IPPP2/4512-453/16-4/MAO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 oraz art. 14r. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku wspólnym z 13 czerwca 2016 r. (data wpływu 15 czerwca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 lipca 2016 r. (data wpływu 27 lipca 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 6 lipca 2016 r. znak IPPP2/4512–453/16-2/MAO IPPB1/4511-620/16-2/MT (skutecznie doręczone dnia 20 lipca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości niezabudowanych - jest prawidłowe.

W dniu 15 czerwca wpłynął ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości niezabudowanych. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 lipca 2016 r. (data wpływu 27 lipca 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 6 lipca 2016 r. znak IPPP2/4512–453/16-2/MAO IPPB1/4511–620/16-2/MT (skutecznie doręczone dnia 20 lipca 2016 r.)

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Umową z 23 stycznia 2007 r., zawartą w formie aktu notarialnego, Wnioskodawca nabył wraz z żoną Ewą P. dwie niezabudowane działki gruntu: oznaczoną numerem ewidencyjnym 330/3 o powierzchni 4.216 m² oraz numerem 328/2 o powierzchni 1,969 m², za łączną cenę 1.526.000,00 zł. Działki te Strona wraz z żoną nabyła na współwłasność - jako do majątku objętego ustawową wspólnością małżeńską, przy czym - co oświadczyła w treści aktu notarialnego - działki te zostały nabyte w związku z prowadzoną przez Roberta P. działalnością gospodarczą, dla potrzeb tej działalności. Sprzedający transakcję tę rozpoznali jako opodatkowaną podatkiem od towarów i usług i w dniu 23 stycznia 2007 r. wystawili dwie faktury VAT, dokumentujące dostawę gruntów na rzecz Roberta P., jako przedsiębiorcy działającego pod firmą: "Z". Nabywca - Robert P. - jako podatnik podatku od towarów i usług, rozliczył podatek z tych faktur jako VAT naliczony. Działki były wykorzystywane dla potrzeb działalności gospodarczej prowadzonej przez Roberta P. Zostały one wprowadzone do ewidencji środków trwałych firmy. W dniu 20 grudnia 2010 r. Ewa i Robert małżonkowie P. zawarli notarialnie umowę o wyłączeniu małżeńskiej wspólności ustawowej i ustanowili rozdzielność majątkową. Nie dokonali podziału majątku wspólnego.

W dniu 13 kwietnia 2016 r. Ewa P. i Robert P. zawarli umowę sprzedaży (akt notarialny), dokonując zbycia niezabudowanej działki o numerze ewidencyjnym 328/2 o powierzchni 1.969 m² na rzecz W. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Nadto na podstawie tej umowy Robert P. dokonał zbycia niezabudowanej działki oznaczonej numerem ewidencyjnym 327/4 o powierzchni 2.946 m², którą to działkę nabył do majątku osobistego za środki pochodzące z majątku osobistego, od Gminy, na podstawie umowy notarialnej z 22 grudnia 2010 r. za cenę 821.060,00 zł. Nieruchomość została nabyta dla potrzeb działalności gospodarczej prowadzonej przez Roberta P. i została wprowadzona do ewidencji środków trwałych. Transakcja ta została przez sprzedającego - Gminę - rozpoznana jako odpłatna dostawa towaru i opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Na potwierdzenie czego w dniu 27 grudnia 2010 r. wystawiona została faktura VAT. Nabywca ("Z.") rozliczył podatek z tej faktury jako naliczony, związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Sprzedaż dokonana na podstawie aktu notarialnego z 13 kwietnia 2016 r. została przez Roberta P. opodatkowana podatkiem od towarów i usług, jako dostawa gruntów dokonana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wystawiona została faktura dokumentująca tę dostawę, a wykazany w fakturze przedmiot sprzedaży obejmuje zarówno działkę o numerze 328/2 nabytą na imię małżonków, jak i działkę o numerze 327/4 zakupioną do majątku osobistego Roberta P., przy czym - jak już wyżej wskazano - obie te nieruchomości zostały nabyte dla potrzeb działalności gospodarczej prowadzonej przez Roberta P., pod firmą "Z". Obie działki gruntu będące przedmiotem sprzedaży dokonanej w dniu 13 kwietnia 2016 r. nie stanowiły gruntów rolnych. W dniu zawarcia aktu notarialnego przedmiotowe działki (nr ew. 328/2 i nr ew. 327/4) zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Miasta i Gminy położone były na terenach przeznaczonych na usługi (symbol C.U-2) i nie były zabudowane. Przychody ze sprzedaży przedmiotowych działek Robert P. uznał za podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jako stanowiące przychody z prowadzonej działalności gospodarczej. Przychody z działalności gospodarczej opodatkowane są podatkiem liniowym. Robert P. i Ewa P. podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ewa P. uznała, że część przychodu ze sprzedaży działki nr 328/2 - odpowiadający 1/2 ceny sprzedaży - nie stanowi Jej przychodu, bowiem przychód ten - rozpoznany jako przychód podlegający opodatkowaniu od działalności gospodarczej Roberta P. - został opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli nawet przychód ze sprzedaży tej działki (udziału w 1/2 części) mógłby być Jej przypisany, to nie podlegałby opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako, że sprzedaż udziałów w tej nieruchomości nastąpiła po upływie 5 letniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a sprzedaż ta, dokonana przez Ewę P., nie stanowiła odpłatnego zbycia w wykonywaniu przez Nią działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowo został rozpoznany obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług, od zbycia wskazanych dwóch niezabudowanych nieruchomości gruntowych, dokonanego na rzecz Spółki z o.o. W., na podstawie aktu notarialnego z 13 kwietnia 2016 r.?

2. Czy prawidłowo rozpoznano powstanie tego obowiązku podatkowego u Roberta P., jako podatnika tego podatku?

3. Czy prawidłowo oceniono, że wskazana transakcja nie kreuje obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług po stronie Ewy P., tak w odniesieniu do sprzedaży działki oznaczonej nr 328/2 o powierzchni 1.969 m² jak i działki oznaczonej nr 327/4 o powierzchni 2.946 m²?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 2 pkt 6 ustawy VAT stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Jak wynika z art. 2 pkt 22 tej ustawy - przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju. Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe stanowisko potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r. (sygn. akt I FPS 2/11),

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 9 ust. 1 i ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1, z późn. zm.) - "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel, czy też rezultaty takiej działalności. "Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Opodatkowaniu VAT podlega - na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE - odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze. Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy. Art. 15 ust. 1 ustawy VAT stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie czynność ta została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

W opisanym stanie faktycznym wskazane kryteria spełnia sprzedaż (dostawa) obydwu działek dokonana przez Roberta P., który dokonał ich nabycia dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej i - działając w takim samym charakterze, jako podatnik - dokonał dostawy tych gruntów, przenosząc na nabywcę prawo do rozporządzania tym towarem jak właściciel, co spełnia hipotezę art. 7 ust. 1 ustawy VAT. Przy czym podkreślić należy, że dokonana dostawa gruntów nie korzysta - w ocenie Wnioskodawcy - ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT.

Działając w charakterze podatnika Wnioskodawca miał prawo do zastosowania odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu przedmiotowych działek, stosownie do art. 86 ustawy VAT.

Powyższe kryteria nie zostały spełnione w odniesieniu do Ewy P. Zatem dokonana sprzedaż nie rodzi po jej stronie obowiązku podatkowego w zakresie podatku VAT, tak w odniesieniu do sprzedaży udziałów w działce nr 328/2 jak i w zakresie sprzedaży działki nr 327/4, bowiem sprzedawcą (dostawcą w rozumieniu ustawy VAT) tej ostatniej z ww. działek był Robert P. Wystawiając fakturę dokumentującą dokonaną dostawę na rzecz nabywcy - stosownie do przepisu z art. 106b ust. 1 pkt 1 i art. 106e ust. 1 pkt 3 i 7 ustawy VAT - prawidłowo wskazał że dokonuje jako podatnik: Z. dostawy, której przedmiotem są dwie działki o numerach: 327/4 o powierzchni 0,2946 ha i nr 328/2 o powierzchni 0,1969 ha.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie z art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zauważyć należy, że samo stwierdzenie, że podmiot dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu nie jest wystarczającą przesłanką, aby daną czynność opodatkować podatkiem VAT. Istotne jest, aby w ramach określonych transakcji podmiot działał w charakterze podatnika, a więc osoby prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z treści wniosku wynika, że w dniu 23 stycznia 2007 r. Wnioskodawca nabył wraz z żoną Ewą P. w formie aktu notarialnego dwie niezabudowane działki gruntu: oznaczoną numerem ewidencyjnym 330/3 o powierzchni 4.216 m² oraz numerem 328/2 o powierzchni 1,969 m², za łączną cenę 1.526.000,00 zł. Działki te Strona wraz z żoną nabyła na współwłasność (tekst jedn.: do majątku objętego ustawową wspólnością małżeńską), przy czym działki te zostały nabyte w związku z prowadzoną przez Roberta P. działalnością gospodarczą, dla potrzeb tej działalności. Sprzedający w dniu 23 stycznia 2007 r. wystawili dwie faktury VAT, dokumentujące dostawę gruntów na rzecz Roberta P., jako przedsiębiorcy działającego pod firmą: "Z.". Działki były wykorzystywane dla potrzeb działalności gospodarczej prowadzonej przez Roberta P. i zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych firmy. W dniu 20 grudnia 2010 r. Ewa i Robert małżonkowie P. zawarli notarialnie umowę o wyłączeniu małżeńskiej wspólności ustawowej i ustanowili rozdzielność majątkową, przy czym nie dokonali podziału majątku wspólnego.

W dniu 13 kwietnia 2016 r. Ewa P. i Robert P. zawarli umowę sprzedaży, dokonując zbycia niezabudowanej działki o numerze ewidencyjnym 328/2 o powierzchni 1.969 m² na rzecz W. Sp. z o.o. Ponadto na podstawie tej umowy Robert P. dokonał zbycia niezabudowanej działki oznaczonej numerem ewidencyjnym 327/4 o powierzchni 2.946 m², którą to działkę nabył do majątku osobistego za środki pochodzące z majątku osobistego, od Gminy, na podstawie umowy notarialnej z 22 grudnia 2010 r. Nieruchomość została nabyta dla potrzeb działalności gospodarczej prowadzonej przez Roberta P. i została wprowadzona do ewidencji środków trwałych.

Sprzedaż dokonana na podstawie aktu notarialnego z 13 kwietnia 2016 r. została przez Roberta P. opodatkowana podatkiem od towarów i usług, jako dostawa gruntów dokonana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wystawiona została faktura dokumentująca tę dostawę, a wykazany w fakturze przedmiot sprzedaży obejmuje zarówno działkę o numerze 328/2 nabytą na imię małżonków, jak i działkę o numerze 327/4 zakupioną do majątku osobistego Roberta P., przy czym - jak już wyżej wskazano - obie te nieruchomości zostały nabyte dla potrzeb działalności gospodarczej prowadzonej przez Roberta P., pod firmą "Z".

W związku z takim stanem sprawy, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy prawidłowo został rozpoznany obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług, od zbycia wskazanych dwóch niezabudowanych nieruchomości gruntowych, dokonanego na rzecz Spółki z o.o. W., na podstawie aktu notarialnego z 13 kwietnia 2016 r.

W tym miejscu należy wskazać, że małżeństwo nie należy do żadnej kategorii podmiotów wymienionych w cytowanym wyżej art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

W myśl art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Z 2015 r., poz. 2082, z późn. zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

Zgodnie z brzmieniem art. 36 § 1 oraz § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym (art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Natomiast zgodnie z art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa.

Jednak w myśl § 2 umowa majątkowa małżeńska może być zmieniona albo rozwiązana. W razie jej rozwiązania w czasie trwania małżeństwa, powstaje między małżonkami wspólność ustawowa, chyba że strony postanowiły inaczej.

Należy zaznaczyć, że autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość interpretacji przepisów, która zakładałaby, że stosunki majątkowe między małżonkami, regulowane przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, mogą kształtować zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług.

Na podstawie ww. przepisów, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu.

Zatem podmiot dokonujący dostawy będzie podatnikiem podatku od towarów i usług wówczas, gdy dostawa ta będzie wykonywana w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wraz z małżonką nabył na podstawie aktu notarialnego m.in. nieruchomość niezabudowaną o nr ew. 328/2. Nabycie nastąpiło do majątku objętego ustawową wspólnością małżeńską, na współwłasność. Małżonkowie do aktu notarialnego oświadczyli, że kupna dokonują dla potrzeb prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

W analizowanym przypadku nie dojdzie do zbycia majątku osobistego (prywatnego). Pomimo zakupu ww. nieruchomości przez Wnioskodawcę na zasadzie wspólności majątkowej małżeńskiej to Zainteresowany jako prowadzący działalność gospodarczą dla planowanej czynności sprzedaży działki o nr ew. 328/4 występuje w charakterze podatnika podatku VAT. Przedmiotowe stwierdzenie wynika z faktu, że wskazana we wniosku nieruchomość stanowi składnik majątkowy przedsiębiorstwa Wnioskodawcy prowadzonego pod firmą "Z.". Nieruchomość o nr ew. 328/4 zaraz po nabyciu, została wniesiona do działalności gospodarczej prowadzonej przez Stronę.

Zatem obowiązek naliczenia, odprowadzenia podatku, w tym wystawienia faktury z tytułu planowanej transakcji powinien zostać zrealizowany w całości wyłącznie przez Wnioskodawcę, bowiem Pan Robert P. będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT z tytułu planowanej transakcji.

Również w odniesieniu do działki o nr ew. 327/4, którą Wnioskodawca nabył za środki pochodzące z majątku osobistego (po ustanowieniu rozdzielności majątkowej z Ewą P.), po czym wykorzystywał w prowadzonej działalności gospodarczej i wprowadził do ewidencji środków trwałych, obowiązek naliczenia, odprowadzenia podatku, w tym wystawienia faktury z tytułu planowanej transakcji powinien być zrealizowany w całości wyłącznie przez Wnioskodawcę.

Tym samym stanowisko przedstawione we wniosku, że sprzedaż (dostawa) obydwu działek dokonana przez Pana Roberta P., który dokonał ich nabycia dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej i - działając w takim samym charakterze, jako podatnik - dokonał dostawy tych gruntów, przenosząc na nabywcę prawo do rozporządzania tym towarem jak właściciel, spełnia hipotezę art. 7 ust. 1 ustawy VAT oraz że dokonana sprzedaż nie rodzi po stronie Pani Ewy P. obowiązku podatkowego w zakresie podatku VAT w odniesieniu do sprzedaży udziałów w działce nr 328/1, jak i w zakresie sprzedaży działki nr 327/4, jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie - na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku VAT dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy - zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe uregulowanie oznacza, że generalnie opodatkowane VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., niebędących terenami budowlanymi - są zwolnione z VAT.

Przez tereny budowlane - w świetle art. 2 pkt 33 ustawy - rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Wnioskodawca wskazał we wniosku, że działki gruntu nr ew. 328/2 i nr ew. 327/4 (będące przedmiotem sprzedaży dokonanej w dniu 13 kwietnia 2016 r.) nie stanowiły gruntów rolnych. W dniu zawarcia aktu notarialnego przedmiotowe działki zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Miasta i Gminy położone były na terenach przeznaczonych na usługi (symbol C.U-2) i nie były zabudowane.

Dostawa przedmiotowych działek nie korzysta więc ze zwolnienia z VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdyż działki te spełniają definicję terenu budowlanego określonego w art. 2 pkt 33 ustawy.

Ponieważ w analizowanej sprawie nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy przeanalizować warunki do zastosowania zwolnienia dla dostawy nieruchomości wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Transakcja dostawy działek nr 328/2 i 327/4 nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, ponieważ - jak wynika z wniosku - Wnioskodawca miał prawo do zastosowania odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu przedmiotowych działek. Oznacza to, że nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W konsekwencji dostawę ww. działek należało opodatkować 23% stawką podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że dokonana dostawa gruntów nie korzysta ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT, jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo Organ informuje, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00–013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.