przedsiębiorstwa, o czym stanowi art. 91 ust. 9 ustawy o podatku do towarów i usług.

W odpowiedzi na pytanie Wnioskodawcy, na okoliczność wyłączenia z gospodarstwa rolnego i pozostawienia części gruntów dla własnych celów opisanych we wniosku, należy stwierdzić, że czynność ta nie będzie miała wpływu na uznanie, że przedmiotem darowizny na rzecz synów będą zorganizowane części przedsiębiorstwa.

W konsekwencji całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1-4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.