IPPP2/4512-441/16-2/JO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony - przedstawione we wniosku z dnia 6 czerwca 2016 r. (data wpływu 10 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT opłat wnoszonych przez użytkowników wieczystych po dniu 1 grudnia 2008 r. - jest prawidłowe.

W dniu 10 czerwca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT opłat wnoszonych przez użytkowników wieczystych po dniu 1 grudnia 2008 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Gmina Miasto (dalej: "Gmina", "Wnioskodawca") jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

Na terenie Gminy funkcjonują jednostki budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 885 z późn. zm.).

Na ten moment Gmina nie dokonała jeszcze centralizacji swoich rozliczeń w zakresie VAT, którą planuje wprowadzić do końca 2016 r. Zmiany w tym zakresie nie zostały jeszcze dokonane z uwagi na fakt, że kształt przepisów dotyczący centralizacji nie jest jeszcze ostateczny i może ulegać modyfikacjom.

W okresie od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 30 listopada 2008 r. Gmina sprzedawała należące do niej oraz Skarbu Państwa lokale mieszkalne usytuowane w budynkach mieszkalnych (dalej: "Lokale"). Przypadający im udział w gruncie pod budynkiem mieszkalnym był oddawany nabywcom Lokali w użytkowanie wieczyste na 99 lat w trybie i na zasadach określonych w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.). Lokale były zasiedlone i spełniały kryteria definicji towarów używanych w świetle ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r.

W dniu 3 kwietnia 2007 r. Gmina wystąpiła do Naczelnika Urzędu Skarbowego (dalej: "Organ podatkowy") z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji prawa podatkowego, w którym zadała następujące pytanie: "Czy oddanie ułamkowej części gruntu po 1 maja 2004 r. w użytkowanie wieczyste wraz z przeniesieniem własności lokalu mieszkalnego usytuowanego w budynku mieszkalnym będącym towarem używanym w świetle ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (...) jest zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT?".

Zdaniem Gminy przedmiotowa czynność była zwolniona z opodatkowania VAT. Postanowieniem z dnia 23 maja 2007 r. (dalej: "Postanowienie") Organ podatkowy potwierdził to stanowisko: "(...) zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z przypadającą na to prawo częścią używanego i zasiedlonego lokalu mieszkalnego, jest zwolnione od podatku od towarów i usług".

Wnioskodawca wskazuje, że z dniem 1 grudnia 2008 r. weszła w życie ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2008 r. Nr 209, poz. 1320, dalej: "Ustawa nowelizująca"), która w odmienny sposób uregulowała zasady opodatkowania użytkowania wieczystego. Od tej daty oddanie ułamkowej części gruntu w użytkowanie wieczyste wraz z przeniesieniem własności lokalu mieszkalnego, tak jak we wskazanym powyżej przypadku, nie podlega zwolnieniu z opodatkowania VAT.

Gmina nadal otrzymuje opłaty roczne, wnoszone przez użytkowników wieczystych, którzy nabyli Lokale w okresie od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 30 listopada 2008 r. i które korzystały ze zwolnienia z VAT (dalej: "Opłaty"). Wnioskodawca traktuje obecnie Opłaty jako zwolnione z VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji, w której oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste wraz z dostawą Lokali miało miejsce w okresie od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 30 listopada 2008 r. i było zwolnione z opodatkowania VAT, Opłaty wnoszone przez użytkowników wieczystych po dniu 1 grudnia 2008 r. również podlegają zwolnieniu z VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste dokonane z równoczesną dostawą Lokali, było zwolnione z VAT w okresie od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 30 listopada 2008 r., a w konsekwencji wnoszenie opłat po dniu 1 grudnia 2008 r. korzysta nadal ze zwolnienia od opodatkowania VAT.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Według stanu prawnego obowiązującego w okresie od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 30 listopada 2008 r. zwolnione z VAT były Opłaty wnoszone z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste z jednoczesną dostawą Lokali (jeżeli Lokale były zwolnione z podatku VAT jako towar używany). Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie zostało potwierdzone przez Organ podatkowy Postanowieniem.

W dniu 1 grudnia 2008 r. weszła w życie Ustawa nowelizująca, która w sposób odmienny uregulowała zasady opodatkowania użytkowania wieczystego, wyłączając dla opisywanego przypadku możliwość zwolnienia z opodatkowania VAT. Jednocześnie Ustawa nowelizująca wprowadziła przepis przejściowy w art. 8, zgodnie z którym: "7. Przepis art. 19 ust. 16b ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą stosuje się do podatników, którzy oddali grunt w użytkowanie wieczyste po dniu 30 kwietnia 2004 r., z wyłączeniem podatników, którzy rozliczyli z tego tytułu podatek w całości przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. Jeżeli w związku z oddaniem w użytkowanie wieczyste gruntu po dniu 30 kwietnia 2004 r. podatek został rozliczony w całości przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, późniejsze podwyższenie podstawy opodatkowania nie rodzi obowiązku dokonywania korekt podatku."

Zdaniem Wnioskodawcy, przytoczony powyżej przepis przejściowy ma zastosowanie zarówno w sytuacji, w której dostawca - Gmina-odprowadziła VAT od całości Opłat, jak i w sytuacji, w których zgodnie z poprzednio obowiązującymi przepisami rozliczyła ona sprzedaż jako zwolnioną z VAT (przepis odnosi się więc do przypadku gdy doszło do rozliczenia pierwszej opłaty i części opłat rocznych a następnie opłaty naliczane są co roku w ramach kontynuacji użytkowania wieczystego). Celem Ustawy nowelizującej było w ocenie Gminy uporządkowanie zasad opodatkowania VAT opłat z tytułu użytkowania wieczystego. W tym celu wprowadzono szereg nowych regulacji do ustawy o VAT, które mają zastosowanie do użytkowania wieczystego: (i) zasadniczo ustanowionego po dniu 1 grudnia 2008 r. oraz (ii) tych sytuacji, kiedy nie było stosowane zwolnione z VAT w poprzednim stanie prawnym, a VAT został naliczony od tzw. pierwszej opłaty uiszczanej przy ustanowieniu tego prawa.

Należy uznać, że zawarte w art. 8 ust. 1 Ustawy nowelizującej sformułowanie "z wyłączeniem podatników, którzy rozliczyli z tego tytułu podatek w całości przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy" obejmuje także stan faktyczny przedstawiony we wniosku, czyli sytuację, w której rozliczenie czynności w całości nastąpiło, także w sytuacji, kiedy Gmina stosowała zwolnienie transakcji z VAT.

Gmina podkreśla również, że o zakresie praw i obowiązków podatkowych decydują przepisy w brzmieniu obowiązującym w dacie zaistnienia zdarzenia, z którego wynika obowiązek podatkowy, a więc w niniejszej sprawie w odniesieniu do Opłat - będą to jej zdaniem przepisy w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 grudnia 2008 r.

Zasadnicze znaczenie ma fakt, że dostawa Lokali wraz z ustanowieniem użytkowania wieczystego miała miejsce przed dniem 1 grudnia 2008 r., a więc w czasie obowiązywania, zwolnienia z VAT. Reasumując, do dalszych Opłat również należy zastosować zwolnienie z VAT.

Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Ministra Finansów. Przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 3 czerwca 2009 r. nr ILPP1/443-303/09-2/KG, stwierdzono, że: "Reasumując, oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste dokonane z równoczesną dostawą lokalu mieszkalnego, spełniającego warunki do zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie ustawy o podatku od towarów i usług, tj. od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 30 listopada 2008 r., zarówno co do pierwszej opłaty, jak i co do opłat rocznych, korzysta ze zwolnienia od podatku, podobnie jak dostawa lokalu mieszkalnego. Powyższe odnosi się zarówno do sytuacji, w której oddano grunt w użytkowanie wieczyste i rozliczono z tego tytułu podatek w całości przed wejściem w życie przepisu art. 8, jak również do sytuacji, gdzie podatek ten został rozliczony przed wskazaną datą tylko od pierwszej opłaty."

Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w wydanej interpretacji indywidualnej z dnia 16 marca 2009 r. nr ILPP1/443-4/09-3/BP: "Reasumując, w sytuacji przedstawionej w opisanym stanie faktycznym, gdy podatnik przed dniem 1 grudnia 2008 r. nie rozliczył z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste podatku w całości, wspomniana czynność w odniesieniu zarówno do opłaty początkowej jak i do opłat rocznych korzysta ze zwolnienia od podatku, podobnie jak lokal mieszkalny, będący przedmiotem dostawy dokonanej równocześnie z oddaniem gruntu w użytkowanie wieczyste."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste oraz zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Z powyższych przepisów wynika, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jak gdyby była właścicielem tego dobra, w tym także oddanie gruntów w wieczyste użytkowanie.

Użytkowanie wieczyste jest prawem do rzeczy cudzej, ale daje użytkownikowi wieczystemu uprawnienia do dysponowania rzeczą w sposób zbliżony do właściciela. W myśl art. 233 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380 z późn. zm.) użytkownik wieczysty (osoba fizyczna lub prawna) może w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę o oddanie gruntu Skarbu Państwa lub gruntu należącego do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków w użytkowanie wieczyste, korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. W tych samych granicach użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać. Ten przepis, a także następne przepisy Kodeksu Cywilnego (art. 234, art. 235, art. 237) kształtujące uprawnienia użytkownika wieczystego na wzór uprawnień właściciela, jak również długi czas trwania użytkowania wieczystego (art. 236 § 1 i 2) wskazują, że oddanie gruntu w użyłkowanie wieczyste stanowi przeniesienie prawa do rozporządzania tym gruntem jak właściciel. Stosownie do art. 238 ustawy - Kodeks cywilny, wieczysty użytkownik uiszcza przez czas trwania swego prawa opłatę roczną.

Potwierdza to także treść uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 stycznia 2007 r. sygn. akt I FPS 1/06, zgodnie z którą: "W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem - w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy) na rzecz użytkownika wieczystego, co pozwala mu rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak również w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, tak jak ma to miejsce w przypadku dokonywania sprzedaży gruntu przez właściciela.

Ustanowienie użytkowania wieczystego oraz opłat z tego tytułu odbywa się na podstawie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2016 r. poz. 65). Stosownie do treści art. 71 ust. 1-4 ustawy o gospodarce nieruchomościami, za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste pobiera się pierwszą opłatę i opłaty roczne. Pierwsza opłata za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste w drodze przetargu podlega zapłacie jednorazowo, nie później niż do dnia zawarcia umowy o oddanie tej nieruchomości w użytkowanie wieczyste. Pierwszą opłatę za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste w drodze bezprzetargowej można rozłożyć na oprocentowane raty. W sprawach tych stosuje się odpowiednio przepis art. 70 ust. 2-4 ww. ustawy. Opłaty roczne wnosi się przez cały okres użytkowania wieczystego, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, z góry za dany rok. Opłaty rocznej nie pobiera się za rok, w którym zostało ustanowione prawo użytkowania wieczystego.

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku użytkowania wieczystego, właścicielem gruntu przez cały okres użytkowania pozostaje Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego. Użytkownik wieczysty w tym czasie posiada we władaniu rzecz cudzą. Jednakże jego prawo w stosunku do tego gruntu pozwala na dysponowanie rzeczą w sposób zbliżony do właściciela. Wykonanie więc tego świadczenia w całości następuje z chwilą ustanowienia prawa wieczystego użytkowania.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. W okresie od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 30 listopada 2008 r. Gmina sprzedawała należące do niej oraz Skarbu Państwa lokale mieszkalne usytuowane w budynkach mieszkalnych. Przypadający im udział w gruncie pod budynkiem mieszkalnym był oddawany nabywcom Lokali w użytkowanie wieczyste na 99 lat w trybie i na zasadach określonych w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.). Lokale były zasiedlone i spełniały kryteria definicji towarów używanych w świetle ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r.

W dniu 3 kwietnia 2007 r. Gmina wystąpiła do Naczelnika Urzędu Skarbowego (dalej: "Organ podatkowy") z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji prawa podatkowego, w którym zadał następujące pytanie: "Czy oddanie ułamkowej części gruntu po 1 maja 2004 r. w użytkowanie wieczyste wraz z przeniesieniem własności lokalu mieszkalnego usytuowanego w budynku mieszkalnym będącym towarem używanym w świetle ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (...) jest zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT?". Zdaniem Gminy przedmiotowa czynność była zwolniona z opodatkowania VAT. Postanowieniem z dnia 23 maja 2007 r. nr 1424/1120/443/9/2007/IW (dalej: "Postanowienie") Organ podatkowy potwierdził to stanowisko: "(...) zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z przypadającą na to prawo częścią używanego i zasiedlonego lokalu mieszkalnego, jest zwolnione od podatku od towarów i usług".

Wnioskodawca wskazuje, że z dniem 1 grudnia 2008 r. weszła w życie ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2008 r. Nr 209, poz. 1320, dalej: "Ustawa nowelizująca"), która w odmienny sposób uregulowała zasady opodatkowania użytkowania wieczystego. Od tej daty oddanie ułamkowej części gruntu w użytkowanie wieczyste wraz z przeniesieniem własności lokalu mieszkalnego, tak jak we wskazanym powyżej przypadku, nie podlega zwolnieniu z opodatkowania VAT.

Gmina nadal otrzymuje opłaty roczne, wnoszone przez użytkowników wieczystych, którzy nabyli Lokale w okresie od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 30 listopada 2008 r. i które korzystały ze zwolnienia z VAT. Wnioskodawca traktuje obecnie Opłaty jako zwolnione z VAT.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zastosowania zwolnienia z podatku VAT również w stosunku do Opłat wnoszonych przez użytkowników wieczystych po dniu 1 grudnia 2008 r., w sytuacji, gdy oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste wraz z dostawą Lokali miało miejsce w okresie od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 30 listopada 2008 r. i było zwolnione z opodatkowania VAT.

O zakresie praw i obowiązków podatkowych decydują przepisy w brzmieniu obowiązującym w dacie zaistnienia zdarzenia, z którego wynika obowiązek podatkowy, a więc w niniejszej sprawie w odniesieniu do opłat rocznych - przepisy w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 grudnia 2008 r.

I tak, zgodnie z obowiązującym w roku 2008 art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r.), obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy).

Na mocy ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320) obowiązującej od dnia 1 grudnia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. został dodany art. 19 ust. 16b ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku oddania gruntu w użytkowanie wieczyste obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty nie później jednak niż z upływem terminu płatności poszczególnych opłat z tego tytułu. W stanie prawnym do dnia 30 listopada 2008 r., mimo że czynność oddania gruntu w użytkowanie wieczyste została uznana za dostawę towarów, obowiązek podatkowy powstaje w sposób charakterystyczny dla świadczenia usług polegających na udostępnianiu majątku.

Ustawodawca wprowadził przepisy przejściowe i w art. 8 ust. 1 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw przewidział, że przepis art. 19 ust. 16b w brzmieniu nadanym tą ustawą stosuje się do podatników, którzy oddali grunt w użytkowanie wieczyste po dniu 30 kwietnia 2004 r., z wyłączeniem podatników, którzy rozliczyli z tego tytułu podatek w całości przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

Zobowiązanym do opodatkowania w przypadku oddania gruntu w użytkowanie wieczyste jest właściciel, tj. Skarb Państwa lub też jednostka samorządu terytorialnego. Opodatkowanie powinno być zrealizowane na zasadach obowiązujących w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Przy czym, z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Natomiast w myśl art. 29 ust. 1 ustawy (obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r.), podstawą opodatkowania w podatku od towarów i usług jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Przepis art. 29 ust. 5 ustawy stanowi, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Jeśli zatem dostawa budynku korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym ten budynek jest posadowiony. Oznacza to, że do dostawy gruntu (oddania w użytkowanie wieczyste) stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków i budowli trwale z gruntem związanych.

Jednocześnie należy zauważyć, że stosownie do art. 29 ust. 5a ustawy, obowiązującego od dnia 1 grudnia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., przepisu ust. 5 nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli.

Zatem z tego przepisu wynika, że z podstawy opodatkowania należy wyodrębnić wartość gruntu, czyli osobno należy opodatkować oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste, a odrębnie dostawę budynku.

Należy wskazać, że w niniejszej sprawie dostawa towaru (oddanie w wieczyste użytkowanie) nastąpiła w okresie od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 30 listopada 2008 r.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku należy stwierdzić, że opłaty roczne wnoszone przez użytkowników wieczystych po dniu 1 grudnia 2008 r., mogą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, ponieważ czynność oddania gruntu w użytkowanie wieczyste wraz z równoczesną dostawą lokali mieszkalnych w okresie od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 30 listopada 2008 r. była zwolniona z opodatkowania tym podatkiem.

W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT opłat rocznych z tytułu użytkowania wieczystego gruntu wnoszonych po dniu 1 grudnia 2008 r. należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zderzana w przedstawionym stanie faktycznym,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy również dodać, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii prawidłowości zastosowania do dostawy budynków wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT, gdyż nie było to przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, a zatem kwestia ta stanowi element opisu stanu oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1-4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.